Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Publikacje
  • Raporty
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Publikacje
  • Raporty
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
maj 19

Alaksandr Łukaszenka na lodzie. Odebrane Mińskowi mistrzostwa świata elity IIHF problemem prezydenta Białorusi

  • 19 maja, 2021
  • Mieszko Rajkiewicz
  • Białoruś, Geopolityka, Polityka międzynarodowa, Publikacje
Alaksandr Łukaszenka na lodzie. Odebrane Mińskowi mistrzostwa świata elity IIHF problemem prezydenta BiałorusiPobierz

Artykuł w skrócie:

–  W styczniu 2021 roku Białorusi odebrano prawo do współorganizacji mistrzostw świata elity w hokeju na lodzie. Białoruś miała współorganizować turniej wraz z Łotwą;

–  Międzynarodowa Federacja Hokeja na Lodzie podjęła tę decyzję pod presją sponsorów mistrzostw, a zapadła ona po eskalacji problemów wewnętrznych Białorusi po wyborach prezydenckich w 2020 roku;

–  Decyzja jest bezpośrednim uderzeniem w reżim Łukaszenki i stanowi problem dla jego polityki wizerunkowej kraju.

19 stycznia 2021 roku Międzynarodowa Federacja Hokeja na Lodzie (IIHF) opublikowała informację o odebraniu Białorusi prawa do współorganizacji tegorocznej edycji mistrzostw świata elity w hokeju na lodzie. Dzisiaj, 19 maja, dwa dni przed rozpoczęciem tej imprezy, prezydent Białorusi Alaksandr Łukaszenka jeszcze bardziej odczuwa skutki tej decyzji, która podyktowana była politycznymi i społecznymi problemami, jakie ogarnęły Białoruś po ostatnich wyborach prezydenckich.

Mistrzostwa Świata elity w hokeju na lodzie bardzo ważną imprezą sportową dla Białorusi

Obok turnieju olimpijskiego, mistrzostwa świata elity są najważniejszym wydarzeniem w hokeju na lodzie. Kwestia organizacji tej rangi turnieju jest zawsze szansą ekspozycji pozytywnego wizerunku własnego kraju, w szczególności w państwach, które są bardzo zaangażowane w tę dyscyplinę. Do elity należy zaliczyć 16 najlepszych reprezentacji według rankingu IIHF, a są to obecnie: Kanada, Rosja, Finlandia, Szwecja, Czechy, Stany Zjednoczone, Niemcy, Szwajcaria, Słowacja, Łotwa, Norwegia, Dania, Białoruś, Francja, Włochy i Kazachstan[1]. To właśnie te kraje są głównymi odbiorcami mistrzostw świata i to właśnie wśród ich społeczeństw tworzy się pewien konkretny obraz kraju-gospodarza. Biorąc pod uwagę fakt, iż państwo, które organizuje międzynarodowe wydarzenie sportowe ma bardzo duży wpływ na kształt przekazu telewizyjnego, można skutecznie skonstruować taką narrację o kraju-gospodarzu, o jaką trudno przy okazji innych wydarzeń masowych. Alaksandr Łukaszenka jest fanem hokeja na lodzie, toteż bardzo poważnie podchodził do kwestii organizacji tego turnieju i zapewne wiązał spore nadzieje na poprawę własnego wizerunku oraz możliwość odnowienia kontaktów z przedstawicielami wymienionych wcześniej państw. Wszak mecze najwyższego szczebla reprezentacyjnego to każdorazowa okazja, by spotkać się z głową danego kraju, z którym akurat mecz rozgrywa reprezentacja Białorusi. Inną sprawą jest, że obecnie trwający bojkot w spotkaniach dyplomatycznych z prezydentem Łukaszenką znacznie utrudniłby odbudowę kontaktów. Dodatkowo trzeba nadmienić, iż trudno o budowę tych relacji, gdy szefem Białoruskiej Federacji Hokeja na Lodzie jest Dzmitry Baskau, zaufany człowiek Łukaszenki, obecnie zamieszany w sprawę śmierci Ramana Bandarenki w trakcie protestów przeciwko prezydentowi Białorusi – kwestię jego udziału bada prokuratura[2]. Fakt ten stanowi bardzo duży problem dla IIHF, jednak było to tylko potwierdzenie olbrzymich kontrowersji wokół politycznej sytuacji Białorusi i kwestii organizacji mistrzostw świata.

Prezydent IIHF zaangażowany w rozmowy

W sierpniu 2020 roku, Rene Fasel – prezydent IIHF – zapewniał, że mimo sytuacji wewnętrznej Białorusi, nie wyobraża sobie tego, że mistrzostwa świata nie odbędą się zgodnie z planem w Rydze i Mińsku. Komunikowano standardowe hasła o niełączeniu sportu i polityki oraz o tym, że sport tworzy mosty i łączy narody. Jednak następnego miesiąca pojawił się pierwszy symptom, że problem polityczny jest zbyt duży, by te dwa kraje wspólnie zorganizowały tak ważną dla nich imprezę sportową. Premier Łotwy Arturs Karins w otwartym liście do prezydenta IIHF zaapelował, by przekazać prawo do współorganizacji mistrzostw świata innemu krajowi, ze względu na problemy na linii Łotwa-Białoruś, które eskalowały wcześniej w 2020 roku po wyborach prezydenckich na Białorusi[3]. Jednakże, jak podkreślał Rene Fasel, IIHF jest organizacją sportową i nie może dokonać takiej zmiany ze względów politycznych. W tym samym komunikacie jednak zawarto także akapit, w którym mówiono o odpowiedzialności IIHF za bezpieczeństwo organizacji turnieju[4], a interpretacja takiego sformułowania może być szeroka. Mimo to, Rene Fasel trwał przy stanowisku, że powinno utrzymać się współorganizację mistrzostw świata w Rydze i Mińsku.

Kluczowe rozmowy odbyły się między 11 a 18 stycznia 2021 roku. To właśnie wtedy światowe władze hokeja na lodzie spotkały się ze stroną białoruską. Prezydent IIHF stwierdził, iż nie są naiwni wierząc, że organizacja mistrzostw świata na Białorusi rozwiąże wszystkie problemy w kraju, lecz jednocześnie postawił pytanie, czy może nie warto zbadać czy IIHF do pewnego stopnia nie może wpłynąć na przyszłe ewentualne pozytywne zmiany na Białorusi[5]. Z taką misją do Mińska udała się delegacja IIHF w składzie: Rene Fasel (prezydent IIHF), Sergiej Gonczarow (członek Rady IIHF) oraz Horst Lichter (Sekretarz Generalny IIHF). Spotkała się ona z przedstawicielami Białorusi: Alaksandrem Łukaszenką, Ramanem Hałoucznką (premier Białorusi) oraz Sergiejem Kowalczukiem (minister sportu Białorusi). Członkowie białoruskiego komitetu organizacyjnego mistrzostw świata to najwyżsi rangą przedstawiciele Białorusi, co tylko podkreśla fakt, jak istotne jest to wydarzenia dla tego kraju. W komunikacie z 11 stycznia prezydent IIHF podkreśla, że sytuacja obecna, przed tegorocznymi zawodami, jest inna niż w 2014 roku[6]. Pomimo perfekcyjnie zorganizowanych wówczas mistrzostw świata na Białorusi, latem 2020 roku wydarzyło się na tyle dużo, że sytuacja wewnętrzna kraju zmusza do spotkania i wypracowania konstruktywnych rozwiązań. Jeszcze wtedy nie było żadnych komunikatów oraz przesłanek, że IIHF odbierze prawo do współorganizacji Białorusinom, mimo pewnych wewnętrznych nacisków ze strony łotewskiej oraz sponsorów. Mówiło się nawet o tym, że mimo pandemii COVID-19 uda się zachować procedury sanitarne oraz stabilność łączy internetowych dla zagranicznych delegowanych dziennikarzy, co było odpowiedzią na zarzuty o destabilizację internetową wewnątrz kraju w trakcie strajków antyprezydenckich. Dopiero kilka dni później nacisk zyskał również publiczny rozgłos.

Groźby ze strony sponsorów

Choć jeszcze kilka dni przed opublikowaniem decyzji nic takiego obrotu spraw nie zapowiadało, to wyraźne komunikaty ze strony sponsorów mistrzostw w stronę IIHF okazały się być kluczowe. W dzisiejszych czasach to pieniądze determinują rozwój wydarzeń i finansowanie sportu ma duży wpływ na proces polityzacji imprez sportowych. W tym przypadku proces został odwrócony i można powiedzieć, że doszło do depolityzacji imprezy, a głównym powodem takiego obrotu spraw była postawa głównych sponsorów mistrzostw świata. Czeska firma samochodowa Skoda 17 stycznia opublikowała komunikat, w którym wyraźnie stwierdziła, iż jeśli Białoruś nadal będzie współgospodarzem tego turnieju, to firma wycofa swój udział. Pozostali główni sponsorzy, firmy Nivea oraz Liqui Moly – czyli niemieckie koncerny – również wyraziły dezaprobatę wobec współorganizacji mistrzostw świata na Białorusi[7]. Publiczne komunikaty ze strony głównych sponsorów okazały się być zbyt dużym obciążeniem dla IIHF. Nawet mimo bardzo przyjacielskiej postawy Rene Fasela, który w serdecznym uścisku przywitał się prezydentem Łukaszenką podczas wyprawy do Białorusi, decyzja była nieunikniona.

18 stycznia IIHF wydało komunikat o odebraniu Białorusi prawa do współorganizacji mistrzostw świata[8]. Choć doniesienia medialne mówiły o tym, że decyzja zapadła na najwyższym szczeblu IIHF już w grudniu 2020, trzeba było szukać innych powodów, by nie uznać tego za polityczny akt. Zatem oficjalnym powodem tej decyzji były względy bezpieczeństwa, które były poza strefą wpływów IIHF. Oczywiście jest to komunikat wymijający, gdyż nie ulega wątpliwości, że Białorusini zapewniliby i dopełnili wszystkie potrzebne procedury bezpieczeństwa – w 2014 roku byli gospodarzami mistrzostw świata elity w hokeju na lodzie po raz pierwszy i impreza odbyła się zgodnie z planem. Jednak już wtedy Europa Zachodnia, na czele z instytucjami unijnymi, nawoływała by imprezę Białorusi odebrać. Ostatecznie wtedy do bojkotu nie doszło. Rok 2021 jednak przyniósł inny rozwój wypadków. Nie ma wątpliwości, że jest to uderzenie przede wszystkim w jedną osobę – Alaksandra Łukaszenkę.

Brak mistrzostw na Białorusi to spory problem Łukaszenki

Jedna z najważniejszych imprez sportowych w reprezentacyjnym hokeju na lodzie miała być wielkim świętem tej dyscypliny na Białorusi i Łotwie. Mińsk został jednak pozbawiony tego wydarzenia, a szczególnie traci na tym Alaksandr Łukaszenka, dla którego było to jedno z ostatnich narzędzi poprawy własnego wizerunku. Nie podczas Igrzysk Olimpijskich, nie podczas ważnych meczów piłki nożnej, a właśnie podczas meczów hokeja na lodzie prezydent Białorusi czuje się najlepiej i właśnie wtedy tworzy wokół siebie środowisko dyplomatyczne, w którym może skutecznie lobbować w ważnych dla siebie tematach. Szczególnie ważny jest tutaj kontakt z rosyjskimi politykami i biznesem. Mimo organizacji tego turnieju w pandemicznym okresie można domniemywać, że Białorusinom udałoby się osiągnąć zamierzony efekt „normalności” na trybunach – wszak w trakcie szczytowego pierwszego momentu pandemii COVID-19 w Europie, białoruska liga piłkarska była jedyną, w której kibice byli obecni na trybunach. Nie ulega wątpliwości, że hale hokejowe zostałyby wypełnione kibicami. Bardzo możliwe, że nawet podstawionymi – po to, aby właśnie podkreślić efekt skutecznej walki z pandemią na Białorusi. 

Decyzja o odebraniu Białorusi prawa do współorganizacji zbiega się w czasie z problemem społeczno-politycznym, jaki uderzył w prezydenta Łukaszenkę po ostatnich wyborach prezydenckich, co jest istotnym przejawem nastawienia organizacji międzynarodowych wobec Alaksandra Łukaszenki i jego reżimu. O ile trudno o zdecydowaną postawę organizacji politycznych, o tyle organizacjom sportowym już o to łatwiej. I choć zwykło się twierdzić, że sportu i polityki się nie miesza, to IIHF dało jasny sygnał (nawet jeśli pod presją zewnętrzną), iż państwa o wątpliwej demokratycznej jakości rządów wobec własnych społeczeństw mogą być pozbawiane przywilejów organizacji sportowych wydarzeń międzynarodowych. Tracą zatem bardzo ważne narzędzie soft power własnej polityki wizerunkowej. Po wykluczeniu Republiki Południowej Afryki z wszelkich organizacji sportowych w czasie polityki apartheidu, być może obserwowany jest podobny proces w przypadku Białorusi. 


[1] Choć o składzie światowej elity reprezentacji krajowych w hokeju na lodzie decydować może także system spadków i awansów między dywizjami.

[2] Pavitt, M., 2021. Fasel pictured with Belarusian Ice Hockey President IIHF are investigating for role in death of political opponent. [online] Inside the games. Dostępne na: <https://www.insidethegames.biz/articles/1102906/fasel-lukashenko-meeting-iihf-worlds> [data dostępu: 11.05.2021].

[3] Steiss, A., 2020. IIHF to initiate review of Minsk/Riga 2021. [online] IIHF. Dostępne na: <https://www.iihf.com/en/events/2021/wm/news/20595/iihf-to-initiate-review-of-minsk-riga-2021> [data dostępu: 11.05.2021].

[4] Ibidem.

[5] Klain, D. 2021. Calls mount to strip Belarus dictator of right to host 2021 hockey world championship. [online] Atlantic Council. Dostępne na: <https://www.atlanticcouncil.org/blogs/ukrainealert/calls-mount-to-strip-belarus-dictator-of-right-to-host-2021-world-hockey-championship/>  [data dostępu: 11.05.2021].

[6] Merk, M. 2021. Meeting in Minsk. [online] IIHF. Dostępne na: <https://www.iihf.com/en/events/2021/wm/news/24082/meetings_in_minsk> [data dostępu: 11.05.2021].

[7] Emerging Europe. 2021. IIHF strips Belarus of right to co-host 2021 World Ice Hockey Championships. [online] Dostępne na: <https://emerging-europe.com/news/sponsors-will-pull-backing-of-world-ice-hockey-championships-if-held-in-belarus/> [data dostępu: 11.05.2021].

[8] Steiss, A. 2021. IIHF to move 2021 World Championship. [online] Dostępne na: <https://www.iihf.com/en/events/2021/wm/news/24134/iihf_to_move_2021_world_championship> [data dostępu: 11.05.2021].

Obrazek posiada pusty atrybut alt; plik o nazwie NIW-PROO-jednolita.png

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail

About The Author

Mieszko Rajkiewicz. Doktorant na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalista z zakresu upolitycznienia i globalizacji sportu. Analizuje sprawy dotyczące dyplomacji sportowej, „sportswashingu" oraz znaczenia sportowego „soft power" we współczesnych stosunkach międzynarodowych.

Comments are closed.

Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

Kamil Opara

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego na kierunkach prawo oraz stosunki międzynarodowe (specjalizacja: bezpieczeństwo i studia strategiczne). Ukończył także School of Law and Economy of China UW, gdzie obecnie pracuje jako zastępca kierownika. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół polityki zagranicznej i wewnętrznej, prawa oraz cyberbezpieczeństwa Chin.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Kamil Opara

University of Warsaw graduate (law and international relations; specialization: Security and Strategic Studies); he graduated also from the School of Law and Economy of China in which he currently works as a Deputy Head. His fields of research include Chinese domestic and foreign policy, law and cybersecurity.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co tydzień będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • System amerykańskich vs. chińskich sojuszy i porozumień w regionie Azji i Pacyfiku [MAPY] 18 sierpnia, 2022
  • Anti-Coercion Instrument, czyli autonomia strategiczna UE w praktyce 17 sierpnia, 2022
  • Bałkański kocioł wciąż w stanie wrzenia. Kolejny cel Putina czy zręczne narzędzie nacisku dla realizacji rosyjskich celów strategicznych w Ukrainie? 16 sierpnia, 2022
  • Przegląd UE-Chiny #6: Wzrost znaczenia Tajwanu [Lipiec 2022] 15 sierpnia, 2022
  • Bułgaria: Powrót w objęcia Gazpromu? 12 sierpnia, 2022

Kategorie

Tagi

Afryka Azja Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Białoruś Bliski Wschód Chiny Czechy Donald Trump dyplomacja Edukacja Europa Europa Wschodnia Francja gospodarka Indo-Pacyfik Infografika Joe Biden konflikt Koronawirus kryzys Kryzys humanitarny Kryzys migracyjny NATO ONZ Polityka międzynarodowa polityka zagraniczna Polska Prawa człowieka Półwysep Bałkański Rosja sport terroryzm Trójmorze Turcja Ukraina Unia Europejska USA uzbrojenie wizyty zagraniczne Wołodymyr Zełenski wybory Xi Jinping zbrodnia wojenna zmiany klimatu

© 2019-2020 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas