Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
paź 19
Analiza, Nowe technologie, Polska, Publikacje, Uzbrojenie, Wojsko i armia

Zbrojeniówka Nowego Wzoru

19 października, 2021
Zbrojeniówka Nowego WzoruPobierz

Artykuł w skrócie:

– W Polsce trwa być może przełomowa debata, zainicjowana przez Strategy and Future, nad potrzebą zmian w Siłach Zbrojnych RP;

– głównym dostawcą uzbrojenia dla SZ RP w dalszym ciągu jest krajowy przemysł zbrojeniowy, który musi zmierzyć się z silną konkurencją zagraniczną, mającą coraz bardziej znaczący udział w kluczowych programach modernizacyjnych SZ RP;

– przed polską zbrojeniówką stoi szereg wyzwań, którym musi podołać celem utrzymania i wzmocnienia pozycji w kraju oraz zaznaczenia swojej obecności na rynkach zagranicznych;

– korzystając z przedstawionej przez Startegy and Future koncepcji zmian w SZ RP pod nazwą „Armia Nowego Wzoru” oraz żywej dyskusji, którą propozycja ta wywołała, należy otworzyć debatę dotyczącą analogicznej sytuacji w rodzimej zbrojeniówce i pokusić się przy tym o zastosowanie podobnego schematu.

Wstęp

We wrześniu bieżącego roku Strategy and Future zaprezentowało publicznie koncepcję „Armii Nowego Wzoru”. Jest to obecnie jeden z najbardziej nośnych terminów w debacie dotyczącej przyszłości polskiej obronności. Koncepcja ta, w dużym skrócie, wskazuje kilka obszarów w Siłach Zbrojnych RP, które wymagają wprowadzenia zmian na rzecz zwiększenia zdolności obronnych Polski. Chcąc wykorzystać popularność tematu, niniejszy tekst wskazuje kolejny problem – przyszłość polskiej zbrojeniówki. Bezdyskusyjna jest korzyść posiadania własnego przemysłu zbrojeniowego i jego znaczący wpływ na przewagę wojskową. Z tego powodu na fali perspektywicznej dyskusji wywołanej przez niezależne ośrodki analityczne i angażującej państwowe ośrodki i instytucje, warto rozszerzyć krąg tematyczny jeszcze o ten wątek.

Polska zbrojeniówka to dziesiątki przedsiębiorstw. Podczas gdy część z nich jest prywatna, pozostałe stanowią spółki z udziałem Skarbu Państwa, znajdujące się w Grupie Kapitałowej Polskiej Grupy Zbrojeniowej. Wszystkie świadczą profesjonalne usługi w bardzo szerokim zakresie, starając się poszerzać swoje portfolio i kompetencje. W obliczu silnej konkurencji, nowych wymagań pola walki oraz ciągłego rozwoju technologicznego, przed polską zbrojeniówką stoi wyzwanie, którym jest utrzymanie oraz wzmocnienie swojej pozycji na rynku. Obecnie polega ona głównie na zamówieniach krajowych, choć wiele krytycznych programów modernizacyjnych SZ RP jest realizowanych przez firmy zagraniczne. Inną kwestią pozostaje eksport. Wyniki eksportowe nie są zadowalające i na pewno nie odzwierciedlają potencjału całej branży. Według danych z raportu dotyczącego eksportu polskiego uzbrojenia za 2020 rok, przygotowanego przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, wyeksportowano uzbrojenia o łącznej wartości 392,5 mln euro (ok. 2 mln euro więcej niż w roku poprzednim)[1].

Nasuwa się więc pytanie, jakich zmian potrzebuje zbrojeniówka, aby poprawiać swoje wyniki i umacniać swoją pozycję? Obszarów wymagających zmian jest kilka, można sklasyfikować je wedle schematu przedstawionego w ramach koncepcji Armii Nowego Wzoru, tj. zmian koncepcyjnych, kulturowych, organizacyjnych i technologicznych.

Zmiany koncepcyjne – mieć pomysł na zbrojeniówkę

Polski przemysł zbrojeniowy ulokowany jest w sąsiedztwie bardzo silnych i prężnie działających zbrojeniówek, przede wszystkim niemieckiej i rosyjskiej, ale także szwedzkiej lub czeskiej[2]. Trudnym zadaniem byłoby wyprowadzenie go na regionalnego lidera zbrojeniowego. Wynika to przede wszystkim z pozycji międzynarodowej Polski, uwarunkowań prawnych w zakresie uzbrojenia, a także różnic w zasobach obecnie posiadanych przez przemysł obronny. Osiągalnym jest jednak utrzymanie pozycji czołowego dostawcy rozwiązań dla Sił Zbrojnych RP oraz równoległe budowanie pozycji na odległych rynkach zagranicznych, np. bliskowschodnim oraz azjatyckim. Niepodważalna rola głównego zaopatrzeniowca uzbrojenia w kraju powinna przełożyć się na suwerenność technologiczną SZ RP. Taki stan wpłynąłby również na poprawę wskaźników gospodarczych i dałby warunki do tworzenia własnych elit naukowych. Bardzo ważne jest, aby równolegle budować pozycję znaczącego eksportera uzbrojenia. Sprzedaż zagraniczna, poza samym przypływem pieniądza, daje także bezsprzecznie cenne doświadczenie w zakresie wymagań współczesnego pola walki i trendów technologicznych, które można wykorzystywać na własne potrzeby.

Aby osiągnąć powyższe, niezbędne jest maksymalizowanie aktywności zmierzających do lokowania jak największej liczby zamówień, w tym zamówień w ramach kluczowych programów modernizacji SZ RP, właśnie do polskiego przemysłu. W sytuacji, w której zakres kompetencji i rozwiązań oferowanych przez polską zbrojeniówkę jest niewystarczający, należy dokonać wszelkich starań, aby te braki nadrobić, np. za pomocą offsetu oraz transferu technologii jako warunku sine qua non. Przemysł ma zdolność do osiągnięcia gotowości oferowania rozwiązań wymaganych przez wojsko, lecz bywa, że potrzebne są na to lata. Niestety w przeszłości zdarzało się utracić bezpowrotnie czas możliwy do przeznaczenia na prace badawczo-rozwojowe. Powodem były przeciągające się dialogi techniczne i niezakończone fazy analityczno-koncepcyjne, a w dalszej kolejności ostateczne lokowanie zamówienia u zagranicznych producentów lub rezygnacja z zakupu. Takie praktyki uderzają w rozwój rodzimej zbrojeniówki. Wobec powyższego potrzebne jest zwiększenie dynamiki zakupowej ze strony wojska oraz większa rotacja sprzętowa. Przełoży się to na rozszerzenie kompetencji i zdobycie kolejnych doświadczeń, które w efekcie dadzą bogatsze portfolio rodzimej zbrojeniówki.

W zakresie eksportu, celem powinno być ofensywne pozycjonowanie się na odległych rynkach gospodarek rozwijających się, które poszukują zaawansowanych technologicznie rozwiązań zachodnich w niewygórowanej cenie wraz z gwarancją transferu technologii, długofalowej współpracy i wieloletniego wsparcia posprzedażowego. Pozyskiwanie tak uwarunkowanych zamówień z rynków bliskowschodnich oraz azjatyckich jest jak najbardziej w zasięgu polskiej zbrojeniówki. Dla realizacji tego zadania niezbędna jest synergia działań prosprzedażowych przemysłu oraz lobbingowych administracji rządowej.

Zmiany kulturowe – nowy wizerunek

Praca w przemyśle zbrojeniowym powinna być utożsamiana ze swego rodzaju elitarnością. Dotyczy to wszystkich pracowników, a przede wszystkim inżynierów oraz kadry menedżerskiej. To na nich leży odpowiedzialność za obieranie kierunków rozwoju, które skutkują dalekosiężnymi strategiami w zbrojeniówce ze wszystkimi ich implikacjami. Mając na uwadze czas niezbędny do przeprowadzenia prac analityczno-koncepcyjnych, prac badawczo-rozwojowych, w tym przygotowania i testowania rozwiązań mających zaspokajać potrzeby sił zbrojnych, istotne jest zapewnienie i budowanie wysoce wykwalifikowanej kadry. Zasoby ludzkie będące w dyspozycji przedsiębiorstwa muszą posiadać wysokie kompetencje, gwarantować ich rozbudowę oraz możliwość transferowania wiedzy w miarę swoich potrzeb.

By przekonać studentów i absolwentów prestiżowych uczelni do podjęcia pracy w przemyśle zbrojeniowym (w szczególności przedsiębiorstw będących pod państwowym nadzorem właścicielskim), a także na związaniu się z branżą na długie lata, trzeba zagwarantować im stabilne i wysokie wynagrodzenie oraz zapewnić bardziej efektywne finansowanie pracochłonnych i kosztownych prac badawczych i rozwojowych. Pierwsze leży przede wszystkim po stronie przedsiębiorstwa. Drugie natomiast wymaga zaangażowania zewnętrznych, państwowych instytucji, takich jak Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Niezwykle istotna jest też potrzeba zmiany nastawienia w przemyśle zbrojeniowym, które dotychczas przejawiało się przede wszystkim w dostosowywaniu się do bieżąco narzucanych wymagań wojska. Sprawniejsze finansowanie (także niezależne od programów modernizacyjnych), spełnienie założeń przedstawionych w zmianach koncepcyjnych i w efekcie większe zaangażowanie kadry inżynierskiej może spowodować wysyp nowych rozwiązań i technologii oraz ich szybszą implementację. To przemysł ma pełnić rolę inicjatora kierunków modernizacyjnych w siłach zbrojnych.

Zmiany organizacyjne–stabilność przede wszystkim

Oczywista jest ważkość kierunków rozwojowych i strategii, obieranych w przemyśle zbrojeniowym. Stoją za nimi przede wszystkim kluczowi inżynierowie oraz menedżerowie wyższego szczebla z przedstawicielami zarządów na czele. Dla harmonijnej realizacji założonych planów potrzebne jest stabilne i kompetentne kierownictwo, merytoryczne technicznie oraz biznesowo. Niestety dosyć charakterystyczną dla spółek z udziałem Skarbu Państwa jest częsta rotacja na stanowiskach kierowniczych, powodująca zaburzenia w obieranych strategiach, ich częste zmiany lub nawet porzucanie. W obliczu trudnego i długotrwałego procesu pozyskiwania sprzętu przez wojsko powoduje to dodatkowe i niepotrzebne komplikacje dla przedsiębiorstw zbrojeniowych.

Zbrojeniówka różni się znacząco na tle pozostałych rodzajów przemysłu. Wynika to przede wszystkim ze specyfiki wytwarzanych wyrobów oraz charakteru gestora. Większość procesów mających miejsce w zbrojeniówce, w tym proces zakupowo-sprzedażowy, zajmują bardzo dużo czasu i są obarczone wyjątkowo restrykcyjnymi regulacjami. Przedsiębiorstwa zbrojeniowe muszą pracować w szczególnym reżimie, który narzuca interes bezpieczeństwa państwa. Bywa więc, że w realiach zbrojeniówki trudno jest odnaleźć się menedżerom, którzy swoje doświadczenie budowali w innych sektorach, szczególnie cywilnych. Dlatego ważne jest, aby zarządzanie w przedsiębiorstwach zbrojeniowych cechowała dłuższa kadencja wysoko wykwalifikowanego i kompetentnego kierownictwa. Da to warunki do harmonijnej realizacji planów wynikających z dalekosiężnych strategii.

Należy też dołożyć wszelkich starań, aby typowanie kandydatów w konkursach na prezesów oraz członków zarządu, a dalej obsadzenie pozostałych stanowisk menedżerskich i specjalistycznych – szczególnie tych mających wpływ na obieranie kierunków rozwojowych firmy – przebiegało w gronie faktycznych specjalistów, doświadczonych w sektorze zbrojeniowym. Poruszając tę kwestię, warto nadmienić, że w idealnym scenariuszu nie tylko pozyskuje się wybitne jednostki, ale też się je kreuje. W ślad za obecnie pielęgnowanymi w ramach szkolnictwa klasami mundurowymi, powinno się także profilować przyszłe kadry inżynierskie oraz menedżerskie dedykowane zbrojeniówce. Kwestią do poddania dyskusji jest sposób zorganizowania tego rodzaju przedsięwzięcia, które niewątpliwie wymagać będzie ministerialnie narzuconego programu, w tym wspieranego przez przemysł programu stypendialnego oraz schematu ścieżki zawodowej dla absolwentów.

Zmiany technologiczne – technologia musi być w kraju

Produkcja w zbrojeniówce opiera się o wysoce zaawansowane procesy technologiczne. Do produkcji wyrobów wykorzystuje się skomplikowane i trudne w uzyskiwaniu komponenty i rozwiązania, które nierzadko są dostarczane przez niewielką liczbę producentów. Często powoduje to wysokie uzależnienie łańcuchów dostaw od partnerów zagranicznych. Taka sytuacja przekłada się na ryzyko wystąpienia ograniczeń produkcyjnych, spowodowanych np. dalszą pozycją w kolejce zamówień lub nawet odmową dostawy wybranych komponentów. Ma to olbrzymie znaczenie dla płynności produkcyjnej przedsiębiorstw, swobody wykonywania prac badawczo rozwojowych, ale przede wszystkim może przekładać się to na opóźnienia lub wstrzymanie realizowania przez polskie firmy kluczowych programów modernizacyjnych SZ RP.

Przemysł zbrojeniowy musi mieć zapewniony dostęp do materiałów, komponentów i wszelkich technologii produkcyjnych. Wszystko to powinno być dostępne w miarę możliwości w kraju. Taka sytuacja pozwoliłaby znacząco skrócić łańcuchy dostaw, usprawnić kooperację, uwolnić zasoby kompetencyjne, rozwijać kolejne gałęzie przemysłowe oraz, co najważniejsze, uniezależnić się od dostawców zagranicznych. Docelowo mogłoby to przyczynić się do powstania licznych profilowych hubów technologicznych lub nawet kolejnych odpowiedników dzisiejszej doliny lotniczej. Zmiany potrzebne są już dzisiaj, ponieważ pozyskanie technologicznego know-how oraz zdobycie produkcyjnego doświadczenia będzie kluczowe i czasochłonne. Tego rodzaju przedsięwzięcie nie obędzie się bez wsparcia państwowego.

Wnioski

Przedstawione w tekście rodzaje zmian, tak jak zostało to już wspomniane wcześniej, zostały wykorzystane celowo, aby podłączyć się do dyskusji wywołanej przez Strategy and Future. Problemów, które dotykają branżę zbrojeniową w Polsce jest dużo i z pewnością można je zakwalifikować na wiele innych sposobów. Rozwiązanie tych problemów wymaga zaangażowania licznych instytucji cywilnych, ale także wojskowych. Być może nadszedł czas, aby rozważyć ideę Zbrojeniówki Nowego Wzoru. Już dziś potrzebna jest debata w tej sprawie. Niniejszy tekst to realizuje, przedstawiając wybrane zagadnienia. Wynikają z niego następujące wnioski:

– polski przemysł zbrojeniowy musi pozostać liderem na rynku krajowym i ofensywnie pozycjonować się na odległych rynkach gospodarek rozwijających się, np. w Azji i na Bliskim Wschodzie;

– kluczowe jest podniesienie atrakcyjności oraz wzmocnienie elitarnego charakteru spółek zbrojeniowych w celu przyciągnięcia, utrzymania i budowania wysokiej klasy kadr inżynierskich, specjalistycznych oraz menedżerskich;

– potrzebne jest zwiększenie ilości zamówień w polskiej zbrojeniówce oraz nadanie większej dynamiki zakupowej w Siłach Zbrojnych RP, np. poprzez skrócenie czasu eksploatacji sprzętu wojskowego będącego w użytku;

– należy zapobiec ponadprzeciętnie częstym rotacjom kadr zarządczych w spółkach zbrojeniowych z udziałem Skarbu Państwa;

– istnieje potrzeba uniezależnienia łańcucha dostaw krajowych spółek zbrojeniowych od zagranicznych producentów.


[1]Eksport uzbrojenia i sprzętu wojskowego z Polski. Raport za rok 2020, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 2021, s. 5.

[2] Pozycja polskiego przemysłu zbrojeniowego w zakresie eksportu, na tle wybranych sąsiadujących krajów została przybliżona w raporcie Instytutu Nowej Europy pt. Eksport Polskiego Uzbrojenia — Czynniki Hamujące Wzrost Sprzedaży.

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
Kamil Felka Kamil Alan Felka. Absolwent MBA oraz Akademii Obrony Narodowej. Zawodowo związany z przemysłem zbrojeniowym. Członek Rady Instytutu Nowej Europy.

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
  • Analiza, Publikacje, Wywiad

Forum Polsko-Czeskie 2023: Jan Macháček o relacjach Polsko-Czeskich. Wywiad Instytutu Nowej Europy

Niniejszy tekst stanowi tłumaczenie transkrypcji rozmowy przeprowadzonej przez Michała Banasiaka. Jan Macháček - czeski felietonista i muzyk. Zajmuje się kwestiami politycznymi,…
  • Michał Banasiak
  • 3 października, 2023
  • Analiza, Indo-Pacyfik, Korea Południowa, Publikacje

Jak Polska i Korea Południowa korzystają na współpracy swoich przemysłów zbrojeniowych

Kontrakty na dostawy broni między Polską a Koreą Południową doprowadziły do bliskiej współpracy w sektorze obronnym między azjatyckim oraz europejskim…
  • Jakub Witczak
  • 28 września, 2023
  • Analiza, Europa, Publikacje

Forum Polsko-Czeskie 2023: Promocja Polski i Współpraca Polsko-Czeska. Wywiad z Dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze

Niniejszy tekst stanowi tłumaczenie transkrypcji rozmowy przeprowadzonej przez Michała Banasiaka. Maciej Ruczaj - absolwent Uniwersytetu Karola w Pradze, publicysta, analityk i…
  • Michał Banasiak
  • 26 września, 2023
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

Kamil Felka Kamil Alan Felka. Absolwent MBA oraz Akademii Obrony Narodowej. Zawodowo związany z przemysłem zbrojeniowym. Członek Rady Instytutu Nowej Europy.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Forum Polsko-Czeskie 2023: Jan Macháček o relacjach Polsko-Czeskich. Wywiad Instytutu Nowej Europy
    przez Michał Banasiak
    3 października, 2023
  • Jak Polska i Korea Południowa korzystają na współpracy swoich przemysłów zbrojeniowych
    przez Jakub Witczak
    28 września, 2023
  • Forum Polsko-Czeskie 2023: Promocja Polski i Współpraca Polsko-Czeska. Wywiad z Dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze
    przez Michał Banasiak
    26 września, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Europa Geopolityka Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2023 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas