Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Kontakt – Kariera
  • Polish-Czech Forum
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Kontakt – Kariera
  • Polish-Czech Forum
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
cze 25
Analiza, Astropolityka, Bezpieczeństwo, Francja, Kosmos, Publikacje

Francuski podbój kosmosu – trzeci największy gracz w the New Space Race

25 czerwca, 2021
Francuski podbój kosmosu – trzeci największy gracz w the New Space RacePobierz

*Autorkami poniższego artykułu są Monika Poprawa i Karolina Siekierka.

Artykuł w skrócie:

– Rywalizacja amerykańsko-chińska w przestrzeni kosmicznej zostawia lukę do wykorzystania, o którą walczą kraje takie jak Francja, Indie, Japonia, czy Rosja;

– Francja, poprzez uchwalenie Strategii Obrony Kosmicznej w 2019 r.[1], wysyła sygnał do państw biorących udział w nowym kosmicznym wyścigu, że posiada zasoby do stania się jego trzecią największą siłą;

– Swój cel Republika Francuska zamierza osiągnąć dzięki wzmocnieniu istniejącej już infrastruktury, ale także poprzez współpracę z Niemcami, Włochami oraz na forum Unii Europejskiej i Europejskiej Agencji Kosmicznej.

Wstęp

Rywalizacja międzypaństwowa dotycząca udziału w podboju przestrzeni kosmicznej oprócz charakteru naukowego i politycznego posiada przede wszystkim charakter wizerunkowy. Konkurowanie w kosmosie stało się swoistym odpowiednikiem projekcji siły państwa, zarówno jeśli chodzi o soft power (posiadanie najnowszej technologii i możliwości finansowych, logistycznych i naukowych do udziału w nowym kosmicznym wyścigu), jak i hard power(dominacja nad kosmosem, bądź jego częścią, stanowi realną groźbę użycia siły wobec każdego terytorium na Ziemi). Ponadto przestrzeń kosmiczną współcześnie postrzega się w szerszej perspektywie, tj. użycia technologii kosmicznych w innych gałęziach gospodarki w celu dywersyfikacji źródeł uzyskiwania dochodu i rozwoju gospodarczego. Kosmos i jego zasoby mają stanowić nową stymulację dla gospodarek poszczególnych państw oraz globalnej ekonomii[2].

Dlatego właśnie kategoria nowego kosmicznego wyścigu nie opiera się jedynie na płaszczyźnie geo/astro-politycznej, a przede wszystkim na płaszczyźnie ekonomicznej, w myśl zagarnięcia jak największej cząstki kosmosu dla siebie w celu osiągnięcia potencjalnego zysku[3]. The New Space Race przypomina zatem ogromny tort, którego każdy pragnie dostać kawałek.

W centrum tej rywalizacji znajdują się dwie światowe potęgi: Stany Zjednoczone i Chińska Republika Ludowa. Kosmiczna rywalizacja będąca odzwierciedleniem walki o hegemonię w globalnym układzie sił pozostawia wolną przestrzeń dla trzeciego gracza. Francja zdecydowanie może stać się trzecią kosmiczną potęgą, ponieważ posiada odpowiednie technologiczno-finansowe zaplecze (trzeci na świecie największy budżet przeznaczony na program kosmiczny, ustępujący jedynie Stanom Zjednoczonym i Chińskiej Republice Ludowej. Jest również największym donatorem Europejskiej Agencji Kosmicznej).

Rys. 1. Globalne wydatki kosmiczne 2014-2020

źródło:https://www.statista.com/statistics/745717/global-governmental-spending-on-space-programs-leading-countries/

Na podstawie powyższych danych można zauważyć, że Stany Zjednoczone wydają najwięcej środków na programy kosmiczne spośród innych mocarstw. Na drugim miejscu znajdują się Chiny, które pomimo mniejszych środków w dziedzinie technologii kosmicznych rozwijają się w bardzo szybkim tempie, mogącym zagrozić amerykańskiej kosmicznej dominacji. Na trzecim miejscu znajduje się Francja, która w 2020 r. wyprzedziła w zestawieniu Rosję. Dane te dowodzą słabnącego kosmicznego zaangażowania Rosji w kosmiczny wyścig, a rosnącą pozycję i obecność w przestrzeni kosmicznej Francji oraz chińsko-amerykańską rywalizację o kosmiczną hegemonię. Co ciekawe, Chińska Republika Ludowa przeznacza mniej na programy kosmiczne w porównaniu do USA (ChRL ok. 10 mld $, USA ok. 50 mld $), natomiast kosmiczny rozwój ChRL następuje na tyle szybko, że w kręgu amerykańskich decydentów pojawił się strach w związku z potencjalną porażką w nowym kosmicznym wyścigu (już w 2016 r. odbyło się przesłuchanie przed Kongresem dotyczące pytania, czy USA przegrywa The New Space Race z Chinami)[4].

Rys. 2. Wkład państw członkowskich ESA

Źródło: https://www.statista.com/statistics/1169442/esa-budget-contributors-europe/)

Powyższa grafika potwierdza dane o największym francuskim wkładzie w funkcjonowanie Europejskiej Agencji Kosmicznej, co świadczy o pozycji Francji w samej organizacji, ale także umieszcza to państwo stosunkowo wysoko w nowym kosmicznym wyścigu. Francja, w oficjalnych danych przedstawiających wysokość budżetów kosmicznych, plasuje się za Rosją, aczkolwiek należy nadmienić istotną różnicę pomiędzy tymi dwoma państwami w kosmicznej rywalizacji. Federacja Rosyjska ze strony militarnej i posiadanych możliwości wykorzystania technologii kosmicznych w potencjalnym kosmicznym konflikcie faktycznie pozostaje jednym z ważniejszych graczy, aczkolwiek coraz bardziej widoczny staje się brak odpowiednich środków finansowych, by móc nawiązać rywalizację z państwami przewodzącymi w wyścigu[5]. Interesującym aspektem jest fakt całkowitej świadomości swych ograniczeń przez Rosję i szukania innego sposobu osłabienia Stanów Zjednoczonych, tj. poprzez technologiczny sojusz z Chinami. 

Rywalizacja amerykańsko-chińska, bądź amerykańsko-chińsko-rosyjska, pozostawia miejsce dla aktywności kosmicznej innych państw, np. Francji, Japonii, czy Indii. Jednak na ten moment bardzo realna wydaje się trzecia pozycja Francji w kosmicznym wyścigu obok USA i Chin.

Przyjęta w 2019 r. francuska Strategia Kosmiczna przede wszystkim spogląda w stronę defensywy, co należy dokładnie zaznaczyć już na samym początku, ponieważ buduje to właśnie obraz wspomnianej powyżej kosmicznej rywalizacji. Francuska Strategia Obrony Kosmicznej wspomina o nowym środowisku bezpieczeństwa, w którym istnieje potrzeba francuskiej reakcji, zgodnej z posiadanymi zasobami i możliwościami[6]. Jako kluczowe dokument ten uznaje wzmocnienie kosmicznej sytuacyjnej świadomości (ang. space situational awareness (SSA), w szczególności w związku z wykryciem i neutralizacją nieprzyjaznych aktów działalności na wszelkich orbitach.

Co równie ważne, autorzy Strategii zauważyli zmiany, które powstały w ostatnim czasie na bazie cyfrowej, technologicznej rewolucji: destrukcyjne możliwości nowych technologii, czy coraz szybsze ich tworzenie, zmieniły kryteria, na których opiera się kosmiczna potęga (space power). Zarówno zagrożenia jak i możliwości skłaniają francuską administrację do stworzenia pewnych ram postępowania w zakresie zarządzania przestrzenią kosmiczną (ang. space governance) jak i wprowadzenia zmian we francuskim przemyśle. W Strategii wskazuje się także na potrzebę mocnego przeciwstawienia się przez sektor publiczny i prywatny współczesnym kosmicznym zagrożeniom (śmieci kosmicznych – space debris, jammingu, blindingu, czy broni antysatelitarnej bezpośredniego wznoszenia)[7].

Francuska Strategia Obrony Kosmicznej zwraca także uwagę na konieczność zmian w krajowym systemie prawnym w celu lepszej organizacji przeprowadzania militarnych operacji kosmicznych. Jednakże, oprócz zagrożeń bardzo mocno wybrzmiewa także głos potencjalnie zwiększonych (dzięki eksploracji kosmosu) możliwości, w tym wykorzystaniu konstelacji małych satelitów (m.in. pomoc w prowadzeniu obserwacji kosmicznych). Dokument ten określa także strategiczne funkcje kosmicznych operacji militarnych:

1. Wsparcie usług kosmicznych;

2. Świadomość sytuacyjna;

3. Wsparcie operacyjne;

4. Aktywna obrona kosmiczna.

Cele francuskiej polityki kosmicznej

Nowa Strategia Republiki Francuskiej ma na celu obronę interesów oraz wzmocnienie autonomii strategicznej państwa, tj. zdolności do odpowiedzi na wszelkie zagrożenia i kryzysy. Mają w tym pomóc nieustannie rozwijane możliwości technologiczne, przemysłowe oraz współpracy, w szczególności z partnerami europejskimi w zakresie podboju przestrzeni kosmicznej. 

Strategia Obrony Kosmicznej z 2019 r. ma stanowić gwarancję bezpieczeństwa i integralności Francji, a także zakłada zintegrowanie i utwierdzenie nowej francuskiej Strategii w aktualnie istniejących międzynarodowych ramach prawnych. Planowane zwiększenie zdolności monitorowania przestrzeni kosmicznej umożliwi przede wszystkim bezzwłoczną reakcję w przypadku nieprzyjaznych lub wrogich działań w orbitach stanowiących przedmiot zainteresowania państwa, a także obronę jego interesów, obejmujących działalność wojskowej łączności satelitarnej, francuskich satelitów komercyjnych, satelitów państw sojuszniczych oraz Unii Europejskiej. 

Strategia określa trzy podstawowe obszary aktywności: spójność organizacyjną, praworządności oraz aktywną obronę, a także wyznacza ambicje związane ze zwiększeniem świadomości sytuacyjnej w przestrzeni kosmicznej oraz wzmocnieniem ochrony francuskich i europejskich zasobów kosmicznych. 

Funkcjonowanie Francji w przestrzeni kosmicznej opiera się na zasadach prawa międzynarodowego, w szczególności Karty Narodów Zjednoczonych, regulującej prawo państw do samoobrony przed agresją zbrojną.Jednak wobec aktualnych wydarzeń, obecnie obowiązujący zbiór norm międzynarodowych traci na aktualności. Jak stwierdzono, należy ponownie rozważyć prawnomiędzynarodowy status przestrzeni kosmicznej, ze szczególnym uwzględnieniem obecnych aktywności w przestrzeni, tj. militaryzacji kosmosu. Nowe rozwiązania miałyby gwarantować stabilność ładu międzynarodowego oraz ochronę przed ewentualnymi nieporozumieniami lub eskalacjami konfliktów. Na poziomie międzynarodowym, Strategia wskazuje na konieczność uzgodnienia definicji militaryzacji kosmosu i czynów wywołujących zagrożenia w kosmosie, monitorowania stanu przestrzegania aktualnie obowiązujących przepisów w zakresie nierozmieszczania broni nuklearnej oraz innych rodzajów broni masowego rażenia, a także promowania norm zakazujących działań prowadzących do generowania kosmicznych śmieci. 

Strategia Obrony Kosmicznej z 2019 r. przewiduje podejmowanie przez Francję działań defensywnych, przede wszystkim środków odwetowych za nieprzyjazne działania w kosmosie, środków zapobiegawczych w odpowiedzi na bezprawne czyny, a także samoobrony w przypadku zbrojnej agresji. Działania te muszą jednak otrzymać akceptację partnerów europejskich oraz transatlantyckich na dwóch poziomach: strategicznym oraz politycznym.

Do 2025 r. Francja planuje dostosowywać prawo wewnętrzne do swoich potrzeb i zamiarów. Planowana jest aktualizacja przepisów wewnętrznych tak, by nadać siłom zbrojnym status podmiotu odpowiedzialnego za obsługę satelitów. Dotychczas działalność taką prowadziła cywilna organizacja rządowa, Krajowe Centrum Badań Przestrzeni Kosmicznej (fr. Centre National d’Études Spatiales). Obecnie obowiązująca Ustawa o Operacjach Kosmicznych (fr. la loi relative aux opérations spatiales) z 2008 r. reguluje kwestie zezwoleń oraz nadzoru nad działalnością państwa w przestrzeni kosmicznej. Dokument przewiduje wydawanie upoważnień m.in. w zakresie bezpieczeństwa osób i mienia, ochrony zdrowia publicznego i środowiska[8], nie rozwiązuje jednak kwestii prowadzenia operacji militarnych. W związku z powyższym, Ustawa jest przedmiotem konsultacji międzyresortowych mających na celu dostosowanie i aktualizację ram prawnych wobec bieżących inicjatyw. 

Jednym z najważniejszych celów francuskiej Strategii Obrony Kosmicznej jest wzmocnienie autonomii strategicznej państwa przy pomocy dynamicznie rozwijających się technologii, a także współpracy w zakresie prowadzenia operacji kosmicznych. Na pierwszy składa się przede wszystkim doskonalenie sprzętów oraz rozwiązań the New Space Race. Należą do nich zdolności związane z masowym przetwarzaniem danych, które nie tylko umożliwiają przechowywanie ogromnych ilości informacji, ale także nieprzerwane przeprowadzanie analiz obrazów wykonanych w przestrzeni kosmicznej. Szczególne znaczenie w technologii obronności mają nano-satelity i konstelacje, cyfryzacja platform satelitarnych, oraz technologie optyczne usług orbitalnych. 

Francja prowadzi współpracę wojskową w przestrzeni kosmicznej przede wszystkim z państwami europejskimi.Najważniejszymi jej partnerami są Niemcy oraz Włochy. Podstawą współpracy dwustronnej między Francją a Niemcami jest wymiana informacji w zakresie danych radarowych. W grudniu 2020 r. państwa podpisały deklarację o partnerstwie, którego celem jest zwiększenie wydajności i konkurencyjności europejskiego przemysłu kosmicznego poprzez zintensyfikowanie działań systemu europejskich rakiet nośnych, zdolnych do umieszczania w orbicie mniejszych ładunków. Z Włochami Francja prowadzi natomiast współpracę w zakresie wymiany danych obserwacyjnych oraz rozwoju wspólnych wojskowych satelitów telekomunikacyjnych (SICRAL 2) oraz systemu podwójnego zastosowania (ATHENA-FIDUS). W marcu 2021 r. państwa podpisały deklarację ws. przyszłości europejskich wyrzutni rakietowych[9]. Dokument zakłada m.in. przygotowanie strategii dla europejskich wyrzutni rakietowych. Ogłoszenie wniosków grupy roboczej jest przewidziane na sierpień 2021 r. 

Poza współpracą bilateralną, Francja aktywnie wspiera działania m.in. w ramach Unii Europejskiej. Sprowadza się to przede wszystkim do starań budowy autonomii UE, konsultacji z państwami członkowskimi w zakresie kluczowych decyzji strategicznych oraz gotowością do dzielenia się posiadanymi technologiami obronnymi. Od czasu wejścia w życie Traktatu Lizbońskiego w 2009 r. UE opracowuje politykę przestrzeni kosmicznej, jednak dotychczas była ona ograniczona do kwestii bezpieczeństwa cywilnego, m.in. skutków zmian klimatycznych[10]. Współpraca z partnerami europejskimi oraz Unią Europejską ma szczególne znaczenie dla francuskiej Strategii oraz polityki kosmicznej. Europejski przemysł wytwórczy i systemów wynoszących opiera się na działalności francuskiego ArianeGroup i włoskiego Avio, tworzących odpowiednio wspomniane systemy Ariane oraz Vega, a także międzynarodowej spółce astronautycznej Arianespace, obsługującej loty kosmiczne z Gujańskiego Centrum Kosmicznego w Kourou. Przemysł europejski pozostaje jednak otwarty na konkurencję z przedsiębiorstwami pozaeuropejskimi. Póki co, system Ariane zapewnia państwom europejskim autonomiczny dostęp do przestrzeni kosmicznej. W ramach współpracy unijnej, francuski koncern ArianeGroup wraz z Europejską Agencją Kosmiczną prowadzą prace nad europejskimi rakietami nośnymi Vega-C oraz Ariene 6[11]. Mają one zapewnić Europie autonomię oraz niezależne prowadzenie działań w przestrzeni kosmicznej. Start pierwszych rakiet zaplanowany jest odpowiednio na czerwiec 2021 oraz drugi kwartał 2022 r. Ww. działania mają gwarantować uzyskanie wspomnianej strategicznej autonomii oraz próbę zrównania wpływów amerykańskiego przedsiębiorstwa SpaceX na rynku kosmicznym. Jednak, jak zalecono w Strategii, aby do tego doszło, Francja powinna rozwijać swój przemysł kosmiczny, zdominowany aktualnie przez Airbus Defence and Space i Thales Alenia Space, zwiększyć inwestycje w zakresie produkcji kluczowej technologii the New Space, utrzymywać konkurencyjność przedsiębiorstw o znaczeniu obronnym, powielać rozwiązania przemysłu satelitów kosmicznych, a także zapewniać usługi telekomunikacyjne i obserwacji przestrzeni kosmicznej. 

Francuska Strategia obrony kosmicznej zakłada również zacieśnienie kooperacji z państwami spoza kontynentu europejskiego, tj. ze Stanami Zjednoczonymi, Indiami, Japonią, Kanadą i Australią. 

Zdolności do prowadzenia działań w przestrzeni kosmicznej

Strategia z 2019 r. zakłada wzmocnienie francuskiej doktryny obrony przestrzeni kosmicznej. Ma to umożliwić państwu prowadzenie aktywnych działań w kosmosie, w szczególności wszelkich operacji militarnych, koordynowanych przez Ministerstwo Sił Zbrojnych. Do wyszczególnionych zadań należy zapewnianie wsparcia organów rządowych oraz misji prowadzonych zarówno na terytorium Republiki Francuskiej, jak i poza jej terytorium, podniesienie skuteczności i efektywności prowadzonych działań, zapewnienie bezpieczeństwa i stabilności sektora publicznego oraz uniemożliwienie prowadzenia nieprzyjacielskich lub wrogich aktów skierowanych we Francję, tj. zakłócenia komunikacji, cyberataki, użycie laserów do oślepienia lub uszkodzenia czujników satelitarnych, a także ewentualne niszczenie satelitów znajdujących się w przestrzeni kosmicznej. 

Wojskowe operacje w przestrzeni kosmicznej są zorganizowane wokół czterech głównych funkcji: wsparcia usług kosmicznych, wsparcia operacyjnego, zdobywania informacji nt. sytuacji w kosmosie oraz aktywnej obrony przestrzeni kosmicznej. Funkcje te są niezbędne dla przyznania i utrzymania statusu potęgi kosmicznej. Francja przyjęła strategię opartą na aktywnej obronie i odstraszaniu. 

Podsumowanie

Francuska Strategia Obrony Kosmicznej z 2019 r. to dokument szeroko traktujący zarówno o konieczności podjęcia przez Francję konkretnych działań w przestrzeni kosmicznej w kontekście postępującego nowego kosmicznego wyścigu, jak i nowego środowiska bezpieczeństwa. Dzięki rozwijaniu najnowszych technologii i wspieraniu rodzimego technologicznego biznesu Francja posiada bazę możliwości, które, odpowiednio wykorzystane, faktycznie uplasują ją na czele astro-politycznego wyścigu. Rywalizacja chińsko-amerykańska w kosmosie otwiera drogę dla Francji do zaznaczenia swojej pozycji w przestrzeni kosmicznej i przeobrażenia się w trzecią kosmiczną potęgę, co nie pozostanie bez znaczenia w globalnym układzie sił. 

Jednocześnie francuska Strategia ma głównie na celu ochronę własnych interesów, tj. wzmocnienie istniejących struktur kosmicznych sił zbrojnych, czy też wsparcie rodzimego przemysłu kosmicznego[12]. Paryż dostrzega ogromne możliwości, które posiadają zasoby kosmosu, aczkolwiek przede wszystkim bacznie analizuje relacje mocarstw, dynamikę zachodzących zmian oraz trendy w środowisku bezpieczeństwa. Z faktu zaostrzającego się amerykańsko-chińskiego konfliktu i rozwoju nowych rodzajów broni (kinetyczna i nie-kinetyczna broń antysatelitarna), francuska administracja podejmuje kroki w celu ujednolicenia działalności państwa w przestrzeni kosmicznej na płaszczyźnie polityczno-prawnej jak i operacyjnej. Ponadto kluczowa dla Francji pozostaje współpraca z sojusznikami: Niemcami, Włochami oraz na forum Unii Europejskiej i Europejskiej Agencji Kosmicznej, gdzie poprzez działania Francja zaznacza swoją aktywną obecność w przestrzeni kosmicznej (najaktywniejsze państwo europejskie w kosmosie). 

Francja, zaraz po Stanach Zjednoczonych i Chinach, posiada największy budżet przeznaczony na program kosmiczny, co między innymi odzwierciedla jej możliwą pozycję trzeciego gracza w globalnej polityce kosmicznej. Co więcej, przyjęty dokument stanowi dobry plan działania do osiągnięcia tego celu w nowym kosmicznym wyścigu.


[1] Ministère des Armées, Stratégie Spatiale de Défense, dostępny w Internecie: https://www.defense.gouv.fr/content/download/563618/9727385/Strate%CC%81gie%20spatiale%20de%20de%CC%81fense%202019.pdf. (data publikacji: 25.07.2019)

[2] M. Poprawa Rola małych państw w globalnej polityce kosmicznej, tekst dostępny w Internecie: https://ine.org.pl/rola-panstw-malych-w-globalnej-polityce-kosmicznej/ (21.05.2021)

[3] E. E. Weeks Outer Space Development, International Relations and Space Law. A Method for Elucidating Seeds, s. 4. 

[4] Strona internetowa amerykańskiego Kongresu: https://www.govinfo.gov/content/pkg/CHRG-114hhrg22564/html/CHRG-114hhrg22564.htm (data publikacji: 27.09.2016)

[5] F. Vidal Russia’s Space Policy. The Path of Decline? Études de l’Ifri, s. 14, dostępny w Internecie: https://www.ifri.org/sites/default/files/atoms/files/vidal_russia_space_policy_2021_.pdf (01.2021)

[6] Ministerstwo Sił Zbrojnych Republiki Francuskiej Space Defence Strategy, s. 8-9, dostępny w Internecie: https://www.defense.gouv.fr/english/layout/set/print/content/download/574375/9839912/version/5/file/%20Space+Defence+Strategy+2019_France.pdf.

[7] Blinding (ang. oślepienie) może spowodować stałe oślepienie satelity, zarówno zaatakować system optyczny, jak i infrastrukturę satelity lub inne jej elementy, a więc doprowadzić do jej całkowitego zniszczenia. 

Jamming- elektroniczne zakłócanie sygnału satelitów, więcej w: M. Poprawa Broń przyszłości-broń antysatelitarna, tekst dostępny w Internecie: https://ine.org.pl/bron-przyszlosci-bron-antysatelitarna/. (data publikacji: 07.04.2021)

[8] LOI no 2008-518 du 3 juin 2008 relative aux opérations spatiales, NOR: ESRX0700048L, JORF no 0129 du 4 juin 2008. 

[9] Ministère de l’Économie es Finances et de la Relance, Franco Italian Declaration on the Future of the European Space Launchers, mar. 2021, deklaracja dostępna na stronie: https://www.tresor.economie.gouv.fr/Articles/ee9bc441-5bd8-484c-a4e6-3ab69704a454/files/c7cf6804-aaaa-40f6-b366-02994896625d.

[10] European Commission, paź. 2016, Space Strategy for Europe, dostępne na stronie: https://ec.europa.eu/docsroom/documents/19442.

[11] The European Space Agency, paź. 2020, ESA lays out roadmap to Vega-C and Ariane, artykuł dostępny na stronie: https://www.esa.int/Enabling_Support/Space_Transportation/ESA_lays_out_roadmap_to_Vega-C_and_Ariane_6_flights.

[12] Ministerstwo Sił Zbrojnych Republiki Francuskiej Space Defence Strategy, s. s.9-13, dostępny w Internecie: https://www.defense.gouv.fr/english/layout/set/print/content/download/574375/9839912/version/5/file/%20Space+Defence+Strategy+2019_France.pdf.

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
Monika Poprawa Monika Poprawa. Absolwentka studiów licencjackich na kierunku stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Warszawskim oraz studiów magisterskich na tym samym kierunku na specjalności: Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Moje zainteresowania związane są z obszarem technologii kosmicznych (głównie problematyki militaryzacji i komercjalizacji, czy także rywalizacji państw w przestrzeni kosmicznej). Ponadto interesuję się również cyberterroryzmem, terroryzmem, współczesnymi konfliktami zbrojnymi i bezpieczeństwem energetycznym.

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
Pixabay
  • Analiza, Chiny, Publikacje, Rosja, Węgry

Dlaczego Viktor Orbán stawia na Rosję? Prorosyjską postawę Węgier komentuje Eugeniusz Romer

W dniu 17 października 2023 roku Viktor Orbán spotkał się z Władimirem Putinem w Pekinie podczas organizowanego przez Chiny Forum…
  • Eugeniusz Romer
  • 21 listopada, 2023
Karwowski Krzysztof Węgry
  • Analiza, Chiny, Polska, Publikacje, Węgry, Wybory

Czy wciąż bratanki? Polskie wybory parlamentarne w optyce Węgier z Chinami w tle

Analiza w skrócie: ▪ Proeuropejska społeczność akademicka Węgier postrzega wyniki wyborów w Polsce jako pozytywny sygnał, powrót Polski na liberalny…
  • Krzysztof Karwowski
  • 9 listopada, 2023
Photo by ArtificialOG
  • Analiza, Nowe technologie, Publikacje, Unia Europejska

Europejski akt w sprawie czipów – notatka

Unia Europejska podejmuje próbę stworzenia stricte unijnego ekosystemu wytwarzania półprzewodników w Europie. Ma on na celu zapewnienie ciągłości dostaw i…
  • Ksawery Stawiński
  • 7 listopada, 2023
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

Monika Poprawa Monika Poprawa. Absolwentka studiów licencjackich na kierunku stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Warszawskim oraz studiów magisterskich na tym samym kierunku na specjalności: Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Moje zainteresowania związane są z obszarem technologii kosmicznych (głównie problematyki militaryzacji i komercjalizacji, czy także rywalizacji państw w przestrzeni kosmicznej). Ponadto interesuję się również cyberterroryzmem, terroryzmem, współczesnymi konfliktami zbrojnymi i bezpieczeństwem energetycznym.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Dlaczego Viktor Orbán stawia na Rosję? Prorosyjską postawę Węgier komentuje Eugeniusz Romer
    przez Eugeniusz Romer
    21 listopada, 2023
  • Czy wciąż bratanki? Polskie wybory parlamentarne w optyce Węgier z Chinami w tle
    przez Krzysztof Karwowski
    9 listopada, 2023
  • Europejski akt w sprawie czipów – notatka
    przez Ksawery Stawiński
    7 listopada, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Europa Geopolityka Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2023 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas