W dniu 16 stycznia 2024 r. odbyła się konferencja “Indo-Pacific Forecast 2024” organizowana przez Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych w Waszyngtonie (CSIS). Eksperci, którzy wzięli udział w konferencji to Victor Cha, Emily Benson, Scott Kennedy, William A. Reinsch, Ilaria Mazzocco, Gregory C. Allen, Charles Edel, Bonny Lin, Sydney Seiler, Lily McElwee, Christopher Johnstone, Richard M. Rossow, Katrin Fraser Katz, Kathryn Paik i Gregory B. Poling. Moderatorami podczas konferencji byli Nicholas Szechneyi i Derek Mitchell.
Konferencja została podzielona na 3 panele eksperckie, które dotyczyły różnych dziedzin związanych z regionem. Pierwsza część skupiała się na kwestiach ekonomicznych, takich jak trendy, zmniejszanie ryzyka i przeciwdziałanie przymusowi ekonomicznemu, podczas gdy druga część dotyczyła głównie dynamiki bezpieczeństwa regionalnego. Ostatnia, ale nie mniej ważna, trzecia część obejmowała prognozy dotyczące sojuszy i partnerstw oraz ich znaczenie w regionie Indo-Pacyfiku.
Dyskusja na temat regionalnych problemów ekonomicznych rozpoczęła się od oczekiwań co do wzrostu gospodarczego wśród kluczowych państw azjatyckich. Chiny wyłoniły się jako jedyny kraj, który prawdopodobnie nie spełni oczekiwań wzrostu w 2024 roku, podczas gdy Indie uważano za posiadające potencjał przekroczenia prognoz ze względu na nadchodzące wybory. Pobudzenie gospodarki dla osiągnięcia korzyści politycznych mogłoby doprowadzić do przekroczenia przez Indie oczekiwań co do wzrostu. Japonia jest uważana za kraj z potencjałem do większego wzrostu niż prognozowany. Natomiast Korea Południowa z prognozowanym tempem wzrostu na poziomie 2,2% w porównaniu z globalną prognozą IMF wynoszącą 4%, została zasugerowana jako mającą potencjał do przekroczenia oczekiwań, biorąc pod uwagę dynamiczną sytuację w kraju.
Dyskusja następnie skoncentrowała się na polityce USA wobec Chin, przy czym eksperci zgodzili się, że dodatkowe cła na chińskie importy są mało prawdopodobne w bieżącym roku. Jednakże, eksperci zgodnie zdecydowali, że Stany Zjednoczone mogą skupić się na kontrolowaniu eksportu oraz inwestycji chińskich. Spotkanie Xi-Bidena w listopadzie zostało zauważone jako stabilizujące relacje, ale zalecona została ostrożność w oczekiwaniu na znaczące poprawy, biorąc pod uwagę historyczne zawiłości w relacjach.
Debata rozszerzyła się na różne czynniki dominujące w konkurencji gospodarczej między USA a Chinami, przy czym eksperci nie mogli wskazać jednego jednoznacznego problemu. Elektryczne auta, generatywna sztuczna inteligencja, zielona energia, krytyczne minerały i półprzewodnik są uważane za kluczowe i spodziewa się, że będą odgrywać istotną rolę w dyskusjach.
Ostatnim, a jednocześnie najbardziej złożonym tematem, który podjęto, był wpływ kampanii prezydenckiej w USA i jej wyników na amerykańską politykę względem Chin. Sugerowano, że wpływ Chin na nastroje wyborcze w USA może skutkować przyjęciem przez obie partie bardziej zdecydowanej polityki i oddaleniem się od bezwarunkowej otwartości się na Chiny. Przewidywano, że taka zmiana podejścia będzie sprzyjać odprężeniu w relacjach między państwowych i wywoła zahamowanie inwestycji między oboma krajami.
Druga część konferencji skupiła się na dyskusji na temat tego, które państwo będzie miało największy wpływ na dynamikę bezpieczeństwa regionalnego, spowodowane zmianą administracji w USA. Podczas gdy trzech ekspertów zgadzało się, że największy wpływ prawdopodobnie będą miały Chiny, przedstawiono dwie odmienne opinie. Victor Cha sugerował, że jeśli D. Trump zostałby ponownie wybrany na prezydenta, Korea Północna mogłaby stać się najbardziej wpływową, szczególnie biorąc pod uwagę wcześniejsze interakcje D. Trumpa z Kim Jong Unem. Możliwość akceptacji przez Trumpa Korei Północnej jako potęgi nuklearnej mogłaby znacząco wpłynąć na perspektywy bezpieczeństwa Japonii, Korei Południowej, a nawet Chin. Charles Edel zaproponował alternatywny punkt widzenia, twierdząc, że Rosja może wzbudzić znaczne zainteresowanie w regionie Indo-Pacyfiku, jeśli Donald Trump zostanie ponownie prezydentem. Taki scenariusz mógłby wynikać z wcześniejszych wypowiedzi D. Trumpa na temat wstrzymania pomocy dla Ukrainy, co potencjalnie mogłoby doprowadzić do zwiększenia się wpływów Rosji i współpracy z Chinami, stanowiąc zagrożenie dla pokoju i stabilności w regionie.
Eksperci również zajęli się prawdopodobieństwem użycia przez Chiny znaczących sił wojskowych przeciwko Tajwanowi w 2024 roku, dochodząc do konsensusu, że prawdopodobieństwo to wynosi poniżej 20%. Jednakże podkreślili, że nie oznacza to zatrzymania działań militarnych, cybernetycznych i ekonomicznych Chin wobec Tajwanu, szczególnie w szarej strefie.
Na konferencji poruszona została także 75. rocznica nawiązania przez Chiny stosunków dyplomatycznych z Rosją i Koreą Północną, prowadząc do dyskusji na temat potencjalnego pogłębiania się relacji między tymi trzema państwami. Pomimo zgody co do możliwości zbliżenia się, wyrażono obawy związane z dyskomfortem Chin spowodowanym wzrostem współpracy między Rosją a Koreą Północną, ponieważ mogłoby to osłabić chińskie wpływy na Półwyspie Koreańskim. Na znaczenie relacji Chin z Rosją zwrócono uwagę w kontekście niedawnych wydarzeń z końca 2023 roku i początku 2024 roku.
Omawiano także wysiłki USA mające na celu wzmocnienie odstraszania w regionie Indo-Pacyfiku, z oczekiwaniem, że inicjatywy już wdrożone przyspieszą lub utrzymają obecne tempo. USA dążą do wzmocnienia zdolności, koordynacji i współpracy z sojusznikami, takimi jak Japonia, Korea Południowa, Filipiny i Australia. Victor Cha podkreślił rozszerzenie połączenia między dwoma teatrami- Indo-Pacyficznym i Europejskim, pod wpływem wsparcia Korei Północnej dla Rosji i udzielania pomocy Ukrainie przez Koreę Południową, jako czynnik zapewniający kontynuację amerykańskich wysiłków w regionie.
Dyskusja na temat prognozy dla regionu Indo-Pacyfiku podkreśliła znaczenie sojuszy i partnerstw w regionie, zwłaszcza w kontekście nadchodzących wyborów. Podczas gdy eksperci nie mogli jednoznacznie zidentyfikować najbardziej wpływowych wyborów, Indonezja, Indie i Korea Południowa zostały wyróżnione ze względu na swoich kandydatów oraz partie wspierające stabilność i bezpieczeństwo. Wybory na Tajwanie przyciągnęły uwagę ze względu na stosunkowo stonowaną reakcję Pekinu, ale zmiana uznania dyplomatycznego Nauru z Tajwanu na Chiny wskazała na regionalne konsekwencje wyników wyborów.
W 2023 roku sojusze między USA a państwami Indo-Pacyfiku wzmacniały się, co skłoniło do spekulacji, które z nich będzie mogło zanotować największy postęp we współpracy w zakresie bezpieczeństwa. Wyróżniono Japonię, która po zakupie Tomahawków wymaga planowania operacyjnego i rozwoju zdolności do kontrataków. Z tego powodu oczekuje się znaczącego postępu w sojuszu USA-Japonia. Filipiny także zostały wskazane jako istotny sojusznik, ponieważ w 2024 roku spodziewane jest wdrożenie umów i postanowień z zeszłego roku.
Obawy dotyczące potencjalnych prowokacji ze strony Korei Północnej doprowadziły do wybrania Trójstronnego Sojuszu USA-Japonia-Korea Południowa jako kluczowego gracza generującego aktywność dla strategii USA w regionie Indo-Pacyfiku. Postęp w sojuszu Japonia-Korea Południowa może prowadzić do „formalnego ogłoszenia o normalizacji bilateralnych więzi obronnych”, jak wspomniał Christopher B. Jonhstone. Takie ogłoszenie potencjalnie mogłoby prowadzić do ustanowienia ram współpracy obronnej i przyspieszenia dialogów na tematy bezpieczeństwa gospodarczego, technologii oraz Chin.
Przewiduje się, że zmiana administracji USA przyniesie modyfikacje polityki w regionie Indo-Pacyfiku, z oczekiwanymi zmianami w zakresie bezpieczeństwa ekonomicznego i tradycyjnego. Kathryn Paik podkreśliła konieczność ostrożnego podejścia do dostosowania polityki klimatycznej, sugerując, że gwałtowny zwrot o 180 stopni może negatywnie wpłynąć na architekturę bezpieczeństwa i wizerunek USA na obszarze Pacyfiku. Podkreśliła ona istniejące zagrożenie dla Wysp Pacyfiku silnie dotkniętych zmianami klimatycznymi, podkreślając konieczność ostrożnego dostosowania zmian w polityce klimatycznej.
Podsumowując, Indo-Pacyfik stanie w obliczu wielu niepewności i ogromnej nieprzewidywalności w 2024 roku. W dyskusjach ekonomicznych obecne będą różne sektory kluczowe dla rozwoju technologicznego oraz energetycznego. Zobaczymy także wzrost współpracy na różnych płaszczyznach pomiędzy niektórymi państwami, ale również rosnące zagrożenie, przede wszystkim ze strony Korei Północnej. Chiny natomiast mogą nie zdecydować się na pełnowymiarowe wystąpienie zbrojne, co nie będzie oznaczało zaprzestania przez Państwo Środka innych działań potencjalnie szkodzących Tajwanowi. Zmiana w administracji USA spowoduje, że bezpieczeństwo ekonomiczne oraz tradycyjne będzie stanowiło przedmiot zainteresowania zarówno regionalnie, jak i międzynarodowo. Możliwe modyfikacje w politykach Stanów Zjednoczonych mogą prowadzić do poważnych zmian związanych z bezpieczeństwem w regionie Pacyfiku. W związku z tym w 2024 roku powinniśmy uważnie śledzić, jakie kierunki przyjmą obecne oraz powstające wyzwania w regionie Indo-Pacyfiku.
Zdjęcie: Pexels https://www.pexels.com/
Comments are closed.