Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
      • Publikacje

        Najważniejsze kategorie materiałów publikowanych przez Instytut w ramach prowadzonej działalności badawczej i analitycznej.

      • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE

      • Analizy
        Analizy międzynarodowe oraz komentarze bieżące przygotowywane przez naszych ekspertów i analityków
      • Raporty
        Kompleksowe opracowania tematyczne z zakresu stosunków międzynarodowych oraz zagadnień społeczno-politycznych
      • Wideo
        Nagrania z debat eksperckich oraz odcinki tematycznych wideopodcastów tworzonych przez naszych ekspertów
      • Mapy
        Selekcja map obrazujących międzynarodowe systemy sojuszy oraz wizyty zagraniczne kluczowych polityków
  • Programy
      • Programy

        Główne obszary działalności badawczej i publikacyjnej Instytutu z osobnymi zespołami ekspertów, funkcjonującymi pod kierunkiem dyrektora danego programu.

      • STRONA PROJEKTU TRÓJMORZE (ENG)

      • Europa
        Analizy i komentarze poświęcone integracji europejskiej oraz miejscu Europy na politycznej i gospodarczej mapie świata
      • Bezpieczeństwo
        Opracowania z zakresu bezpieczeństwa międzynarodowego i wewnętrznego poszczególnych państw, ze szczególnym uwzględnieniem roli NATO
      • Indo-Pacyfik
        Przegląd sytuacji polityczno- gospodarczej w regionie, stanu rywalizacji USA-Chiny oraz polityki
      • Trójmorze
        Analizy i opracowania dotyczące Inicjatywy Trójmorza z uwzględnieniem perspektyw tworzących ją państw
  • Ludzie
      • Ludzie

        Instytut Nowej Europy tworzy zespół zaangażowanych osób z zarządem na czele, a także eksperci i wolontariusze. Działania INE wspiera Rada Programowa, która stanowi zaplecze merytoryczne.

      • Zespół i eksperci
        Członkowie zespołu INE odpowiadają za bieżące funkcjonowanie Instytutu, piszą własne analizy, jak również pomagają ekspertom w tworzeniu ich opracowań.
      • Wolontariusze
        Wolontariusze INE stanowią ważną część naszego zespołu. Dzięki ich energii, pomysłowości i zaangażowaniu możliwe jest realizowanie wielu ważnych dla Instytutu projektów.
  • Kontakt – Kariera
  • Polish-Czech Forum
  • English
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
      • Publikacje

        Najważniejsze kategorie materiałów publikowanych przez Instytut w ramach prowadzonej działalności badawczej i analitycznej.

      • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE

      • Analizy
        Analizy międzynarodowe oraz komentarze bieżące przygotowywane przez naszych ekspertów i analityków
      • Raporty
        Kompleksowe opracowania tematyczne z zakresu stosunków międzynarodowych oraz zagadnień społeczno-politycznych
      • Wideo
        Nagrania z debat eksperckich oraz odcinki tematycznych wideopodcastów tworzonych przez naszych ekspertów
      • Mapy
        Selekcja map obrazujących międzynarodowe systemy sojuszy oraz wizyty zagraniczne kluczowych polityków
  • Programy
      • Programy

        Główne obszary działalności badawczej i publikacyjnej Instytutu z osobnymi zespołami ekspertów, funkcjonującymi pod kierunkiem dyrektora danego programu.

      • STRONA PROJEKTU TRÓJMORZE (ENG)

      • Europa
        Analizy i komentarze poświęcone integracji europejskiej oraz miejscu Europy na politycznej i gospodarczej mapie świata
      • Bezpieczeństwo
        Opracowania z zakresu bezpieczeństwa międzynarodowego i wewnętrznego poszczególnych państw, ze szczególnym uwzględnieniem roli NATO
      • Indo-Pacyfik
        Przegląd sytuacji polityczno- gospodarczej w regionie, stanu rywalizacji USA-Chiny oraz polityki
      • Trójmorze
        Analizy i opracowania dotyczące Inicjatywy Trójmorza z uwzględnieniem perspektyw tworzących ją państw
  • Ludzie
      • Ludzie

        Instytut Nowej Europy tworzy zespół zaangażowanych osób z zarządem na czele, a także eksperci i wolontariusze. Działania INE wspiera Rada Programowa, która stanowi zaplecze merytoryczne.

      • Zespół i eksperci
        Członkowie zespołu INE odpowiadają za bieżące funkcjonowanie Instytutu, piszą własne analizy, jak również pomagają ekspertom w tworzeniu ich opracowań.
      • Wolontariusze
        Wolontariusze INE stanowią ważną część naszego zespołu. Dzięki ich energii, pomysłowości i zaangażowaniu możliwe jest realizowanie wielu ważnych dla Instytutu projektów.
  • Kontakt – Kariera
  • Polish-Czech Forum
  • English
gru 20
Analiza, Energetyka, Europa, Gospodarka, Publikacje, Unia Europejska

Skąd UE weźmie surowce krytyczne do transformacji energetycznej?

20 grudnia, 2022
  • Zabezpieczenie dostaw surowców krytycznych staje się warunkiem powodzenia realizowanej przez UE transformacji klimatycznej. Jednocześnie koncentracja źródeł dostaw w krajach, takich jak m.in. Chiny naraża UE na ryzyko wykorzystania tej zależności jako instrumentu polityki zagranicznej;
  • Budowa unijnej autonomii w tym obszarze to zadanie na lata wymagające skoordynowania polityki handlowej, zagranicznej, przemysłowej i badawczo-rozwojowej, a nade wszystko przeznaczenia odpowiednich zasobów finansowych;
  • Krótkookresowo podstawowym narzędziem w ręku Unii jest dywersyfikacja źródeł dostaw. W średnim i długim okresie znaczenia nabiorą inwestycje w nowe technologie, własne zdolności wydobycia i przetwórstwa oraz ponowny odzysk surowców.    

Od kilku lat w UE oraz głośniej dyskutuje się o potrzebie zabezpieczenia dostaw surowców krytycznych niezbędnych do realizacji Europejskiego Zielonego Ładu. Najpierw COVID-19 z zakłóceniem łańcuchów dostaw, a następnie erozja porządku międzynarodowego objawiająca się rosnącą rywalizacją amerykańsko-chińską oraz rosyjską agresją wobec Ukrainy, postawiły pytania o skalę zależności unijnej gospodarki od zewnętrznych podmiotów.

Wykorzystanie zależności od surowców krytycznych jako narzędzia polityki zagranicznej już zdarzało się w przeszłości. W 2010 roku Chiny nałożyły dwumiesięczne embargo na eksport metali ziem rzadkich do Japonii w trakcie sporu dyplomatycznego wokół aresztowania chińskiej łodzi rybackiej. W efekcie ceny tych metali krótkotrwale eksplodowały[1]. Zabezpieczenie tych surowców staje się więc istotnym elementem budowy głośno dyskutowanej koncepcji unijnej autonomii strategicznej.

Znaczenie surowców krytycznych dla transformacji klimatycznej

Surowce są podstawą gospodarki. KE szacuje, że około 30 milionów miejsc pracy w UE jest bezpośrednio zależne od zagwarantowania ich dostaw[2]. Wśród metali i minerałów szczególnego znaczenia nabrały tzw. surowce krytyczne, czyli niezbędne do rozwoju kluczowych gałęzi unijnego przemysłu, szczególnie w sektorach związanych z transformacją klimatyczną. Przykładowo, metale ziem rzadkich[3] są wykorzystywane w silnikach elektrycznych i turbinach wiatrowych, ogniwa paliwowe wymagają metali z grupy platynowców[4] a kobalt, lit, grafit i nikiel są wykorzystywane do produkcji baterii do samochodów elektrycznych.

Od 2011 roku, co trzy lata, KE publikuje zestawienie surowców krytycznych dla unijnej gospodarki. Określając „krytyczność” KE bada zarówno znaczenie danego surowca dla gospodarki UE, jak i koncentrację jego podaży. Wspólne Centrum Badawcze KE prowadzi także system informacyjny dot. surowców krytycznych, w którym można znaleźć analizy dot. obecnego i przyszłego zużycia, źródeł importu i znaczenia surowców krytycznych dla gospodarki unijnej.

W ostatnim przeglądzie z 2020 roku (kolejny przypadnie na 2023 rok) KE wskazała 30 surowców krytycznych, zaliczając do nich nie tylko metale ziem rzadkich, ale także np. lit, węgiel koksujący, magnez, fosfor, wolfram i kobalt.

Prognozy wskazują, że unijna gospodarka będzie zużywać coraz więcej surowców krytycznych. W przyjętym w 2020 roku Planie Działania na Rzecz Surowców Krytycznych[5] KE szacowała, że – przy utrzymaniu zakładanej ścieżki dekarbonizacji – UE będzie potrzebowała do 2050 roku 60 razy więcej litu, 15 razy więcej kobaltu i 10-krotnie więcej metali ziem rzadkich niż obecnie. KE wskazuje także na analizy Banku Światowego[6] i OECD[7] prognozujące wzrost globalnego zapotrzebowania na metale i minerały. Wzrost popytu jak i niestabilne otoczenie międzynarodowe już teraz windują ceny surowców,  przykładowo cena litu jest prawie 300% wyższa niż rok temu[8]. W efekcie dzisiejsza zależność UE od zewnętrznych dostawców paliw kopalnych, której boleśnie doświadczamy w dobie rosyjskiej agresji na Ukrainę, może zmienić się w uzależnienie od dostawców surowców krytycznych.

UE jest dzisiaj w wielu obszarach praktycznie całkowicie zależna od zewnętrznych dostaw. Chiny odpowiadają m.in. za 98% unijnego importu metali ziem rzadkich, 93% magnezu, 49% bizmutu i 44% dostaw surowców krytycznych ogółem[9]. Innymi istotnymi dostawcami są m.in. Chile (78% dostaw litu), Brazylia (85% dostaw niobu), Demokratyczna Republika Konga (68% dostaw kobaltu), RPA (71% dostaw platyny) czy Turcja (98% dostaw boranu). Co więcej, uzależnienie UE od zewnętrznych dostawców dotyczy nie tylko wydobycia, ale także przetwórstwa i rafinacji – co powoduje, że nawet jeśli kraje UE dysponują własnymi złożami to konieczny jest eksport do państw trzecich celem przetworzenia. Przykładowo Chiny, mimo że dysponują jedynie 9% światowych złóż litu to odpowiadają za 60% jego rafinacji[10].

Działania podejmowane przez UE

W swoim Planie Działania na rzecz Surowców Krytycznych z 2020 roku, KE zaproponowała cztery obszary działań:

  • Rozwój odpornych łańcuchów wartości;
  • Wykorzystanie gospodarki obiegu zamkniętego do pozyskania wtórnych surowców krytycznych;
  • Wzmocnienie zrównoważonego pozyskiwania i przetwarzania surowców w samej UE oraz;
  • Dywersyfikacja źródeł dostaw.

Dla budowy europejskich łańcuchów wartości w zakresie wydobycia i przetwarzania surowców krytycznych KE zaproponowała powołanie sojuszu przemysłowego. Efektem działań KE było utworzenie European Raw Materials Alliance skupiającego podmioty publiczne i prywatne na różnych etapach wydobycia, przetwarzania i recyklingu. Członkami ERMA jest ponad 350 firm (z Polski m.in. KGHM i JSW) oraz ministerstwa, uniwersytety i instytuty badawcze. Obecnie ERMA skupia się na działaniach w obszarze metali ziem rzadkich niezbędnych do produkcji magnesów i silników elektrycznych oraz surowcach niezbędnych do rozwoju technologii magazynowania i konwersji energii (baterie i ogniwa paliwowe).

Sojusz zapewnia gromadzenie, wymianę wiedzy i opracowywanie postulatów zmian regulacyjnych dot. łańcuchów wartości surowców krytycznych. Stanowi także platformę ułatwiającą finansowanie wspierając pozyskiwanie inwestorów, wyszukując projekty inwestycyjne oraz analizując możliwości pozyskania finansowania. Niedawno ERMA ogłosiła m.in. swoje wsparcie w pozyskaniu finansowania przez kanadyjską Mkango Resources Ltd. dla rozwoju, we współpracy z Grupą Azoty, rafinerii metali ziem rzadkich w Puławach, która przetwarzać ma surowiec pozyskany w kopalni Songwe Hill w Malawi[11].

Jeszcze przed powołaniem ERMA, w 2017 roku KE zainaugurowała inny sojusz przemysłowy – European Battery Alliance, którego celem jest budowa zdolności UE w zakresie produkcji akumulatorów do pojazdów elektrycznych. Jednym z głównych obszarów działalności jest zabezpieczenie dostępu do surowców niezbędnych przy ich produkcji[12].

KE wiąże duże nadzieje na zwiększenie niezależności UE z rozpowszechnieniem gospodarki obiegu zamkniętego i odzyskiem surowców krytycznych celem ponownego ich wykorzystania. I tutaj znowu, najbardziej zaawansowane są działania dot. baterii. W 2020 roku KE przedstawiła projekt rozporządzenia w sprawie baterii i zużytych baterii[13], który obecnie jest przedmiotem negocjacji między Radą a Parlamentem Europejskim. Projekt wprowadza m.in. minimalne poziomy recyklingu baterii i akumulatorów jak również minimalne poziomy surowców pochodzących z odzysku, które muszą znaleźć się w nowych bateriach i akumulatorach. Producenci baterii już od dawna pracują nad zwiększeniem udziału materiałów z recyklingu, np. szwedzki producent baterii do samochodów elektrycznych Northvolt w 2021 roku ogłosił, że wyprodukował baterię z wykorzystaniem manganu, kobaltu i niklu pochodzących w 100% z recyklingu[14]. Badania nad ponownym wykorzystaniem surowców krytycznych są także finansowane w ramach obecnego wieloletniego programu badawczego UE Horyzont Europa[15].

Jako trzeci strumień działań KE wskazuje wykorzystanie zasobów surowców na terenie samej UE. KE szacuje, że Wspólnota dysponuje m.in. złożami litu, kobaltu, niklu i manganu. Już dzisiaj część metali (np. ind, hafn, stront) jest pozyskiwana w znacznej mierze wewnątrz UE. Naukowcy z krakowskiej AGH w swojej analizie również wskazują, że na terenie UE występują m.in. pokłady grafitu, litu, wolframu, kobaltu i metali ziem rzadkich[16]. Jednocześnie polscy autorzy podkreślają, że nie istnieje jedna kompletna baza danych zbierająca informacje nt. unijnych zasobów surowców krytycznych, a obecne analizy są prowadzone na bazie różnych, często niekompletnych i sprzecznych ze sobą źródeł. Wyzwaniem dla wydobycia złóż własnych w UE jest także ich częsta nieopłacalność ekonomiczna, sprzeciw społeczny związany z realizacją nowych projektów wydobywczych, jak również ich negatywny wpływ na środowisko. Istotna jest także budowa nie tylko własnych zdolności wydobywczych, ale także łańcucha rafinacji i przetwórstwa wydobytych surowców.

Wreszcie ostatnim elementem działań UE w zakresie zabezpieczenia dostępu do surowców krytycznych jest dywersyfikacja źródeł dostaw. W tym kontekście jako potencjalnych partnerów UE wymienia się m.in. Kanadę, Australię, Meksyk, czy Chile. UE ma tutaj do dyspozycji zarówno typowe instrumenty polityki handlowej jak i narzędzia z zakresu „dyplomacji surowcowej”[17].

W tym pierwszym obszarze KE może wykorzystywać umowy o wolnym handlu zawierane z partnerami międzynarodowymi m.in. wprowadzając klauzule zakazujące ceł, podatków i monopoli przy eksporcie surowców krytycznych[18] tym samym otwierając rynki producentów zarówno na eksport surowców jak i unijne inwestycje w wydobycie i przetwórstwo. Możliwe jest także wykorzystanie instrumentów WTO w przypadku naruszenia zobowiązań wynikających z członkostwa w tej organizacji. W przeszłości już się to zdarzało np. względem Chin, które wprowadziły niedopuszczalne ograniczenia w wywozie metali ziem rzadkich[19] i w efekcie przegranej przed Panelem Arbitrażowym WTO wycofały się z nich.

W ramach „dyplomacji surowcowej” UE zawiera tzw. strategiczne partnerstwa surowcowe z potencjalnymi dostawcami. W 2021 roku takie porozumienia zawarto z Kanadą i Ukrainą, która dysponuje m.in. złożami grafitu i tytanu. Obejmują one m.in współpracę przy identyfikacji możliwości wydobycia i przetwarzania złóż, współpracę regulacyjną celem zbliżenia stosowanych standardów i zrównoważonej działalności, analizę wykonalności projektów joint-venture czy też współpracę w zakresie innowacji. Wskazuje się także, że UE może wykorzystać swoją politykę rozwojową w tym m.in. ogłoszoną niedawno inicjatywę Global Gateway do rozwoju wydobycia surowców w krajach rozwijających się m.in. w Afryce dywersyfikując z jednej strony źródła dostaw, a z drugiej zapewniając wyższe standardy pracownicze i środowiskowe niż do tej pory[20].

Wnioski

Instytucje UE są w pełni świadome, że w najbliższej dekadzie są konieczne zdecydowane działania na rzecz zabezpieczenia dostaw surowców krytycznych.

W tym zakresie szczególnym problemem jest praktycznie całkowite uzależnienie UE od Chin w obszarze metali ziem rzadkich oraz znacząca pozycja tego kraju w rafinacji surowców.

Do tej pory zaproponowano szereg działań z obszarów różnych polityk sektorowych – przemysłowej, handlowej, innowacji etc.

W krótkim terminie jedynym rozwiązaniem jest dywersyfikacja źródeł dostaw, przy czym nie jest to zadanie łatwe. Państwa dysponujące złożami surowców mogą nie mieć ochoty na pełnienie roli tanich dostawców „ropy XXI w.” i bycia miejscami, do których bogate kraje „outsourcują” niszczące środowisko procesy wydobywcze i przetwórcze. Przykładowo Chile, w trakcie prac nad modernizacją swojego FTA z UE podnosiło konieczność realizacji własnych polityk wspierających budowę krajowego łańcucha produkcji baterii zamiast tylko pełnienia roli eksportera litu[21]. Co więcej, pojawiają się głosy nawołujące do utworzenia „litowego OPEC” kontrolującego podaż a zatem ceny tego surowca[22]. W obliczu erozji światowego systemu wolnego handlu zobowiązania zawarte w umowach handlowych, o systemie WTO nie mówiąc, mogą także stawać się coraz mniej wiarygodne. Warto też pamiętać, że własność kopalni i rafinerii w krajach wydobycia może należeć do strategicznych konkurentów UE. Przykładowo Chiny są właścicielami 70% przemysłu górniczego w Demokratycznej Republice Konga, będącego głównym dostawcą kobaltu i agresywnie inwestują w dostęp do złóż w innych krajach[23].

Z braku dostatecznych złóż UE z pewnością nie będzie w stanie pokryć swojego zapotrzebowania w oparciu o własne zasoby naturalne. Oprócz długotrwałych procedur administracyjnych związanych z uruchomieniem wydobycia, w Europie przyzwyczajonej do odchodzenia od górnictwa i intensywnej eksploatacji złóż, kontrowersje wywołują kwestie środowiskowe. Należy przy tym pamiętać, że wydobycie i rafinacja omawianych surowców często wiąże się nie tylko z degradacją środowiska ale również np. występowaniem radioaktywnych pierwiastków zwiększających ryzyko nowotworów[24].

Odzysk surowców i innowacje zmniejszające zależność od nich (np. poprzez opracowanie technologii, które ich nie wymagają i stosowanie substytutów) w długim okresie prawdopodobnie zwiększą niezależność surowcową Unii. Nie są to jednak rozwiązania „na jutro”. Przykładowo ponowne wykorzystanie surowców ze zużytych akumulatorów wymaga czasu zanim ich dostateczna liczba zakończy swój cykl życia i będą mogły być poddane obróbce.

Nade wszystko do wdrożenia tych wszystkich działań niezbędne są pieniądze. Inwestycje w wydobycie, przetwórstwo, czy też odzysk lub badania nad nowymi technologiami trwają wiele lat i są kapitałochłonne. UE wprowadzając wiążące prawnie zobowiązanie do osiągnięcia neutralności klimatycznej w 2050 roku i legislację w ramach pakietu Fit for 55 (m.in. zakaz sprzedaży samochodów spalinowych od 2035 roku) chce zachęcić inwestorów do lokowania środków w projekty o pewnej stopie zwrotu. Do sfinansowania omawianych inwestycji konieczna będzie prawdopodobnie kombinacja funduszy prywatnych i publicznych w postaci subsydiów, gwarancji i taniego finansowania udzielanego przez np. Europejski Bank Inwestycyjny.

O tym, że dotychczasowe działania mogą być niewystarczające świadczy zapowiedź przedstawienia przez KE w 2023 roku nowego Aktu o surowcach krytycznych (Critical Raw Materials Act)[25]. Wstępne założenia tej propozycji to m.in. stworzenie kryteriów dla określania strategicznych surowców krytycznych, powołanie sieci europejskich agencji ds. surowców, uproszczenie procedur administracyjnych dla projektów wydobycia i przetwórstwa w UE, wykorzystanie funduszy publicznych do budowy własnych zdolności UE (m.in. poprzez schemat IPCEI oraz nowy Fundusz Suwerenności Europejskiej), czy tez stworzenie strategicznych rezerw surowców.

Warto pamiętać, że swoje programy wsparcia dla zabezpieczenia dostaw surowców na potrzeby transformacji klimatycznej rozwijają inni gracze, przede wszystkim USA i Chiny, ale także Japonia i Korea Południowa. W połączeniu z narastającym protekcjonizmem i rywalizacją geopolityczną, oznacza to, że konkurencja o surowce krytyczne może stać się jednym głównych pól rywalizacji międzynarodowej w nadchodzących latach.

Foto: EPA/DPA


[1] Walka o metale ziem rzadkich, Obserwator finansowy, https://www.obserwatorfinansowy.pl/bez-kategorii/rotator/walka-o-metale-ziem-rzadkich/, dostęp: 21.11.2022 r.

[2] Study on the EU’s list of Critical Raw Materials (2020) Final Report. Komisja Europejska, https://op.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/c0d5292a-ee54-11ea-991b-01aa75ed71a1/language-en, dostęp: 21.11.2022 r.

[3] Metalami ziem rzadkich (rare earth elements) określa się zwyczajowo 17 pierwiastków chemicznych z grupy skandowców i lantanowców: lantan, cer, prazeodym, neodym, promet, samar, europ, gadolin, terb, dysproz, holm, erb, tul, iterb, lutet, skand, itr; dzielą się na lekkie (LREE) i ciężkie (HREE) metale ziem rzadkich; wbrew swojej nazwie metale te wcale nie są rzadkie natomiast występują w niskich stężeniach i zwykle zmieszane ze sobą bądź innymi metalami wymagając pracochłonnych i szkodliwych dla środowiska procesów separacji i rafinacji.

[4] KE zalicza w swojej analizie do platynowców iryd, pallad, platynę, rod i ruten.

[5] Commission announces actions to make Europe’s raw materials supply more secure and sustainable, KE,

https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/ip_20_1542, dostęp: 21.11.2022 r.

[6] Mineral Production to Soar as Demand for Clean Energy Increases, Bank Światowy, https://www.worldbank.org/en/news/press-release/2020/05/11/mineral-production-to-soar-as-demand-for-clean-energy-increases, dostęp: 21.11.2022 r.

[7] OECD, Global Material Resources Outlook to 2060: Economic Drivers and Environmental Consequences OECD Publishing, 2019. https://doi.org/10.1787/9789264307452-en, dostęp: 21.11.2022 r.

[8] LITHIUM PRICE ASSESSMENTS, Benchmark Mineral Intelligence, https://www.benchmarkminerals.com/lithium-prices/, dostęp: 21.11.2022 r.

[9] Study on the EU’s list of Critical Raw Materials (2020) Final Report. Komisja Europejska, https://op.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/c0d5292a-ee54-11ea-991b-01aa75ed71a1/language-en, dostęp: 21.11.2022 r.

[10] How the EU plans to win the global race for Critical Raw Materials, EurActiv,

https://www.euractiv.com/section/energy-environment/news/how-the-eu-plans-to-win-the-global-race-for-critical-raw-materials/, dostęp: 21.11.2022 r.

[11] Diversifying the rare earth value chain for Europe’s green transition, ERMA,

https://erma.eu/diversifying-the-rare-earth-value-chain-for-europes-green-transition/, dostęp: 21.11.2022 r.

[12] https://www.eba250.com/actions-projects/priority-actions/, ERMA, dostęp: 21.11.2022 r.

[13] Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie baterii i zużytych baterii, uchylające dyrektywę 2006/66/WE i zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/1020,  https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-13944-2020-INIT/pl/pdf, dostęp: 21.11.2022 r.

[14] Northvolt produces first fully recycled battery cell – looks towards establishing 125,000 ton/year giga recycling plant, https://northvolt.com/articles/recycled-battery/, dostęp: 21.11.2022 r.

[15] Horizon Europe, Strategic plan 2021-2024, https://op.europa.eu/en/web/eu-law-and-publications/publication-detail/-/publication/3c6ffd74-8ac3-11eb-b85c-01aa75ed71a1, dostęp: 21.11.2022 r.

[16] On the Possibilities of Critical Raw Materials Production from the EU’s Primary Sources EwaLewicka, Katarzyna Guzik, Krzysztof Galos, Resources, vol. 10, no. 5 (2021): 50., https://www.mdpi.com/2079-9276/10/5/50, dostęp: 21.11.2022 r.

[17] Critical raw materials in EU external policies Improving access and raising global standards, EPRS Brefing, https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/BRIE/2021/690606/EPRS_BRI(2021)690606_EN.pdf, dostęp: 21.11.2022 r.

[18] Ibidem.

[19] Postępowanie DS432: China — Measures Related to the Exportation of Rare Earths, Tungsten and Molybdenum, https://www.wto.org/english/tratop_e/dispu_e/cases_e/ds431_e.htm, dostęp: 21.11.2022 r.

[20] Securing the EU’s supply of critical raw materials, EPRS At a glance,  https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/ATAG/2022/733586/EPRS_ATA(2022)733586_EN.pdf, dostęp: 22.11.2022 r.

[21] Europe’s hunger for lithium sparks tensions with Chile, Politico,  https://www.politico.eu/article/europes-hunger-for-lithium-sparks-tensions-with-chile/, dostęp: 22.11.2022 r.

[22] Mineral-rich countries want to form an OPEC for battery minerals, Quartz,  https://qz.com/mineral-rich-countries-want-to-form-an-opec-for-battery-1849742149, dostęp: 22.11.2022 r.

[23]China’s lithium companies are in an investment frenzy, Quartz, https://qz.com/2087345/chinas-lithium-mining-battery-firms-are-in-an-investment-frenzy, dostęp: 22.11.2022 r.

[24]Boom in Mining Rare Earths Poses Mounting Toxic Risks, Yale Environment 360,

 https://e360.yale.edu/features/boom_in_mining_rare_earths_poses_mounting_toxic_risks, dostęp: 22.11.2022 r.

[25]Critical Raw Materials Act: securing the new gas & oil at the heart of our economy, KE, https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/STATEMENT_22_5523, dostęp: 22.11.2022 r.


DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
Dominik Cheda Dominik Cheda. Absolwent prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim i Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. W latach 2016-2021 urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, gdzie zajmował się politykami gospodarczymi UE. Zajmował się m.in. koordynacją stanowiska Polski w negocjacjach wyjścia Wielkiej Brytanii z UE oraz brał udział w pracach nad koncepcją autonomii strategicznej UE. Zawodowo interesuje się m.in. makroekonomią, polityką handlową i ewolucją integracji europejskiej.

Comments are closed.

Dominik Cheda Dominik Cheda. Absolwent prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim i Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. W latach 2016-2021 urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, gdzie zajmował się politykami gospodarczymi UE. Zajmował się m.in. koordynacją stanowiska Polski w negocjacjach wyjścia Wielkiej Brytanii z UE oraz brał udział w pracach nad koncepcją autonomii strategicznej UE. Zawodowo interesuje się m.in. makroekonomią, polityką handlową i ewolucją integracji europejskiej.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Misja IGNIS i #AstroSlawosz. Podsumowanie.
    przez Krzysztof Karwowski
    15 lipca, 2025
  • Gamefіkacja wojny po ukraіńsku. System e-punktów „Bonus” od środka
    przez Veronika Barankevych
    12 lipca, 2025
  • Oko na Rosję: Przegląd wydarzeń – czerwiec 2025
    przez Ksawery Stawiński
    12 lipca, 2025

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2024 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas