Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Raporty
  • Publikacje
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Raporty
  • Publikacje
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
kw. 25
Bezpieczeństwo, Polska, Publikacje, Rosja, Ukraina

Dwa miesiące wojny na Ukrainie: analiza i prognoza dalszych działań zbrojnych

25 kwietnia, 2022

Artykuł w skrócie:

  • Przewaga ilościowa całości sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej jest skutecznie niwelowana nieprzerwanym zaopatrywaniem sił ukraińskich w nowoczesny sprzęt wojskowy i amunicję przez Zachód oraz podtrzymywaniem wysokiego morale Ukraińców.
  • Siły rosyjskie wycofują się w kierunku wschodnim i południowym dla potrzeb zapewnienia lepszego zaopatrzenia i logistyki operujących sił zbrojnych w celu kontroli zbrojnej korytarza lądowego łączącego Półwysep Krymski z Donbasem.
  • Polska staje przed dziejową szansą wzmocnienia więzi gospodarczych i politycznych z Ukrainą w szczególności w formie przeniesienia produkcji ukraińskiego przemysłu zbrojeniowego do Polski czy odgrywania roli głównego partnera procesu akcesji Ukrainy do Unii Europejskiej

Bitwa o Donbas w kontekście dwóch miesięcy wojny na Ukrainie

W drugim miesiącu wojny w Ukrainie siły zbrojne Federacji Rosyjskiej dokonały istotnej zmiany w sposobie prowadzenia działań wojennych i rozpoczęły stosowanie taktyki spalonej ziemi. Konieczność zmiany taktyki wynikała ze spełnienia się najbardziej prawdopodobnego scenariusza rozwoju wojny w Ukrainie, w ramach którego siły rosyjskie nie były w stanie przejąć inicjatywy z uwagi na niedostateczne wsparcie logistyczne i zaopatrzeniowe. Pomimo zadania armii Federacji Rosyjskiej dużych strat, wycofanie się sił rosyjskich ku wschodniej i południowej części terytorium ukraińskiego wynika przede wszystkim z potrzeby osiągnięcia względnie największych korzyści strategicznych z przedłużającej się inwazji oraz zapewnienia skuteczniejszego wsparcia logistycznego i materiałowego operującym jednostkom.

Trwająca od kilku dni bitwa o Donbas nie będzie stanowić operacji rozstrzygającej wojnę rosyjsko-ukraińską. Jej rezultatem będzie natomiast wytyczenie dalszych kierunków prowadzenia działań zbrojnych przez walczące strony. Siły ukraińskie, mając świadomość oparcia skuteczności walki z przeciwnikiem na bazie utrzymania linii zaopatrzeniowych w Zachodniej Ukrainie oraz możliwości szybkiego wsparcia przez Federację Rosyjską związanych walką sił rosyjskich (przez jednostki Zachodniego Okręgu Wojskowego i Południowego Okręgu Wojskowego[1]), nie będą dążyć do rozstrzygnięcia wojny w pojedynczej bitwie. Równolegle, siły rosyjskie będą dążyły do zabezpieczenia uprzednio kontrolowanych obszarów wschodniej i południowej Ukrainy dla potrzeb realizacji celów strategicznych wojny na możliwie najwyższym poziomie.

Niniejsza analiza opiera się na trzech założeniach:

  • Ukraina będzie dążyła do ustanowienia frontu działań zbrojnych, położonego co najmniej kilkadziesiąt kilometrów na wschód i południe od linii rzeki Dniepr, oraz rozdzielenia Półwyspu Krymskiego i Donbasu zbrojnie kontrolowanym wybrzeżem Morza Azowskiego.
  • Federacja Rosyjska będzie dążyła do utrzymania korytarza lądowego, łączącego Donbas z Półwyspem Krymskim, położonego u wybrzeży Morza Azowskiego, w celu przygotowania dalszej ofensywy w kierunku Odessy, a następnie Naddniestrza.
  • Strony walczące nie przejmą w najbliższych tygodniach inicjatywy strategicznej, która umożliwiłaby pokonanie przeciwnika poprzez sparaliżowanie linii zaopatrzenia i logistyki, niezbędnej do kontynuacji działań zbrojnych na obszarach charakteryzujących się wielkopowierzchniowymi, silnymi zniszczeniami infrastruktury.

Analiza SWOT sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej i sił zbrojnych Ukrainy

Dla potrzeb opracowania scenariuszy dalszych kierunków prowadzenia działań zbrojnych na terytorium Ukrainy konieczne jest dokonanie analizy potencjałów sił zbrojnych walczących stron. Niniejsza analiza zawiera silne i słabe strony Federacji Rosyjskiej i Ukrainy, które ukazały dwa miesiące wojny, oraz szanse i zagrożenia z nich wynikające.

Silną stroną Federacji Rosyjskiej jest przewaga ilościowa sił rosyjskich oraz bardzo niska wrażliwość na straty ludzkie. Warto podkreślić, że zgromadzone do przeprowadzenia inwazji oddziały stanowią zaledwie kilkanaście procent całkowitej liczby personelu militarnego wojsk rosyjskich. Dotychczasowe straty, szacowane na kilkanaście tysięcy zabitych, rannych, zaginionych lub wziętych do niewoli żołnierzy, nie stanowią strat istotnych z perspektywy Kremla, a Rosja może w krótkim okresie uzupełnić je zwiększając całkowitą liczbę sił operujących w Ukrainie.

Słabość rosyjskich sił zbrojnych wynika w szczególności z niedostatecznie rozwiniętego zaplecza logistycznego oraz niewystarczającego zaopatrzenia środkami walki związanych walką oddziałów. Czynnik ten, w połączeniu ze skutecznością obrony i kontrofensywy sił ukraińskich, zadecydował o niepowodzeniu błyskawicznej realizacji rosyjskiej inwazji na Ukrainę już w pierwszych dwóch tygodniach wojny. Obecnie słaba logistyka i zaopatrzenie zarówno uniemożliwiają Federacji Rosyjskiej prowadzenie działań zbrojnych w głębi terytorium Ukrainy, jak i wymagają oparcia tyłów oddziałów i linii zaopatrzenia o terytorium rosyjskie.

Szansą dla Federacji Rosyjskiej jest możliwość osiągnięcia celów strategicznych na poziomie wystarczającym dla częściowego powodzenia strategii odzyskania utraconej strefy wpływów. Federacja Rosyjska, stosując taktykę spalonej ziemi, dokonuje wielkopowierzchniowych zniszczeń w Ukrainie nie tylko w celu osłabienia potencjału ukraińskiego, ale także w celu uzyskania pewności częściowej realizacji celów strategicznych inwazji. Realizacja strategii odzyskania strefy wpływów w Ukrainie może przybierać zróżnicowane formy, począwszy na stosowaniu wspomnianej taktyki na obszarze pogranicza ukraińsko-rosyjskiego czy na wybrzeżach Morza Czarnego, poprzez rozwój separatyzmu na kontrolowanych zbrojnie terytoriach oraz fałszowanie referendów w celu powołania samozwańczych republik, dążących do przyłączenia się do Rosji na drodze decyzji marionetkowych rządów, a skończywszy na faktycznym zaborze części ziem ukraińskich.

Zagrożeniem dla Federacji Rosyjskiej jest osiągnięcie poziomu strat w sprzęcie ciężkim, uniemożliwiającego skuteczne prowadzenie ofensywy na obszarze wykraczającym poza terytoria pogranicza rosyjsko-ukraińskiego. Pomimo posiadania przewagi ilościowej w każdym z rodzajów sił zbrojnych[2], niewystarczające nasycenie sił lądowych, morskich i powietrznych armii rosyjskiej najnowocześniejszym sprzętem wojskowym nie pozwoli na uzyskanie inicjatywy na ogromnej powierzchni Ukrainy. Sytuacja ta najprawdopodobniej wymusi na wojskach rosyjskich przemieszczenie większości sił na Półwysep Krymski oraz na pas graniczny w celu prowadzenia działań wyłącznie odstraszających i obronnych.

Silnymi stronami Ukrainy są wysokie morale społeczeństwa oraz zdolność do utrzymania stałego zaopatrzenia od sojuszniczych państw, w szczególności w zakresie sprzętu wojskowego i amunicji. Sytuacja ta w połączeniu z kilkuletnim, wytężonym wysiłkiem na rzecz poprawy potencjału militarnego Ukrainy oraz doskonałą znajomością terenu prowadzenia walki, pozwoliła na zniwelowanie czynnika przewagi ilościowej przeciwnika. Pomimo wielkopowierzchniowych zniszczeń oraz licznych stratach w ludności cywilnej, wojska ukraińskie poniosły najprawdopodobniej nieproporcjonalnie niższe straty ludzkie od strony rosyjskiej.

Słabością Ukrainy jest znacznie niższy potencjał demograficzny i gospodarczy. Podatność na straty ludzkie oraz kosztochłonność wojny w połączeniu z pogłębiającą się dewastacją olbrzymich obszarów terytorium ukraińskiego zmusza Ukraińców do oparcia skuteczności prowadzonych działań na niezachwianym, wielkoskalowym wsparciu rozwiniętych gospodarczo państw. Pogłębiającą się słabością Ukrainy są także coraz większe obciążenie społeczeństwa skutkami stosowanej przez Rosję taktyki spalonej ziemi, w wyniku której na wielu obszarach coraz trudniej zdobyć tak podstawowe dobro, jakim jest woda pitna.

Szansą dla Ukrainy jest wykorzystanie niedostatecznego zaplecza logistycznego i zaopatrzenia materiałowego Federacji Rosyjskiej do odparcia sił rosyjskich do terenów przygranicznych, przy jednoczesnym zadawaniu coraz cięższych strat w wyniku przejęcia inicjatywy. Związanie walką osłabionych sił rosyjskich na wybrzeżach Morza Czarnego czy wzdłuż pogranicza rosyjsko-ukraińskiego pozwoli uniknąć dalszych, wielkopowierzchniowych strat wynikających ze stosowania przez Rosję taktyki spalonej ziemi. Jednocześnie, wykorzystanie nowoczesnych środków walki umożliwiłoby zniszczenie potencjału zbrojnego Federacji Rosyjskiej oraz instalacji militarnych na Krymie w stopniu uniemożliwiającym siłom rosyjskim prowadzenie działań zbrojnych w Ukrainie w perspektywie co najmniej następnych kilku lat.

Zagrożenie dla Ukrainy wynika z możliwości sparaliżowania zaplecza logistycznego i zaopatrzenia materiałowego Ukraińców w przypadku użycia dodatkowych sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej dla potrzeb otwarcia nowego frontu na linii Białoruś-Naddniestrze. Z uwagi na brak dalszego bezpośredniego, militarnego zaangażowania przez jakiegokolwiek państwo celem udzielenia wsparcia siłom ukraińskim na obszarze prowadzonych walk, odcięcie Ukrainy od wsparcia międzynarodowego najprawdopodobniej skutkowałoby brakiem możliwości skutecznej obrony przed siłami rosyjskimi w perspektywie kilkunastu dni. Równolegle, pogłębiające się zniszczenia spowodowane stosowaniem przez Federację Rosyjską taktyki spalonej ziemi, nawet pomimo braku porażki militarnej Ukraińców, doprowadzi do wieloletnich problemów z funkcjonowaniem państwa oraz przekreśli możliwości rozwoju Ukrainy z uwagi na konieczność poświęcenia wielomiliardowych środków na odbudowę zniszczonej infrastruktury.

Scenariusze dalszych działań zbrojnych na Ukrainie

W scenariuszu najbardziej prawdopodobnym bitwa o Donbas nie zadecyduje o rozstrzygnięciu wojny, ale wskaże kierunki jej dalszego prowadzenia. Osłabione siły zbrojne Federacji Rosyjskiej skupią się na utrzymywaniu w zbrojnej kontroli wybrzeża Morza Azowskiego, łączącego separatystyczne republiki Donbasu z Półwyspem Krymskim. Próby kontynuacji inwazji w kierunku Odessy i Naddniestrza napotkają silny opór sił ukraińskich, dążących do lądowego odcięcia Krymu i osiągnięcia wybrzeży Morza Azowskiego. Wojna będzie kontynuowana przede wszystkim w południowo-wschodniej części Ukrainy i w ciągu najbliższych tygodni żadna ze stron nie osiągnie przewagi pozwalającej na pokonanie przeciwnika. Związana walką Federacja Rosyjska nie będzie w stanie kontynuować taktyki spalonej ziemi w dotychczasowej skali.

W scenariuszu pozytywnym dla Ukrainy front działań zbrojnych zostanie przesunięty dziesiątki kilometrów na wschód od Dniepru. Przejęta inicjatywa pozwoli na wypchnięcie całości sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej do terytoriów ukraińskich, kontrolowanych zbrojnie przed inwazją. Siły rosyjskie nie będą w stanie otworzyć drugiego frontu walk na Zachodniej Ukrainie i skoncentrują się na obronie Półwyspu Krymskiego oraz Donbasu. Straty armii Federacji Rosyjskiej spowodują konieczność przesunięcia sił zgromadzonych na Białorusi oraz przy północno-wschodniej granicy do Donbasu oraz Krymu. Istotnym celem ukraińskich sił będzie rozdzielenie sił operujących w Donbasie od sił zgromadzonych nad wybrzeżem Morza Czarnego poprzez osiągnięcie wybrzeża Morza Azowskiego, a następnie uniemożliwienie utrzymania lądowego połączenia Donbasu z Półwyspem Krymskim.

W scenariuszu negatywnym dla Ukrainy Federacja Rosyjska zdecyduje się wesprzeć walczące oddziały siłami Zachodniego oraz Południowego Okręgu Wojskowego. W wyniku podjętej ofensywy wojska rosyjskie odetną Ukrainę od wybrzeży Morza Czarnego oraz osiągną Naddniestrze. Równolegle, ofensywa z terytorium Federacji Rosyjskiej oraz Białorusi zarówno zwiąże siły ukraińskie obroną Kijowa, jak i zablokuje w perspektywie południkowej zaopatrzenie płynące z zachodu. Siły ukraińskie, próbując przerwać możliwość okrążenia oraz blokadę zaplecza logistyczno-materiałowego, wycofają wiele jednostek ze Wschodniej Ukrainy na zachód od Dniepru oraz poniosą ciężkie straty. Pomimo heroicznej obrony, państwa wspierające Ukrainę nie zdecydują się na bezpośrednie zaangażowanie zbrojne w konflikt.

W scenariuszu mało prawdopodobnym dla Ukrainy wyczerpanie wojną walczących państw spowoduje osłabienie dynamiki dalszego rozwoju działań zbrojnych. Brak formalnego rozstrzygnięcia wojny spowoduje kontynuację prowadzenia konfliktu poniżej progu wojny przy jednoczesnym braku woli stron do podjęcia rozmów pokojowych. Konflikt będzie kontynuowany poniżej progu otwartej wojny, a działania zbrojne ograniczą się do dalszego rozwoju separatyzmów, inicjowanych dyktatem Kremla.

Podsumowanie – wnioski dla Polski

Rzeczpospolita Polska powinna kontynuować politykę odgrywania roli głównego partnera Ukrainy, w szczególności w zakresie koordynacji zabezpieczenia materiałowego i wsparcia finansowego państw Zachodu. Istotne jest także dążenie do realizacji przedsięwzięć umożliwiających Ukrainie zadanie możliwie najcięższych strat przeciwnikowi, w tym także poprzez nawiązanie umów o kontynuację produkcji uzbrojenia, amunicji i wyposażenia dla sił ukraińskich w oparciu o rozwój polskiego przemysłu zbrojeniowego. Warto podkreślić, że Polska powinna pozostać państwem podejmującym działania na rzecz przyspieszenia akcesji Ukrainy do Unii Europejskiej oraz dążyć do zacieśnienia współpracy sił ukraińskich z państwami NATO. Polska może wykorzystać dziejową szansę na przeobrażenie ładu geopolitycznego w Europie poprzez pośrednie osłabienie rosyjskiego ośrodka siły wyczerpującą i okupioną ogromnymi stratami dla Moskwy wojną w Ukrainie. Jednocześnie istotne jest dążenie do możliwie najsilniejszego nacisku na Niemcy i Francję poprzez struktury Unii Europejskiej, w celu rezygnacji z dotychczasowej skali współpracy gospodarczej i politycznej pomiędzy tymi państwami a Rosją. Równolegle, Polska powinna żywotnie zainteresować się utworzeniem unijnego budżetu odbudowy dla Ukrainy w celu wpływania na jak najsilniejsze powiązania polityczne, gospodarcze, militarne, oraz społeczne i kulturowe z Ukrainą.


[1] Rozwój potencjału militarnego Zachodniego Okręgu Wojskowego i Południowego Okręgu Wojskowego Federacji Rosyjskiej został dostrzeżony już w 2016. Szerzej: https://www.pism.pl/publikacje/Rosja_wzmacnia_potencja__wojskowy_na_zachodzie_pa_stwa

[2] Dane dostępne na witrynę Global Fierepower, źródło: https://www.globalfirepower.com/

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail

Related Posts

See All Publications
  • Chiny, Indo-Pacyfik, Publikacje, Wywiad

Niekończąca się pandemia, wiszący konflikt o Tajwan i rywalizacja z USA. Czy Chiny mają czas na Europę? [dr Michał Bogusz]

Poniższy wywiad jest fragmentem publikacji Instytutu Nowej Europy – Rok obaw i nadziei. Co czeka Europę w 2023? [Raport] Szansa czy zagrożenie? To dylemat…
  • Michał Banasiak
  • 20 marca, 2023
  • Bezpieczeństwo, NATO, Publikacje, Ukraina

Od specjalnej operacji wojskowej do wojny totalnej z NATO. Jak stworzyć nową żelazną kurtynę i uniknąć katastrofy

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy. Włodzimierz Lenin stwierdził, że w historii ludzkości zdarzają…
  • Jakub Knopp
  • 16 marca, 2023
  • Azja, Bezpieczeństwo, Energetyka, Publikacje

Kryzys energetyczny w państwach Azji Centralnej

Artykuł w skrócie: Sektory energetyczne państw Azji Centralnej opierają się głównie na infrastrukturze z czasów Związku Radzieckiego.Kryzys energetyczny w Azji…
  • Krystian Pachucki-Włosek
  • 14 marca, 2023
See All Publications

Comments are closed.

Aleksy Borówka. Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co tydzień będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Niekończąca się pandemia, wiszący konflikt o Tajwan i rywalizacja z USA. Czy Chiny mają czas na Europę? [dr Michał Bogusz]
    przez Michał Banasiak
    20 marca, 2023
  • Od specjalnej operacji wojskowej do wojny totalnej z NATO. Jak stworzyć nową żelazną kurtynę i uniknąć katastrofy
    przez Jakub Knopp
    16 marca, 2023
  • Kryzys energetyczny w państwach Azji Centralnej
    przez Krystian Pachucki-Włosek
    14 marca, 2023
  • 20 lat rządów i… koniec? Co w 2023 roku czeka Turcję Erdoğana?
    przez Michał Banasiak
    13 marca, 2023
  • Syria. Państwo w ruinie
    przez Grzegorz Kordylas
    9 marca, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • Home
  • Ukraine
  • Publications
  • Reports
  • Programmes
  • People
  • Contact

Funded by the National Liberty Institute – Center for Civil Society
Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030

© 2019-2022 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas