Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
wrz 21
Analiza, Bezpieczeństwo, Liban, Migracje, Polityka wewnętrzna, Publikacje, Syria

Sytuacja uchodźców syryjskich w Libanie w obliczu obecnego kryzysu

21 września, 2021
Sytuacja uchodźców syryjskich w Libanie w obliczu obecnego kryzysuPobierz

Artykuł w skrócie:

– Liban nie jest sygnatariuszem Konwencji Genewskich o uchodźcach, więc w kraju tym nie przysługuje nadanie takiego statusu, jak również związanych z nim praw i obowiązków;

– w 2020 roku 89% syryjskich gospodarstw domowych żyło poniżej linii ubóstwa;

– najbliższa przyszłość dla uchodźców syryjskich to pauperyzacja w Libanie bądź kolejna migracja.

Wojna domowa w Syrii, która rozpoczęła się w 2011 roku, przyniosła wiele negatywnych konsekwencji dla ludności cywilnej. Jednym z nich było masowe uchodźctwo Syryjczyków. Ponad połowa obywateli została zmuszona do zmiany miejsca zamieszkania, a około 6,7 miliona Syryjczyków znalazło schronienie poza granicami kraju[1]. Jednym z ich miejsc docelowych stał się ościenny Liban. Szacunkowo na terenie tego kraju znajduje się około 1,7 miliona Syryjczyków[2]. Duża liczba uchodźców, niewydajna polityka migracyjna, kryzys ekonomiczny oraz liczne problemy wewnętrzne tego kraju mają negatywny wpływ na funkcjonowanie uchodźców Syryjskich w kraju docelowym.

Syryjczycy znaleźli schronienie na całym terytorium Libanu w budynkach mieszkalnych (ang. residential) – apartament, dom, pomieszczenie konsjerża w budynku mieszkalnym bądź pokój w hotelu, budynkach niemieszkalnych (ang. non-residential) – fabryka, warsztat, gospodarstwo, plac budowy, sklep, pomieszczenia rolnicze, magazyny czy szkoły, a także czasowych miejscach zamieszkania (ang. non-permanent) – namiot lub domy z prefabrykantu[3].

Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s. 43.

Gdy w 1948 roku Liban przyjął uchodźców palestyńskich, ich pobyt w kraju miał być tymczasowy, jednak od ponad 70 lat ich liczba stale wzrasta. Doprowadziło to do utworzenia „państwa w państwie”, pilnowanego przez palestyńskie bojówki, nad którym rząd Libanu nie ma kontroli. Władze libańskie, obawiając się ponownego procederu z uchodźcami syryjskimi, nie zdecydowały się na utworzenie dla nich obozów. Z tego powodu władze w Bejrucie sceptycznie podchodziły do propozycji IKEI, która chciała zbudować tymczasowe domki dla przymusowo przesiedlonych[4].

Syryjczycy zamieszkali w miejscach wcześniej funkcjonujących jako galerie handlowe. Przykładem takiej lokalizacji jest obóz w Al-Waha, nad którym władze Libanu, tak jak w przypadku palestyńskich obozów, nie mają kontroli. Pracownicy organizacji pozarządowych również boją się znajdować się w budynku ze względu na zagrożenie, jakie może ich tam spotkać. Al-Waha to 4 piętrowa galeria, w której rodziny przejęły miejsca dawnych sklepów. Oficjalnie mieszka tam 3000 osób, w tym 500-600 dzieci[5], jednak jak mówią pracownicy organizacji pozarządowych w Trypolisie, liczba ta może być znacznie wyższa. W budynku nie ma elektryczności ani wody. Zdarzają się przypadki, gdy nastoletnie dziewczynki wychodzą za maż za mieszkańców obozu. Dotychczasowe projekty organizacji pozarządowych, chociażby związane z doprowadzeniem wody, zostały zniszczone przez lokatorów obozu.

Obóz w Al-Waha
Źródło: prywatne archiwum
Obóz dla uchodźców w Al-Ayoubi
Źródło: prywatne archiwum

Kryzys ekonomiczny Libanu negatywnie oddziałuje na sytuację uchodźców syryjskich. Dewaluacja waluty oraz permanentny wzrost cen generują coraz większe problemy.

Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s. 43.

Podane powyżej ceny wynajęcia miejsca do zamieszkania wskazują ogólne trendy cenowe. W ramach programów pomocowych organizowanych przez NGOs uchodźcy znajdujący się w ekstremalnie trudnej sytuacji życiowej mogą ubiegać się o pomoc finansową. Taka pomoc dotyczy wsparcia rodziny przez okres 4 miesięcy kwotą 400 000 funtów libańskich (LBP). Biorąc pod uwagę powyższe dane, koszt mieszkania średnio wynosi 300 000 LBP, w ramach pomocy rodzinom zostaje około 100 000 LBP na miesiąc, czyli około 5 dolarów (USD). Najdroższym miejscem wynajmu jest stolica kraju – Bejrut (~454 897 LBP), natomiast najtańszym, w świetle badań przeprowadzonych przez agencje Narodów Zjednoczonych, jest Baalbeck (~133 864 LBP)[6].

W 2020 roku w Libanie 89% syryjskich gospodarstw domowych żyło poniżej linii ubóstwa, ta liczba z rokiem poprzednim wzrosła o 34 punkty procentowe[7]. Raport Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon,opublikowany przez agencje Organizacji Narodów Zjednoczonych, które zapewniają doraźną pomoc Syryjczykom w Libanie, wskazuje, że gospodarstwa domowe w 2020 roku żyły za 308 728 LBP na osobę miesięcznie[8]. Ta kwota jest mniejsza niż połowa podstawowego wynagrodzenia w Libanie, do tego przy obecnym kryzysie ekonomicznym nie starcza na podstawowe produkty. Średni koszt wynajmu mieszkania to 300 000-400 000 LBP, koszt generatora który dostarcza prąd, wynosi około 1 000 000 LBP, do tego dochodzi permanentny wzrost cen za produkty spożywcze[9]. World Food Programme wskazuje, że ceny produktów spożywczych od zeszłego roku podrożały o 550%[10]. Organizacje pozarządowe prowadzą tak zwane programy cash assistance, albo e-card. Są to projekty, w których osobom potrzebującym przekazywane są vouchery w celu ich spieniężenia bądź wydania na produkty spożywcze w określonych sklepach. Dla najbiedniejszych jest to rodzaj pomocy, dzięki której otrzymują wsparcie w zakresie zakupu produktów pierwszej potrzeby[11]. Obecny kryzys paliwowy spowodował nie tylko wysokie ceny tego surowca, ale również jego brak w kraju, co prowadzi do niedostatku prądu. W Trypolisie (drugim największym mieście w Libanie) w 80% mieszkań prąd jest jedynie 2 godziny dziennie.

Państwo nie zapewnia opieki medycznej uchodźcom syryjskim, dlatego też wymaga się od nich zapłaty za zapewniane usługi medyczne. UNHCR w Libanie wspomaga ich w tym zakresie, częściowo refundując ceny zabiegów medycznych.

Całościowy rachunek ze szpitalaKwota, jaką uchodźcy muszą zapłacić
100 USD100 USD
200 USD125 USD
500 USD200 USD
1 500 USD450 USD
2 900 USD800 USD
5 000 USD800 USD
10 000 USD800 USD
150 000 USD800 USD
Źródło: dane uzyskane ze strony UNHCR, dostęp: 4.09.2021.

Niemniej w obecnej sytuacji część szpitali została zamknięta. Brak paliwa w kraju, który powoduje długie przerwy w dostawie prądu, jest dużym zagrożeniem dla pacjentów oraz ewentualnych zabiegów. W ostatnim czasie zdarzają się przypadki śmiertelne z powodu odłączenia maszyn podtrzymujących życie po wyłączeniu prądu w szpitalach.

Obostrzenia prawne

Liban nie jest sygnatariuszem Konwencji Genewskich dotyczącej statusu uchodźców, więc w kraju tym nie przysługuje nadanie takiego statusu, jak również związanych z tym praw i obowiązków. Syryjczycy są traktowani oraz kategoryzowani jako obcokrajowcy bądź migranci ekonomiczni. W Libanie do 2015 roku funkcjonowały trzy możliwości uregulowania swojego prawnego statusu. Pierwsza była skorelowana z działalnością UNHCR na terytorium Libanu, umożliwiała zatem otrzymanie statusu uchodźcy nadawanego przez agencję, zapewniając tym samym korzyść z dóbr rozdysponowywanych przez ONZ. Jednak otrzymując taki status osoba nie może ubiegać się o pracę na terytorium Libanu. Ze względu na wzrost liczby Syryjczyków w kraju, w 2015 roku władze Libanu zażądały zaprzestania wydawania takich dokumentów przez Narody Zjednoczone.

Drugi sposób dotyczy podjęcia działań związanych z uregulowaniem swojego statusu jako obcokrajowca, opłacając koszty wizy o wysokości 200 USD na czas 6 miesięcy, oraz posiadanie libańskiego sponsora zatwierdzonego przez władzę[12]. Dzięki temu Syryjczycy otrzymują dokumenty świadczące o ich legalnym przybywaniu na terytorium kraju oraz mają możliwości podjęcia pracy.

Trzecia możliwość to nielegalne przebywanie w Libanie, związane z permanentnym stresem związanym z możliwością wydalenia z kraju lub pozbawienia wolności. Brak legalnych dokumentów utrudnia przemieszczanie się po kraju tym samym stanowiąc problem między innymi w podjęciu pracy.

W 2020 roku jedynie 20% Syryjczyków posiadało dokumenty potwierdzające ich legalny pobyt. Można jednak zauważyć wyraźny spadek: w 2018 roku wskaźnik wskazywał 27%, natomiast w 2019 – 22%[13].

Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s.32.

Mimo opłacenia wizy i otrzymania legalnych dokumentów pobytu uchodźcy syryjscy stają przed licznymi wyzwaniami związanymi z próbami podjęcia pracy. Minister Pracy w 2013 roku wyznaczył trzy dziedziny, w których Syryjczycy mogą podjąć pracę: budownictwo, rolnictwo oraz obszar związany z dbaniem o czystość i higienę. Dodatkowo, na pracodawców są nałożone liczne obostrzenia w przypadku zatrudnienia Syryjczyków. Pracodawcy są zobowiązani przestawić dowody, że najpierw próbowali znaleźć libańskich pracowników, oraz że utrzymują stosunek Libańczyków do Syryjczyków w skali 10:1. Z kolei Syryjczycy muszą przedstawić dokument poświadczający o posiadaniu libańskiego sponsora, który podejmuje się za nich odpowiedzialności. Obostrzenia utrudniają poszukiwanie legalnej pracy i często zmuszają do podejmowania zarobku w nielegalny sposób, który niekiedy generuje mniejsze dochody. Niemniej istnieją również przypadki, gdy uchodźcy syryjscy zakładają własne przedsiębiorstwa w Libanie. Przykładem jest tutaj Salam al-Azouq oraz jego rodzina, którzy zajmują się zbieraniem kwiatów w Dolinie Bekaa. Zbieranie róż i produkcja słodko pachnących produktów różanych przypomina im o domu (w Syrii pracowali w tym samym zawodzie) i stała się źródłem utrzymania dla całej rodziny[14].  

Kolejnym wyzwaniem dla uchodźców syryjskich są kwestie związane z zarejestrowaniem dziecka. W 2020 roku zostało zarejestrowanych 28% dzieci[15]. Uregulowanie statusu dziecka jest istotne między innymi z powodu zapewnienia dostępu do edukacji czy opieki medycznej. Podstawową przeszkodą są problemy finansowe. Gospodarstwa domowe znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej, w szczególności teraz gdy sytuacja ekonomiczna Libanu jest bardzo zła, a ludzie nie mają wystarczających środków na artykuły spożywcze, opłaty administracyjne nie są dla nich priorytetem.

Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s. 35.

Trudna sytuacja ekonomiczna zmusza rodziny również do wydawania za mąż swoich córek. Takie dziewczynki nie podejmą edukacji, a do ich obowiązków będzie należało opiekowanie się swoją nową rodziną.

Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s. 39.

Szacuje się, że 2/3 dzieci syryjskich uchodźców, które uprzednio nie uczęszczały do szkół, pracuje. W Libanie, rodziny syryjskich uchodźców zmagające się z wszechobecnym ubóstwem i niewielkimi możliwościami zabezpieczenia dochodów, są w wielu przypadkach uzależnione od swoich dzieci jako żywicieli rodzin. Wiele pracujących dzieci jest narażonych na wyzysk, wykorzystywanie i przemoc. Często borykają się z długimi godzinami pracy i bardzo niskimi zarobkami. Chociaż do pracy dzieci w Libanie dochodziło jeszcze przed kryzysem syryjskim, liczba pracujących niepełnoletnich, również syryjskich, wzrosła w czasie trwania kryzysu[16]. W ubiegłym roku mały procent dzieci miał możliwość uczęszczania do szkoły, a już w tym roku władze podjęły decyzję, że od nowego roku szkolnego dzieci nie wrócą do szkoły, a nauka będzie się odzywać w trybie zdalnym. W zaistniałych okolicznościach, kiedy w znacznej części gospodarstw domowych prąd jest zaledwie kilka godzin dziennie, przede wszystkim w nocy, taka nauka wydaje się być niemożliwa.

Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s. 39.

Uchodźcy syryjscy w Libanie mierzą się z wieloma problemami. Rozpoczynając od traum związanych z przymusowym przesiedleniem, po funkcjonowanie w kraju, który nie zapewnia im wystarczającej pomocy, a także sam zmaga się z jednym z największych obecnie kryzysów ekonomicznych. Dodatkowo często ich relacje z Libańczykami są wrogie i dochodzi do przemocy pomiędzy nimi. Rasizm i ksenofobia pomiędzy tymi narodami, o którym mówią pracownicy organizacji pozarządowych bezpośrednio wspierających najbardziej potrzebujące grupy, wynika z faktu, iż międzynarodowa pomoc jest kierowana do Syryjczyków, a Libańczycy –  niekiedy żyjący w gorszych warunkach – nie otrzymując żadnej pomocy.

Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s.37.

Napięcia na tle dostępu do pracy dotyczą w szczególności kwestii związanych z wynagrodzeniami. Pracodawcy preferują zatrudnianie uchodźców syryjskich, ponieważ mogą im płacić mniej niż Libańczykom. Sprawia to, że sytuacja dla Libańczyków na rynku pracy staje się jeszcze trudniejsza, w szczególności teraz przy ekonomicznym kryzysie państwa. Zdarzają się sytuacje, kiedy Libańczycy kupują syryjskie dokumenty na czarnym rynku, żeby tylko otrzymać jakąkolwiek pracę. Napięcia na tle kulturalnym wynikają z różnic pomiędzy narodami. Dla Libańczyków Syryjczycy reprezentują inny system wartości. Napięcia polityczne uwidoczniły się w trakcie wyborów prezydenckich w 2021 roku, kiedy Syryjczycy masowo kierowali się do ambasady w Bejrucie w celu oddania głosu na Baszara al-Asada. Wywołało to spory z libańską ludnością, która nie rozumiała dlaczego osoby głosujące na Baszara al-Asada przebywające w Libanie w charakterze uchodźców, nie chcą zamieszkać na terenach zarządzanych przez władze syryjskie.

Głównym wyzwaniem dla uchodźców syryjskich w Libanie obecnie zdają się być rosnące ceny artykułów spożywczych oraz problem z dostępnością wody butelkowanej. W sporządzonym sprawozdaniu, wśród najczęstszych powodów pożyczania pieniędzy, uchodźcy wymieniali potrzebę zakupów spożywczych. Mimo że badania przeprowadzono w 2020 roku, pozostaje to najistotniejszym problemem wskutek wzrostu cen.

Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s. 84.

Podsumowanie:

Sytuacja uchodźców syryjskich w Libanie jest niezwykle trudna, szczególnie w okresie, kiedy kraj ten przeżywa wewnętrzny kryzys, związany z problemami ekonomicznymi. Z rozmów z Libańczykami mieszkającymi w Trypolisie wynika, że ich zdaniem sytuacja nie poprawi się szybciej niż za co najmniej 7 lat, natomiast w trakcie najbliższych miesięcy będzie ona eskalować. Syryjczycy otrzymują pomoc zapewnianą przez podmioty trzeciego sektora. Działalności organizacji pozarządowych lokalnych i międzynarodowych to jedyna pomoc wobec pauperyzacji społeczności uchodźców syryjskich w Libanie. Najbliższa przyszłość dla uchodźców to permanentna walka o zapewnienie sobie niezbędnego minimum do egzystencji. Zaś dla osób, które będą posiadać finansowe możliwości, przyszłość przyniesie kolejną migrację do innego kraju.


[1] Syrian refugee crisis: Facts, FAQs, and how to help, https://www.worldvision.org/refugees-news-stories/syrian-refugee-crisis-facts, dostęp: 2.08.2021.

[2] A. Vohra, Syrian refugees’ plight in Lebanon 10 years after the uprising, https://www.aljazeera.com/news/2021/3/19/syrian-refugees-in-lebanon-ten-years-after-the-uprising, dostęp: 2.08.2021.

[3] Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s. 43.

[4] After a lond delay, Lebanon finally says yes to IKEA housing for Syrian refugees, 2013, https://world.time.com/2013/12/16/lebanon-says-no-to-ikea-housing-for-syrian-refugees-because-its-too-nice/, dostęp: 23.08.2021.

[5] Dane uzyskane od muhtara – zarządcy obozu w marcu 2021 roku.

[6] Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s. 44.

[7] Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF,s. 9.

[8] Przy obecnym kursie dolara na czarnym rynku to około 16 dolarów.

[9] P. Głogowska, Kryzys społecznych Libanu jako efekt wewnętrznych wieloletnich eskalacji, Instytut Nowej Europy, https://ine.org.pl/kryzys-spoleczny-libanu-jako-efekt-wewnetrznych-wieloletnich-eskalacji/, dostęp: 8.09.2021.

[10] World Food Programme, https://twitter.com/WFPLebanon/status/1431158598919507973?s=07&fbclid=IwAR1RYYnF0-vaA2NvAslOuGQRBaQQ2poQqEsskiUWznmpQWE6rqHhkdcx05A, dostęp: 8.09.2021.

[11] Ekram Mustafa El-Huni, WFP e-voucher programme in Lebanon, https://www.ennonline.net/fex/48/wfpevoucher, dostęp: 26.08.2021.

[12] O. Karasapan, S. Shah, Why Syrian refugees in Lebanon are a crisis within a crisis,, https://www.brookings.edu/blog/future-development/2021/04/15/why-syrian-refugees-in-lebanon-are-a-crisis-within-a-crisis/, dostęp: 4.09.2021.

[13] Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s.11

[14] Syrian rose farmer uses skills to graft new life in Lebanon, https://www.unhcr.org/news/stories/2019/12/5e01c9164/syrian-rose-farmer-uses-skills-graft-new-life-lebanon.html, dostęp: 23.08.2021.

[15] Vulnerability Assessment of Syrian Refugees in Lebanon 2020, Inter-Agency Coordination Lebanon, UNHCR, World Food Programme, UNICEF, s. 34.

[16] 101 Facts & Figures on the Syrian Refugee Crisis, s. 124.

Obrazek posiada pusty atrybut alt; plik o nazwie 130559281_2771015793136340_2587878469448183644_n-1.png

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
Patrycja Głogowska Patrycja Głogowska. Od 2018 roku studentka studiów doktoranckich na Uniwersytecie Wrocławskim na Wydziale Nauk Społecznych. W trakcie przygotowywania dysertacji o polityce uchodźczej Libanu. W 2020 roku ukończyła Studium Polityki Zagranicznej w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, gdzie dwa lata wcześniej odbywała staż. Laureatka stypendium ministra w latach 2017/2018 oraz licznych stypendiów rektora na uniwersytecie. Laureatka programu Top Minds oraz Jurorka w programie The Innovation in politisc awards.

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
  • Analiza, Bez kategorii, Indo-Pacyfik, Publikacje

Strategiczne okrążenie. Ewolucja porozumienia AUKUS i jego znaczenie dla regionu Indo-Pacyfiku

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy. Na początku marca bieżącego roku, po 18 miesiącach…
  • Jakub Knopp
  • 25 maja, 2023
  • Analiza, Bezpieczeństwo, Publikacje, Wojsko i armia, Wywiad

Jakiej armii potrzebuje Polska? O reformie Sił Zbrojnych RP mówi gen. Leon Komornicki [cz. 2]

Leon Komornicki – generał dywizji Wojska Polskiego w stanie spoczynku, były zastępca szefa Sztabu Generalnego WP. Od 1991 prezes Fundacji…
  • Aleksy Borówka
  • 23 maja, 2023
  • Media, Publikacje, Trójmorze

Program Trójmorze w INE – rekrutujemy!

Miło nam ogłosić, że tworzymy w INE Program Trójmorze, którego dyrektorem został dr Tomasz Pawłuszko! Jednocześnie mamy przyjemność uruchomić nabór…
  • Zespół INE
  • 20 maja, 2023
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

Patrycja Głogowska Patrycja Głogowska. Od 2018 roku studentka studiów doktoranckich na Uniwersytecie Wrocławskim na Wydziale Nauk Społecznych. W trakcie przygotowywania dysertacji o polityce uchodźczej Libanu. W 2020 roku ukończyła Studium Polityki Zagranicznej w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, gdzie dwa lata wcześniej odbywała staż. Laureatka stypendium ministra w latach 2017/2018 oraz licznych stypendiów rektora na uniwersytecie. Laureatka programu Top Minds oraz Jurorka w programie The Innovation in politisc awards.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Strategiczne okrążenie. Ewolucja porozumienia AUKUS i jego znaczenie dla regionu Indo-Pacyfiku
    przez Jakub Knopp
    25 maja, 2023
  • Jakiej armii potrzebuje Polska? O reformie Sił Zbrojnych RP mówi gen. Leon Komornicki [cz. 2]
    przez Aleksy Borówka
    23 maja, 2023
  • Program Trójmorze w INE – rekrutujemy!
    przez Zespół INE
    20 maja, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2023 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas