Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Raporty
  • Publikacje
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Raporty
  • Publikacje
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
paź 01
Afryka i Bliski Wschód, Demokracja, Polityka wewnętrzna, Publikacje, Somalia, Wybory

Demokratyczny sukces Somalilandu

1 października, 2021
Demokratyczny sukces SomalilanduPobierz

Artykuł w skrócie:

– Opozycja w Somalilandzie odniosła niespodziewane zwycięstwo w wyborach parlamentarnych i samorządowych 31 maja 2021 roku;

– pomimo wieloletnich opóźnień, głosowanie przebiegło niemalże bez zarzutów i stanowiło kamień milowy na drodze Somalilandu do dalszej demokratyzacji;

– elity polityczne Somalilandu mogą wykorzystać obecną sytuację i działać na rzecz wsparcia większej integracji niedostatecznie reprezentowanych społeczności oraz wzmocnienia swojej pozycji na arenie międzynarodowej.

Geneza Somalilandu

Republika Somalilandu uzyskała niepodległość na mocy proklamacji królowej Elżbiety II w  dniu 26 czerwca 1960 roku[1]. Status państwa szybko zmienił się jednak ze względu na jego zjednoczenie z Somalią. Finalnym celem unii miało być utworzenie Wielkiej Republiki Somalii, której zaczątki sięgają początków XX wieku. Ideą tej koncepcji było zjednoczenie wszystkich państw somalijskojęzycznych, obejmujących regiony, w których żyją lub byli historycznie okupowani etniczni Somalijczycy. Na obszar ten składał się: Somaliland, Somalia i Dżibuti, a także Północno-Wschodnia prowincja Kenii oraz Etiopia. Projekt nie doczekał się jednak urzeczywistnienia, zważywszy na Dżibuti, które uniezależniło się od Francji i  postanowiło nie przyłączać się do reszty państw.

Somaliland ogłosił swoją niezależność od Republiki Somalii w 1991 roku, po wieloletniej rebelii prowadzonej głównie przez członków dominującego klanu – Isaaq – przeciwko somalijskiemu dyktatorowi, Mohamadowi Siadowi Barre’owi. Wówczas doszło do powstania Somalijskiego Ruchu Narodowego (som. Dhaqdhaqaaqa Wadaniga Soomaaliyeed), który przyczynił się do zapoczątkowania somalijskiej wojny domowej. Od tego czasu następował stopniowy rozpad kraju. Dziś Somalia uznawana jest za tzw. państwo upadłe, gdyż władza centralna wciąż nie posiada pełnej kontroli nad terytorium państwa, a jej wpływy są znikome. Na tle Republiki Federalnej Somalii, która spędziła prawie 30 lat na walce z licznymi powstaniami, Somaliland zdaje się pozostawać niedotknięty zewnętrznymi zagrożeniami. Obecnie posiada własną administrację cywilną, siły zbrojne, a także walutę. Chociaż żaden kraj nie uznaje jego niepodległości, partnerzy międzynarodowi zachęcają do rozwoju demokratycznych instytucji na jego terenach.

W 2001 roku Somaliland przeprowadził referendum konstytucyjne. Dotyczyło ono projektu konstytucji, który potwierdzał niezależność kraju od Somalii. Aż 99,9% uprawnionych do głosowania wzięło udział w referendum, a 97,1% z nich opowiedziało się za niepodległością[2]. Ratyfikacja ustawy zasadniczej potwierdziła suwerenność Somalilandu, wzmacniając władzę wykonawczą oraz zatwierdzając powszechne wybory umożliwiające udział w nich wielu partiom, co przyczyniło się do rozwoju demokracji[3]. Ponadto na jego terytorium trzykrotnie miały miejsce wybory prezydenckie (2003, 2010, 2017), dwukrotnie wybory samorządowe (2002, 2012) oraz parlamentarne (2005, 2021).

Źródło: The Economist, Somaliland, an unrecognised state, is winning friends abroad, https://www.economist.com/middle-east-and-africa/2021/05/06/somaliland-an-unrecognised-state-is-winning-friends-abroad, dostęp 30.08.2021.

Droga do demokracji

Zgodnie z raportem Freedom House z 2021 roku, Somaliland jest oceniany jako „częściowo wolny”, co stanowi wyjątek w regionie Rogu Afryki. Według rankingu badającego prawa polityczne oraz wolności obywatelskie, Somaliland uzyskał 42 punkty na 100, co wyraźnie kontrastuje z punktacją, jaką otrzymała sama Somalia – 7 punktów na 100[4].  Jedynie 7 z 49 krajów w Afryce Subsaharyjskiej znajduje się obecnie w kategorii „wolne”, co stanowi najniższą liczbę od 1991 roku[5].

Somaliland jest także doskonałym przykładem ukazującym, że kraj nie musi być bogaty, aby być demokratyczny. Pomimo niewielkiego budżetu krajowego wynoszącego zaledwie 250 milionów dolarów na 3,5 miliona mieszkańców, niesprzyjającego klimatu i geopolitycznej lokalizacji, Somaliland może wskazywać drogę dla znacznie bardziej rozwiniętych krajów[6]. Choć dążenie do uznania jego państwowości pozostaje w dużej mierze niezrealizowane, cieszy się on stabilnością polityczną i demokratycznymi rządami, co odróżnia go od sąsiednich krajów.

W 2002 roku Somaliland dokonał przejścia z systemu opartego na klanach do wielopartyjnej demokracji, po referendum mającym miejsce w 2001 roku. Członkowie 82-osobowej Izby Reprezentantów, są wybierani bezpośrednio na pięcioletnią kadencję, podczas gdy członkowie 82-osobowej izby wyższej – Guurti – stanowią starszyznę klanów wybieraną pośrednio na sześcioletnią kadencję. Ostatnie wybory do izby niższej odbyły się w 2005 roku, a kolejne, które miały mieć miejsce w 2010 roku, były wielokrotnie przekładane[7]. W podobny sposób opóźniono wybory do rad lokalnych, które przeprowadzono ostatnio w 2012 roku. Członkowie Guurti zostali wybrani na pierwszą kadencję w 1993 roku, ale z  powodu braku jasności prawnej co do wyboru ich zastępców, ich mandaty były wielokrotnie przedłużane[8].

Wybory parlamentarne z 2021 roku

31 maja 2021 roku, niemal 30 lat od odzyskania niepodległości, mimo pandemii COVID–19, stosunkowo bezproblemowo odbyły się wybory parlamentarne oraz samorządowe. Państwowa Komisja Wyborcza zarejestrowała około 1,3 milionów wyborców[9], a w całym kraju utworzono 2709 lokali wyborczych[10].

Majowe wybory w Somalilandzie przyniosły niespodziewaną stratę dla rządzącej dotychczas Partii Jedności i Rozwoju (som. Kulmiye), która szybko jednak zaakceptowała wyniki. Chociaż głosowanie było niewątpliwym sukcesem, nie zabrakło znaczących rozczarowań. Podczas kampanii wyborczej siły bezpieczeństwa nękały i zatrzymywały niektórych kandydatów opozycji. Wybory unaoczniły również ciągłą nieobecność kobiet w  polityce wysokiego szczebla w Somalilandzie.

Spór między trzema oficjalnymi partiami politycznymi dodatkowo opóźnił proces wyborczy. Nieporozumienie wynikało z sukcesu rządzącej partii Kulmiye podczas wyborów prezydenckich z 2017 roku, w których opozycyjna Somalilandzka Partia Narodowa (som. Waddani) skarżyła się na systematyczne nieprawidłowości, wyrażając brak zaufania do Narodowej Komisji Wyborczej oraz odmawiając współpracy z tym organem w przyszłych wyborach[11]. Wysiłki mediacyjne prowadzone przez starszyznę klanów i przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, a także aktywna dyplomacja Unii Europejskiej, pomogły skłonić Waddani do uznania wyborów. Ostatecznie partie rozwiązały nierozstrzygnięte kwestie w  sierpniu 2020 roku, a Somalilandzka Partia Narodowa odrzuciła wcześniejsze żądanie, aby niektórzy komisarze z Narodowej Komisji Wyborczej ustąpili.

Podczas trwania procesu wyborczego, największe obawy wzbudziły działania policji, która po rozpoczęciu kampanii zatrzymała kilkunastu kandydatów zarówno z partii Waddani, jak i  z  innego opozycyjnego ugrupowania, Partii Sprawiedliwości i Opieki Społecznej (som. Ururka Caddaalada iyo Daryeelka, UCID), oskarżając niektórych z nich o utrzymywanie kontaktów z  politykami w Somalii, co jest aktem zdrady w świetle prawa Somalilandu[12].  Przetrzymując opozycjonistów, policja naruszyła przepisy prawne zakazujące aresztowania kandydatów podczas kampanii. Naciski ze strony społeczeństwa obywatelskiego, Komisji Wyborczej i Sądu Najwyższego przekonały jednak władze do zaprzestania tej praktyki, co skutkowało wypuszczeniem zatrzymanych jeszcze przed wyborami.

Dzień wyborów, pomimo wcześniejszych drobnych zakłóceń, przebiegł bez większych problemów. Nie doszło do poważnych incydentów związanych z bezpieczeństwem, a  międzynarodowi obserwatorzy zgłosili stosunkowo niewiele nieprawidłowości. Partia Waddani zdobyła 31 miejsc w Izbie Reprezentantów, w porównaniu do 30 miejsc rządzącego dotychczas ugrupowania – Kulmiye[13]. UCID zapewnił sobie kolejne 21 miejsc, przystępując do sojuszu z Waddani, co umożliwiło opozycji uzyskanie większości w Izbie[14]. W  głosowaniach rad lokalnych Kulmiye zdobyło najwięcej mandatów, aż 93 z 220, ale Waddani i UCID łącząc swoje siły zapewniły sobie 127 miejsc[15].

Zaskakujące wyniki

Po ogłoszeniu przez komisję wyborczą wyników z ostatnich wyborów partia Kulmiye szybko zaakceptowała swoją porażkę, a szereg międzynarodowych aktorów, w tym m.in. Unia Europejska[16], pochwaliło ten proces, przedstawiając go jako demonstrację zaangażowania narodu Somalilandu w partycypację polityczną i demokratyzację. Powszechna akceptacja głosowania, była tym bardziej istotna ze względu na Narodową Komisję Wyborczą, która w 2017 roku została zmuszona do obrony swojej bezstronności w obliczu skarg opozycji.

Podczas gdy większość wyników wyborów odzwierciedla tradycyjną lojalność ludzi wobec klanów, która służy jako główna zasada organizacyjna polityki Somalilandu, niektórzy wyborcy zdawali się odrzucać system oparty na klanach. Do parlamentu po raz pierwszy wybrano członka mniejszościowego klanu Gabooye – Barkhada Jama Hersi z partii Waddani[17], co może wskazywać na rosnące rozczarowanie polityką klanową, przynajmniej wśród niewielkiej części elektoratu.

Niska reprezentatywność

Chociaż wybory przebiegły niemalże bez zarzutów, wyniki nie były tak reprezentatywne dla elektoratu, jak można było się spodziewać. Rozczarowującym rezultatem było wykluczenie kobiet z parlamentu. Wynik był tylko nieznacznie bardziej inkluzywny w wyborach do rad lokalnych, do których miejsce uzyskały trzy kandydatki[18]. Pomimo braku widocznych rezultatów, przed wyborami wszystkie trzy partie polityczne uzgodniły, że każda z nich przedstawi co najmniej sześć kandydatek do parlamentu (po jednej z każdego regionu)[19]. W  praktyce jednak ani partii Kulmiye, ani Waddani nie udało się osiągnąć tego wyniku, a kroki podjęte w celu wzmocnienia politycznej reprezentacji kobiet okazały się niewystarczające.

Reprezentacja niektórych klanów ucierpiała również w wyniku niskiej frekwencji na wschodnich obszarach Somalilandu. Są one zamieszkane głównie przez podklany Dhulbahante i Warsengeli z klanu Darod, co łączy się z długotrwałą rywalizacją terytorialną między Somalilandem a Puntlandem[20]. Konflikt koncentruje się na wzajemnych roszczeniach do regionów Sool i Sanaag, znajdujących się w północnej Somalii[21].

Podsumowanie

Przywódcy Somalilandu powinni podwoić wysiłki, aby włączyć niedostatecznie reprezentowane społeczności do organów zarządzających i pracować nad rozwiązaniem problemu niezadowolenia w regionach wschodnich.

Spoglądając na przyszłe wybory, w tym na wyścig prezydencki w 2022 roku, władze powinny rozważyć działania mające na celu zwiększenie udziału niedostatecznie reprezentowanych społeczności w rządzie i odrzucenie taktyki silnej ręki wobec opozycji. Aby zmniejszyć tarcia i opóźnienia, rząd powinien współpracować z opozycją w celu wypracowania konsensusowych zasad zarządzania nadchodzącymi wyborami. Podsumowując, udane wybory 31 maja były ważnym krokiem w wysiłkach Somalilandu na rzecz budowania państwa i  pogłębienia procesu demokratyzacji.

Wnioski

Ostatecznie sukces majowego głosowania był wynikiem budowania porozumienia wśród elit, a  zwłaszcza politycznego zaangażowania trzech partii Somalilandu. Osiągnięcie tych celów, pomimo perturbacji podczas wyborów prezydenckich w 2017 roku, ostatecznie doprowadziło do konsensusu. W ten sam sposób rząd Somalilandu powinien konsultować się ze wszystkimi stronami w celu ustalenia wzajemnie akceptowalnych reguł dla nadchodzących głosowań, aby uniknąć opóźnień lub sporów w ostatniej chwili. Władze powinny również wytrwale współpracować z nowym parlamentem w celu wypracowania szerszego porozumienia w sprawie przeprowadzania wyborów, biorąc pod uwagę kluczową rolę instytucji w tworzeniu przepisów regulujących ich przeprowadzanie.

Somaliland słusznie zdobył uznanie za przeprowadzenie pokojowych wyborów parlamentarnych i samorządowych, które doprowadziły do ​​bezspornego zwycięstwa opozycji zarówno na szczeblu centralnym, jak i samorządowym. Wyniki stanowią pozytywną wiadomość na tle niestabilności mających miejsce w regionie Rogu Afryki. Elity polityczne Somalilandu powinny wykorzystać obecną sytuację i działać na rzecz wsparcia większej integracji niedostatecznie reprezentowanych społeczności, co może być kluczem do zachowania i wzmocnienia rosnących osiągnięć Somalilandu w zakresie organizacji pokojowych oraz demokratycznych wyborów.

Bibliografia: 

Addis Standard, In Depth Analysis: On the actors, the electoral promises and dynamics of Somaliland’s fledgling democratic experiment, https://addisstandard.com/in-depth-analysis-on-the-actors-the-electoral-promises-and-dynamics-of-somalilands-fledgling-democratic-experiment/amp/

AP News, Somaliland vote highlights peace in breakaway Somali region, https://apnews.com/article/africa-government-and-politics-4a90b5f9f0596eca9df4cbac035ca5a8

Council on Foreign Relations, Recognizing Somaliland’s Democratic Success, https://www.cfr.org/blog/recognizing-somalilands-democratic-success

Crisis Group, Building on Somaliland’s Successful Elections, https://www.crisisgroup.org/africa/horn-africa/somaliland/b174-building-somalilands-successful-elections

Europe Elects, Somaliland Parliamentary Elections: Peace and Democracy, Somaliland Parliamentary Elections: Peace and Democracy

Foreign Policy, Somaliland’s Strategic Case for Independence, Somaliland’s Strategic Case for Independence

Governance and Social Development Resource Centre, Somalia and Somaliland: Strategies for Dialogue and Consensus on Governance and Democratic Transition, Somalia and Somaliland: Strategies for Dialogue and Consensus on Governance and Democratic Transition

On Policy, Is Somaliland the Symbol of Democracy in the Horn of Africa?, https://www.google.com/amp/s/onpolicy.org/is-somaliland-the-symbol-of-democracy-in-the-horn-of-africa/%3famp

RUSI, Somaliland: The Power of Democracy, https://rusi.org/explore-our-research/publications/commentary/somaliland-power-democracy

The Elephant, Somaliland: Eastern Africa’s Strongest Democracy, Somaliland: Eastern Africa’s Strongest Democracy!


[1] Gov Somaliland, International Relationship, https://www.govsomaliland.org/article/international-relationship, dostęp: 30.08.2021.

[2] African elections database,  https://africanelections.tripod.com/somaliland.html#2001_Constitutional_Referendum, dostęp: 02.09.2021.

[3] Political Handbook of the World 2012, https://books.google.pl/books?id=d33MfEFXvW8C&pg=PA1309&lpg=PA1309&dq=kulmiye+party+2002&redir_esc=y#v=onepage&q=executive%20branch&f=false, dostęp: 02.09.2021.

[4] Freedom House, Global Freedom Status, https://freedomhouse.org/explore-the-map?type=fiw&year=2021, dostęp: 30.08.2021.

[5] Ibidem.

[6]  Royal United Services Institute, Somaliland: The Power of Democracy, https://rusi.org/explore-our-research/publications/commentary/somaliland-power-democracy/, dostęp: 02.09.2021.

[7] Freedom House, Freedom in the world 2021, https://freedomhouse.org/country/somaliland/freedom-world/2021, dostęp: 30.08.2021.

[8] Freedom House, Freedom in the world 2021, https://freedomhouse.org/country/somaliland/freedom-world/2021,  dostęp: 30.08.2021.

[9] Heinrich Böll Stiftung, Unrecognized Vote: Somaliland’s Democratic Journey, https://ke.boell.org/en/2021/05/05/unrecognized-vote-somalilands-democratic-journey, dostęp: 30.08.2021.

[10] School of Liberal Arts, Department Of Political Science, Observing the Unrecognized Republic of Somaliland’s 2021 Election, https://liberalarts.iupui.edu/departments/polisci/observing-the-unrecognized-republic-of-somalilands-2021-election/, dostęp: 30.08.2021.

[11] The Conversation, Somaliland after the elections: old traps, new challenges, https://theconversation.com/somaliland-after-the-elections-old-traps-new-challenges-87871, dostęp: 02.09.2021.

[12] Somaliland Law, Penal Code, http://www.somalilandlauw.com/Penal_Code_English.pdf, dostęp: 02.09.2021.

[13] Somaliland Election Monitoring Office, Anaylysing the Somaliland’s combined election results, https://somalilandelection.com/news/analysing-the-election-results/, dostęp: 03.09.2021.

[14] Somaliland Election Monitoring Office, Anaylysing the Somaliland’s combined election results, https://somalilandelection.com/news/analysing-the-election-results/, dostęp: 03.09.2021.

[15] Somaliland Election Monitoring Office, Anaylysing the Somaliland’s combined election results,  https://somalilandelection.com/news/analysing-the-election-results/, dostęp: 03.09.2021.

[16] European Union External Action, Somaliland election: statement by international partners, https://eeas.europa.eu/delegations/somalia/35955/somaliland-election-statement-international-partners_en, dostęp: 13.09.2021.

[17] All Africa, Somalia: Building On Somaliland’s Successful Elections, https://allafrica.com/stories/202108130300.html, dostęp: 02.09.2021.

[18] Institute of Public Policy, A vote for change: Somaliland’s Two Decades Old Electoral Democracy, https://apd-ipp.com/apd-somaliland/wp-content/uploads/2021/05/Somaliland-2021-Special-Pre-Election-Report-FINAL-UPDATED-3.pdf, dostęp: 02.09.2021.

[19] Institute of Public Policy, A vote for change: Somaliland’s Two Decades Old Electoral Democracy,  https://apd-ipp.com/apd-somaliland/wp-content/uploads/2021/05/Somaliland-2021-Special-Pre-Election-Report-FINAL-UPDATED-3.pdf, dostęp: 02.09.2021.

[20] Autonomiczny region w północno-wschodniej Somalii.

[21] The East African, The East AfricanNewsEast Africa Somaliland and Puntland border dispute rages on, https://www.theeastafrican.co.ke/tea/news/east-africa/somaliland-and-puntland-border-dispute-rages-on-1396792, dostęp: 30.08.2021.

Obrazek posiada pusty atrybut alt; plik o nazwie 130559281_2771015793136340_2587878469448183644_n-1-2.png

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail

Related Posts

See All Publications
  • Chiny, Indo-Pacyfik, Publikacje, Wywiad

Niekończąca się pandemia, wiszący konflikt o Tajwan i rywalizacja z USA. Czy Chiny mają czas na Europę? [dr Michał Bogusz]

Poniższy wywiad jest fragmentem publikacji Instytutu Nowej Europy – Rok obaw i nadziei. Co czeka Europę w 2023? [Raport] Szansa czy zagrożenie? To dylemat…
  • Michał Banasiak
  • 20 marca, 2023
  • Bezpieczeństwo, NATO, Publikacje, Ukraina

Od specjalnej operacji wojskowej do wojny totalnej z NATO. Jak stworzyć nową żelazną kurtynę i uniknąć katastrofy

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy. Włodzimierz Lenin stwierdził, że w historii ludzkości zdarzają…
  • Jakub Knopp
  • 16 marca, 2023
  • Azja, Bezpieczeństwo, Energetyka, Publikacje

Kryzys energetyczny w państwach Azji Centralnej

Artykuł w skrócie: Sektory energetyczne państw Azji Centralnej opierają się głównie na infrastrukturze z czasów Związku Radzieckiego.Kryzys energetyczny w Azji…
  • Krystian Pachucki-Włosek
  • 14 marca, 2023
See All Publications

Comments are closed.

Klaudia Badzyńska. Studentka stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zainteresowania badawcze to bezpieczeństwo międzynarodowe, konflikty zbrojne obejmujące obszar Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu, ze szczególnym uwzględnieniem konfliktów na tle etnicznym.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co tydzień będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Niekończąca się pandemia, wiszący konflikt o Tajwan i rywalizacja z USA. Czy Chiny mają czas na Europę? [dr Michał Bogusz]
    przez Michał Banasiak
    20 marca, 2023
  • Od specjalnej operacji wojskowej do wojny totalnej z NATO. Jak stworzyć nową żelazną kurtynę i uniknąć katastrofy
    przez Jakub Knopp
    16 marca, 2023
  • Kryzys energetyczny w państwach Azji Centralnej
    przez Krystian Pachucki-Włosek
    14 marca, 2023
  • 20 lat rządów i… koniec? Co w 2023 roku czeka Turcję Erdoğana?
    przez Michał Banasiak
    13 marca, 2023
  • Syria. Państwo w ruinie
    przez Grzegorz Kordylas
    9 marca, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • Home
  • Ukraine
  • Publications
  • Reports
  • Programmes
  • People
  • Contact

Funded by the National Liberty Institute – Center for Civil Society
Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030

© 2019-2022 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas