Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
lis 13
Analiza, Polityka wewnętrzna, Prawa człowieka, Publikacje, Turcja

Zdani na łaskę i niełaskę prezydenta Recepa Tayyipa Erdoğana – rozważania na temat kondycji praw człowieka w Turcji

13 listopada, 2020

Artykuł w skrócie:

Zdani na łaskę i niełaskę prezydenta Recepa Tayyipa Erdoğana – rozważania na temat kondycji praw człowieka w TurcjiPobierz

– Okoliczności śmierci Ebru Timtik – prawniczki kurdyjskiego pochodzenia zajmującej się kwestią praw człowieka – wywołały oburzenie nie tylko w Turcji, ale także w Europie Zachodniej. Należała ona do jednej z wielu grup poddawanych represjom w Republice Turcji.

– Polityka tożsamościowa prowadzona przez prezydenta Recepa Tayyipa Erdoğana wyraźnie polaryzuje społeczeństwo tureckie, co jest widoczne między innymi w przekazie medialnym.

– Do głównych barier w zakresie demokratyzacji i ochrony praw człowieka w Turcji w dalszym ciągu można zaliczyć: nadużywanie przez władze stosowania ustawy antyterrorystycznej z 1991 roku w celu zwalczania oponentów krytycznych wobec rządu, ograniczanie możliwości zgromadzeń i wolności słowa, łamanie praw mniejszości etnicznych, a także naruszanie prawa do rzetelnego procesu sądowego i zasad równouprawnienia płci.

Wstęp

W marcu 2019 roku Ebru Timtik została skazana na 13 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności pod zarzutem związków z nielegalną organizacją znaną także jako Rewolucyjna Partia i Front Wyzwolenia (tur. Devrimci Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi, DHKP-C). Organizacja ta, uznana przez władze tureckie za terrorystyczną, była odpowiedzialna między innymi za zabójstwo prokuratora Mehmeta Selim Kiraza w marcu 2015 roku, a także za atak na konsulat generalny Stanów Zjednoczonych w Stambule w sierpniu 2015 roku[1]. Proces Ebru Timtik rozpoczął się w październiku 2019 roku i toczył się aż do momentu jej śmierci. Prawniczka, domagając się prawa do sprawiedliwego procesu, podjęła na początku stycznia 2020 roku decyzję o rozpoczęciu protestu głodowego. Zmarła 27 sierpnia 200 roku w wieku 42 lat, po 238 dniach głodówki w szpitalu w dzielnicy Bakırköy w Stambule[2]. Należała ona do Stowarzyszenia Współczesnych Prawników (tur. Çağdaş Hukukçular Derneği) znanego z krytycznego stanowiska wobec tureckiego rządu[3]. Wraz z grupą 18 pozostałych adwokatów zajmowała się między innymi kwestiami przymusowej relokacji, aktami przemocy ze strony policji oraz przypadkami tortur. Tragiczne okoliczności śmierci Ebru Timtik wywołały poruszenie w środowisku prawniczym. W opinii Alexis Deswaef – przewodniczącego belgijskiej Ligii Praw Człowieka wchodzącej w skład Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka, odpowiedzialność za śmierć Ebru Timtik ponoszą tureckie władze, które konsekwentnie odrzucały wezwania do uwolnienia prawniczki, bagatelizując jej stan zdrowia[4].

W wyrazie protestu

Odwołując się do artykułu 6. Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczącego prawa do rzetelnego procesu sądowego[5], Ebru Timtik do końca pozostała nieugięta[6]. Inną kobietą, która podobnie jak wspomniana wyżej prawniczka zdecydowała się na podjęcie strajku głodowego jest Leyla Güven – działaczka polityczna związana z prokurdyjskim ugrupowaniem politycznym Demokratycznej Partii Ludów (tur. Halkların Demokratik Partisi, HDP), a także Kongresem Demokratycznego Społeczeństwa zrzeszającego prawników oraz aktywistów zajmujących się kwestią praw człowieka. Leyla została aresztowana po tym, jak w krytyczny sposób odnosiła się do tureckiej operacji militarnej „Gałązka Oliwna” w regionie Afrin. Swój strajk rozpoczęła w październiku 2018 roku,  domagając się między innymi zakończenia izolacji Abdullaha Öcalana – lidera Partii Pracujących Kurdystanu (tr. Kürdistan İşçi Partisi, PKK) przebywającego od 1999 roku w więzieniu na wyspie İmralı[7]. Działaczka związana z HDP została zwolniona z więzienia w styczniu 2019 roku, po niespełna 3 miesiącach od rozpoczęcia protestu głodowego.

W tureckim więzieniu w dalszym ciągu przebywają Figen Yüksekdağ i Selahattin Demirtaş – założyciele HDP, zatrzymani przez turecką policję 4 listopada 2016 roku na mocy ustawy antyterrorystycznej. Warto zauważyć, że wspomniana ustawa z 1991 roku jest używana przez władze państwowe do zwalczania oponentów. Prokuratorzy posługują się wąską definicją terroryzmu i uzasadniają swoje stanowisko w tej kwestii groźbą naruszenia bezpieczeństwa narodowego. Wspomniany zapis prawny jest używany między innymi przeciwko ludności kurdyjskiej, w szczególności przeciwko sympatykom ugrupowania PKK i osobom powiązanym z ruchem Fetullaha Gülena. Aktywiści związani z ruchami ochrony praw człowieka donoszą, że wiele osób osadzonych i przebywających w więzieniach nie ma bezpośrednich związków z terroryzmem, a działania aparatu państwowego mają na celu osłabienie legalnej prokurdyjskiej opozycji.

Pandemia koronawirusa SARS-CoV-2 nie wpłynęła na złagodzenie podejścia wobec dziennikarzy, aktywistów i polityków opozycji przebywających w tureckich więzieniach. Jednak w kwietniu 2020 roku, na forum Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji (tur. Türkiye Büyük Millet Meclisi) z inicjatywy Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (tur. Adalet ve Kalkınma Partisi, AKP) oraz Partii Nacjonalistycznego Działania (tur. Milliyetçi Hareket Partisi, MHP) deputowani uchwalili ustawę umożliwiającą około 100 000 więźniów opuszczenie zakładów karnych  w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się wirusa. W odpowiedzi na przyjętą ustawę działacze z Amnesty International zwrócili się do Abdulhamita Güla – ministra sprawiedliwości, o uwolnienie „osób, które nigdy nie powinny trafić do więzienia”. Zaapelowano m.in. o uwolnienie Ahmeta Altana – dziennikarza i pisarza; Selahattin Demirtaşa – wspominanego wcześniej polityka związanego z prokurdyjskim ugrupowaniem HDP;  a także Osmana Kavala – działacza na rzecz społeczeństwa obywatelskiego i biznesmena[8]. Apele te nie zostały jednak wzięte pod uwagę, a wspomniane osoby nadal przebywają w zakładach karnych.

Plakat umieszczony w dzielnicy Kadıköy w Stambule, ukazujący wizerunek Selahattina Demirtaşa – współprzewodniczącego partii HDP w latach 2012-2018, obecnie przebywającego w więzieniu. Zdjęcie z prywatnego archiwum autorki, Stambuł 2019.

Wróg numer jeden

Ludzi, którzy poprzez swoje działania ściągnęli na siebie niezadowolenie Recepa Tayyipa Erdoğana, jest znacznie więcej. Sprzymierzeńcem i sojusznikiem w budowaniu silnej Turcji był, obecnie zaliczany do grona największych wrogów prezydenta, charyzmatyczny kaznodzieja Fethullah Gülen, któremu rząd w Ankarze przypisuje odpowiedzialność za wywołanie puczu z 2016 roku. Władze związane z AKP domagają się od Stanów Zjednoczonych ekstradycji F. Gülena, przebywającego od 1999 roku w Pensylwanii, oficjalnie ze względów zdrowotnych. Trudno oprzeć się wrażeniu, że prezydent kreśląc obraz swojego największego wroga, zadbał o to, aby ten został także napiętnowany w sferze publicznej, stąd też w narracji AKP, ruch F. Gülena określany jest jako organizacja terrorystyczna (tur. Fetullahçı Terör Örgütü).

Niepokorni dziennikarze

Do grona nieprzychylnych władzy zostało zaliczonych także wielu dziennikarzy oraz pisarzy, którzy mieli odwagę przeciwstawić się narracji rządu bądź ujawnili informacje ukazujące AKP w niekorzystnym świetle. Aslı Erdoğan została zatrzymana miesiąc po nieudanej próbie puczu w 2016 roku. Pisarka oraz felietonistka, która po kilku miesiącach została zwolniona z aresztu, w gorzkich słowach odniosła się do kwestii wolności mediów w Turcji: „Dziennikarze w Turcji stąpają po kruchym lodzie – od 2006 praktycznie nie ma w Turcji wolnej prasy. Od tamtej pory – niezależnie od tego, co piszę – nie mam kontroli nad tym, co mnie spotka”[9]. W geście solidarności z Aslı Erdoğan oraz z innymi więźniami politycznymi przebywającymi w tureckich więzieniach 10 września 2016 r., na Rynku Głównym w Krakowie odbyła się manifestacja poparcia dla pisarki, która wielokrotnie zwracała opinii publicznej uwagę na liczne nadużycia armii tureckiej w położonej w południowo-wschodniej Turcji miejscowości Cize. Demonstranci pogrążeni w milczeniu wznosili transparenty z hasłami „Uwolnić więźniów politycznych”.  Jak wynika z danych zaprezentowanych na stronie internetowej amerykańskiej organizacji CPJ (ang. Committee to Protect Journalists, pl: Komitet Ochrony Dziennikarzy) w 2016 roku, kiedy w Turcji miała miejsce nieudana próba zamachu stanu w więzieniach przebywało 86 dziennikarzy, w 2019 roku liczba ta zmniejszyła się do 47 osób[10].

Podobnie jak Aslı Erdoğan, represjom ze strony aparatu państwowego został poddany Can Dündar. Redaktor naczelny tureckiej gazety „Cumhuriyet” został aresztowany 26 października 2015 r., po tym jak opublikował kontrowersyjny artykuł, w którym opisał zjawisko przemytu broni dostarczanej do syryjskich bojowników przez turecki wywiad. Dziennikarzowi przedstawiono zarzut ujawnienia tajemnic państwowych. Can Dündar obecnie przebywa w Niemczech i kontynuuję swoją działalność prowadząc portal o nazwie Özgürüz (pl: Jesteśmy wolni). Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, że od wydarzeń z 15 lipca 2016 roku liczba wniosków o azyl w Niemczech składanych przez obywateli Turcji wyraźnie wzrosła. Jest to bezpośrednie następstwo zintensyfikowanych represji ze strony rządu tureckiego. Z państwa, które za sprawą raportów Amnesty International zyskało niepochlebną etykietę „największego na świecie więzienia dziennikarzy na świecie” do Republiki Federalnej Niemiec wyjeżdża elita intelektualna kraju, w tym dziennikarze, pisarze i dyplomaci. Pomiędzy 2013 a 2015 rokiem liczba wniosków składanych przez Turków o azyl w RFN wyniosła blisko tysiąc osiemset natomiast w 2019 roku odnotowano istotny wzrost i liczba ta wyniosła ponad jedenaście tysięcy[11].

Wzmożona kontrola

Przyglądając się danym opublikowanym przez Freedom House w corocznym raporcie „Freedom in the World” można odnieść wrażenie, że deklarowane przez turecką elitę rządzącą przywiązanie do wartości demokratycznych pozostaje w znacznej mierze obecne jedynie w sferze deklaratywnej. W rankingu z 2020 roku Turcja została sklasyfikowana jako państwo, które jest pozbawione wolności – „not free”[12].  Ocena przedstawiona w raporcie odnosi się przede wszystkim do wydarzeń z 2019 roku, jednakże warto także zwrócić uwagę na szerszy kontekst oraz wydarzenia z poprzednich lat. Tłem przebiegu kampanii referendalnej z 16 kwietnia 2017 roku, w której to opinii publicznej poddano pod głosowanie możliwość zmiany ustrojowej i przejścia od systemu parlamentarno-gabinetowego na rzecz wprowadzenia systemu prezydenckiego, były stan wyjątkowy – wprowadzony po próbie zamachu stanu z lipca 2016 roku – i kontrola państwa nad sektorem medialnym. Podobnie sytuacja kształtowała się w trakcie przebiegu czerwcowych wyborów parlamentarnych i prezydenckich w Turcji z 2018 roku. Warunki konkurencji w mediach ze względu na stan wyjątkowy oraz fakt, że państwo kontroluje blisko dziewięćdziesiąt procent sektora medialnego, były wówczas bardzo trudne. Jeden z kandydatów reprezentujących prokurdyjskie ugrupowanie Demokratycznej Partii Ludów Selahattin Demirtaş, kandydował przebywając w więzieniu. Te dwa czynniki spowodowały, że w kwietniu 2017 roku przeciwnicy systemu prezydenckiego a także kandydaci ubiegający się o urząd prezydenta w czerwcu 2018 roku nie mieli równych szans na zaprezentowanie swoich postulatów, co w sposób negatywny wpłynęło na pluralizm światopoglądowy, istotny dla procesów demokratyzacji. Ubiegły rok w Turcji także był pełen licznych niepokojących działań, między innymi mających na celu osłabienie wpływów legalnej opozycji, o czym przekonała się Canan Kaftancıoğlu. Działaczka polityczna, która przyczyniła się do sukcesu opozycyjnej Republikańskiej Partii Ludowej (tr. Cumhuriyet Halk Partisi, CHP) i Ekrema İmamoğlu w powtórzonych wyborach samorządowych z 23 czerwca 2019 roku w Stambule, została oskarżona o rozpowszechnianie terrorystycznej propagandy i obrażanie instytucji publicznych w tym głowy państwa[13].

Kobieca natura widziana z męskiej perspektywy

Biorąc pod uwagę dane statystyczne zaprezentowane w raporcie Global Gender Gap Report z 2020 roku, kobiety w Turcji również nie mają powodów do zadowolenia. Według statystyk pochodzących z wymienionego dokumentu przygotowywanego przez Światowe Forum Ekonomiczne, Turcja znajduje się na 130 miejscu wśród 149 uwzględnionych państw (w 2006 roku zajmowała 105 miejsce w rankingu)[14]. Informacje te korespondują z jedną z wypowiedzi R.T. Erdoğana, wygłoszoną na zjeździe poświęconym prawom kobiet w 2014 roku. Polityk obwieścił opinii publicznej, że kobiety i mężczyźni nie mogą być traktowani równo „ponieważ to jest przeciwko prawom natury”[15].  Swoje stanowisko w tej kwestii uzasadnił biologicznymi różnicami, które występują pomiędzy płciami, podkreślając „delikatną naturę” kobiet[16].  Kolejna kontrowersyjna wypowiedź prezydenta miała miejsce w czasie przemówienia w czerwcu 2016 roku, podczas otwarcia nowej siedziby Stowarzyszenia Tureckich Kobiet (tur. Kadın ve Demokrasi Derneği,KADEM). Prezydent R.T. Erdoğan nie ukrywał swoich konserwatywnych poglądów na temat roli kobiety w społeczeństwie. Według rekomendacji polityka gloryfikującego macierzyństwo, kobieta powinna urodzić minimum troje dzieci, ponieważ jak podkreślił, życie kobiety odrzucającej macierzyństwo jest „niekompletne”[17].

Głos kobiet

Tureckie feministki nie szczędzą słów krytyki wobec elit politycznych AKP i potrafią okazywać swoje niezadowolenie, czemu dały wyraz niejednokrotnie, między innymi podczas Międzynarodowego Dnia Kobiet 8 marca 2019 roku[18]. Wówczas policja użyła gazu pieprzowego wobec demonstrantek zgromadzonych na placu Taksim w Stambule. W grudniu 2019 roku wobec 25 kobiet, które uczestniczyły w manifestacji, podczas której wykonywano feministyczny protest song  „Las Tesis” mający na celu zwrócić uwagę na problem przemocy wobec kobiet, policja wszczęła śledztwo[19]. Wbrew oczekiwaniom głowy państwa, nie wszystkie mieszkanki Turcji są zadowolone z tego, że R.T. Erdoğan otwarcie mówi im jak powinno wyglądać ich życie, niektóre z nich prezentują zgoła odmienne stanowisko. Polityczka o kurdyjskich korzeniach Sebahat Tuncel we wrześniu tego roku została skazana na karę jedenastu miesięcy więzienia za słowa wypowiedziane w 2016 roku, kiedy to określiła prezydenta R.T. Erdoğana  „wrogiem kobiet i Kurdów”. W tym miejscu należy zauważyć, że turecki kodeks karny kryminalizuje obrażanie głowy państwa, za czyn ten grozi kara do czterech lat pozbawienia wolności. Tym samym Sebahat Tuncel – była współprzewodnicząca Demokratycznej Partii Regionów (DBP – powiązana z prokurdyjskim ugrupowaniem HDP) , dołączyła do grona tysięcy osób, skazanych na karę więzienia za obrazę prezydenta Turcji[20]. Liczba osób poddanych śledztwu w sprawie wygłoszenia zniewagi pod adresem R.T. Erdoğana w 2019 roku wyniosła ponad dwadzieścia sześć tysięcy[21].

Zachód w perspektywie Ankary

W tym miejscu warto zadać pytanie, gdzie w całej tej sytuacji podziewa się Zachód? Według tureckich przywódców politycznych, państwa europejskie powinny uderzyć się w pierś. Nie tylko w Niemczech, ale także między innymi we Francji oraz w Holandii[22], rozwija swoją działalność kurdyjskie ugrupowanie PKK – uznawane przez decydentów politycznych w Ankarze za jawne zagrożenie dla integralności terytorialnej państwa tureckiego, to tam także działają niepokorni satyrycy, tacy jak między innymi Jan Böhmermann, który w marcu 2016 w niepochlebny sposób scharakteryzował prezydenta Turcji, przyczyniając się do wzrostu napięcia na linii Ankara-Berlin. Polityka tożsamościowa prowadzona przez prezydenta R.T. Erdoğana wyraźnie polaryzuje społeczeństwo tureckie, co jest dobrze widoczne w przekazie medialnym oraz w prasie. Dzienniki podążające za retoryką administracji rządowej przedstawiają Niemcy jako państwo sprzyjające terrorystom, a Niemców jako popierających wrogów Turcji[23]. Nie należy zapominać także o Stanach Zjednoczonych – w Pensylwanii w dalszym ciągu przebywa domniemany sprawca puczu z 2016 roku – Fethullah Gülen. Ponadto władze tureckie w dalszym ciągu nie mogą wybaczyć USA, że za czasów administracji Baracka Obamy udzielały one wsparcia dla Ludowych Jednostek Samoobrony (YPG) – postrzeganych przez  administrację w Ankarze za przedłużenie Partii Pracujących Kurdystanu – w Syrii.

Wnioski i refleksje

Okoliczności śmierci Ebru Timtik sprawiły, że do dyskusji na nowo powróciła kwestia kondycji praw człowieka w Turcji. Powyższe rozważania dotyczące wybranych obszarów życia społeczno-politycznego pozwalają na sformułowanie hipotezy, że do głównych barier w zakresie demokratyzacji i ochrony praw człowieka w Turcji można zaliczyć nadużywanie przez władze stosowania ustawy antyterrorystycznej z 1991 roku w celu zwalczania oponentów krytycznych wobec rządu, ograniczanie możliwości zgromadzeń i wolności słowa, łamanie praw mniejszości etnicznych, a także naruszanie prawa do rzetelnego procesu sądowego i zasad równouprawnienia płci. Biorąc pod uwagę charakter funkcjonowania obecnego modelu politycznego opartego w głównej mierze na dominacji jednostki, a także zaangażowanie Turcji w Syrii i ochłodzenie relacji na linii Ankara-Bruksela, trudno w najbliższym czasie spodziewać się gwałtownej poprawy w zakresie demokratyzacji i poszanowania wolności jednostek w Turcji.

*Artykuł powstał na kanwie lektury książki: A. Szymańskiego „Między islamem a kemalizmem. Problem demokracji w Turcji”, Warszawa 2008, a także w odwołaniu do pracy magisterskiej autorki „Problematyka ochrony praw człowieka w relacjach UE-Turcja pod rządami AKP w latach 2002-2016”.

Pozostałe źródła:

Almanya’dan PKK itirafı! Destek üzerine destek veriyorlar,https://www.ahaber.com.tr/dunya/2020/07/11/almanyadan-pkk-itirafi-destek-uzerine-destek-veriyorlar, dostęp: 30.10.2020.

Amnesty International, Turkey 2019,https://www.amnesty.org/en/countries/europe-and-central-asia/turkey/report-turkey/#_ednref8, dostęp: 30.10.2020.

Amnesty International, Uwolnijmy osoby niesprawiedliwie więzione i zagrożone Covid-19, https://amnesty.org.pl/akcje/turcja-uwolnijmy-osoby-niesprawiedliwie-wiezione-i-zagrozone-covid-19/, dostęp: 30.10.2020.

Bar Human Rights Committee of England & Wales, Statement regarding Ebru Timtik and Aytaç Ünsal – Turkish lawyers on hunger strike, https://www.barhumanrights.org.uk/turkey-statement-regarding-ebru-timtik-and-aytac-unsal-turkish-lawyers-on-hunger-strike/, dostęp: 30.10.2020.

Bayraklı Enes., Hasan Basri Yalçın, Murat Yeşiltaş, Avrupa’da PKK, [w:]Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı, Enes Bayraklı, Hasan Basri Yalçın, Murat Yeşiltaş,Avrupa’da PKK Yapılması, Stambuł 2019.

Borkowska M., Asli Erdogan: Całe życie słyszę – „Wierzysz, że jesteś pisarką, a jesteś wariatką!”, http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53662,19553286,czuje-sie-bardziej-bezdomna-niz-wiekszosc-osob-ktore-znam.html, dostęp: 22.08.16.

Committee to Protect Journalists, Turkey, https://cpj.org/europe/turkey/, dostęp: 30.10.2020.

Freedom House, Turkey,https://freedomhouse.org/country/turkey/freedom-world/2020, dostęp: 30.10.2020.

International Federation for human rights,Turkey: Authorities are responsible for Ebru Timtik’s death in custody, https://www.fidh.org/en/issues/human-rights-defenders/turkey-authorities-are-responsible-for-ebru-timtik-s-death-in-custody, dostęp: 30.10.2020.

İnsan Hakları Derneği, Türkiye Hapishanelerinde Devam Eden Açlık Grevleri Tespit ve Değerlendirme Raporu, https://www.ihd.org.tr/turkiye-hapishanelerinde-devam-eden-aclik-grevleri-tespit-ve-degerlendirme-raporu-2/, dostęp: 30.10.2020.

Jailed Kurdish politician handed another year for insulting Turkey’s Erdogan,

https://www.reuters.com/article/us-turkey-erdogan-kurds/jailed-kurdish-politician-handed-another-year-for-insulting-turkeys-erdogan-idUSKCN26D17B?fbclid=IwAR3vN0J-, dostęp: 30.10.2020.

Kadınlar Günü yürüyüşüne polis biber gazı ve plastik mermiyle müdahale etti,https://tr.euronews.com/2019/03/08/istanbul-da-binlerce-kad-n-8-mart-feminist-gece-yuruyusu-icin-bir-arada, dostęp: 30.10.2020.

Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Rzym.1950.11.04, Artykuł  6 Prawo do rzetelnego procesu sądowego,https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/konwencja-o-ochronie-praw-czlowieka-i-podstawowych-wolnosci-rzym-1950-16795332/art-6, dostęp: 30.10.2020.

Krzysztoszek A., Zmarła Ebru Timtik, kurdyjska aktywistka na rzecz praw człowieka. Po 238 dniach strajku głodowego, https://www.euractiv.pl/section/polityka-zagraniczna-ue/news/zmarla-ebru-timtik-kurdyjska-aktywistka-na-rzecz-praw-czlowieka-po-238-dni-strajku-glodowego/, dostęp: 30.10.2020

Recep Tayyip Erdoğan: ‘women not equal to men’, https://www.theguardian.com/world/2014/nov/24/turkeys-president-recep-tayyip-erdogan-women-not-equal-men, dostęp: 30.10.2020.

Spancerska A., Turcja: Szefowa opozycji skazana – „odwet” za zwycięstwo w Stambule?, http://obserwatormiedzynarodowy.pl/2019/10/02/turcja-szefowa-opozycji-skazana-odwet-za-zwyciestwo-w-stambule-spancerska/, dostęp: 30.10.2020.

Turkish lawyer Ebru Timtik dies on hunger strike after 238 days,https://english.alarabiya.net/en/News/middle-east/2020/08/28/Turkish-lawyer-Ebru-Timtik-dies-on-hunger-strike-after-238-days, dostęp: 30.10.2020.

Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı,http://www.mfa.gov.tr/dhkp-c.tr.mfa, dostęp:30.10.2020.

World Economic Forum, Global Gender Gap Report 2020, http://www3.weforum.org/docs/WEF_GGGR_2020.pdf, dostęp: 30.10.2020.

47.4 percent of Turkish asylum seekers granted protection in Germany in 2019, https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/11/47-4-percent-of-turkish-asylum-seekers-granted-protection-in-germany-in-2019/, dostęp: 30.10.2020.


[1] Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı,DHKP-C, http://www.mfa.gov.tr/dhkp-c.tr.mfa, dostęp: 13.10.2020.

[2] Al Arabiaya, Turkish lawyer Ebru Timtik dies on hunger strike after 238 days,https://english.alarabiya.net/en/News/middle-east/2020/08/28/Turkish-lawyer-Ebru-Timtik-dies-on-hunger-strike-after-238-days, dostęp:13.10.2020.

[3] A. Krzysztoszek, Zmarła Ebru Timtik, kurdyjska aktywistka na rzecz praw człowieka. Po 238 dniach strajku głodowego,https://www.euractiv.pl/section/polityka-zagraniczna-ue/news/zmarla-ebru-timtik-kurdyjska-aktywistka-na-rzecz-praw-czlowieka-po-238-dni-strajku-glodowego/

[4] Turkey: Authorities are responsible for Ebru Timtik’s death in custody,https://www.fidh.org/en/issues/human-rights-defenders/turkey-authorities-are-responsible-for-ebru-timtik-s-death-in-custody, dostęp: 13.10.2020.

[5] Art. 6. – Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Rzym.1950.11.04,https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/konwencja-o-ochronie-praw-czlowieka-i-podstawowych-wolnosci-rzym-1950-16795332/art-6, dostęp: 13.10.2020.

[6] Bar Human Rights Committee of England and Wales,Bar Statement regarding Ebru Timtik and Aytaç Ünsal – Turkish lawyers on hunger strike,https://www.barhumanrights.org.uk/turkey-statement-regarding-ebru-timtik-and-aytac-unsal-turkish-lawyers-on-hunger-strike/, dostęp:13.10.2020.

[7] İnsan Hakları Derneği,Türkiye Hapishanelerinde Devam Eden Açlık Grevleri Tespit ve Değerlendirme Raporu,https://www.ihd.org.tr/turkiye-hapishanelerinde-devam-eden-aclik-grevleri-tespit-ve-degerlendirme-raporu-2/, dostęp:13.10.2020.

[8] Amnesty International, Uwolnijmy osoby niesprawiedliwie więzione i zagrożone Covid-19,https://amnesty.org.pl/akcje/turcja-uwolnijmy-osoby-niesprawiedliwie-wiezione-i-zagrozone-covid-19/, dostęp: 13.10.2020.

[9] M. Borkowska., Asli Erdogan: Całe życie słyszę – „Wierzysz, że jesteś pisarką, a jesteś wariatką!”, http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53662,19553286,czuje-sie-bardziej-bezdomna-niz-wiekszosc-osob-ktore-znam.html, dostęp: 22.08.16.

[10] Committee to Protect Journalists, Turkey, https://cpj.org/europe/turkey/, dostęp: 13.10.2020.

[11] 47.4 percent of Turkish asylum seekers granted protection in Germany in 2019,https://www.duvarenglish.com/human-rights/2020/01/11/47-4-percent-of-turkish-asylum-seekers-granted-protection-in-germany-in-2019/,dostęp: 13.10.2020.

[12] Freedom House, Turkey, https://freedomhouse.org/country/turkey/freedom-world/2020, dostęp: 13.10.2020.

[13] A.Spancerska, Turcja: Szefowa opozycji skazana – „odwet” za zwycięstwo w Stambule?,http://obserwatormiedzynarodowy.pl/2019/10/02/turcja-szefowa-opozycji-skazana-odwet-za-zwyciestwo-w-stambule-spancerska/,dostęp:13.10.2020.

[14] World Economic Forum, Global Gender Gap Report 2020,  http://www3.weforum.org/docs/WEF_GGGR_2020.pdf,s.342,dostęp:13.10.2020.

[15] Recep Tayyip Erdoğan: ‘women not equal to men’,  https://www.theguardian.com/world/2014/nov/24/turkeys-president-recep-tayyip-erdogan-women-not-equal-men, dostęp: 06.03.17.

[16] Recep Tayyip Erdoğan: op.cit., dostęp:13.10.2020.

[17] Ibidem., dostęp: 13.10.2020.

[18] Kadınlar Günü yürüyüşüne polis biber gazı ve plastik mermiyle müdahale etti, https://tr.euronews.com/2019/03/08/istanbul-da-binlerce-kad-n-8-mart-feminist-gece-yuruyusu-icin-bir-arada, dostęp: 13.10.2020.  

[19] Amnesty International, Turkey 2019, https://www.amnesty.org/en/countries/europe-and-central-asia/turkey/report-turkey/#_ednref8, dostęp: 13.10.2020.

[20] Reuters, Jailed Kurdish politician handed another year for insulting Turkey’s Erdogan, https://www.reuters.com/article/us-turkey-erdogan-kurds/jailed-kurdish-politician-handed-another-year-for-insulting-turkeys-erdogan-idUSKCN26D17B?fbclid=IwAR3vN0J-, dostęp:13.10.2020.

[21] Reuters, Jailed Kurdish politician…op.cit., dostęp:13.10.2020.

[22] Enes Bayraklı., Hasan Basri Yalçın., Murat Yeşiltaş., Avrupa’da PKK, [w:]Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı, Enes Bayraklı, Hasan Basri Yalçın, Murat Yeşiltaş,Avrupa’da PKK Yapılması, Stambuł 2019, s. 5-37.

[23] Almanya’dan PKK itirafı! Destek üzerine destek veriyorlar, https://www.ahaber.com.tr/dunya/2020/07/11/almanyadan-pkk-itirafi-destek-uzerine-destek-veriyorlar, dostęp: 13.10.2020.

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
Aleksandra Spancerska Aleksandra Spancerska. Absolwentka stosunków międzynarodowych oraz międzynarodowych studiów kulturowych Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego (2017, 2019), doktorantka i asystentka w Katedrze Teorii i Historii Stosunków na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego, ekspertka ds. polityki wewnętrznej i zagranicznej Turcji.

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
  • Analiza, Europa, Publikacje, Unia Europejska

Raport Parlamentu Europejskiego o obcych ingerencjach w procesy demokratyczne

Europarlamentarzyści wzywają do skoordynowanych działań w zakresie przeciwdziałania obcym wpływom. Ostrzegają przed wzmożoną aktywnością o charakterze dezinformacyjnym przed wyborami do…
  • Ewelina Załuska
  • 7 czerwca, 2023
  • Analiza, Chiny, Filipiny, Indo-Pacyfik, Publikacje, USA

Prezydent Marcos Jr. – pomiędzy Chinami a Stanami Zjednoczonymi

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy. Zdaje się, że Filipiny za czasów prezydenta Ferdinanda…
  • Mikołaj Woźniak
  • 6 czerwca, 2023
  • Analiza, Indo-Pacyfik, Publikacje, USA

Strategiczne okrążenie. Ewolucja porozumienia AUKUS i jego znaczenie dla regionu Indo-Pacyfiku

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy. Na początku marca bieżącego roku, po 18 miesiącach…
  • Jakub Knopp
  • 25 maja, 2023
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

Aleksandra Spancerska Aleksandra Spancerska. Absolwentka stosunków międzynarodowych oraz międzynarodowych studiów kulturowych Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego (2017, 2019), doktorantka i asystentka w Katedrze Teorii i Historii Stosunków na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego, ekspertka ds. polityki wewnętrznej i zagranicznej Turcji.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Raport Parlamentu Europejskiego o obcych ingerencjach w procesy demokratyczne
    przez Ewelina Załuska
    7 czerwca, 2023
  • Prezydent Marcos Jr. – pomiędzy Chinami a Stanami Zjednoczonymi
    przez Mikołaj Woźniak
    6 czerwca, 2023
  • Strategiczne okrążenie. Ewolucja porozumienia AUKUS i jego znaczenie dla regionu Indo-Pacyfiku
    przez Jakub Knopp
    25 maja, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2023 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas