Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Raporty
  • Publikacje
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Raporty
  • Publikacje
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
paź 03
Polityka wewnętrzna, Polska, Publikacje

Kamery na policyjnych mundurach – zwiększenie transparentności działań czy naruszenie prawa obywateli do prywatności?

3 października, 2022

Konsultacja merytoryczna: Dr Joanna Siekiera

Problematyka wprowadzenia do użytku w Policji kamer nasobnych, przeznaczonych do użytku na mundurach policjantów (body-worn cameras) musiała wystąpić także w odniesieniu do Polski. I chociaż ze względu na finansowanie służb mundurowych, a także możliwości techniczne modernizacja przychodzi z pewnym opóźnieniem, to nie powinno ulegać wątpliwości, że tak kwestie teoretyczne, legislacyjne, jak i praktyczne mogą być takimi samymi wyzwaniami dla polskich policjantów, prawodawców oraz ich odpowiedników z innych państw świata.

Aby móc w ogóle rozważać tematykę kamer nasobnych trzeba podjąć próbę zdefiniowania owego terminu. Jak przywołuje Rafał Wasiak, w którego kręgu zainteresowań naukowych leży właśnie zagadnienie kamer nasobnych, za stosunkowo rozpowszechnione można aktualnie uznać dwie definicje wyrosłe na gruncie prawa amerykańskiego. Zgodnie z pierwszą z nich „[n]asobne kamery videoto (…) <<noszone na ciele, małe kamery video — zwykle przymocowane do munduru policjanta, do hełmu, do okularów — które nagrywają dźwięk i obraz z działań policyjnych takich, jak kontrole drogowe, zatrzymania, przeszukania oraz incydenty krytyczne takie, jak np. użycie broni palnej przez policjanta>>. Z kolei American Civil Liberties Union, niezależna organizacja pozarządowa typu non-profit, której celem jest ochrona praw obywatelskich gwarantowanych przez Konstytucję Stanów Zjednoczonych Ameryki, definiuje nasobne kamery video jako <<system do nagrywania, noszony przez policjanta (…) małe kamery o wielkości urządzenia typu pager, które są przypinane do munduru lub noszone na kasku.  Służą one do nagrywania dźwięku i obrazu podczas interakcji policjanta z obywatelami>>”[1].

Jak w Polsce została uregulowana możliwość korzystania przez Policję z kamer nasobnych?

W Polsce zasadniczo możliwość korzystania przez Policję z kamer nasobnych nie została uregulowana w dedykowanych temu zagadnieniu przepisach. W odniesieniu do prawa powszechnie obowiązującego wskazać trzeba, że możliwość taka wynika z przepisów o charakterze bardziej ogólnym. W art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji[2] wskazano katalog uprawnień, jakie przysługują funkcjonariuszom Policji w trakcie wykonywania przez nich czynności służbowych. Przepisy, z których w drodze wnioskowania da się wyprowadzić możliwość korzystania przez Policję z kamer nasobnych to jego pkt 5a oraz 5b. Poniżej przedstawiono ich brzmienie:         

  1. „obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych, a w przypadku czynności operacyjno-rozpoznawczych i administracyjno-porządkowych podejmowanych na podstawie ustawy – także i dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom”;
  2. „obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu lub dźwięku w trakcie interwencji w miejscach innych niż publiczne, podczas prowadzenia działań kontrterrorystycznych oraz wspierania działań jednostek organizacyjnych Policji przez służbę kontrterrorystyczną w warunkach szczególnego zagrożenia lub wymagających użycia specjalistycznych sił i środków oraz specjalistycznej taktyki działań, a także w policyjnych środkach transportu”.

Zauważyć trzeba, że zakres obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych różni się w zależności od miejsca i rodzaju czynności. Niewątpliwie, najszerszy zakres jest dopuszczalny w trakcie interwencji w miejscach innych niż publiczne oraz szczególnych działań wspomnianych wyżej, bowiem zastosowanie alternatywy nierozłącznej nie pozostawia przeszkód dla rejestracji zarówno obrazu, jak i dźwięku jednocześnie. Nie oznacza to jednak, że są to jedyne dopuszczalne przypadki, bowiem rejestracja również dźwięku jest dopuszczalna w przypadkach wskazanych w pkt. 5a.

Niestety do dnia sporządzenia niniejszego eseju nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o udostępnienie w trybie informacji publicznej dotyczącej treści „instrukcji użytkowania Systemu Rejestracji Audio-Wideo (RAW), w tym kamer nasobnych pozostających na wyposażeniu policjantów służby prewencyjnej”. Jest to dokument nieposiadający rangi aktu prawnego o mocy powszechnie obowiązującej, przez co utrudnione jest uzyskanie dostępu do jego aktualnej treści.

Nie można także zapominać o uregulowanych kwestiach związanych z ochroną danych osobowych. Z ogółu przepisów o charakterze technicznym wyodrębnić można ten będący istotnym z punktu widzenia przechowywania nagranych danych, a wyznaczający maksymalny okres przechowywania nagrań, co do których nie zdecydowano o wykorzystaniu ich jako dowodów w sprawie[3]. Zasadniczo informacje uzyskane podczas realizacji czynności, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5a i 5b ustawy o Policji, w tym dane osobowe niezawierające  dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego albo postępowania w sprawach o wykroczenia, postępowania dyscyplinarnego lub mogących być wykorzystanymi w postępowaniu w ramach czynności wyjaśniających albo dowodów mających znaczenie dla toczących się takich postępowań, Policja przechowuje przez okres co najmniej 30 dni, nie dłużej jednak niż 60 dni od dnia zarejestrowania, a następnie je niszczy.

Jakie główne cele przyświecają noszeniu przez policjantów kamer nasobnych?

W literaturze zagranicznej cytowanej przez R. Wasiaka wskazuje się, na następujące cele noszenia przez policjantów kamer nasobnych:

  • gdy dochodzi do bezpośredniego kontaktu funkcjonariusza z obywatelem policjanci zaczynają zachowywać się w bardziej odpowiedzialny i profesjonalny sposób, spada liczba interwencji z użyciem siły przez funkcjonariuszy oraz liczba skarg obywateli wobec policjantów;
  • obywatele wykazują znacznie mniej agresji i skłonności do wulgarnego zachowania, charakteryzują się większą gotowością do współpracy. W rezultacie odradza się i wzrasta poziom zaufania obywateli do policjantów;
  • wzrasta prawdopodobieństwo, że więcej osób będzie informować policjantów o przestępstwach;
  • możliwość wykorzystania nowego sprzętu jako skutecznego narzędzia do zbierania materiału dowodowego, wzrost liczby osób, które przyznają się do winy przed rozpoczęciem procesu karnego, więcej aresztowań i wyroków skazujących oraz ogólna oszczędność czasu, polegająca m.in. na skróceniu procedur sądowych czy też ograniczeniu liczby notatek i dokumentów, wypełnianych przez policjantów;
  • nagrania z kamer video mogą służyć do celów szkoleniowych w Policji, do oceny służby młodych policjantów albo do korekty nieetycznego, czy też niezgodnego z procedurami zachowania innych funkcjonariuszy[4].

Jak wskazuje Kamil Gozdek „[n]a chwile obecną w jednostkach, w których zostały wprowadzone kamery monitorujące przeprowadzanie interwencji w miejscach publicznych zanotowano mniej skarg na działania funkcjonariuszy Policji. Niewątpliwie takie rozwiązanie może znacznie przyczynić się do uzyskania transparentności. Organy ścigania będą dążyły do uzyskania jak największej przejrzystości, przede wszystkim podczas interwencji”[5]. Zauważył on także, że w postępowaniach skargowych praktycznie nie wykorzystuje się dowodów z nagrań[6], co może być również motywem rozpowszechniania użytkowania kamer nasobnych. W konsekwencji oznacza to, że zadania stawiane tym kamerom w Polsce są przynajmniej częściowo tożsame z zadaniami stawianymi im za granicą.

Warto wskazać, że zagadnienie kamer zostało wspomniane w zbiorze głównych postulatów Lewicy z 2019 r. Zabiegano wówczas, aby kamery umieszczane na mundurach policjantów prowadziły nagrania w trybie ciągłym[7]. Ugrupowanie nie skrytykowało zatem samego zamysłu stosowania kamer nasobnych, a jedynie zasugerowało inny sposób ich używania (w jego mniemaniu bardziej sprzyjający osiąganiu celów stosowania takich kamer).

Czy podnoszone są głosy krytyczne wobec korzystania z kamer nasobnych przez policjantów?

Oczywiście znajdują się także głosy krytyczne wobec korzystania z kamer nasobnych przez policjantów. Zastrzec jednak należy, że ze względu na stosunkową niszowość tematu krytyka dotyczy głównie aspektów praktycznych pracy z kamerami nasobnymi, a więc powinna pochodzić od samych zainteresowanych, czyli np. policjantów. Badania ankietowe w tym zakresie wśród policjantów z Gorzowa Wielkopolskiego przeprowadził na potrzeby swojej rozprawy doktorskiej wspomniany już we wstępie niniejszego eseju R. Wasiak.

Większość badanych nie zauważyła, by w związku z używaniem kamery ich postępowanie stało się bardziej profesjonalne, obywatele byli bardziej skłonni do współpracy, a także nie wzrosło ich poczucie bezpieczeństwa. 95% kogo? Ankietowanych/badanych/policjantów odrzuciło założenie, że dzięki użytkowaniu nasobnych kamer video policjanci zaczną podejmować mniej interwencji z użyciem siły fizycznej wobec obywateli. Tyle samo kogo/czego? nie zgodziło się ze stwierdzeniem, że dzięki zastosowaniu nowego sprzętu spadła liczba skarg obywateli wobec funkcjonariuszy[8]. Przywołane wyniki badań oznaczają, że przynajmniej w ramach badanej próby funkcjonariusze Policji mieli subiektywne doświadczenia sprzeczne z założeniami, na których opiera się sens stosowania kamer nasobnych.

Czy kamery nasobne naruszają prawo obywateli do prywatności?

Celem uzyskania odpowiedzi na pytanie, czy kamery nasobne naruszają prawo obywateli do prywatności należałoby raczej skupić się na zagadnieniu dozwolonego ograniczenia tego prawa. Nie ulega bowiem wątpliwości, że może być ono ograniczane w demokratycznym państwie prawnym.

Kwestią nieco problematyczną może być znaczenie czasownika „naruszać”, jakie zostało nadane w ramach przepisów ustawy o Policji. Wskazać trzeba w tym miejscu na jej art. 15 ust. 6 – „Czynności wymienione w ust. 1 powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostają podjęte”. Pojęcie dóbr osobistych niewątpliwie odsyła do terminologii znanej materialnemu prawu cywilnemu, nie zaś w obrębie nauki prawa karnego i przez nią wypracowanej terminologii. Z kolei zgodnie z art. 24 § 1. Kodeksu cywilnego „[t]en, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. (…)”. W związku z tym należałoby przyjąć, że przynajmniej na gruncie prawa cywilnego naruszenia prawa do prywatności byłyby dopuszczalne jako nie będące naruszeniami bezprawnymi. Inną kwestią jest to, czy przepisy zostały sformułowane na tyle poprawnie, by mogła być mowa o wyłączeniu bezprawności. Pewnej wskazówki w tym zakresie dostarcza wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 19 lutego 2020 r. w sprawie o sygn. IV Ka 1421/19. Co prawda dotyczy on czynności przeszukania, jednak faktycznie porusza on podobną problematykę.

„Czynność przeszukania jest prawnie dopuszczalnym wyjątkiem od konstytucyjnej ochrony praw podmiotowych. Jest specyficznym środkiem przymusu pozwalającym na legalne wkroczenie w sferę konstytucyjnie gwarantowanych praw i wolności osobistych człowieka. Ze względu na wykrywczy charakter przeszukanie unormowano w przepisach o dowodach, nie zaś w ramach środków przymusu procesowego. Przeszukanie (…) powinno być dokonane zgodnie z celem tej czynności, z zachowaniem umiaru i poszanowania godności osób, których ta czynność dotyczy oraz bez wyrządzania zbędnych szkód i dolegliwości. Sposób i forma przeszukania rażąco naruszały treść tego właśnie przepisu, a nie wskazaną przez Sąd Rejonowy ogólną dyrektywę z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji. Przepis art. 219 § 2 KPK w zakresie, w jakim przewidywał przeszukanie osoby, nie określał jednocześnie granic tego przeszukania i nie wskazywał czynności składających się na przeszukanie osoby, a w związku z tym nie określał granic ingerencji organów władzy publicznej w sferę prawa do prywatności, nietykalności i wolności osobistej osoby poddanej czynności przeszukania. Odnotować należy, iż już w dniu 29 sierpnia 2014 r. Rzecznik Praw Obywatelskich złożył wniosek do Trybunału Konstytucyjnego m.in. o stwierdzenie, że art. 219 § 2 w zakresie, w jakim przewiduje przeszukanie osoby, nie określając granic tego przeszukania, jest niezgodny z art. 41 ust. 1 i art. 47 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, a w dacie inkryminowanego zdarzenia wniosek ten oczekiwał na rozpoznanie. (…)”[9].

Z powyższego wynika, że wyjątki od ochrony praw podmiotowych powinny mieć zarysowane z góry określone granice. Brak określenia takowych wywołuje możliwość zakwestionowania przepisu w ramach właściwego postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym, który może orzec niezgodność przepisu z Konstytucją RP. Wydaje się jednak, że przepisy art. 15 ust. 1 pkt 5a oraz 5b ustawy o Policji spełniają wymogi stawiane w orzecznictwie, a tym samym nie powinna istnieć potencjalna możliwość ich zakwestionowania. Co za tym idzie, kamery nasobne same przez się nie naruszają prawa obywateli do prywatności. Taki pogląd jest uzasadniony, tym bardziej że zasadniczo funkcjonariusz Policji w miarę możliwości uprzedza osobę, wobec której podejmuje czynności, o rejestrowaniu obrazu lub dźwięku.

Wnioski

W ramach eseju przedstawiono najważniejsze zagadnienia związane z argumentacją, iż kamery na policyjnych mundurach prowadzą do zwiększeni transparentności działań władzy, a jednocześnie budowania zaufania wobec funkcjonariuszy. Nie brakuje stanowisk krytycznych wobec niektórych aspektów stosowania kamer nasobnych przez głównie polskich, ale także zagranicznych, funkcjonariuszy Policji, czy też wobec ich używania w ogóle. Jest to zagadnienie wieloaspektowe, i choć stosowanie nowoczesnych kamer w służbach mundurowych staje się coraz bardziej powszechne wobec kolejnych programów zakupowych[10], to jednak tak nauka prawa karnego, jak i legislacja w tym zakresie opiera się głównie na przepisach ogólnych, obowiązujących już wiele lat, a zatem często nieadekwatnych do współczesnych problemów kryminalnych. Tymczasem niektóre regulacje szczegółowe zawarte są w instrukcji będącej w istocie instrukcją obsługi urządzenia, a więc dokumentem niebędącym aktem prawa powszechnie obowiązującego, a co za tym idzie o treści zasadniczo niedostępnej przeciętnemu obywatelowi i wymagającej od niego aktywności np. poprzez złożenie wniosku o dostęp do informacji publicznej. Doprowadzenie do podobnej sytuacji z kolei stanowi wręcz zaprzeczenie postulowanego przez zwolenników kamer nasobnych budowania zaufania między społeczeństwem a funkcjonariuszami Policji.

BIBLIOGRAFIA

  1. A. Nyzio, Na peryferiach debaty: problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego w kampanii wyborczej 2019 roku, [w:] P. Borowiec, A. Tyszkiewicz (red.), Kampania parlamentarna 2019 roku, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2021.
  2. K. Gozdek, Skargi na działania Policji w kontekście łamania praw człowieka na przykładzie województwa dolnośląskiego, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Kielce 2021, https://wpins.ujk.edu.pl/wp-content/uploads/przewody_doktorskie/KGozdek/Gozdek_Kamil_dysertacja.pdf, dostęp: 10.05.2022 r.
  3. KW Sojusz Lewicy Demokratycznej, Polska Jutra. Główne postulaty Lewicy, https://klub-lewica.org.pl/images/media/Program_Lewicy.pdf, dostęp: 10.05.2022 r.
  4. Ł. Zgierski, Wpływ zarządzania instytucją (na przykładzie Policji) na zaufanie społeczne, „Przegląd Naukowo-Metodyczny Edukacja Dla Bezpieczeństwa”, rok XII nr 2/2019 (43),
  5. http://www.przeglad.wsb.net.pl/uploads/1/0/3/7/10371016/pnm_2_2019_wersja2.pdf, dostęp: 10.05.2022 r.R. Wasiak, Kryminalistyczno – prawna problematyka wprowadzenia do użytku nasobnych kamer video w Policji – w ujęciu porównawczym, Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2019.
  6. R. Wasiak, Losowa próba kontrolowana jako metoda, służąca do badania efektów wykorzystania nasobnych kamer video przez policjantów służby patrolowej w wybranych jednostkach policji na świecie, „Policja. Kwartalnik kadry kierowniczej Policji”, z. 18 nr 3 (2017).
  7. Ustawa z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w  związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125).
  8. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1882 ze zm.).
  9. Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu (IV Wydział Karny Odwoławczy) z dnia 19 lutego 2020 r., sygn. IV Ka 1421/19.

Foto: Adam Kliczek, http://memoriesstay.com (CC-BY-SA-3.0)


JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail

Related Posts

See All Publications
  • Chiny, Indo-Pacyfik, Publikacje, Wywiad

Niekończąca się pandemia, wiszący konflikt o Tajwan i rywalizacja z USA. Czy Chiny mają czas na Europę? [dr Michał Bogusz]

Poniższy wywiad jest fragmentem publikacji Instytutu Nowej Europy – Rok obaw i nadziei. Co czeka Europę w 2023? [Raport] Szansa czy zagrożenie? To dylemat…
  • Michał Banasiak
  • 20 marca, 2023
  • Bezpieczeństwo, NATO, Publikacje, Ukraina

Od specjalnej operacji wojskowej do wojny totalnej z NATO. Jak stworzyć nową żelazną kurtynę i uniknąć katastrofy

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy. Włodzimierz Lenin stwierdził, że w historii ludzkości zdarzają…
  • Jakub Knopp
  • 16 marca, 2023
  • Azja, Bezpieczeństwo, Energetyka, Publikacje

Kryzys energetyczny w państwach Azji Centralnej

Artykuł w skrócie: Sektory energetyczne państw Azji Centralnej opierają się głównie na infrastrukturze z czasów Związku Radzieckiego.Kryzys energetyczny w Azji…
  • Krystian Pachucki-Włosek
  • 14 marca, 2023
See All Publications

Comments are closed.

Aleksandra Siwek. Studentka studiów prawniczych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Działaczka społeczna z kilkuletnim doświadczeniem w organizacjach pozarządowych. Dwukrotnie powołana przez Przewodniczącego Komitetu do spraw Pożytku Publicznego Profesora Piotra Glińskiego do Rady Dialogu z Młodym Pokoleniem, gdzie przewodniczyła Zespołowi ds. Edukacji, Wychowania i Szkolnictwa Wyższego.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co tydzień będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Niekończąca się pandemia, wiszący konflikt o Tajwan i rywalizacja z USA. Czy Chiny mają czas na Europę? [dr Michał Bogusz]
    przez Michał Banasiak
    20 marca, 2023
  • Od specjalnej operacji wojskowej do wojny totalnej z NATO. Jak stworzyć nową żelazną kurtynę i uniknąć katastrofy
    przez Jakub Knopp
    16 marca, 2023
  • Kryzys energetyczny w państwach Azji Centralnej
    przez Krystian Pachucki-Włosek
    14 marca, 2023
  • 20 lat rządów i… koniec? Co w 2023 roku czeka Turcję Erdoğana?
    przez Michał Banasiak
    13 marca, 2023
  • Syria. Państwo w ruinie
    przez Grzegorz Kordylas
    9 marca, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • Home
  • Ukraine
  • Publications
  • Reports
  • Programmes
  • People
  • Contact

Funded by the National Liberty Institute – Center for Civil Society
Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030

© 2019-2022 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas