Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
kw. 04
Analiza, Europa, Publikacje, Ukraina

Sojusznikom Kijowa kończy się cierpliwość? Sytuacja wokół Ukrainy każe nam przemyśleć europejskie bezpieczeństwo

4 kwietnia, 2023

Michał Steć pisze, jakie rozwiązania konfliktu na Ukrainie są pożądane przez europejskie elity

Zamieszanie wokół czołgów Leopard, którego niedawno byliśmy świadkami, każe nam poważnie zastanowić się, jak będzie wyglądało bezpieczeństwo w Europie w przypadku zakończenia wojny na Ukrainie. Łapanie się prawą ręką za lewe ucho przez kanclerza Scholza i kluczenie w sprawie dostaw uzbrojenia przypięły Niemcom łatkę niewiarygodnego partnera. Po wojnie na Ukrainie, Europa będzie budować swoje bezpieczeństwo na nowo.

Nie powinno się dzielić skóry na niedźwiedziu, który wciąż mocno trzyma się na nogach. Choć wielu ekspertów i analityków wieszczy rosyjskiemu imperium upadek, dla nas najważniejszą kwestią w kontekście skutków zakończenia wojny na Ukrainie powinien być kształt wynegocjowanego zakończenia konfliktu, zabezpieczający w jak największym stopniu żywotne interesy bezpieczeństwa Ukrainy i zapobiegający dalszym eskalacjom przemocy. Ta kwestia leży jednak przede wszystkim w gestii samych Ukraińców i wydarzeń na polu walki. My natomiast – z perspektywy europejskiej i transatlantyckiej – powinniśmy zastanowić się, jak będzie wyglądał porządek bezpieczeństwa w Europie. Szczególnie, że największa europejska gospodarka – Niemcy – nie jawi się tutaj jako wiarygodny partner.

Kanclerz Scholz tańczy połamańca

Sprawa dostarczenia czołgów Leopard przez wiele dni rozgrzewała opinię publiczną do czerwoności. Od kiedy Olaf Scholz mówił 27 lutego 2022 r. w Bundestagu o “Zeitenwende” (punkcie zwrotnym) w kontekście relacji z Rosją i przewrocie postzimnowojennego porządku bezpieczeństwa w Europie minął ponad rok. W tym czasie Niemcy dały się poznać jako jeden z największych hamulcowych europejskiej koalicji w kwestii dostaw uzbrojenia na Ukrainę. Co nie zmienia faktu, że w przeciwieństwie do Węgier, Berlin ostatecznie przekazywał uzbrojenie. Asekuranckie podejście niemieckich polityków do kwestii dostaw uzbrojenia wywołało wiele zgrzytów w relacjach z sojusznikami. Nawet dosyć zgrany do tej pory tandem niemiecko-francuski wydaje się zacinać, o czym niedawno dla portalu wpolityce.pl pisał Marek Budzisz.

Autor wspomniał o samolubnych, niekonsultowanych z Paryżem decyzjach rządu Scholza, jak ta o udzieleniu gigantycznego (wartego 200 mld euro) pakietu pomocy publicznej niemieckim firmom w związku z wysokimi cenami energii. Według źródeł, na które powołuje się Budzisz, Scholz nawet nie poinformował Francuzów o tym, co zamierza przeforsować w Bundestagu. Przy dzisiejszych napiętych stosunkach Berlina z Warszawą, Paryż wysyła pewne sygnały o nawiązywaniu współpracy z Polakami – zawarto m.in. umowę o dostarczeniu Polakom satelitów francuskiej produkcji czy wspólnych przedsięwzięciach przy odbudowie Ukrainy. To wszystko wydaje się jednak bieżącą rozgrywką polityczną, będącą jednym z przejawów rozbieżności w interesach dwóch europejskich mocarstw. Pod kątem przyszłej sytuacji bezpieczeństwa w Europie ważniejsze są natomiast możliwe scenariusze zakończenia wojny na Ukrainie, również te  najbardziej pożądane przez niemiecko-francuski tandem.

Gwarancje dla Rosji i neutralizacja

Biorąc pod lupę podejście Niemiec do perspektyw rozwiązania konfliktu, wydaje się, że zrobią one bardzo wiele, by jak najszybciej zakończyć działania wojenne na Ukrainie. Bynajmniej nie dlatego, że zależy im na jak najszybszym powstrzymaniu rozlewu krwi, lecz po to, aby otworzyć perspektywę normalizacji stosunków z Rosją i słynnego business as usual. I tak jak kwestia dostaw Leopardów cieszyła się poparciem zarówno Zielonych, jak i FDP (części koalicji rządzącej), to przeciwko była przede wszystkim partia SPD i Urząd Kanclerski. Także opozycyjne CDU poparło przekazanie czołgów Ukrainie, a w końcu w lutym tego roku zapadła decyzja o przekazaniu 18 czołgów typu Leopard.

To SPD pod wodzą Scholza utrwaliło stare nawyki niemieckiej Ostpolitik w stosunku do Rosji i znajduje się pod presją niemieckiego przemysłu, dla którego Rosja pozostawała istotnym rynkiem zbytu. Zieloni i FDP wyrosły zaś na innym gruncie ideowym, według którego należy pomagać napadniętemu państwu, a nie agresorowi.

W Niemczech zatem ta kwestia cieszy się de facto konsensusem ponad podziałami politycznymi, a hamulcowym są socjaldemokraci spod znaku SPD. Według Justyny Gotkowskiej i Lidii Gibadło z Ośrodka Studiów Wschodnich, Niemcy chcą jak najszybszego zakończenia wojny i rozmów z Rosją. Dodajmy, że w to wchodzą również koncesje terytorialne i zrezygnowanie z dążeń do akcesji Ukrainy do NATO. Dlatego też niemiecki Urząd Kanclerski i SPD stawały okoniem przeciwko przekazywaniu czołgów Ukrainie, bo według ich myślenia przyczyni się to do podniesienia możliwości Ukraińców do odpierania ataków i dalszego przedłużania konfliktu. Zatem, jak wskazuje ekspert Centrum Analiz KJ Marcin Kędzierski, wraz z każdym przekazanym czołgiem perspektywa neutralizacji Ukrainy i rozmów pokojowych maleje.

W podobnym kluczu można interpretować podejście Francji. Emmanuel Macron stwierdził w rozmowie z agencją Reuters, że aby Rosja zasiadła do stołu negocjacyjnego, Zachód musi rozważyć pewne gwarancje bezpieczeństwa dla niej. W swojej wypowiedzi Macron podkreślał lansowany przez Rosję pogląd, że gwarancje są potrzebne, ponieważ Rosja czuje się żywotnie zagrożona rozszerzaniem NATO na byłe republiki radzieckie i nie chce pod swoimi granicami rozmieszczonej broni sojuszu. Na łamach Teologii Politycznej Jan Rokita punktuje, że Macron mówi o gwarancjach dla Rosji swobodnie, ponieważ na Zachodzie tego typu rozumowanie jest standardem i niczym kontrowersyjnym. W tym sensie pokój ma mieć sens wtedy, gdy będzie wiązał się z gwarancjami dla Rosji, neutralnością Ukrainy i ustępstwami terytorialnymi. Należy jednak poczynić tu ważne zastrzeżenie. Prezydent Francji słynie z wielu wypowiedzi – jak choćby “śmierć mózgowa NATO” czy snucie wizji o strategicznej autonomii Europy  – które następnie tłumaczone są za pomocą zawiłych konstrukcji słownych, a w praktyce okazują się nie znaczyć zbyt wiele.

Leopardy i Leclercki

W kwestii ostatnich kontrowersji wokół dostaw Leopardów, Francuzi wykazali jednak dużą determinację, przekazując własne bojowe wozy piechoty i zapowiadając przekazanie własnych czołgów. Według informacji medialnych, wozy te już są używane na polu walki. Na początku Paryż wskazywał, że przekaże swoje czołgi Leclerc tym państwom, które przekażą Ukrainie posiadane Leopardy. Dopiero gdy presja na Niemcy wzrosła, Francja zdanie zmieniła i przyłączyła się do koalicji chętnych w sprawie Leopardów.

Nad Sekwaną dokonał się zatem pewien istotny proces wskazujący, że zaufanie do Berlina zmniejsza się – Francuzi, po początkowym etapie kluczenia w tej sprawie, aktywnie naciskali na Niemcy w kwestii przekazania czołgów. O ile we francusko-niemieckim tandemie wystąpiły na tym tle poważne tarcia, a jak wskazują Sebastian Płóciennik i Lidia Gibadło na łamach Ośrodka Studiów Wschodnich – Emmanuel Macron stara się wykorzystać sytuację do lewarowania swojej politycznej pozycji jako europejskiego lidera w sprawach bezpieczeństwa kosztem Niemiec, to polityka wobec wojny na Ukrainie pozostaje silnym spoiwem francusko-niemieckiego sojuszu. W końcu początkowe podejście Francji i Niemiec wiele się nie różniło – Paryż wyczuł jednak odpowiedni moment na zmianę taktyki w tej sprawie.

Kwestią, która znacząco odróżnia politycznie Francję od Niemiec jest bezpieczeństwo. Francuzów cechują większa pewność siebie i przekonanie o sprawczości. Gdy Niemcy bardzo niepewnie spoglądają na front ukraiński i robią wszystko, by nie drażnić Rosji, Francja ustami Macrona groziła Rosji atomowym odwetem, gdyby zdecydowała się ona użyć tej broni przeciwko ukraińskiemu wojsku.

Militaryzm jest głęboko zakorzeniony we francuskiej tradycji – Francuzi nawet w czasie kryzysu strefy euro w 2008 roku i podczas pandemii nie cięli wydatków budżetowych na armię, ponadto są oni istotną siłą na arenie międzynarodowej (szczególnie w Afryce) i poważnym producentem uzbrojenia. Paryż nie miał także problemu z wypełnieniem natowskiego wymogu przeznaczania 2% PKB na armię, w przeciwieństwie do wielu państw “starej” Europy, korzystających nadmiernie z dywidendy pokoju. Politycy nad Sekwaną wydają się być bardziej wyczuleni na tle bezpieczeństwa, stąd szybka adaptacja do większości sojuszników w NATO i przekierowanie polityki na antyrosyjskie tory.

Odmienne wizje

Na przeciwstawnym biegunie rysują się natomiast oczekiwania Polski, ale także państw bałtyckich, Europy Środkowo-Wschodniej (z haniebnym wyjątkiem Węgier) i, co ważniejsze, Stanów Zjednoczonych. Nie dziwi to, ze względu na odmienne uwarunkowania geograficzne i polityczne panujące w regionie. Państwa wschodniej flanki NATO, z których część po II wojnie światowej znajdowała się pod okupacją Związku Sowieckiego, odczuwają w związku z wojną realne zagrożenie, że w razie zwycięstwa Rosji na Ukrainie dalsza ekspansja mogłaby być skierowana w kierunku rosyjskiej “bliskiej zagranicy”. Nie bez znaczenia były tutaj znaczące uzależnienie od Rosji w kwestiach energii i liczne rosyjskie mniejszości etniczne, zamieszkujące w szczególności państwa bałtyckie.

Państwa te, na czele z Polską, mają zatem odmienną wizję tego, czym powinna się zakończyć wojna. Będą one grać na ostateczne zwycięstwo Ukrainy i odbicie przez Kijów utraconych terytoriów włącznie z Krymem i Donbasem.  W dalszej perspektywie korzystne byłoby także wprzęgnięcie Ukrainy do struktur euroatlantyckich – NATO i Unii Europejskiej, co podniosłoby polityczno-militarne znaczenie tego regionu w kontrze do “starej” Europy.

Ze strony tych państw można się spodziewać nieustających dostaw uzbrojenia i lobbingu na europejskich salonach w kwestii przyszłości Ukrainy i kształtu przyszłego traktatu kończącego działania wojenne. Pomiędzy wschodem a zachodem Unii Europejskiej wizje rozwiązania konfliktu wyglądają zupełnie inaczej i w tej sprawie – jak przy dostawie niemieckich Leopardów na Ukrainę – można spodziewać się dalszych tarć.

Wujek Sam wciąż tu jest

Rola Stanów Zjednoczonych wobec sprzecznych interesów państw unijnych może okazać się przeważająca – w końcu to wciąż największe militarne mocarstwo globu, które rozpościera  nad Europą parasol bezpieczeństwa. Postawa USA jest tutaj zdecydowanie bliższa podejściu wschodniej flanki NATO, jednak z zupełnie innego powodu. Stany Zjednoczone na konflikt na Ukrainie patrzą przez pryzmat większej rywalizacji mocarstw w skali globalnej. Choć Rosja w ostatnich latach słabnie i wątpliwe jest, aby w przyszłości była w stanie rzucić wyzwanie USA, to pełni ona wciąż ważną rolę w europejskim układzie sił, zagrażając sojusznikom Stanów Zjednoczonych z NATO z jednej strony, a z drugiej pełniąc rolę junior partnera Chin, zapewniając tanie surowce i polityczne wsparcie na arenie międzynarodowej.

Amerykańskie zaangażowanie w pomoc Ukrainie jest tak silne, ponieważ wojna jest – jakkolwiek brutalnie to zabrzmi – doskonałą okazją na wykrwawienie i maksymalne osłabienie Rosji, tak aby nie miała ona sił i środków, by rzucać wyzwania Stanom Zjednoczonym w skali globalnej. I tak z każdym dostarczonym czołgiem, amunicją i działami artyleryjskimi, USA rękoma Ukraińców chcą Rosję osłabić i uczynić ją niezdolną do szkodzenia interesom amerykańskim na świecie. To stawia USA w pozycji rozgrywającego tego konfliktu i scenariusz jego zakończenia, który będą forsować Amerykanie, będzie miał na celu jak największe ustępstwa ze strony Rosji i wsparcie dla prozachodnich aspiracji Ukrainy – to się po prostu Waszyngtonowi opłaca w większej rywalizacji z antyzachodnim blokiem państw autorytarnych skupionych wokół Chin.

Świat się zmienia

Z powyższej analizy sposobów podejścia państw do zakończenia konfliktu na Ukrainie płyną dwa najważniejsze wnioski. Pierwszym jest faktyczne rozchodzenie się interesów Polski i państw regionu Europy Środkowo-Wschodniej z Niemcami. Kontrowersje związane z dostawą Leopardów na Ukrainę poważnie nadszarpnęły stosunki państw wschodniej flanki NATO z Berlinem. Chociaż jest to proces rozłożony w czasie, możemy uznać sprawę przekazania Leopardów za apogeum braku wewnętrznej sterowności niemieckiego państwa i rozkładu jego wiarygodności na zewnątrz. Bardzo powolna rewizja niemieckiej Ostpolitik w obliczu skali rosyjskich zbrodni przekłada się na utratę najcenniejszej w stosunkach międzynarodowych waluty – zaufania, a w obliczu potrzeby przyszłego wzmocnienia komponentu bezpieczeństwa w Europie, Berlin nie jawi się tutaj jako przyszły lider.

Drugą kwestią, na którą należy zwrócić uwagę jest rosnąca rola Polski i regionu wschodniej flanki NATO. Sytuacja geopolityczna Europy będzie zależna od tego, na jakich warunkach zakończy się wojna na Ukrainie. Już teraz można jednak stwierdzić, że polska armia będzie w Europie siłą, z którą należy się liczyć – zarówno dzięki modernizacji uzbrojenia, jak również doświadczeniu wyniesionym z bliskiej obserwacji konfliktu za wschodnią granicą i informacjom wywiadowczym uzyskanym dzięki ścisłej współpracy z Ukrainą i Stanami Zjednoczonymi. Swego rodzaju koalicja państw wschodniej flanki NATO (zapewne jednak bez udziału prorosyjskich Węgier) uzyska polityczną siłę, która będzie mogła zostać wykorzystana do wzmocnienia decyzyjności regionu w ramach Unii Europejskiej. Dodając do tego słabnącą w oczach sojuszników pozycję Niemiec i erozję ich międzynarodowej wiarygodności wraz z postępującym zacieśnianiem współpracy z Francją przez Polskę w projektach przyszłej odbudowy Ukrainy czy zakupu wojskowych satelit, to nowy układ siły i odpowiedzialność za bezpieczeństwo Europy może skupić się w naszym regionie.

Wszystko to zależy jednak w pierwszej kolejności od pola bitwy na Ukrainie oraz tego, czy zachodnie wsparcie militarne i humanitarne pozwoli Ukraińcom zakończyć wojnę na korzystnych warunkach. Należy zatem czynić starania i wywierać dyplomatyczną presję na niemiecko-francuski tandem, aby podejście państw wschodniej flanki NATO i Stanów Zjednoczonych przeważyło, bo od tego w dużej mierze zależy scenariusz rozwiązania konfliktu na Ukrainie, a więc także nasz rozwój i bezpieczeństwo.

Foto: PAP/Abaca

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
Michał Steć Członek redakcji portalu Klubu Jagiellońskiego. Absolwent stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Warszawskim i laureat nagrody im. prof. Krzysztofa Skubiszewskiego na najlepszą pracę magisterską w zakresie polskiej polityki zagranicznej. Zawodowo związany z branżą nieruchomości komercyjnych.

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
  • Analiza, Bez kategorii, Indo-Pacyfik, Publikacje

Strategiczne okrążenie. Ewolucja porozumienia AUKUS i jego znaczenie dla regionu Indo-Pacyfiku

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy. Na początku marca bieżącego roku, po 18 miesiącach…
  • Jakub Knopp
  • 25 maja, 2023
  • Analiza, Bezpieczeństwo, Publikacje, Wojsko i armia, Wywiad

Jakiej armii potrzebuje Polska? O reformie Sił Zbrojnych RP mówi gen. Leon Komornicki [cz. 2]

Leon Komornicki – generał dywizji Wojska Polskiego w stanie spoczynku, były zastępca szefa Sztabu Generalnego WP. Od 1991 prezes Fundacji…
  • Aleksy Borówka
  • 23 maja, 2023
  • Media, Polityka międzynarodowa, Publikacje, Trójmorze

Program Trójmorze w INE – rekrutujemy do tworzonego zespołu!

Miło nam ogłosić, że tworzymy w INE Program Trójmorze, którego dyrektorem został dr Tomasz Pawłuszko! Jednocześnie mamy przyjemność uruchomić nabór…
  • Zespół INE
  • 20 maja, 2023
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

Michał Steć Członek redakcji portalu Klubu Jagiellońskiego. Absolwent stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Warszawskim i laureat nagrody im. prof. Krzysztofa Skubiszewskiego na najlepszą pracę magisterską w zakresie polskiej polityki zagranicznej. Zawodowo związany z branżą nieruchomości komercyjnych.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Strategiczne okrążenie. Ewolucja porozumienia AUKUS i jego znaczenie dla regionu Indo-Pacyfiku
    przez Jakub Knopp
    25 maja, 2023
  • Jakiej armii potrzebuje Polska? O reformie Sił Zbrojnych RP mówi gen. Leon Komornicki [cz. 2]
    przez Aleksy Borówka
    23 maja, 2023
  • Program Trójmorze w INE – rekrutujemy do tworzonego zespołu!
    przez Zespół INE
    20 maja, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2023 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas