Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
sie 18
Chiny, Dyplomacja, Indo-Pacyfik, Mapa, Publikacje, USA

System amerykańskich vs. chińskich sojuszy i porozumień w regionie Azji i Pacyfiku [MAPY]

18 sierpnia, 2022

Autorzy: Kamil Opara, Jakub Iwan, Łukasz Kobierski

Celem map jest zilustrowanie sieci współpracy i zależności gospodarczych oraz wojskowych, jakie w ostatnich kilkudziesięciu latach (z cezurą końcową: 31 lipca 2022 r.) budowały w regionie AiP Waszyngton i Pekin.

Region Azji i Pacyfiku (dalej jako AiP) obejmuje w pewnym uproszczeniu kraje znajdujące się w pobliżu zachodniej części Oceanu Spokojnego, leżące w Azji oraz Australii i Oceanii (Azja Wschodnia, Południowa i Południowo-Wschodnia, Rosyjski Daleki Wschód, Oceania). Strategiczne znaczenie tego regionu wynika z wielu czynników, w tym m.in. przechodzenia przezeń kluczowych dla międzynarodowego handlu szlaków transportowych (tak morskich, jak lądowych), zasobności surowców energetycznych obecnych w wielu częściach oceanu (na czele z Morzem Południowochińskim), bogactwa zasobów żywych i bioróżnorodności morskiej, a także położenia krajów pełniących rolę kluczowych lub ważnych graczy na arenie międzynarodowej (vide np. Chiny, Indie, Australia itp.).

W regionie AiP (stanowiącej część Indo-Pacyfiku) swoich żywotnych interesów upatrują dwa najsilniejsze w tej chwili w skali globu państwa – Stany Zjednoczone i Chińska Republika Ludowa – które z różną intensywnością rywalizują, również na tym obszarze i od wielu lat coraz bardziej zaznaczają swoją obecność. To swoiste poszerzanie strefy wpływów przebiega na kilka sposobów, w tym poprzez zawieranie kolejnych porozumień i umów o charakterze gospodarczym (ułatwienia handlowe, współpraca ekonomiczna itp.) lub militarnych (bezpieczeństwo wojskowe, zobowiązania obronne, wspólne ćwiczenia itd.) z różnymi krajami regionu.

Poniżej prezentujemy dwie mapy, na których zaznaczyliśmy wybrane państwa AiP powiązane ze Stanami Zjednoczonymi i Chińską Republiką Ludową umowami gospodarczymi i wojskowymi, jak też wyszczególniliśmy te porozumienia i krótko je opisaliśmy. Na mapie nie uwzględniono Federacji Rosyjskiej. Uwzględniono natomiast porozumienia, których oficjalna treść (albo fakt zawarcia) nie jest znana, z uwagi na ich potencjalną doniosłość – ChRL-Samoa, ChRL-Wyspy Solomona, USA-Wyspy Solomona.Zawarto również wzmiankę i zmapowano QUAD jako nieformalny format porozumienia kilku krajów – mimo braku porozumienia znaczenie współpracy w ramach QUAD rośnie na tyle dynamicznie, że autorzy uznali potrzebę uwzględnienia tej grupy krajów.

Mapa 1. Umowy USA z państwami regionu AiP

Mapa 2. Umowy ChRL z państwami regionu AiP

Celem map jest zilustrowanie sieci współpracy i zależności gospodarczych oraz wojskowych, jakie w ostatnich kilkudziesięciu latach (z cezurą końcową: 31 lipca 2022 r.) budowały w regionie AiP Waszyngton i Pekin. Na mapach nie przedstawiono wszystkich umów, a jedynie wybrane – w odczuciu autorów niniejszego opracowania najważniejsze (pełna lista znajduje się poniżej wniosków).

WNIOSKI:

  • System amerykańskich sojuszy i porozumień w regionie AiP jest bardziej rozbudowany niż chiński. Liczba umów zarówno wojskowych (w sferze bezpieczeństwa/obrony), jak i gospodarczych, jest większa w przypadku Waszyngtonu niż Pekinu. Świadczy to o znaczącej atrakcyjności współpracy z Amerykanami odczuwanej przez kraje regionu.
  • Duża liczba państw AiP rozwija współpracę zarówno z USA, jak i Chinami (np. Korea Południowa, Tajlandia, Malezja czy Australia). Często wynika to z kalkulacji gospodarczej i chęci osiągnięcia zysku ekonomicznego dzięki umowom zawieranym ze stroną amerykańską i chińską. Przy czym wybrane kraje zdają się zawierać umowy z jedną z obu potęg w obszarach gospodarczym oraz wojskowym, a z drugą już jedynie w sferze gospodarczej – vide przykład Japonii. Zapewne wynika to z newralgiczności i strategicznego znaczenia sfery wojskowej i związanych z nią danych oraz informacji.
  • Stanom Zjednoczonym bardziej zależy na współpracy wojskowej z państwami AiP (obejmowanie ich swego rodzaju militarnym parasolem ochronnym) – ten wniosek wynika z faktu, iż większa liczba porozumień zawieranych przez Waszyngton z tymi krajami obejmuje przedmiotowo kwestie wojskowe i pochodne aniżeli gospodarcze. Chiny natomiast skupiają się przede wszystkim na budowaniu i umacnianiu powiązań ekonomicznych z krajami regionu AiP. Na ten stan rzeczy wpływać mogą również czynniki natury obiektywnej – bliskie sąsiedztwo ChRL na pewno wpływa na konieczność wzmacniania kooperacji gospodarczej z Pekinem (wynika to z i tak silnych powiązań gospodarczych państw AiP i Chin). 
  • Niektóre kraje zdecydowanie kierunkują się w stronę jednego państwa (albo Stanów, albo ChRL). Wynika to zwykle z kalkulacji politycznej i będącej jej implikacją polityką zagraniczną, co z kolei wiąże się często z podobnym systemem wartości i zasad. Przykładem mogą być Indie, które – jako państwo demokratyczne – są związane umowami przede wszystkim wojskowymi tylko z USA. W obszarze gospodarczym Delhi również zdecydowanie skłania się ku kooperacji z Amerykanami, co po części wynika z regionalnej rywalizacji indyjsko-chińskiej. Ciekawym przykładem jest Sri Lanka, która w dużej mierze powiela główne kierunki polityki zagranicznej indyjskiego sąsiada.
  • Chinom udało się na przestrzeni ostatnich lat zbudować silną sieć zależności, zwłaszcza ekonomicznych, z państwami ASEAN-u. Wszystkie kraje członkowskie tej organizacji są stronami umów wielostronnych i dwustronnych z ChRL – prócz tego samo ugrupowanie ma również podpisane odrębne porozumienie z Pekinem.
  • Stany Zjednoczone instytucjonalizują (poprzez zawieranie różnych umów) współpracę zarówno z krajami o ustroju demokratycznym i wyznającymi wartości zbliżone do wartości zachodnich (vide Australia, Nowa Zelandia, do pewnego stopnia też Indie), jak i państwami o typowo azjatyckiej specyfice i zgoła odmiennych porządkach prawnych i systemach politycznych.
  • Nawiązywanie i pielęgnowanie współpracy w obszarze gospodarczym (głównie handel) oraz bezpieczeństwa („wojskowo-obronnym”) stanowi narzędzie rywalizacji regionalnej ChRL i USA.
  • Systemy umów dwustronnych i wielostronnych, jakie posiadają USA i Chiny z krajami AiP, jedynie pośrednio opisują stan relacji międzynarodowych w regionie. Służą przy tym jako przydatne narzędzie do wstępnej konceptualizacji rozległości stref wpływów wojskowych i gospodarczych budowanych przez te dwie potęgi światowe w AiP. Zidentyfikowanie realnych regionalnych sieci współpracy i zależności ekonomicznych/militarnych wymaga dalszej kwerendy i wytężonych prac analitycznych oraz głębszego uwzględnienia kryteriów jakościowych.

Umowy w obszarze militarnym (bezpieczeństwo, szkolenia, manewry, zobowiązania obronne itp.) zawarte przez USA z krajami regionu AiP:

  • Japonia – bilateralna umowa Treaty of Mutual Cooperation and Security between the United States and Japan z 1960 roku, której treść zakłada sojusz wojskowy obu państw, obronę Japonii przez USA oraz stacjonowanie wojsk amerykański w Japonii.
  • Tajlandia – bilateralna umowa Thanat–Rusk Communiqué z 1962 roku obejmująca sojusz wojskowy obu państw oraz obronę Tajlandii przez USA.
  • Filipiny – bilateralna umowa Mutual Defense Treaty between the Republic of the Philippines and the United States of America z 1951 roku zakładająca sojusz wojskowy obu państw oraz wzajemne wsparcie w razie ataku obcego państwa na USA lub Filipiny.
  • Korea Południowa – bilateralna umowa Mutual Defense Treaty between the United States and the Republic of Korea z 1953 roku, na mocy której powstał sojusz militarny obu państw, Amerykanie zobowiązują się bronić Koreę, a ich wojska mają prawo stacjonowania w Korei.
  • Nowa Zelandia, Australia – multilateralna umowa ANZUS (Australia, New Zealand, United States Security Treaty) z 1951 roku, której treść zakłada sojusz wojskowy trzech państw oraz wzajemne wsparcie w razie ataku obcego państwa na USA, Nową Zelandię, lub Australię.
  • Australia – multilateralna umowa AUKUS (Australia, United Kingdom, United States) z 2021 roku, której treść zakłada współpracę USA i Wielkiej Brytanii przy budowie okrętów podwodnych o napędzie atomowym dla Australii oraz współpracę przemysłu zbrojeniowego państw porozumienia, jak również wspólne rozwijanie zaawansowanych technologii wojskowych.
  • Indie – bilateralna umowa Communications Compatibility and Security Agreement z 2018 roku obejmująca wymianę informacji dot. manewrów i używanych podczas nich sprzętów, a także rozwijanie współpracy w formacie 2+2 (indyjskie i amerykańskie MSZ+MON).
  • Indie – bilateralna umowa Logistics Exchange Memorandum of Agreement z 2016 roku, na podstawie której dopuszczono możliwość używania baz wojskowych drugiej strony do tankowania i naprawiania maszyn.
  • Brunei – Memorandum of Understanding z 1994 roku obejmujące wspólne ćwiczenia oraz organizowanie i udział w programach szkoleniowych.
  • Bangladesz, Brunei, Kambodża, Indonezja, Malezja, Filipiny, Singapur, Sri Lanka, Tajlandia – multilateralna umowa Cooperation Afloat Readiness and Training, zawierana z poszczególnymi państwami sukcesywnie od 1995 roku. Zgodnie z postanowieniami tego porozumienia mają być organizowane wspólne ćwiczenia wojskowe US Navy z flotami państw-stron.
  • Singapur – przedłużone w 2019 roku Memorandum of Understanding Regarding United States Use of Facilities in Singapore z 1990 roku, którego treść uwzględnia możliwość stacjonowania amerykańskich myśliwców i okrętów na terenie Singapuru do 2035 roku.
  • Singapur – bilateralna umowa U.S.–Singapore Strategic Framework Agreement z 2005 roku, na podstawie której istnieje możliwość stacjonowania amerykańskich okrętów w singapurskiej bazie marynarki wojennej Changi.
  • Filipiny – bilateralna umowa Enhanced Defense Cooperation Agreement z 2014 roku obejmująca współpracę wojskową obu krajów, jak również stacjonowanie wojsk USA na Filipinach.
  • Wyspy Salomona – zgodnie z informacjami dostępnymi na stronie Departamentu Stanu USA, Stany Zjednoczone współpracują z Wyspami Solomona (głównie siłami policyjnymi) w zakresie ćwiczeń wojskowych, szkoleń, ochrony granic itp. Nie ujrzała natomiast światła dziennego konkretna umowa wojskowa między tymi krajami.   
  • Bangladesz, Kambodża, Indonezja, Malezja, Mongolia, Nepal, Papua Nowa Gwinea, Filipiny, Sri Lanka, Malediwy, Tajlandia, Timor Wschodni, Tonga, Fidżi, Wietnam – multilateralna umowa zawierana z poszczególnymi państwami od 2000 roku, której treść zakłada prowadzenie wspólnych ćwiczeń i szkoleń organizowanych przez Gwardię Narodową USA ze służbami mundurowymi państw partnerskich.
  • Australia, Indie, Japonia – nieustrukturyzowany (nieoparty na oficjalnej umowie) multilateralny format współpracy QUAD (Quadrilateral Security Dialogue)[1], zainicjowany w 2007 roku i ponownie ożywiony od 2017 roku, zakładający wspólne ćwiczenia militarne, zwiększanie potencjałów obronnych krajów uczestniczących, rozwijanie współpracy gospodarczej, krytycznych gałęzi przemysłu, budowanie nowych łańcuchów dostaw, kooperację w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, ochrony klimatu oraz zwalczania skutków katastrof naturalnych.

Umowy w obszarze gospodarczym zawarte przez USA z krajami regionu AiP:

  • Australia – bilateralna umowa Australia-United States Free Trade Agreement z 2004 roku, której treść zakłada ułatwienia wzajemnej współpracy gospodarczej.
  • Korea Południowa – bilateralna umowa United States-Korea Free Trade Agreement z 2007 roku, na mocy której obie strony działają na rzecz ułatwiania i rozwijania kooperacji gospodarczej.

Umowy w obszarze militarnym (bezpieczeństwo, szkolenia, manewry, zobowiązania obronne itp.) zawarte przez ChRL z krajami regionu AiP:

  • Wyspy Salomona – bilateralna umowa China-Solomon Islands Security Pact z 2022 roku, której treść jest częściowo nieznana. Według doniesień medialnych może ona dotyczyć obecności chińskich sił porządkowych, wojsk, lub okrętów marynarki wojennej w mieście Honiara na wyspie Guadalcanal, możliwości uzupełniania zapasów i napraw przez chińskie okręty wojskowe.
  • Fidżi – Memorandum of Understanding z 2011 roku, którego treść zakłada pomoc ChRL w szkoleniu funkcjonariuszy policji Fidżi m.in. w takich kwestiach jak: ratownictwo, zwalczanie terroryzmu, przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz zwalczanie handlu ludźmi i cyberprzestępczości.
  • Kambodża – Memorandum of Understanding z 2022 roku. Na mocy tego uzgodnienia między obu stronami rozwijana będzie współpraca w zakresie komunikacji strategicznej, wspólnych ćwiczeń i szkoleń wojskowych oraz wymiany personelu. Ponadto, na terytorium  Kambodży mają stacjonować funkcjonariusze chińskiej policji, których zadaniem jest wspieranie w zwalczaniu przestępczości w regionie Azji Południowo-Wschodniej; nieoficjalnie: także obecność chińskich okrętów w bazie marynarki wojennej Ream w Kambodży.
  • Samoa – bilateralna umowa z 2022 roku o nieopublikowanej dotąd treści. Według przecieków umowa jest miejscami podobna do tej podpisanej z Wyspami Salomona i dotyczy m. in. szkolenia funkcjonariuszy samoańskiej policji przez Chiny, współpracy w zakresie cyberbezpieczeństwa, czy większego dostępu ChRL do zasobów naturalnych na terenie Samoa.

Umowy w obszarze gospodarczym zawarte przez ChRL z krajami regionu AiP:

  • Australia, Brunei, Kambodża, Indonezja, Japonia, Korea Południowa, Laos, Malezja, Birma, Nowa Zelandia, Filipiny, Singapur, Tajlandia, Wietnam – multilateralna umowa Regional Comprehensive Economic Partnership z 2020 roku (weszła w życie w 2022 roku), której treść zakłada likwidację ponad 90% taryf celnych w ciągu 20 lat i znaczące ułatwienia handlu między państwami-stronami umowy, jak też stworzenie wspólnych zasad dot. m.in. e-commerce i ochrony własności intelektualnej.
  • Kambodża – bilateralna umowa China-Cambodia Free Trade Agreement z 2020 roku (ułatwienia w handlu między państwami-stronami, w tym znoszenie barier celnych).
  • Malediwy – bilateralna umowa China-Maldives Free Trade Agreement z 2017 roku (jw.).
  • Australia – bilateralna umowa China-Australia Free Trade Agreement z 2015 roku (jw.).
  • Korea Południowa – bilateralna umowa China-ROK Free Trade Agreement z 2014 roku (jw.).
  • Singapur – bilateralna umowa China-Singapore Free Trade Agreement z 2008 roku, (jw.).
  • Nowa Zelandia – bilateralna umowa China-New Zealand Free Trade Agreement z 2008 roku (jw.).
  • Pakistan – bilateralna umowa China-Pakistan Free Trade Agreement z 2009 roku (jw.).
  • Państwa ASEAN (Wietnam, Malezja, Filipiny, Indonezja, Tajlandia, Birma, Singapur, Laos, Kambodża, Brunei) – multilateralna umowa China-ASEAN Free Trade Area, wchodząca stopniowo w życie od 2002 roku, zakładająca ułatwienia wzajemnej współpracy gospodarczej, w tym handlu.

[1] QUAD został zainicjowany jako format przede wszystkich współpracy militarnej. Od kilku lat zauważa się jednak tendencję od poszerzania agendy w ramach QUAD o kwestie związane z bezpieczeństwem ekonomicznym. W istocie więc uznać można QUAD za format współpracy zarówno wojskowej, jak i ekonomicznej.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
Zespół INE Zespół Instytutu Nowej Europy

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
  • Analiza, Chiny, Indo-Pacyfik, Nowe technologie, Publikacje

Notatka z wydarzenia ‘’Measurement Problems: China’s GDP Growth Data and Potential Proxides’’: A Big Data China

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy.  W dniu 5…
  • Patrycja Mizera
  • 21 września, 2023
  • Analiza, Europa, Publikacje, Republika Czeska

Forum Polsko-Czeskie 2023: Czeska polityka zagraniczna. Wywiad z Šárką Shoup [cz. 2]

Niniejszy tekst stanowi tłumaczenie transkrypcji rozmowy przeprowadzonej przez Michała Banasiaka. Šárka Shoup - dyrektor Instytutu Polityki i Społeczeństwa. Šárka zajmuje się…
  • Michał Banasiak
  • 19 września, 2023
  • Analiza, Publikacje, Trójmorze

Postanowienia ósmego szczytu Inicjatywy Trójmorza w Bukareszcie

6-7 września 2023 r. w Bukareszcie odbył się szczyt i forum biznesowe Inicjatywy Trójmorza. Wydarzenie z roku na rok przyciąga…
  • Julita Wilczek
  • 14 września, 2023
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

Zespół INE Zespół Instytutu Nowej Europy
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Notatka z wydarzenia ‘’Measurement Problems: China’s GDP Growth Data and Potential Proxides’’: A Big Data China
    przez Patrycja Mizera
    21 września, 2023
  • Forum Polsko-Czeskie 2023: Czeska polityka zagraniczna. Wywiad z Šárką Shoup [cz. 2]
    przez Michał Banasiak
    19 września, 2023
  • Postanowienia ósmego szczytu Inicjatywy Trójmorza w Bukareszcie
    przez Julita Wilczek
    14 września, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Europa Geopolityka Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2023 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas