Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
mar 08
Analiza, Chiny, Dyplomacja sportowa, Igrzyska olimpijskie, Publikacje

Dziewięć wniosków po Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie

8 marca, 2022

Artykuł w skrócie:

  • Jeszcze przed ceremonią otwarcia igrzysk olimpijskich 4 lutego odbyło się spotkanie prezydentów Chin i Rosji. Okazało się ono kluczowe z perspektywy rosyjskiej agresji na Ukrainę;
  • Pekin jest pierwszym miastem w historii, które zorganizowało letnie oraz zimowe igrzyska olimpijskie;
  • ceremonia otwarcia igrzysk olimpijskich była mocnym przesłaniem do świata, innym niż ceremonia z 2008 roku;
  • Międzynarodowy Komitet Olimpijski będzie latami odbudowywał swój wizerunek wśród zachodniej opinii publicznej, lecz cykl olimpijski, który co najmniej najbliższą dekadę spędzi na Zachodzie, może wydatnie w tym pomóc.

Spotkanie prezydentów Chin i Rosji kluczowe w kontekście agresji na Ukrainę

Już w trakcie trwania igrzysk olimpijskich w Pekinie zastanawiano się jakie potencjalne znaczenie może mieć spotkanie prezydenta Chin Xi Jinpinga oraz Rosji Władimira Putina. Poza publicznym akcentowaniem sojuszu politycznego Pekin-Moskwa, spotkanie to miało jeszcze jeden cel, fundamentalny z perspektywy rosyjskiej agresji na Ukrainę. Ustalono wówczas, że inwazja ma się odbyć po zakończeniu Igrzysk Olimpijskich w Pekinie. W 2008 roku, kiedy organizowano letnią edycję igrzysk olimpijskich w tym samym mieście, Rosja dokonała inwazji militarnej na Gruzję. Podczas igrzysk w 2008 roku w Pekinie, rosyjskie czołgi wkroczyły na teren innego państwa. Agresywne działania Rosji były negatywnym aspektem pierwszych chińskich igrzysk, zatem teraz Xi Jinping chciał się uchronić przed podobną sytuacją. Wiedząc o planach Putina wobec Ukrainy, Xi Jinping ustalił z prezydentem Rosji odłożenie inwazji w czasie po to, by zimowe igrzyska w Pekinie były wolne od negatywnych kontekstów oraz nie zostały przykryte tym tematem. Nie jest również przypadkiem to, że prezydenci Chin i Rosji spotkali się dnia 4 lutego jeszcze przed ceremonią otwarcia. To pokazuje, jak istotna była to kwestia do potwierdzenia przed oficjalnym rozpoczęciem igrzysk.

Ekspozycja spraw wewnętrznych Chin

Świat zawsze z dużą uwagą śledzi wewnętrzne wydarzenia najważniejszych państw świata, szczególnie w przypadku globalnego mocarstwa. Chiny, którym z wyjątkową uwagą patrzy się na ręce, nie są w stanie prowadzić wewnętrznej polityki bez zewnętrznych ocen ich działań. Szczególnie widoczne to jest w momencie, gdy kraj decyduje się na organizację bardzo medialnego wydarzenia sportowego. Najważniejszymi celami każdego państwa przygotowującego tego typu imprezy jest poprawa wizerunku oraz budowa relacji z innymi krajami, które całymi delegacjami odwiedzają miasta gospodarza. W tym przypadku jednak, Pekin częściowo uzyskał wynik odwrotny do zamierzonego. Zamiast budowy wizerunku, wyeksponowano kwestie polityki wewnętrznej Chin, pomimo chęci skupienia uwagi globalnej opinii publicznej na innych kwestiach.

W ten sposób sprawy mniejszości Ujgurskiej, relacji Chin z Tajwanem oraz Hong Kongiem zyskały prawdziwie globalną atencję. Równie istotna jest kwestia przestrzegania praw człowieka, co zostało mocno podkreślone w sprawie chińskiej tenisistki Peng Shuai. Pekin, zamiast koncentrować się na przekuwaniu korzyści z organizacji igrzysk olimpijskich w realne cele gospodarcze i polityczne, musi skupiać uwagę na redukowaniu negatywnych efektów wizerunkowych. Ten swoisty paradoks jest w XXI wieku nader częsty w trakcie organizowania najważniejszych imprez sportowych. Politycy zdają się jednak podejmować to ryzyko, by sięgać po korzyści wynikające z organizacji sports mega-events.

Jeszcze większa polaryzacja polityczna świata

Igrzyska olimpijskie dzielą świat na dwa obozy, zamiast łączyć. Przysłużyły się temu bojkoty dyplomatyczne, na które zdecydowały się głównie państwa, toczące rywalizację geopolityczną lub gospodarczą z Chinami. Jest jednak też grupa państw, która nie uległa presji politycznej i nie zdecydowała się na oficjalny bojkot dyplomatyczny. Mimo wszystko podjęły one decyzję, by do Pekinu nie wysyłać najważniejszych przedstawicieli, głównie z powodów pandemicznych obostrzeń. Wyraźnie określiła się również państwa, które w zdecydowany sposób odrzuciły możliwość bojkotu dyplomatycznego i wysłała do Chin najważniejsze osoby w państwie. Wobec tej decyzji wielu aktorów międzynarodowych zarysowała się wyraźna linia podziału, przebiegająca mniej więcej na styku Rosji i wschodniej flanki NATO. 30 lat po upadku systemu dwubiegunowego, układ polityczny znów jest na kursie kształtującym wyraźne polityczne rozgraniczenie dwóch stron globu. Igrzyska olimpijskie, które w symbolicznym wymiarze mają burzyć niepotrzebne granice udowodnienia, że rywalizacja na linii Wschód-Zachód jest najbardziej żywa od kilku lat.

Ceremonia otwarcia Igrzysk w Pekinie

Choć nie była to ceremonia tak widowiskowa i spektakularna jak podczas igrzysk w Pekinie z 2008 roku, była ona równie ważna. Należy odczytywać ją jednak inaczej. W 2008 roku państwa łączyły inne relacje, a Chiny były rodzącą się globalną potęgą. Poprzednia ceremonia otwarcia była w zasadzie wielkim wystąpieniem, w którym odniesiono się do wkładu Chin w rozwój ludzkości. Była to forma przypomnienia oraz wejścia w globalny dyskurs polityczny w roli nowego gwaranta ładu międzynarodowego. Mimo że za ceremoniami otwarcia w 2008 i 2022 roku stał ten sam reżyser – Zhang Yimou, były to dwa różne spektakle. 2022 rok, to już inny kontekst. Przede wszystkim Chiny nie musiały prezentować własnej historii oraz aspiracji. Kraj ten przez 14 lat zyskał opinię globalnego supermocarstwa. Teraz jednak celem było pokazanie drogi, jaką przez ten czas przeszły Chiny.

Ceremonia otwarcia zimowych igrzysk w Pekinie potwierdziły, że Chiny pragną pozycjonować się jako jeden z technologicznych liderów świata. Wyraźnie przedstawiono zdolności technologiczne – na przykład poprzez wielki ekran HD LED o powierzchni ponad 11 tysięcy metrów kwadratowych. Technologia LED została szczególnie zaprezentowana w części „Płatek śniegu”, gdzie setki dzieci biegały, tańczyły i trzymały oświetlone rekwizyty z gołębiami. Na posadzce pojawiły się świecące gwiazdy i płatki śniegu, aktywowane na ekranie LED ich krokami. Umożliwiła to sztuczna inteligencja, przechwytująca ruch na żywo. Ten sam rodzaj technologii jest jednak używany przez rząd chiński w celu wzmocnienia kontroli oraz monitorowania grup etnicznych, między innymi Ujgurów.

Inną wizytówką technologicznej sprawności Chin jest szybka kolej. Chiny uruchomiły pierwszy na świecie szybki pociąg z zasięgiem 5G, umożliwiający sportowcom, dziennikarzom i innym uczestnikom poruszanie się między dwiema strefami zawodów, Pekinem i Zhangjiakou. Na pokładzie znajdowały się również nowe, nowoczesne studio do transmisji na żywo. Od początku ceremonii otwarcia było jasne, że Chiny pod rządami prezydenta Xi Jinpinga chcą przedstawiać się jako będące w czołówce rozwoju zaawansowanych technologicznie rozwiązań.

Ostatni aspekt, na który warto zwrócić uwagę, to chiński akces do przejęcia roli lidera w walce ze zmianą klimatu. W ostatnim akcie i kulminacyjnym momencie ceremonii chińscy sportowcy Dinigeer Yilamujiang i Zhao Jiawen umieścili pochodnię olimpijską w środku gigantycznego płatka śniegu. Znicz olimpijski ze swoim maleńkim płomieniem stał się ostatecznie płomieniem olimpijskim. Ogromny płatek śniegu – stworzony z 91 mniejszych – symbolizował 91 krajów i regionów uczestniczących w Igrzyskach. Wielkość płomienia olimpijskiego była sama w sobie deklaracją polityczną. Odczytać to można jako wysiłek, który Chiny podejmą, by dążyć do zerowej emisji cieplarnianej do 2060 roku. Mały płomień oznacza starania Chin podjęte w celu ograniczania emisji dwutlenku węgla. Ironia polega jednak na tym, że Chińczycy musieli wyprodukować w całości sztuczny śnieg, bowiem zimowe igrzyska w Pekinie są pierwszymi, które w 100% odbyły się na tego rodzaju nawierzchni.

Pekin pierwszym miastem letnich i zimowych igrzysk

Do 2022 roku w historii Ruchu Olimpijskiego nie było miasta, na terenie którego odbywałyby się letnie oraz zimowe igrzyska olimpijskie. To właśnie Pekin stał się pierwszym miastem, co jest unikalnym zjawiskiem, nawet jak na branżę globalnych wydarzeń sportowych. Jeśli Chiny miały w zamiarze budowę wizerunku państwa zaawansowanego technologicznie, to do pewnego stopnia osiągnęły sukces. Nie dlatego, że organizatorzy zaproponowali ciekawe technologiczne rozwiązania, a właśnie dzięki udowodnieniu, że w ramach jednego miasta są w stanie zaadaptować się pod wymogi logistyczne oraz sportowe. Wykorzystanie tych samych aren sportowych, które zbudowano na letnie igrzyska w 2008 roku oraz przygotowanie nowych obiektów stworzyły obraz hybrydowego miasta sportu gotowego przyjmować gości przez cały rok. Można zastanawiać się, czy taki był zamiar Chińczyków, jednak nie da się zaprzeczyć, że w świat poszła opinia o sprawnych organizatorach, zdolnych do adaptacji do niemal każdej dyscypliny sportowej, mimo wysokich kosztów realizacji, będących kwestią drugorzędną.

Ruch Olimpijski wkracza w nowy cykl

Po serii igrzysk olimpijskich w Azji: Pyongchang w 2018 roku, Tokio w 2021 roku oraz Pekin w 2022 roku, Ruch Olimpijski przenosi się w całości do zachodniego świata. I to na wiele lat. Najbliższe edycje igrzysk olimpijskich to kolejno: Paryż 2024, Mediolan-Cortina 2026, Los Angeles 2028, Brisbane 2032. Gospodarza Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2030 roku jeszcze nie wybrano, ale obecnie faworytem jest Vancouver. Widać zatem, że MKOl na wiele lat potencjalnie zyskuje spokój. Decyzje o organizacji igrzysk olimpijskich z powrotem w Europie, Ameryce Północnej oraz Australii są inwestycją MKOl-u w łagodniejsze podejście zachodniej opinii publicznej oraz próbą ratowania wizerunek.

MKOl z najgorszym wizerunkiem od lat

Nie można odmówić Międzynarodowemu Komitetowi Olimpijskiemu chęci promowania Ruchu Olimpijskiego w każdej części świata. Nie można też od MKOl-u oczekiwać ograniczania wyboru gospodarza igrzysk olimpijskich tylko do państw o niekontrowersyjnej opinii, posiadającymi budżet do organizacji igrzyska. Takich państw być może jest raptem kilka na świecie. Wobec tego Ruch Olimpijski krąży po całym globie, jednak tylko do tych państw, które stać na takie przedsięwzięcie. W biedniejszej Afryce imprezy o takiej skali jeszcze nie widzieliśmy i prędko nie uświadczymy.

Drugie igrzyska w Chinach sprawiły, że wizerunek MKOl-u jest na najgorszym poziomie od lat. Napięcie polityczne wokół Chin, sprawa chińskiej tenisistki Peng Shuai, status mniejszości ujgurskiej czy kontrowersje wokół ekologiczności wyboru Pekinu na gospodarza zimowych igrzysk sprawiają, że MKOl będzie teraz latami odbudowywał zaufanie zachodniej opinii publicznej. Cztery potwierdzone najbliższe edycje igrzysk olimpijskich nie będą wcześniej definiowane jako bardzo polityczne. Niemniej w międzyczasie MKOl będzie decydował, gdzie w kolejnych latach pojawią się igrzyska, czyli w 2030, 2034 czy 2036 roku. A te decyzje – jeśli okażą się niezgodne z oczekiwaniami opinii publicznej – mogą znów zburzyć wizerunek instytucji.

Rola sportowców

Pod względem manifestacji politycznych sportowców, to zimowe igrzyska w Pekinie należały do dość ubogich. Niewątpliwie miał na to wpływ apel organizacji monitorujących przestrzeganie praw człowieka, które zaleciły nie wykonywać pewnych gestów po to, by uniknąć ewentualnych problemów ze strony chińskich organizatorów. Mimo to dochodziło do takich sytuacji. Przykładowo, turecki skoczek narciarski Fatih Arda Ipcioglu podczas kwalifikacji do konkursu na nartach zaprezentował flagę Wschodniego Turkiestanu, używanej przez Ujgurów, natomiast ukraiński skeletonista Władysław Heraszkiewicz po swoim zjeździe pokazał napis „Żadnej wojny na Ukrainie”.

Olimpijczycy, którzy niespecjalnie zamierzali podejmować starania pozasportowe, również zostali wykorzystani w dyskursie politycznym. Należą do nich między innymi łyżwiarz Nathan Chen oraz narciarka Eileen Gu. Ten pierwszy, to urodzony w USA 22-latek. Mimo że jego rodzice są Chińczykami, na igrzyskach reprezentował USA. Eileen Gu również urodziła się w USA, lecz reprezentowała w Pekinie Chiny, gdyż jej matka jest Chinką. W 2019 roku Eileen Gu zmieniła reprezentację z USA na Chiny. Zarówno Chen, jak i Gu zostali niejednokrotnie ocenieni przez amerykańską oraz chińską opinię publiczną jako „zdrajcy”. Świadczy to o dosyć dużym problemie z akceptacją wyborów sportowców w kwestii reprezentacyjnej przynależności. W czasach, gdy wymieszanie kulturowe społeczeństw jest dosyć powszechnym zjawiskiem, spodziewać się można zrozumienia społecznego, co do kwestii indywidualnych wyborów atletów. Jednakże gdy w grę wchodzi rywalizacja polityczna między dwoma państwami, społeczna ocena decyzji sportowców ulega ideologizacji, najczęściej w negatywnym kontekście.

Wysoka pozycja Chin w tabeli medalowej

Ostatni aspekt na jaki warto zwrócić uwagę po zimowych igrzyskach w Pekinie, to znakomity dorobek medalowy chińskiej reprezentacji. Zgodnie z przewidywaniami, Norwegowie wygrali klasyfikację medalową z rekordową liczbą złotych medali – 16. Reprezentacje Niemiec, USA oraz Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego – również zgodnie z predykcjami – zdobyła bardzo dużą ogólną liczbę medali. Uwagę jednak warto zwrócić na wynik medalowy reprezentacji Chin. 15 medali (9 złotych) i trzecie miejsce w tabeli jest wielkim sukcesem. Na poprzednich zimowych igrzyskach w Pyongchang, Chiny zajęły 16. miejsce z dorobkiem 9 medali (przy czym tylko 1 złoty). Jeszcze przed zimowymi igrzyskami w Pekinie specjaliści z serwisu Gracenote przewidywali, że Chiny mogą zdobyć 13 medali, w tym 6 złotych. Co do ogólnej liczby predykcje były na odpowiednim poziomie, jednakże zaskoczyła liczba pierwszych miejsc. Przed igrzyskami każde miejsce w tabeli powyżej 7. lokaty było oceniane jako potencjalny sukces Chin. Lecz podium oraz wyprzedzenie reprezentacji USA, Holandii, Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego, Kanady, Szwecji czy Austrii jest dla Chin gigantycznym sukcesem i niewątpliwie plasuje Chińczyków w czołówce nacji zimowych potęg sportowych. Czas pokaże, czy zdołają ten poziom utrzymać. Znając jednak systemowe podejście Chin do sportu można zakładać, że Chińczycy podejmą próby poprawienia aktualnego wyniku medalowego.

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
Mieszko Rajkiewicz Mieszko Rajkiewicz. Doktorant na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalista z zakresu upolitycznienia i globalizacji sportu. Analizuje sprawy dotyczące dyplomacji sportowej, „sportswashingu" oraz znaczenia sportowego „soft power" we współczesnych stosunkach międzynarodowych.

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
  • Analiza, Publikacje, Wywiad

Forum Polsko-Czeskie 2023: Jan Macháček o relacjach Polsko-Czeskich. Wywiad Instytutu Nowej Europy

Niniejszy tekst stanowi tłumaczenie transkrypcji rozmowy przeprowadzonej przez Michała Banasiaka. Jan Macháček - czeski felietonista i muzyk. Zajmuje się kwestiami politycznymi,…
  • Michał Banasiak
  • 3 października, 2023
  • Analiza, Indo-Pacyfik, Korea Południowa, Publikacje

Jak Polska i Korea Południowa korzystają na współpracy swoich przemysłów zbrojeniowych

Kontrakty na dostawy broni między Polską a Koreą Południową doprowadziły do bliskiej współpracy w sektorze obronnym między azjatyckim oraz europejskim…
  • Jakub Witczak
  • 28 września, 2023
  • Analiza, Europa, Publikacje

Forum Polsko-Czeskie 2023: Promocja Polski i Współpraca Polsko-Czeska. Wywiad z Dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze

Niniejszy tekst stanowi tłumaczenie transkrypcji rozmowy przeprowadzonej przez Michała Banasiaka. Maciej Ruczaj - absolwent Uniwersytetu Karola w Pradze, publicysta, analityk i…
  • Michał Banasiak
  • 26 września, 2023
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

Mieszko Rajkiewicz Mieszko Rajkiewicz. Doktorant na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalista z zakresu upolitycznienia i globalizacji sportu. Analizuje sprawy dotyczące dyplomacji sportowej, „sportswashingu" oraz znaczenia sportowego „soft power" we współczesnych stosunkach międzynarodowych.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Forum Polsko-Czeskie 2023: Jan Macháček o relacjach Polsko-Czeskich. Wywiad Instytutu Nowej Europy
    przez Michał Banasiak
    3 października, 2023
  • Jak Polska i Korea Południowa korzystają na współpracy swoich przemysłów zbrojeniowych
    przez Jakub Witczak
    28 września, 2023
  • Forum Polsko-Czeskie 2023: Promocja Polski i Współpraca Polsko-Czeska. Wywiad z Dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze
    przez Michał Banasiak
    26 września, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Europa Geopolityka Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2023 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas