Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
sie 27
Analiza, Australia i Oceania, Geopolityka, Nowa Zelandia, Polityka międzynarodowa, Publikacje

Polityka publiczna realizowana przez Nową Zelandię w kontekście wyzwań regionalnych

27 sierpnia, 2021
Polityka publiczna realizowana przez Nową Zelandię w kontekście wyzwań regionalnychPobierz

Notatka w skrócie:

– w XXI wieku specjaliści zauważają wiele polityczno-gospodarczych możliwości rozwoju dobrobytu wśród sąsiadów, niejako wskazując na tańszą, szybszą i bardziej elastyczną formę współpracy niż budząca wiele kontrowersji globalizacja; dotyczy to szczególnie uboższych państw, także tych na Pacyfiku;

– polityka regionalna funkcjonująca w ramach polityki publicznej Nowej Zelandii oraz innych wyspiarskich państw Oceanii jest odpowiedzią na trudne mechanizmy polityki globalnej; rządy pacyficznych państw, poszerzając kompetencje swoich ministerstw czy odpowiednich jednostek administracji państwowej, wpływają wielopłaszczyznowo na procesy integracyjne;

– w związku z rosnącą strategiczną rywalizacją wielkich mocarstw i coraz silniejszymi wpływami Chin nowozelandzkie priorytety w obszarze polityki zagranicznej zmieniły się ze stricte lokalnych, nakierowanych na Oceanię, na ogólnopacyficzne, względem Pacific Rim.

Polityka publiczna w jej zagranicznym aspekcie jest podstawą relacji międzynarodowych, także tych formalnych, sankcjonowanych w prawie międzynarodowym. Z kolei normy międzynarodowe są w dużej mierze powszechnie przyjęte i wdrożone w relacjach międzynarodowych, jednak wciąż tworzone są nowe normy zachowań podmiotów przy uwzględnieniu specyfiki stosunków panujących między nimi — na poziomie lokalnym, regionalnym czy globalnym. Polityka regionalna w ramach polityki zagranicznej to interesujący obszar nauk o polityce publicznej. W XXI wieku zachodzą wszak ważne zmiany w geopolityce, gdzie mniej konfliktową, a dzięki temu korzystniejszą formą współpracy dla najmniejszych państw rozwijających się, jest właśnie regionalizm. W obecnym stuleciu specjaliści zauważają wiele polityczno-gospodarczych możliwości rozwoju dobrobytu właśnie wśród sąsiadów, niejako wskazując na tańszą, szybszą i bardziej elastyczną formę współpracy niż budząca wiele kontrowersji globalizacja. Dotyczy to szczególnie uboższych wyspiarskich państw na Pacyfiku. Sąsiadujące podmioty (nie wszystkie mogą nosić miano suwerennych państw), dzielą problemy i potrzeby, podobnie postrzegają swoje priorytety, a także rolę w regionie czy na świecie.

Polityka regionalna — w ramach uprawianej polityki ogólnopaństwowej — podlega tym samym wyznacznikom czy obostrzeniom[1]. Jednak złożone zależności polityki państwa, jej interesów oraz sojuszy lokalnych i kontynentalnych można podzielić na cztery źródła (tzw. modele rozwojowe):

1) polityczny — zakładający podejmowanie decyzji wyłącznie przez dominującą grupę, najczęściej partię polityczną;

2) administracyjny — przyznający dominującą rolę administracji nie tylko w zarządzaniu, ale i wytyczaniu kolejnych celów rozwoju;

3) kultury politycznej — przesądzający o funkcjonalności systemu politycznego z uwzględnieniem normatywnego systemu wartości obowiązujących w polityce regionalnej;

4) środowiskowy — zakładający, iż polityka lokalna pochodzi od miejscowego środowiska ekonomiczno-społecznego[2].

Wreszcie efektywna realizacja polityki regionalnej, wraz z jej stale nabierającym znaczenia wpływem na politykę publiczną, przyczynia się do wymuszania na rządzących danego postępowania na użytek regionu. Ma to miejsce niezależnie od źródła pochodzenia polityki regionalnej[3].

Polityka regionalna funkcjonująca w ramach polityki publicznej wyspiarskich państw na Pacyfiku jest odpowiedzią na trudne mechanizmy globalnej polityki. Rządy pacyficznych państw, poszerzając kompetencje swoich ministerstw spraw zagranicznych czy odpowiednich jednostek administracji państwowej, wpływają wielopłaszczyznowo na procesy integracyjne w Oceanii. Decydują się one na umacnianie sojuszy sąsiedzkich, by wspólnie kreować ten region, konkurencyjny dla pozostałych, znacznie bardziej bogatych i rozwiniętych wspólnot lokalnych. Polityka publiczna zaczyna być nakierowywana na osiągnięcie interesów narodowych, ale poprzez zabiegi na arenie międzynarodowej, tj. regionalnie. Obecnie zauważa się kształtowanie „nowego modelu globalnie motywowanej polityki regionalnej. (…) Region XXI w. musi być efektywnym aktorem sceny globalnej. To jest regionalne «być albo nie być». W takich warunkach globalnie motywowana polityka regionalna jest jedynym wyborem wobec wyzwań XXI w.”[4] Dlatego podstawowym zadaniem polityki regionalnej państw Pacyfiku Południowego jest wspólne dążenie do integracji na poziomie politycznym, prawnym, gospodarczym czy społecznym (w tym edukacyjnym, zawodowym i kulturowym).

Omawiając rolę Nowej Zelandii w regionalizmie, należy podkreślić długi okres identyfikacji tego państwa ze swoim regionem. Interesy narodowe rządu w Wellington oraz jego aktywność zagraniczna koncentrowały się wyłącznie na sąsiednich wyspach na Oceanie Spokojnym. W kolejnych dekadach, kiedy Nowa Zelandia uzyskała niepodległość od Imperium Brytyjskiego, jej zaangażowanie w politykę regionalną nasiliło się, regulując coraz szerszą sferę. Co istotne, była ona korzystna nie tylko dla Aotearoa[5] — uwzględniała bowiem problemy i potrzeby wyspiarskiej ludności PICT (Pacific Island Countries and Territories). Taki sposób uprawiania polityki zagranicznej podyktowany był jasną wizją regionu, kalkulacją zysków i strat, w którą stronę powinna być prowadzona integracja regionalna, aby Nowa Zelandia na niej skorzystała. Nie bez znaczenia pozostaje tu ciągły wyścig z Australią o pozycję pacyficznego lidera[6].

Ostatnie poczynania Nowej Zelandii w zakresie poprawy oraz pogłębienia regionalnej współpracy to m.in. zainicjowanie w 2012 roku aktualizacji działalności oraz podstawy prawnej organizacji międzynarodowej Pacific Islands Development Forum (PIDF)[7] dzięki pracy zaangażowanych urzędników cywilnych z ministerstw oraz nowozelandzkich sądów; udzielanie merytorycznych sugestii odnośnie założenia Melanesian Spearhead Group (MSG) w 2011 roku — subregionalnej organizacji, obecnie najprężniej działającej inicjatywy międzyrządowej w dziedzinie integracji ekonomicznej na Pacyfiku[8]; wsparcie rozwoju Polynesian Leaders Group (PLG) poprzez goszczenie ich szczytu w Auckland w 2013 i 2015 roku. Przy czym naglącymi kwestiami, które uzasadniają potrzebę współpracy na forum PLG oraz niejako politycznego i finansowego nadzoru ze strony rządu w Wellington są transport wodny, handel, turystyka, zarządzanie morskie, usługi powietrzne oraz rozwiązywanie wspólnych problemów narastających z powodu zmian klimatycznych, jak również dylematy socjalne, jak migracja, przestępczość czy oddziaływanie dużych mocarstw na sprawy wewnątrzregionalne[9].

Polityka regionalna konserwatywnego rządu Johna Key (2008-2016) zmieniła priorytety wobec państw Pacyfiku. Przyjęto szerszy katalog nieformalnych metod współpracy z wyspiarskimi liderami. Zachowano mianownik interesu narodowego, jakim jest umacnianie formalnej architektury regionalnej opartej na IGO — przede wszystkim na wspomnianej PIF. Priorytetowym instrumentem regionalizmu w polityce Nowej Zelandii są regularne szkolenia i kursy zawodowe dla pracowników wymiaru sprawiedliwości PICT prowadzone przez nowozelandzkich adwokatów i sędziów. Finansowane z budżetu Nowej Zelandii prawnicze kursy cieszą się dużą popularnością wśród pracowników pacyficznych ministerstw sprawiedliwości oraz administracji rządowej, dlatego popyt na nie stale rośnie[10]. Takie podejście ma zapewnić regionalny rozwój oraz zamożność państwom Pacyfiku, stabilność oraz odporność na ewentualne kryzysy w regionie i na świecie. Poprzez konstruktywne udzielanie odpowiedzi na polityczno-ekonomiczne problemy PICT nowozelandzki rząd zaangażował się jeszcze bardziej w regionalny aktywizm i silną integrację. Przyjęta rola „managera” zaczęła spajać region, z pożytkiem dla każdej ze stron. Nowa Zelandia jest bowiem świadoma faktu, iż dobre relacje z wyspiarskimi państwami Pacyfiku Południowego są podstawą pełnej realizacji jej starań w zakresie regionalizmu[11].

W związku z rosnącą strategiczną rywalizacją wielkich mocarstw i coraz silniejszymi wpływami Chin nowozelandzkie priorytety w obszarze polityki zagranicznej zmieniły się wraz z utworzeniem pod koniec 2017 roku koalicyjnego rządu pod przewodnictwem Jacindy Ardern. Obecnie na szczycie agendy polityki zagranicznej znajdują się nieproliferacja broni masowego rażenia i rozbrojenie (denuklearyzacja Korei Północnej), zmiany klimatu oraz potrzeba dywersyfikacji stosunków handlowych utrzymywanych w oparciu o wspólne zasady i porozumienia[12].


[1] K. Wlaźlak, Rozwój regionalny jako zadanie administracji publicznej, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010, s. 57; E. Wysocka, Nowa regionalizacja Polski — próba oceny, „Samorząd Terytorialny” 1998, nr 12, s. 5.

[2] Z. Machelski, Lokalny wymiar polityki publicznej, „Wrocławskie Studia Politologiczne” 2015, nr 18, s. 79.

[3] A. Huczek, Polityka regionalna jako instrument rozwoju społeczno-gospodarczego polskich regionów, „Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy” 2016, nr 30, s. 383.

[4] A. Kukliński, O nowym modelu polityki regionalnej — artykuł dyskusyjny, „Studia Regionalne i Lokalne” 2003, nr 4 (14), s. 8.

[5] W języku maoryskim, stanowiącym drugi, równorzędny z angielskim język urzędowy Nowej Zelandii, oficjalna nazwa państwa to Aotearoa, co tłumaczy się jako „kraj długiej białej chmury”. Jest to odwołanie do widoku, jaki mieli zobaczyć nad nowym lądem polinezyjscy przybysze, który dotarli do Nowej Zelandii ok. XIII wieku.

[6] N. Baker, New Zealand and Australia in Pacific Regionalism, w: G. Fry, S. Tarte, The New Pacific Diplomacy, ANU Press, Canberra 2015, s. 138.

[7] J. Siekiera, Pacific Islands Development Forum — emergence of the new participant in the Pacific regionalism, „Studia Iuridica Lublinensia”, vol. 28, nr 3, 2019.

[8] S. Tarte, Regionalism and Changing Regional Order in the Pacific Islands, „Asia & the Pacific Policy Studies” 2014, nr 1 (2), s. 318–320.

[9] K. Moala, A More Inclusive Polynesian Leaders Group (26.08.2013), dostępne na stronie internetowej Pacific Institute of Public Policy: http://pacificpolicy.org/2013/08/a-more-inclusive-polynesian-leaders-group/ (dostęp: 23.07.2021).

[10] Wywiady autorki z prokuratorem generalnym Nowej Zelandii Christopherem Finleysonem, Wellington, 31.03.2015 oraz pracownicą Departamentu Pacyfiku w nowozelandzkim Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Handlu, Danielą Rigoti, Wellington, 12.03.2015.

[11] N. Baker, op. cit., s. 146, 147.

[12] R. Ayson, The Ardern Government’s Foreign Policy Challenges, „Policy Quarterly”, 2018, t. 14, nr 2, s. 19-21; J. Eska-Mikołajewska, Uwarunkowania bezpieczeństwa narodowego Nowej Zelandii, w: Państwowość, gospodarka i bezpieczeństwo Nowej Zelandii — historia i współczesność, M. Sprengel, J. Siekiera, J. Eska-Mikołajewska, PTE, Poznań 2020, s. 98.

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
dr Joanna Siekiera Dr Joanna Siekiera. Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques. Uzyskała certyfikaty Rosyjskiej Szkoły Prawa Humanitarnego, UN CIMIC Training School oraz NATO Stability Policing Centre of Excellence.

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
  • Analiza, Europa, Publikacje, Unia Europejska

Raport Parlamentu Europejskiego o obcych ingerencjach w procesy demokratyczne

Europarlamentarzyści wzywają do skoordynowanych działań w zakresie przeciwdziałania obcym wpływom. Ostrzegają przed wzmożoną aktywnością o charakterze dezinformacyjnym przed wyborami do…
  • Ewelina Załuska
  • 7 czerwca, 2023
  • Analiza, Chiny, Filipiny, Indo-Pacyfik, Publikacje, USA

Prezydent Marcos Jr. – pomiędzy Chinami a Stanami Zjednoczonymi

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy. Zdaje się, że Filipiny za czasów prezydenta Ferdinanda…
  • Mikołaj Woźniak
  • 6 czerwca, 2023
  • Analiza, Indo-Pacyfik, Publikacje, USA

Strategiczne okrążenie. Ewolucja porozumienia AUKUS i jego znaczenie dla regionu Indo-Pacyfiku

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy. Na początku marca bieżącego roku, po 18 miesiącach…
  • Jakub Knopp
  • 25 maja, 2023
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

dr Joanna Siekiera Dr Joanna Siekiera. Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques. Uzyskała certyfikaty Rosyjskiej Szkoły Prawa Humanitarnego, UN CIMIC Training School oraz NATO Stability Policing Centre of Excellence.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Raport Parlamentu Europejskiego o obcych ingerencjach w procesy demokratyczne
    przez Ewelina Załuska
    7 czerwca, 2023
  • Prezydent Marcos Jr. – pomiędzy Chinami a Stanami Zjednoczonymi
    przez Mikołaj Woźniak
    6 czerwca, 2023
  • Strategiczne okrążenie. Ewolucja porozumienia AUKUS i jego znaczenie dla regionu Indo-Pacyfiku
    przez Jakub Knopp
    25 maja, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2023 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas