Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Publikacje
  • Raporty
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Publikacje
  • Raporty
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
kw. 29

Finlandia i Szwecja coraz bliżej NATO. Kontekst polityczny i wojskowy potencjalnej integracji

  • 29 kwietnia, 2022
  • dr hab. Mirosław Banasik, dr Agnieszka Rogozińska
  • Finlandia, NATO, Publikacje, Szwecja

Artykuł w skrócie:

  • Wojna Federacji Rosyjskiej z Ukrainą w 2022 roku doprowadziła do szeregu zmian w architekturze bezpieczeństwa w wymiarze regionalnym i globalnym. Konfrontacyjna polityka Kremla została uznana za zagrożenie nie tylko przez region Europy Środkowo-Wschodniej, ale również państwa kierujące się dotychczas zasadą neutralności w stosunkach międzynarodowych.
  • Konsekwencją działań zbrojnych podjętych przez Federację Rosyjską wobec Ukrainy jest gwałtowny wzrost poparcia społeczeństwa Finlandii i Szwecji dla idei wstąpienia tych krajów do Sojuszu Północnoatlantyckiego. Rządy obu krajów podjęły formalne kroki zmierzające do wstąpienia w struktury NATO.
  • W odpowiedzi na powyższe działania rosyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych oświadczyło, że przystąpienie Finlandii i Szwecji do struktur NATO przyczyni się do wzrostu zagrożenia nuklearnego na Morzu Bałtyckim oraz dalszej eskalacji napięcia w Europie.

Wstęp

Wojna rosyjsko-ukraińska doprowadziła do zmiany architektury bezpieczeństwa w wymiarze międzynarodowym. Jej konsekwencją jest m.in. rezygnacja Finlandii i Szwecji z tradycyjnej polityki neutralności, której oba kraje są wierne od lat II wojny światowej. Od agresji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę wśród Finów i Szwedów doszło do historycznego przewartościowania postaw wobec Sojuszu Północnoatlantyckiego.

Dotychczasowa polityka Finlandii wobec Federacji Rosyjskiej opierała się na dwóch filarach: współpracy gospodarczej i politycznej ugruntowanej zimnowojenną tradycją oraz militarnym odstraszaniu opartym na współpracy z Sojuszem Północnoatlantyckim. Do końca 2021 roku zasady te dobrze wypełniały swą rolę, a żadna z liczących się sił politycznych w kraju – poza Partią Koalicji Narodowej – nie brała pod uwagę rezygnacji z polityki neutralności. Eskalacja napięcia na linii Federacja Rosyjska-Ukraina zakończona wybuchem wojny doprowadziła do zmiany narracji.

Decyzje polityczne

W badaniu sondażowym przeprowadzonym między 23 a 25 lutego 2022 roku aż 53% Finów opowiedziało się za przystąpieniem do Sojuszu, 19% nie miało zdania na ten temat, a 28% było temu przeciwnych. W marcu za wstąpieniem do NATO opowiadało się już 62% ankietowanych, 21% nie miało zdania w tej kwestii, sprzeciw wyraziło jedynie 16%. Dla porównania, w styczniu głosy sprzeciwu wynosiły 37%.

Jeszcze na początku marca fiński minister obrony oświadczył, że nie jest to odpowiedni czas na akces do struktur Sojuszu. Wraz z eskalacją działań rosyjskich w Ukrainie narracja zaczęła się zmieniać. W połowie marca rząd zapowiedział prace nad zmianą fińskiej strategii bezpieczeństwa oraz strategii polityki zagranicznej i bezpieczeństwa z 2020 roku, a już 13 kwietnia przedstawiono zaktualizowany dokument. Finlandia prowadzi intensywne przygotowania do złożenia wniosku o akcesję kraju do struktur NATO, co miałoby nastąpić przed czerwcowym szczytem NATO w Madrycie.

Pod wpływem deklaracji akcesyjnych Finlandii swój stosunek do ewentualnej akcesji do struktur NATO zmieniła Szwecja. Wynika to głównie z faktu, że kraj ten ściśle współpracuje Helsinkami w zakresie obronności, a wierność polityce neutralności i pozostawanie poza oficjalną strukturą natowską stanowiły silną platformę integrującą obu krajów. W badaniach sondażowych przeprowadzonych w marcu 2022 roku 59% respondentów opowiedziało się za akcesją Szwecji do NATO (w przypadku włączenia do struktur Finlandii), przeciwnych było 17%, 24% nie miało zdania. Dla porównania, w sondażu przeprowadzony w styczniu, za przystąpieniem do struktur NATO opowiedziało się 35% ankietowanych, 33% było przeciw, 31% respondentów nie miało zdania. 

W Szwecji rządząca partia Robotniczo-Socjaldemokratyczna jeszcze jesienią 2021 roku opowiadała się przeciwko wstąpieniu państwa do NATO. W związku z eskalacją działań w Ukrainie na początku kwietnia 2022 roku liderka ugrupowania, premier Magdalena Andersson, stwierdziła, że „nie wyklucza” wstąpienia Szwecji do Sojuszu, w tej sprawie rząd powołał specjalną grupę roboczą ds. polityki bezpieczeństwa. Wnioski z prac grupy mają zostać przedstawione do 30 maja. W obawie przed osamotnieniem na płaszczyźnie międzynarodowej, w kontekście agresywnych działań Federacji Rosyjskiej, rząd Szwecji jest gotowy na przystąpienie do struktur Sojuszu razem z Finlandią, jeszcze przed czerwcowym szczytem w Madrycie, tym bardziej, że we wrześniu Szwecję czekają wybory parlamentarne.  

Zaplecze obronne

Finlandia graniczy z Rosją na odcinku 1340 kilometrów. Stan przygotowań tego kraju do wojny obronnej jest wysoki. Według informacji opublikowanych w Financial Times infrastruktura Finlandii budowana jest z założeniem wykorzystania jej do ewentualnych przyszłych operacji wojennych, czego przykładem są chociażby drogi budowane z myślą o możliwości lądowania samolotów bojowych. Na wysokim poziomie znajduje się finlandzka obrona cywilna, stanowiąca kontynuację obrony totalnej z czasów zimnej wojny. Koncentrowała się ona nie tylko na obronie militarnej kraju, ale również na przygotowaniu społeczeństwa do podjęcia efektywnej obrony państwa. Po zimnej wojnie Finlandia zaadoptowała te zasady do nowej rzeczywistości. Jej wymiernym efektem jest m.in. rozbudowany system schronów umieszczonych pod budynkami mieszkalnymi, który zabezpieczyć może około 60-65% obywateli. 

Kolejnym elementem obrony totalnej jest edukacja obronna społeczeństwa, na którą składają się media, ćwiczenia praktyczne na wypadek awarii lub ataków na infrastrukturę krytyczną. W praktyce skutkuje to nie tylko wiedzą praktyczną, ale również silnie zakorzenioną postawa patriotyczną i wolą obrony własnej ojczyzny. 

Rząd Finlandii intensywnie współpracuje z państwami Sojuszu. W kontekście podejmowanych decyzji o przystąpieniu do struktur NATO przeprowadził konsultacje z państwami członkowskimi (Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Turcja), dotyczące ewentualnego poparcia dla idei włączenia kraju w struktury organizacji. Sprawę ułatwia fakt przynależności Finlandii do Unii Europejskiej. Intensywność kooperacji NATO z oboma krajami wyraźnie nasiliła się po 2014 roku, kiedy Finlandia i Szwecja podjęły współpracę w ramach Programu Rozszerzonych Możliwości. Podpisane porozumienie Host Nation Support pozwala siłom NATO podjąć konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa działania z terytorium Finlandii. Premierzy, ministrowie obrony oraz ministrowie spraw zagranicznych obu krajów regularnie uczestniczą w spotkaniach Sojuszu. W kontekście wymogów formalnych mocniejszą pozycję posiada Finlandia: zgodnie z planami na 2022 rok kraj ten planuje przeznaczyć na obronność 1,96% PKB (5,1 mld euro), a wygospodarowanie dodatkowych środków w perspektywie kolejnych lat do poziomu 2% PKB zdaje się realne. Gorzej pod tym względem wygląda sytuacja Szwecji, tu roczne wydatki na obronność wynoszą 1,3% PKB (68 mld koron, ok. 6,5 mld euro) z perspektywą wzrostu do 1,5% w 2025 roku.

Korzyści wynikające z integracji

Dla państw skandynawskich NATO będzie stanowiło gwarant realizacji koncepcji „północnej twierdzy”. Wielostronne sojusze z gwarancjami USA będą miały na celu stworzenie wspólnego systemu bezpieczeństwa regionu nordyckiego, o który zabiega Finlandia.

Włączenie w poczet członków Paktu państw z długą tradycją polityki neutralności przyniesie wymierne korzyści również Sojuszowi i to nie tylko w sferze symbolicznej czy propagandowej. Przede wszystkim ułatwi obronę państw bałtyckich, wzmocni północną i wschodnią flankę NATO oraz umożliwi przeprowadzenie efektywnego odstraszania poprzez instalację w państwach skandynawskich wojsk sojuszniczych. Obecnie jedynym terytorium łączącym kraje bałtyckie z państwami członkowskimi NATO jest korytarz lądowy między Litwą a Polską w okolicach Suwałk, tzw. przesmyk suwalski. Teren ten rozdziela obwód kaliningradzki i Białoruś. Według dowództwa Stanów Zjednoczonych region ten uznać należy za jeden z punktów zapalnych w Europie, co związane jest z faktem zainteresowania tym obszarem Rosjan i Białorusinów w przypadku eskalacji potencjalnego konfliktu z państwami NATO. Jeśli wśród państw członkowskich NATO znajdzie się Finlandia i Szwecja, wówczas w przypadku konfliktu z Rosją rosyjskie siły mogą zostać zablokowane. Ponadto na Bałtyku Federacja Rosyjska będzie graniczyła wyłącznie z państwami NATO, a ewentualne ćwiczenia rosyjskiej floty będą prowadzone na wodach otoczonych wojskami Sojuszu.

Szwecja i Finlandia od lat blisko współpracują z państwami NATO w zakresie interoperacyjności wojskowej i ćwiczeń, a także spełniają standardy Sojuszu w obszarze politycznej, demokratycznej i cywilnej kontroli nad instytucjami bezpieczeństwa i siłami zbrojnymi. Wojska obu krajów brały udział m.in. w misji w Afganistanie pod dowództwem NATO, ponadto współpracują ze Stanami Zjednoczonymi w zakresie sprzętu i szkoleń. Oba kraje utworzyły wspólną morską grupę bojową.

W kontekście wojny w Ukrainie perspektywa rozszerzenia NATO o Szwecję i Finlandię oznacza konieczność przesunięcia przez Federację Rosyjską na swe północne granice więcej sił, m.in. z odcinka ukraińskiego. Ponadto NATO będzie mogło prowadzić zwiad przestrzeni powietrznej wzdłuż granic, sięgając prawie do Petersburga. Będzie to oznaczało realną zmianę architektury bezpieczeństwa. Jej konsekwencją będą zapewne podejmowane przez Kreml działań, mających na celu zmianę polityki Finlandii i Szwecji. Już teraz, pomimo trwania działań wojennych, rosyjska armia zaczyna mobilizować wojska w pobliżu granicy z Finlandią, transportując rakiety obrony wybrzeża „Bastion” w pobliże Wyborga. Ze strony Kremla padają również groźby wzrostu zagrożenia nuklearnego w regionie bałtyckim.

Nie dziwi więc fakt, że sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg przyjął informację o możliwym poszerzeniu składu Organizacji Paktu o nowych członków z zadowoleniem, oferując gwarancje bezpieczeństwa obu państwom w okresie przejściowym pomiędzy złożeniem wniosku i formalną akcesją do struktur NATO. Proces ten, po ratyfikacji wniosku przez wszystkich sojuszników, może potrwać od kilku miesięcy do roku.

Wnioski

Wojna rosyjsko-ukraińska wpłynęła na zmianę debaty prowadzonej w Finlandii i Szwecji na temat wstąpienia do NATO w realny plan polityczny. Najnowsze badania opinii publicznej przeprowadzone po inwazji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę wskazują na bezprecedensowy w historii Finlandii wzrost poparcia społecznego dla idei wstąpienia tego państwa do struktur NATO. Finlandia może stać się 31. krajem członkowskim NATO już z końcem czerwca 2022 roku. Po niej do Sojuszu dołączyć może Szwecja.

Przystąpienie Finlandii i Szwecji do NATO przyniesie korzyści nie tylko zainteresowanym stronom, ale również szersze, w wymiarze subregionalnym, wzmacniające bezpieczeństwo północnej i wschodniej flanki, stwarzając system bezpieczeństwa regionu nordyckiego, o który zabiegają kraje Skandynawskie oraz lądowe połączenie pomiędzy krajami bałtyckimi a terytoriami pozostałych członków NATO.

Porzucenie polityki neutralności Skandynawii będzie stanowiło poważną porażkę Federacji Rosyjskiej. W obawie przed jej realizacją Kreml ostrzegł, że rozszerzenie Sojuszu o kraje skandynawskie doprowadzi do utraty bezpieczeństwa na Morzu Bałtyckim i nie przyniesie Europie większej stabilności.

Źródła:

Anna Wieslander and Christopher Skaluba, Will Finland and Sweden join NATO now?; https://www.atlanticcouncil.org/blogs/new-atlanticist/will-finland-and-sweden-join-nato-now/,  dostęp: 17.04.2022.

Collin Wall, Sean Monaghan, Pierre Morcos, Will Finland and Sweden Join NATO?; https://www.csis.org/analysis/will-finland-and-sweden-join-nato, dostęp: 17.04.2022.

Justyna Gotkowska, Finlandia (i Szwecja) na drodze do NATO; https://www.osw.waw.pl/pl/publikacje/analizy/2022-04-14/finlandia-i-szwecja-na-drodze-do-nato, dostęp: 17.04.2022.

Richard Milne, War with Russia? Finland has a plan for that; https://www.ft.com/content/c5e376f9-7351-40d3-b058-1873b2ef1924, dostęp: 17.04.2022.

Rick Noack, Sammy Westfall, In move to sanction Russia, Switzerland breaks from long tradition; https://www.washingtonpost.com/world/2022/02/28/switzerland-neutral-ukraine-russia-sanctions/, dostęp: 17.04.2022.

Ryszard Parafianowicz. The military-geographical significance of the Suwałki Gap. „Security and Defence Quarterly”, 2017, 4 (17), s. 3–20.

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail

About The Author

Dr hab. Mirosław Banasik, prof. UJK. Dyplom inżyniera uzyskany w 1984 r. w Wyższej Szkole Radiotechnicznej w Jeleniej Górze. Dyplom oficera dyplomowanego uzyskany w 1992 r. na Wydziale Wojsk Lądowych Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Studia podyplomowe w zakresie informatyki i zarządzania ukończone w 1993 r. w Politechnice Wrocławskiej. Podyplomowe studia polityki obronnej ukończone w 2004 r. w NATO Defense College w Rzymie. Podyplomowe studia polityki obronnej ukończone w 2009 r. w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Stopień doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie: nauki o bezpieczeństwie nadany uchwałą Rady Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej w 2011 r. Stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie: nauki o bezpieczeństwie nadany uchwałą Rady Wydziału Dowodzenia i Operacji Morskich Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni w 2017 r. Obszar zainteresowań naukowo-badawczych obejmuje m.in. bezpieczeństwo międzynarodowe i narodowe, planowanie strategiczne, zarządzanie kryzysowe w NATO i Unii Europejskiej, współczesne konflikty i ich wpływ na bezpieczeństwo międzynarodowe, operacje reagowania kryzysowego, operacje ekspedycyjne. Dr Agnieszka Rogozińska. Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Sekretarz redakcji czasopism „Polityka i Bezpieczeństwo” oraz „Niepodległość: czasopismo poświęcone najnowszej historii Polski”. Stażystka Biblioteki Polskiej w Paryżu, Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, Uniwersytetu Lumsa w Rzymie i Uniwersytetu w Cordobie. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach dla bezpieczeństwa.

Comments are closed.

Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

Kamil Opara

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego na kierunkach prawo oraz stosunki międzynarodowe (specjalizacja: bezpieczeństwo i studia strategiczne). Ukończył także School of Law and Economy of China UW, gdzie obecnie pracuje jako zastępca kierownika. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół polityki zagranicznej i wewnętrznej, prawa oraz cyberbezpieczeństwa Chin.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Kamil Opara

University of Warsaw graduate (law and international relations; specialization: Security and Strategic Studies); he graduated also from the School of Law and Economy of China in which he currently works as a Deputy Head. His fields of research include Chinese domestic and foreign policy, law and cybersecurity.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co tydzień będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Bałkańska beczka prochu 26 maja, 2022
  • Czy powstanie morska „koalicja chętnych”, która odblokuje ukraińskie porty nad Morzem Czarnym? 26 maja, 2022
  • Wygrać z Turcją i odzyskać dawny powab! – polityka zagraniczna Grecji 24 maja, 2022
  • Ukraina czuje ogromne wsparcie Polski [Opis sytuacji i analiza] 24 maja, 2022
  • Militarne zaangażowanie Federacji Rosyjskiej w Afryce. Zawarte porozumienia i umowy 23 maja, 2022

Kategorie

Tagi

Afganistan Afryka Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Białoruś Bliski Wschód Chiny debata Donald Trump dyplomacja Edukacja Europa Europa Wschodnia Francja gospodarka Indo-Pacyfik Infografika Joe Biden konflikt Koronawirus kryzys Kryzys humanitarny Kryzys migracyjny NATO ONZ Polityka międzynarodowa polityka zagraniczna Polska Prawa człowieka Półwysep Bałkański Rosja sport terroryzm Trójmorze Turcja Ukraina Unia Europejska USA uzbrojenie wizyty zagraniczne Wołodymyr Zełenski wybory Xi Jinping zbrodnia wojenna zmiany klimatu

© 2019-2020 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas