Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
gru 13
Analiza, Dyplomacja naukowa, Klimat, ONZ, Polityka zagraniczna, Publikacje

Dyplomacja naukowa oraz jej gałąź – dyplomacja wodna jako odpowiedź na zagrożenia bezpieczeństwa morza

13 grudnia, 2021
Dyplomacja naukowa oraz jej gałąź – dyplomacja wodna jako odpowiedź na zagrożenia bezpieczeństwa morzaPobierz

Artykuł w skrócie:

– Dyplomacja naukowa dąży do wzmocnienia symbiozy interesów i wysiłków środowisk naukowych i polityki zagranicznej. Ważne jest jednak, aby cele naukowe i dyplomatyczne pozostały jasno określone celem uniknięcia nadmiernego upolitycznienia nauki;

– zmiany klimatu stanowią bezpośrednie zagrożenie dla ludzkości, zwłaszcza w ich skomplikowanych aspektach zmian oceanicznych, takich jak podnoszenie poziomu mórz, rosnące zakwaszenie wód oraz ich ocieplenie, utrata różnorodności biologicznej wpływającej tym samym na osłabienie łańcuchów pokarmowych oraz bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa żywnościowego.

Dyplomacja naukowa[1] nie jest nowym zjawiskiem. To narzędzie polityki zagranicznej nie posiada jednej definicji czy jednego, właściwego znaczenia. Termin „dyplomacja naukowa” został ukuty przez i na potrzeby rozwoju strategicznego amerykańskiej polityki zewnętrznej. Miało to swoją bezpośrednią przyczynę w próbach przywrócenia reputacji kraju poprzez wykorzystanie miękkiej siły (ang. soft power) dyplomatycznej po inwazji USA na Irak w 2003 roku[2]. Z tego faktu można wywnioskować, iż dyplomacja naukowa (ang. science diplomacy, SciDip lub SD) jest niczym więcej niż wynikiem interakcji nauki z polityką zagraniczną. W takiej, coraz donioślejszej interakcji na arenie międzynarodowej, w kluczowych aspektach zmiany klimaty, bezpieczeństwa energetycznego czy równowagi sił, możemy zaobserwować rosnącą rolę i znaczenie badań oraz naukowej analizy w polityce światowej.

Rok 2009 uważa się za punkt zwrotny w dziejach dyplomacji naukowej. Wówczas to SD zaczęto postrzegać jako nową (odkrytą na nowo) gałąź nauki i źródło inspiracji akademickiej czy politycznej, ale także praktyczne i bardzo funkcjonalne, a przy tym tanie i efektywne narzędzie dalszego rozwoju na poziomie globalnym, regionalnym i krajowym. Dwie wysoko cenione i znane instytucje badawcze, Royal Society w Londynie oraz American Association for the Advancement of Science (AAAS)[3] w Waszyngtonie, położyły podwaliny pod współczesne rozumienie oraz zrozumienie i docenienie istotnej acz niedocenianej roli dyplomacji naukowej. To z kolei otworzyło pole do dyskusji na poziomie akademickim, sprawiło, iż uczelnie ustanowiły granty naukowe oraz liczne stypendia, jak również pierwsze programy bądź kursy nauczania i wykorzystywania dyplomacji naukowej do różnych celów.

Wreszcie kamieniem milowym SciDip okazała się być monografia wydana przez dwie wspomniane instytucje, zatytułowana Nowe granice w dyplomacji naukowej: Nawigując po zmieniającym się układzie sił (ang. New frontiers in science diplomacy: Navigating the changing balance of power)[4]. W tej to książcemożemy znaleźć definicję omawianego zjawiska, która jest jednakże raczej ogólną próbą zbiorczego nazwania jej narzędzi oraz oczekiwanych wyników:

Dyplomacja naukowa dąży do wzmocnienia symbiozy interesów i wysiłków środowisk naukowych i polityki zagranicznej. W przypadku tych pierwszych współpraca międzynarodowa jest często napędzana chęcią dostępu do najlepszych ludzi, obiektów badawczych czy nowych źródeł finansowania. W przypadku tych ostatnich – nauka oferuje potencjalnie przydatne sieci i kanały komunikacji, które można wykorzystać do wspierania szerszych celów politycznych. Ważne jest jednak, aby cele naukowe i dyplomatyczne pozostały jasno określone, aby tym samym uniknąć nadmiernego upolitycznienia nauki.

Dyplomacja naukowa wraz z jej gałęzią dyplomacji wodnej (tu często wyróżnia się także dyplomację oceaniczną, ang. ocean diplomacy) zyskuje na realnym politycznym znaczeniu. Obecnie bowiem wszyscy krajowi i regionalni gracze potrzebują twardej wiedzy naukowej opartej na badaniach zamiast racjonalizacji interesów politycznych spekulacji, aby poradzić sobie z globalnymi wyzwaniami. Wśród tych wyzwań musimy wyróżnić przede wszystkim zmiany klimatu, które stanowią bezpośrednie zagrożenie dla ludzkości, zwłaszcza w ich skomplikowanych aspektach zmian oceanicznych (ang. ocean change), takich jak podnoszenie się poziomu mórz, rosnące zakwaszenie oraz ocieplenie, utrata różnorodności biologicznej wpływającej tym samym na osłabienie łańcuchów pokarmowych oraz bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwo żywnościowego.

Aż trudno uwierzyć, ale nauka o oceanach stanowi zaledwie 0,04-4% wszystkich badań na całym świecie[5]. Przy tak ogromnym wpływie na ludzkie życie oraz wielkości oceanów względem terytoriów lądowych, widać jak bardzo ta skromna pod względem liczb grupa badaczy może mieć realny wpływ na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących lepszego i zrównoważonego systemu morskiego w przyszłości. Dlatego też dyplomacja wodna znajduje się na początkowym etapie rozwoju, a szczyty klimatyczne, jak Konferencje Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (ang. Conference of the Parties, COP), coraz świadomiej korzystają z tej dziedziny polityki zagranicznej dla dobra wspólnego.

Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (ang. Intergovernmental Panel on Climate Change, IPCC) to bez wątpienia jeden z najbardziej znanych przykładów mechanizmu doradztwa naukowego na forum międzynarodowym. IPCC jest organem ONZ zajmującym się oceną nauki związanej ze zmianami klimatu. Jest to zatem panel stricte naukowy, powołany w 1988 roku przez Światową Organizację Meteorologiczną (ang. World Meteorological Organization, WMO) oraz Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (ang. United Nations Environment Programme, UNEP). Celem IPCC jest dostarczanie światu – a zatem nie tylko politycznym decydentom, ale także szerokiej opinii publicznej – rzeczywistych, jednoznacznych i jasnych do przyswojenia dowodów naukowych. To wszak przełomowa metoda prezentowania wysoce skomplikowanej, szczegółowej i trudnej do zrozumienia przez laików wiedzy.

Przedstawienie wiedzy dotyczącej zmian środowiskowych to jedno, jednak równie ważne czy nawet ważniejsze wydaje się być faktyczne i efektywne wykorzystanie zebranych i przeanalizowanych informacji przez głowy państw dla dobra ich obywateli oraz całej ludzkości. W tym miejscu należy podkreślić, że IPCC zajmuje się obecnym stanem zmian klimatycznych wraz z ich potencjalnymi skutkami środowiskowymi i społeczno-gospodarczymi. Tysiące naukowców z całego świata, prezentujących różne dyscypliny, pochodzenie oraz doświadczenia zarówno w nauce, jak i bardzo często w polityce, dobrowolnie wnosi swój wkład w okresowe przeglądy (ang. periodic assessments), które są następnie wykorzystywane podczas dyskusji o polityce globalnej.

Dyplomacja wodna stała się istotnym polem zainteresowania zarówno w stosunkach międzynarodowych, jak i budowaniu strategii państw we własnej polityki zagranicznej. Wszak przy wzroście temperatury na ziemi znaczenie wody wzrasta. Dotyczy to nie tylko wody pitnej, ale także tej wykorzystywanej na potrzeby gospodarstw domowych czy rolnictwa. Niewątpliwie woda jest najcenniejszym zasobem. Dodatkowo, według wielu przewidywań specjalistów, stanie się ona zarzewiem konfliktów zbrojnych w XXI wieku[6]. Bo choć tzw. wojny o wodę (ang. water conflicts) stanowią jakże dobrze znaną, starą formę walki militarnej między narodami, to powinniśmy spodziewać się ich nasilenia.

Dlatego obserwujemy niezaprzeczalnie zwiększoną potrzebę współpracy ponadnarodowej w zakresie dyplomacji wodnej. Burze, powodzie i susze występują coraz częściej i dotkliwej. Degradacyjny wpływ zmian oceanicznych na życie nizinnych, detalicznych, nadbrzeżnych i wreszcie wyspiarskich obszarów staje się częścią debat międzynarodowych oraz programów politycznych na poziomie regionalnym i globalnym. Raport ONZ na temat rozwoju wody (ang. World Water Development Report) z 2020 roku ostrzegł, iż zmiany klimatyczne będą miały poważny wpływ na ilość i jakość zasobów wodnych, podczas gdy nieodpowiednia gospodarka wodna zaostrzy skutki zmian w oceanach[7].

Nieprzypadkowo też trzecia dekada XXI wieku została ogłoszona przez ONZ „Dekadą Oceanologii na rzecz Zrównoważonego Rozwoju” (ang. UN Decade of Ocean Science for Sustainable Development, w skrócie Decade of Ocean) na latach 2021-2030[8]. Wizją takiej agendy jest coraz lepsze i skoordynowane rozwijanie wiedzy naukowej, budowanie infrastruktury badawczej oraz wspieranie relacji międzynarodowych na rzecz zrównoważonego i zdrowego oceanu. Pozwala to na praktyczne wzmocnienie współpracy na poziomie ponadnarodowym celem rozwoju nauki o oceanach nie tylko w obrębie państwa czy jego regionu, ale także na poziomie globalnym[9].

Tu zaś głównym organem odpowiedzialnym za wspieranie globalnej nauki o oceanach jest Międzyrządowa Komisja Oceanograficzna (ang. Intergovernmental Oceanographic Commission, IOC), ciało doradcze Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (a zatem United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, UNESCO). IOC umożliwia swoim 150 państwom członkowskim szeroką platformę współpracy oraz wymiany danych na temat obserwacji oceanów, łagodzenia skutków oraz zasięgu zagrożeń, polepszenia wydajności ostrzeżeń przed tsunami i innymi klęskami żywiołowymi, ale także planowania przestrzennego mórz i zarządzania oceanem (ang. ocean governance). Tu należy zwrócić uwagę na multidyscyplinarne podejście, a także międzynarodową determinację ludzi z różnych narodowości i dyscyplin nauki pracujących na rzecz światowego społeczeństwa.

Znaczenie wody jako surowca, a także dyplomacji wodnej na świecie jest coraz częściej podkreślane przez specjalistów. Jak wskazuje Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), przyszłe konflikty międzynarodowe oraz wewnętrzne będą wybuchać ze względu na zwiększone, a przez to coraz bardziej uciążliwe obciążenie i tak małych zasobów wodnych przez zmiany klimatyczne. Połączenie niedoboru wody zaś wraz ze wzrostem demograficznym terenów najbardziej zagrożonych pustynnieniem czy suszami nieuchronnie doprowadzi do zaostrzenia problemów hydropolitycznych[10]. Najbardziej wrażliwe obszary znajdują się w rejonie rzek Nilu, Gangesu-Brahmaputry, Indusu, Tygrysu-Eufratu oraz Kolorado[11]. Z drugiej jednak strony woda może stanowić źródło współpracy między narodami, a przez to umacniania stabilności i dobrobytu. Wspólne i właściwe zarządzanie wodą może wszak prowadzić do poprawy relacji między skonfliktowanymi krajami oraz ich społecznościami zwiększając bezpieczeństwo i ochronę środowiska. Dlatego tak ważnym instrumentem polityki zagranicznej jest dyplomacja wodna i jej liczne mechanizmy współpracy w zakresie gospodarki wodnej mogące naukowo przewidywać konflikty, a także poddające najlepiej opracowane rozwiązania długotrwałych sporów[12].


[1] Autorka posiada certyfikaty ze szkoły oraz kursu SD (odpowiednio European Academy of Diplomacy & Inventing a shared Science Diplomacy for Europe oraz S4D4C & EU Horizon 2020) przeprowadzonych w maju i czerwcu 2020 roku. Jest ona także członkiem SDG Bergen – grupy naukowców zajmujących się badaniami na rzecz klimatu oraz przekazywaniem opracowań do grup roboczych ONZ, funkcjonującej na Uniwersytecie w Bergen w Norwegii.

[2] American Association for the Advancement of Science, Science Diplomacy 2015 Conference Report, Scientific Drivers for Diplomacy, Washington DC: AAAS, s. 1–31.

[3] Autorka została zaproszona do wygłoszenia wykładu otwartego dla AAAS dnia 13 maja 2021 roku. Temat wystąpienia to Ocean diplomacy from the public international law perspective.

[4] Royal Society, New frontiers in science diplomacy: Navigating the changing balance of power, January 2010.

[5] L. Valdés et al. (red), IOC-UNESCO Global Ocean Science Report – The Current Status of Ocean Science around the World, UNESCO Publishing, Paryż 2017.

[6] S.K. Dehgham, Water wars: early warning tool uses climate data to predict conflict hotspots, “The Guardian”, 8.01.2020; Whatever happened to the water wars?, “The Economist”, 18.11.2019; A. Kramer, A.T. Wolf, A. Carius and G.D. Dabelko, The key to managing conflict and cooperation over water, “A World of Science”, 2013/11(1), s.4-27.

[7] WWDR 2020, UNESCO, https://en.unesco.org/themes/water-security/wwap/wwdr/2020, dostęp 5.11.2021.

[8] United Nations Decade of Ocean Science for Sustainable Development, UNESCO,https://en.unesco.org/ocean-decade, dostęp 5.11.2021.

[9] The Science We Need for the Ocean We Want, IOC, https://www.oceandecade.org/assets/The_Science_We_Need_For_The_Ocean_We_Want.pdf, dostęp 5.11.2021.

[10] Por. S.K. Dehghan, Water wars: early warning tool uses climate data to predict conflict hotspots, “The Guardian”, 8.01.2020.

[11] European Commission, Global hotspots for potential water disputes: https://ec.europa.eu/jrc/en/news/global-hotspots-potential-water-disputes, dostęp 5.11.2021.

[12] A. Kramer, A.T. Wolf, A. Carius, G.D. Dabelko, The key to managing conflict and cooperation over water, “A World of Science”, 2013/11(1), s. 4–12.

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
dr Joanna Siekiera Dr Joanna Siekiera. Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques. Uzyskała certyfikaty Rosyjskiej Szkoły Prawa Humanitarnego, UN CIMIC Training School oraz NATO Stability Policing Centre of Excellence.

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
  • Analiza, Publikacje, Wywiad

Forum Polsko-Czeskie 2023: Jan Macháček o relacjach Polsko-Czeskich. Wywiad Instytutu Nowej Europy

Niniejszy tekst stanowi tłumaczenie transkrypcji rozmowy przeprowadzonej przez Michała Banasiaka. Jan Macháček - czeski felietonista i muzyk. Zajmuje się kwestiami politycznymi,…
  • Michał Banasiak
  • 3 października, 2023
  • Analiza, Indo-Pacyfik, Korea Południowa, Publikacje

Jak Polska i Korea Południowa korzystają na współpracy swoich przemysłów zbrojeniowych

Kontrakty na dostawy broni między Polską a Koreą Południową doprowadziły do bliskiej współpracy w sektorze obronnym między azjatyckim oraz europejskim…
  • Jakub Witczak
  • 28 września, 2023
  • Analiza, Europa, Publikacje

Forum Polsko-Czeskie 2023: Promocja Polski i Współpraca Polsko-Czeska. Wywiad z Dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze

Niniejszy tekst stanowi tłumaczenie transkrypcji rozmowy przeprowadzonej przez Michała Banasiaka. Maciej Ruczaj - absolwent Uniwersytetu Karola w Pradze, publicysta, analityk i…
  • Michał Banasiak
  • 26 września, 2023
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

dr Joanna Siekiera Dr Joanna Siekiera. Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques. Uzyskała certyfikaty Rosyjskiej Szkoły Prawa Humanitarnego, UN CIMIC Training School oraz NATO Stability Policing Centre of Excellence.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Forum Polsko-Czeskie 2023: Jan Macháček o relacjach Polsko-Czeskich. Wywiad Instytutu Nowej Europy
    przez Michał Banasiak
    3 października, 2023
  • Jak Polska i Korea Południowa korzystają na współpracy swoich przemysłów zbrojeniowych
    przez Jakub Witczak
    28 września, 2023
  • Forum Polsko-Czeskie 2023: Promocja Polski i Współpraca Polsko-Czeska. Wywiad z Dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze
    przez Michał Banasiak
    26 września, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Europa Geopolityka Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2023 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas