Stany Zjednoczone i Chiny znajdują się w kluczowym momencie XXI wieku, w którym kształtują się pozycje obydwu państw w przyszłym systemie międzynarodowym. Chiny nadal pozostają oddalone od pożądanego statusu gospodarki rozwiniętej, a zwalniająca gospodarka oraz narastające wyzwania wewnętrzne i międzynarodowe utrudniają jego osiągnięcie w przyszłości. Władze w Waszyngtonie stają natomiast w obliczu relatywnego osłabienia pozycji międzynarodowej USA w skutek błędnych decyzji strategicznych (Irak, Afganistan, Libia) oraz przesuwającego się ciężaru ekonomicznego w region Indo-Pacyfiku. Kluczem do utrzymania wysokiej dynamiki rozwojowej, budowy siły militarnej i sprostania presjom wewnętrznym w obydwu przypadkach będzie utrzymanie/zdobycie pozycji lidera w obszarze zaawansowanych technologii. Chiny zmuszone są do zdobycia przewagi w „krytycznych” sektorach gospodarki jak technologie telekomunikacyjne (5G), procesory i półprzewodniki czy sztuczna inteligencja. Dalsze obniżenie tempa wzrostu i brak odpowiednio szybkiej transformacji modelu rozwojowego może doprowadzić do klasycznej „pułapki średniego rozwoju”. Termin ten odnosi się do zjawiska, gdy wzrost gospodarczy państwa utrzymuje się na dodatnim poziomie, jednak nie pozwala on na nadrobienie ekonomicznego dystansu względem najbogatszych państw świata. Z tego względu władze w Pekinie dążą do zmiany roli Chin w światowym systemie gospodarczym z międzynarodowej „montowni” w lidera innowacyjności i produkcji towarów o wysokiej wartości dodanej. Wyrazem tych dążeń stała się strategia Made in China 2025, stawiająca ze cel osiągnięcie przewagi w strategicznych sektorach produkcji oraz podniesienie udziału produkowanych w kraju podzespołów do 40% w 2020 r. i 70% 2025 r.[1]. Skuteczna implementacja strategii Made in China 2025 wiązać się będzie z nasilającą się konkurencją na rynkach towarów … Czytaj dalej Transformacja technologiczna Chin jako wyzwanie dla Stanów Zjednoczonych cz. 2