Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Publikacje
  • Raporty
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Publikacje
  • Raporty
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
maj 02

Kruchość Międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych na przykładzie wojny w Ukrainie – perspektywa kultury prawnej

  • 2 maja, 2022
  • dr Joanna Siekiera
  • Międzynarodowe prawo humanitarne, Publikacje, Rosja, Ukraina

Wojna w sąsiednim dla Polski państwie, Ukrainie, wzbudza wiele emocji nie tylko ze względu na realne zagrożenie dla nas, Polaków, członków Unii Europejskiej oraz NATO. Oprócz zmagań militarnych nie sposób nie zauważyć starcia dwóch dychotomicznych kultur – kultury Zachodu, dla której życie ludzkie stanowi najwyższą wartość, prawnie i społecznie chronioną, oraz kultury Wschodu, reprezentowanego przez Federację Rosyjską, gdzie jednostka jest jedynie częścią społeczeństwa, a społeczeństwo to, jako naród, ma obowiązek realizacji polityki siły, nawet – lub przede wszystkim – kosztem owych jednostek.

Takie rozumienie wojny w Ukrainie przychodzi trudno, zwłaszcza państwom zachodniej Europy oraz Stanów Zjednoczonych. W swojej pracy jako doradca prawny (ang. legal advisor) w różnych instytucjach wojskowych, przede wszystkim NATO, od początku agresji Rosji na Ukrainę 24 lutego br., autorka zmaga się ze stawianymi oczekiwaniami postępowania wojska rosyjskiego zgodnie z regułami humanitarnymi i zasadami współżycia prawnomiędzynarodowego. Wszestkie „zdehumanizowane” akcje najeźdźcy przyjmowane są jednak z niedowierzaniem, zaprzeczeniem i wyczekiwaniem na sprostowania. Będąc na kursie wojskowym w Helsinkach, właśnie pod koniec lutego, autorka wyraziła prawną opinię, że należy oczekiwać umyślnego celowania rosyjskich sił zbrojnych do cywili oraz obiektów niemilitarnych, co jest wszak największą zbrodnią w świetle Międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych[1]. Na odpowiedź ze strony skandynawskich kolegów nie trzeba było długo czekać: „Przecież collateral damages [szkody uboczne] występują zawsze w konfliktach zbrojnych, ale to nie oznacza, że Rosjanie będę specjalnie celować w ludność cywilną”.

Także na początku kwietnia autorka odbywała wizytę studyjną w Paryżu, gdzie odbyła spotkania z francuskimi funkcjonariuszami. Tutaj podobnie odbiór wojny był zgoła inny niż ten panujący w Europie Środkowowschodniej. Inny, tzn. zaprzeczający, aby wojska rosyjskie mogły planować i wykonywać akcje przedstawiane przez niektóre media. Również podczas wieczornej debaty telewizyjnej w jednej z największych francuskich rozgłośni prowadzący oraz zaproszeni eksperci wypowiadali się bardzo krytycznie względem Prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego, jakoby bezpodstawnie atakował on naród rosyjski, oskarżając o zbrodnie wojenne.

Porównanie zbrodni wojennych, jakie obserwujemy podczas wojny w Ukrainie, do dawnych zbrodni radzieckich ma wiele podstaw

Należy zatem zadać pytanie „dlaczego”? – ulubioną metodę badawczą autorki, którą poleca studentom cywilnym i wojskowym, by ci dążyli do prawdziwych przyczyn relacji prawnomiędzynarodowych. A zatem dlaczego Zachód od początku łudził się, co do przebiegu wojny w Ukrainie, co do działań żołnierzy rosyjskich na terytorium ukraińskim, co do nasilających się ataków na cywili, grabieży mienia, dokonywania gwałtów na kobietach, dzieciach, a nawet noworodkach, stosowania tortur, okaleczeń i znęcania się psychicznego używając najbardziej pierwotnego uczucia – strachu? W tym miejscu należy przywołać słowa pochodzącego z Rosji politologa, który zrzekł się rosyjskiego obywatelstwa. Sergej Sumlenny, w swoim tweecie z dnia 5 kwietnia br. stwierdził: „Jestem byłym Rosjaninem. I znam Ukrainę oraz historię jej stosunków z Rosją. Dlatego też, będąc totalnie wściekłym na masakrę w Buczy i inne okrucieństwa – nie jestem ani trochę zdziwiony, ani zszokowany. Ani przez chwilę. Jeśli jesteście – wasza wiedza o Rosji była bardzo znikoma”.

Należy stwierdzić, iż czyny rosyjskiego wojska przypominają działania Armii Czerwonej. Metody, środki, brak dyscypliny, niskie (zerowe?) morale, brak wiedzy żołnierzy, a często i oficerów o prowadzonych działaniach, ścisłe wertykalne dowództwo niedające swobody na inicjatywy oddolne, i wreszcie przyzwolenie na łamanie prawa międzynarodowego, którego normy nijak nie są legitymizowane przez społeczeństwo, w tym kręgi wojskowe. Autorka pragnie w tym miejscu nie przywołać własne obserwacje z wizyt w Rosji i Ukrainie, tak prywatnych jak i służbowych. Autorka wielokrotnie słyszała z ust Rosjan stwierdzenia, jakoby Ukraińcy byli bydłem. Traktowanie innych nacji, zwłaszcza Słowian, w tym Polaków, jako narodów gorszych, a nawet „niedorozwiniętych” [znowu cytat] jest głęboko zakorzenione w systemie postrzegania Rosjan. Z ust niektórych zachodnich polityków czy dziennikarzy słyszymy, że ta wojna, to wojna Putin. Otóż nie. Ta wojna to starcie cywilizacji Zachodu i Wschodu, styk kultury prawnej chroniącej ludzką godność i wolność z kulturą siły, w której jednostka nie ma żadnych praw, gdyż jej obowiązkiem jest tworzyć i chronić mocne państwo.

Czym jest zatem kultura prawna? Zdaniem nieżyjącego już polskiego badacza, socjologa prawa i moralności Adama Podgóreckiego, pod pojęciem „kultury prawnej” należy rozumieć ogół nawyków oraz wartości związanych z akceptacją, oceną, krytyką, a wreszcie także i realizacją obowiązującego prawa, toteż również rzeczywistą gotowością do podporządkowania się jego normom[2]. O ile w kulturze Zachodu (tzw. kulturze łacińskiej) społeczeństwo poddaje się nakazom prawnym, wierząc, iż owe przepisy są po to, by je chronić, to już w interpretacji relacji prawo-społeczeństwo w kulturach wschodnich (Chiny, Japonia), ale także reżimach (Syria, Wenezuela, Korea Północna), obywatel jest zaledwie elementem społeczeństwa, bezwzględnie jemu poddanym, a jego dobro jest mniej ważne niż dobro ogółu.

Rosja śmieje się z prawa międzynarodowego, umiejętnie stosując uniki formalne i merytoryczne przed możliwą odpowiedzialnością karnomiędzynarodową

Porównanie zbrodni wojennych, jakie obserwujemy podczas wojny w Ukrainie, do dawnych zbrodni radzieckich ma wiele podstaw. Zbiorowe gwałty, niszczenie i grabież mienia, umyślne celowanie w obiekty prawnie chronione (m.in. szpitale czy miejsca kultury, gdzie Ukraińcy wyraźnie zaznaczali obecność cywilów i dzieci, zgodnie z prawnomiędzynarodową zasadą działania w dobrej wierze, a co posłużyło jako drogowskaz do nakierowania pocisków przez Rosjan) przywołują wspomnienia z procesu „wyswobadzania” Polski i innych państw od nazistowskich najeźdźców. Taka terminologia stosowana była i jest przez Rosjan, natomiast nigdy przez byłe republiki radzieckie, ani państwa satelickie, jakimi była chociażby Polska. To, co robi Rosja jest wreszcie sygnałem dla innych reżimów, które codziennie łamią prawa człowieka względem własnych obywateli, przeciwników politycznych. Te wszystkie niedemokratyczne państwa bacznie obserwują, na ile Rosja może sobie pozwolić podczas tej wojny, tak szczegółowo komentowanej w mediach. Co ciekawe, wcześniejsze wojny, jak chociażby wojna w Czeczenii, gdzie Rosjanie wymordowali ponad 300 000 cywili, nie przyczyniły się do nałożenia sankcji na Rosję, zerwania z nią stosunków ekonomicznych, czy prób osiągnięcia sprawiedliwości międzynarodowej poprzez ustanowienie sądu karnego.

Jako prawnik międzynarodowy autorka jest świadoma ogromnych luk w prawie, jak również współzależności finansowych, że państwa, myśląc o własnym raison d’état, a nie ukraińskim, nie chcą stawiać kropki nad „i”, nakładając pełną gamę sankcji. Myślenie o interesie własnego narodu nakierunkowane jest na przyszłość, na sytuację po wojnie. Starcie wojsk rosyjskich i ukraińskich trwa, tak jak i przymusowe wywożenie ludności. To, czego dopuszczają się rosyjscy żołnierze, na co przyzwalają oficerowie i dowództwo, pokazuje ich poczucie bezkarności, tak narodowej, jak i międzynarodowej. Będą oni kontynuować gwałty, grabieże i tortury, ponieważ nie mają poczucia, że spotka ich za to odpowiedzialność prawna, polityczna czy dyscyplinarna.

Jak autorka napisała w poprzednim artykule, nie znajduje ona prawnej podstawy ani woli politycznej postawienia winnych zbrodni wojennych w Ukrainie przed międzynarodowym trybunałem. Z pełną powagą choć i poczuciem żalu może powiedzieć, że Rosja śmieje się z prawa międzynarodowego, umiejętnie stosując uniki formalne i merytoryczne przed możliwą odpowiedzialnością karnomiędzynarodową, co wypełnia znamiona wciąż niedocenianej przez specjalistów wojskowych lawfare – walki z wykorzystaniem przepisów prawnych – w tym przypadku Międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych – do osiągnięcia własnych celów militarnych, politycznych, ekonomicznych.

Co musiałoby się stać na arenie międzynarodowej, aby możliwe było uzyskanie sprawiedliwości międzynarodowej, i żeby ustrzec się przed przyszłą agresją i niczym niesprowokowanym użyciem siły zbrojnej jednego suwerennego państwa na drugie? W felietonie „Zbrodnia i kara w Wielki Piątek. Wojna w Ukrainie znów odsłoni międzynarodową niesprawiedliwość” dla 300Gospodarka redaktor Katarzyna Mokrzycka cytuje uwagi autorki: „Aby to dziś zmienić potrzebna by była zmiana Karty Narodów Zjednoczonych, czyli przebudowanie całych struktur prawnych. Musiałoby dojść do likwidacji grupy pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, tzw. wielkiej piątki. […] Już sam pomysł, że pięć krajów wie lepiej, co jest dla innych dobre to założenie czysto kolonialne. Nie sądzę jednak, żeby przy próbie tak radykalnych zmian Rosja pozostała bierna i potulnie czekała aż zostanie wykluczona. W ONZ są 193 państwa. Bardzo teoretycznie: nawet gdyby większość z nich zdecydowała się na totalną zmianę Karty, to nie wyobrażam sobie, by Chiny, Syria czy Wenezuela – sojusznicy Rosji – stanęły przeciwko niej”.


[1] Taka nazwa obowiązuje od konferencji Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża w 1997 r. Jednakże autorka woli posługiwać się określeniem „prawo konfliktów zbrojnych”, co według niej bardziej oddaje zakres tejże gałęzi prawa międzynarodowego.

[2] A. Podgórecki, Prestiż prawa, Warszawa 1966.

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail

About The Author

Dr Joanna Siekiera. Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques. Uzyskała certyfikaty Rosyjskiej Szkoły Prawa Humanitarnego, UN CIMIC Training School oraz NATO Stability Policing Centre of Excellence.

Comments are closed.

Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

Kamil Opara

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego na kierunkach prawo oraz stosunki międzynarodowe (specjalizacja: bezpieczeństwo i studia strategiczne). Ukończył także School of Law and Economy of China UW, gdzie obecnie pracuje jako zastępca kierownika. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół polityki zagranicznej i wewnętrznej, prawa oraz cyberbezpieczeństwa Chin.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Kamil Opara

University of Warsaw graduate (law and international relations; specialization: Security and Strategic Studies); he graduated also from the School of Law and Economy of China in which he currently works as a Deputy Head. His fields of research include Chinese domestic and foreign policy, law and cybersecurity.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co tydzień będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Bałkańska beczka prochu 26 maja, 2022
  • Czy powstanie morska „koalicja chętnych”, która odblokuje ukraińskie porty nad Morzem Czarnym? 26 maja, 2022
  • Wygrać z Turcją i odzyskać dawny powab! – polityka zagraniczna Grecji 24 maja, 2022
  • Ukraina czuje ogromne wsparcie Polski [Opis sytuacji i analiza] 24 maja, 2022
  • Militarne zaangażowanie Federacji Rosyjskiej w Afryce. Zawarte porozumienia i umowy 23 maja, 2022

Kategorie

Tagi

Afganistan Afryka Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Białoruś Bliski Wschód Chiny debata Donald Trump dyplomacja Edukacja Europa Europa Wschodnia Francja gospodarka Indo-Pacyfik Infografika Joe Biden konflikt Koronawirus kryzys Kryzys humanitarny Kryzys migracyjny NATO ONZ Polityka międzynarodowa polityka zagraniczna Polska Prawa człowieka Półwysep Bałkański Rosja sport terroryzm Trójmorze Turcja Ukraina Unia Europejska USA uzbrojenie wizyty zagraniczne Wołodymyr Zełenski wybory Xi Jinping zbrodnia wojenna zmiany klimatu

© 2019-2020 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas