Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
    • Analizy
    • Wideo
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
    • Raporty
    • Mapy
    • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE
  • Programy
    • Europa
    • Indo-Pacyfik
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
    • Bezpieczeństwo
    • Trójmorze
    • STRONA PROJEKTU
      TRÓJMORZE (ENG)
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera
  • TRÓJMORZE
  • PolskiPolski
    • EnglishEnglish
mar 01
Analiza, Koronawirus, Polityka wewnętrzna, Publikacje, Rosja

„Masowa” akcja szczepień po rosyjsku

1 marca, 2021
„Masowa” akcja szczepień po rosyjskuPobierz

Artykuł w skrócie:

– Dane statystyczne publikowane przez władze federalne na temat liczby zaszczepionych Rosjan przeciw COVID-19 znacznie różnią się i nie pokrywają z danymi z poszczególnych regionów.

– Pomimo faktu, że Rosja znacznie wcześniej rozpoczęła proces szczepień niż inne kraje, to znajduje się obecnie wśród państw o najniższym tempie szczepień.

– Rosyjska szczepionka Sputnik V jest traktowana przez Kreml, jako instrument polityczny oraz narzędzie międzynarodowego PR-u.

Początek 2021 roku przyniósł masowe akcje szczepień przeciwko COVID-19. Rosja na tle innych krajów nie jest pod tym względem wyjątkiem. Nie tylko jako pierwsza zarejestrowała szczepionkę przeciwko koronawirusowi, ale również oficjalnie, jako pierwsza rozpoczęła szczepienia. Decyzję tę Władimir Putin ogłosił już 5 grudnia 2020 r. 

Rosja „federalna” kontra Rosja „regionalna”

18 stycznia 2021 r. Rosja oficjalnie rozpoczęła „masowe” szczepienia przeciwko COVID – 19 (wcześniej były to szczepienia na „szeroką skalę”). Decyzja rosyjskiego prezydenta oznacza, że od tego dnia zaszczepić może się każdy, bez jakichkolwiek ograniczeń, także wiekowych. Jednak bardzo trudno ocenić faktyczne tempo szczepień w Rosji. Najpoważniejszym problemem w tym kontekście pozostaje brak wiarygodnych danych statystycznych (urzędnicy często nie publikują w ogóle raportów) oraz znaczne rozbieżności między oficjalnymi statystykami władz federalnych oraz danymi, jakimi dysponują władze regionalne. 

11 stycznia 2021 r. dyrektor generalny Rosyjskiego Funduszu Inwestycji Bezpośrednich (Российский фонд прямых инвестиций – РФПИ, RFPI), który finansował opracowanie oraz wyprodukowanie rosyjskiej szczepionki Sputnik V, Kiriłł Dmitrijew poinformował o ponad 1,5 mln zaszczepionych[1]. Liczba ta wywołała sporą konsternację wśród osób śledzących przebieg procesu szczepień w Rosji. Główny problem polegał na tym, że w żaden sposób nie pokrywała się ona z regionalnymi danymi Ministerstwa Zdrowia. Nawet uzupełnienie regionalnych statystyk o liczbę zaszczepionych medyków, osób pracujących w służbach mundurowych (w tym armii) czy nauczycieli, którzy nie są uwzględniani w oficjalnych statystykach, nie wyjaśniają tych rozbieżności. Mówi się zatem o trzy, a nawet pięciokrotnym zawyżeniu oficjalnych federalnych statystyk[2]. 

Prezentowane przez władze dane i sprzeczne informacje udzielane przez rosyjskich urzędników utrudniają, lub wręcz uniemożliwiają, ocenę rzeczywistego tempa akcji szczepień. I tak wystarczy prześledzić jedynie okres od 10 do 24 grudnia 2020 r., aby przekonać się o wielu nieścisłościach w prezentowanych statystykach. Już 10 grudnia dyrektor Centrum im. Gamalei[3] Aleksandr Gincburg (Александр Леонидович Гинцбург) ogłosił, że szczepionkę Sputnik V otrzymało ponad 150 tys. Rosjan[4] (czyli pięć dni po oficjalnym ogłoszeniu akcji szczepień). Natomiast 14 grudnia dyrektor RFPI poinformował o 200 tys. zaszczepionych osobach[5], podczas gdy dzień później minister zdrowia Michaił Muraszko dysponował danymi mówiącymi o kolejnych 28,5 tys. zaszczepionych[6]. 22 grudnia minister powiadomił o następnych ponad 52 tys., które otrzymały Sputnika V[7]. Największy poziom dezorientacji budzą jednak dane statystyczne podane do publicznej wiadomości 24 grudnia, kiedy Kiriłł Dmitrijew poinformował o 300 tys. zaszczepionych[8], natomiast Aleksandr Gincburg o ponad 650 tys[9]. 

Powyższe dane wyraźnie wykazują nieścisłości oraz wskazują na manipulację statystykami przez władze centralne, które znacznie je zawyżają. Dowodem są w tym przypadku raporty spływające z poszczególnych regionów. Tempo szczepień w poszczególnych podmiotach Federacji jest znacznie niższe niż w Moskwie czy Petersburgu, które są pod tym względem liderami i zaszczepiły największą liczbę swoich mieszkańców. Do 17 lutego w samej Moskwie zaszczepiono 555 tys. osób, o czym poinformowała zastępczyni mera miasta Anastasija Rakowa[10]. Natomiast 24 lutego agencja informacyjna Regnum ogłosiła, że w Petersburgu szczepionkę Sputnik V otrzymały 217 384 osoby, co stanowi 4% populacji metropolii[11] i plasuje miasto na trzecim miejscu w kraju (po Moskwie oraz obwodzie moskiewskim) pod względem liczby zaszczepionych przeciwko COVID-19[12]. 

Należy wyraźnie podkreślić, że tempo akcji szczepień w innych regionach nawet nie zbliżyło się do wyniku w obu tych aglomeracjach. 5 lutego rządowa agencja informacyjna TASS poinformowała, że na Dalekim Wschodzie udało się zaszczepić 125 tys. osób, co stanowi 1,5% populacji. Na przykład w Kraju Zabajkalskim do 5 lutego zaszczepiono niewiele ponad 19 tys. mieszkańców, na Kamczatce niespełna 6 tys., natomiast w Jakucji 24 tys. osób[13]. 

Na początku 2021 roku niezależny analityk Aleksandr Dragan zaprezentował obliczenia, zgodnie z którymi w 67 regionach Federacji, na które przypada 86% mieszkańców kraju, do końca zeszłego roku zaszczepiono 156 279 osób, co stanowi 0,12% populacji tych regionów. Swoje obliczenia opierał o dane regionalne. Wypada w tym miejscu przypomnieć, że wakcynacja „na szeroką skalę” trwała już wówczas od miesiąca. Oczywiście dane te należy powiększyć o liczby zaszczepionych żołnierzy, pracowników Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Rosgwardii, urzędników, policjantów, którzy nie są uwzględniani w prezentowanych statystykach (służby te dysponują własnymi danymi statystycznymi). Niemniej jednak również i w tych strukturach tempo szczepień pozostawia wiele do życzenia i trudno w ich przypadku mówić o „masowej” akcji[14]. 

Rozziew między Rosją „federalną” a „regionalną” w sposób obrazowy prezentują obliczenia redakcji Nowej Gaziety (Новая газета) opracowane na podstawie danych Bloomberga. Zgodnie z danymi federalnymi na dzień 10 stycznia w Rosji zaszczepiono 1,5 mln osób, co w przeliczeniu na sto osób daje 1,02 ukłucia na osobę. Współczynnik szybkości realizowanej wakcynacji wynosił wówczas 0,03, czyli znajdował się na poziomie Holandii czy Belgii, które proces szczepień rozpoczęły znacznie później niż Rosja. Natomiast biorąc pod uwagę dane regionalne na sto osób przypada 0,31 ukłuć, co współczynnik prędkości plasuje na poziomie 0,01. Wówczas Rosja znajduje się wśród państw o najniższym tempie szczepień[15]. 

Najnowsze dane opublikowane przez Bloomberga 18 lutego potwierdzają niewielkie tempo szczepień w Rosji. Agencja prasowa poinformowała o 2,2 mln zaszczepionych Rosjanach, co w przeliczeniu daje 35 tys. dziennych dawek szczepionki (należy jednak zaznaczyć, że są to statystyki opracowane na podstawie danych federalnych). Pod względem ogólnej liczby zaszczepionych plasuje to Rosję za takimi krajami jak: Hiszpania, Włochy, Chile czy Polska. Natomiast biorąc pod uwagę tempo szczepień w postaci dziennych zarejestrowanych dawek szczepionki, to Rosja znajduje się za takimi krajami jak chociażby Serbia czy Rumunia[16]. 

Liczba 2,2 mln zaszczepionych podana na podstawie oficjalnych statystyk federalnych również budzi pewne wątpliwości. Władze federalne 10 stycznia ogłosiły, że zaszczepiono 1,5 mln Rosjan, czyli po pięciu tygodniach od rozpoczęcia akcji wakcynacji (5 grudnia 2020 r.). Wygląda na to, że przez kolejne niespełna szczęść tygodni i miesiąc po rozpoczęciu „masowej” wakcynacji zaszczepiono jedynie 700 tys. osób. A zatem dowodzi to raczej znacznego spadku tempa akcji, aniżeli jej „masowości”. Świadczy raczej o dezinformacji, aniżeli rzetelnej informacji i uniemożliwia oszacowanie rzeczywistego tempa szczepień w Rosji.

W poszukiwaniu przyczyn nieefektywności rosyjskiej akcji szczepień

Przykład Rosji wyraźnie pokazuje, że ma obecnie miejsce globalny wyścig szczepień. Rywalizacja nie ogranicza się jedynie do poszukiwania nowych źródeł zaopatrzenia swojego kraju w szczepionki, ale obejmuje również współzawodnictwo między krajami o to, kto zaszczepi większy odsetek swojej populacji. Na tym polu niekwestionowanym liderem pozostaje Izrael. 

„Dyplomacja szczepionkowa” wydaje się być dzisiaj nowym obszarem stosunków międzynarodowych. Tak jak w przypadku dyplomacji klasycznej, tak również i w jej nowym typie Rosja nie chce pozostać na peryferii globalnego wyścigu, dlatego władze centralne nie chcą przyznać się do poważnych problemów, a może nawet porażki, w realizacji akcji szczepień. Godziłoby to w neoimperialny wizerunek Rosji, który Kreml stara się kreować.

Niemniej jednak władze rosyjskie stanęły także przed obiektywnymi trudnościami, które można podzielić na dwie grupy: pierwsza z nich ma charakter społeczny, druga logistyczny. 

Wśród społecznych czynników znacznie wpływających na efektywność procesu szczepień jest generalna niechęć Rosjan, by się szczepić. Aż 58% rosyjskiego społeczeństwa nie zamierza szczepić się ojczystą szczepionką Sputnik Vprzy uwzględnieniu, że preparat byłby bezpłatny a szczepienie nim dobrowolne. Interesujący jest również fakt, że sceptyczna wobec szczepień jest spora część krytyków Władimira Putina. Do głównych motywatorów antyszczepionkowej postawy wśród Rosjan należy zaliczyć: przedwczesne zakończenie fazy badań nad preparatem (30% respondentów), obawa przed skutkami ubocznymi (29%), natomiast 12% deklaruje się, jako przeciwnicy wszelkich szczepień[17]. Brak zainteresowania szczepionką w sposób obrazowy przedstawia sytuacja w dwudziestotysięcznym mieście Puszczino w obwodzie moskiewskim, gdzie między 16 a 30 stycznia na szczepienie zapisało się jedynie 717 osób[18]. 

Niemniej jednak antyszczepionkowa społeczna postawa nie jest jedyną przyczyną niskiej efektywności rosyjskiej akcji. Ostatnie dwa miesiące wyraźnie pokazały niewydolność rosyjskiej służby zdrowia oraz poważne problemy logistyczne. Sytuacji nie uzdrowiła nawet oficjalna standaryzacja procesu szczepień przez Ministerstwo Zdrowia, wprowadzająca reglamentacje dotyczące samego procesu wakcynacji, przechowywania, procedury odbioru i transportu preparatu[19]. Brak zainteresowania szczepieniami nie jest równomierny i nie wszędzie przychodnie świecą przysłowiowymi pustkami. Największe zainteresowanie szczepionką wykazują mieszkańcy regionu moskiewskiego i tutaj zwiększony społeczny „popyt” spowodował spore problemy z obsługą wszystkich zainteresowanych. Tylko między 14 a 21 stycznia w kolejce na szczepionkę oczekiwało 500 osób. Natomiast zgodnie z danymi regionalnego oddziału Ministerstwa Zdrowia na koniec stycznia kolejka wydłużyła się już do ponad 2 tys. osób[20]. 

Kuriozalna sytuacja powstała chociażby na Krymie, gdzie do końca zimy planowana jest dostawa 84 tys. dawek rosyjskiej szczepionki. W pierwszej kolejności będą szczepieni pracownicy służby zdrowia, których liczba jest szacowana na 40 tys., co oznacza, iż ich wakcynacja pochłonie niemal całą zimową dostawę Sputnika V. Przeciętnym obywatelom przyjdzie zatem oczekiwać na swoją kolej najwcześniej do marca. Co więcej, w czasie gdy mieszkańcy półwyspu czekają na szczepionkę, tuż obok przeprowadzana jest aktywna akcja szczepień wojskowych z Południowego Okręgu Wojskowego[21]. 

O skali problemów z dostępnością szczepionki w większości regionów świadczy także przykład Kaliningradu, który do końca 2020 r. otrzymał zaledwie 1042 dawki preparatu[22]. Natomiast na początku nowego roku do regionu trafiła wręcz śmiesznie niewielka liczba 850 dawek[23]. 

Rosja musi się zmierzyć także z takimi problemami logistycznym jak magazynowanie czy transport szczepionek. Preparat firmy Sputnik V powinien być przechowywany w temperaturze -18,5°C, dlatego nie wszystkie ośrodki i centra badawcze mogą sprostać tym wymogom z czysto technicznych powodów – braku odpowiedniego wyposażenia. Stopień kuriozalności wyżej opisanej sytuacji można zobrazować na przykładzie ośrodka badawczego w Ufie, gdzie szczepionka jest produkowana, ale już ze względu na braki sprzętowe nie może być przechowywana. Dlatego jest transportowana do obwodu moskiewskiego, gdzie jest magazynowana, a następnie z powrotem dystrybuowana do Ufy[24], by zaopatrzyć w preparat republikę Baszkortostanu.

Wnioski

Niewątpliwie rosyjską akcję szczepień trudno nazwać „masową”. Rosja, podobnie jak inne kraje, staje dzisiaj nie tylko przed wyzwaniami logistycznymi, ale również społecznymi –  jak zachęcić swoich obywateli, by chcieli się szczepić. I to właśnie czynnik społeczny pozostaje największym wyzwaniem. Niestety brak społecznego zaufania do rodzimej szczepionki nie jest jedynie przejawem antyszczepionkowej postawy, lecz także nieufności wobec władz.Kreml bierze dzisiaj udział w globalnym wyścigu szczepień. Traktuje pandemię i możliwości, jakie ona stwarza, jako swoistą dźwignię, pozwalającą Moskwie wyjść z międzynarodowej izolacji. Szczepionka jest przez Kreml traktowana, jako jeden z wielu instrumentów PR-u. Federalna „masowa” akcja szczepień służy kreowaniu wizerunku Rosji na arenie międzynarodowej, jako państwa nowoczesnego i zaawansowanego technologicznie. Demonstruje odporność rosyjskiej gospodarki na zachodnie sankcje, tworząc ontologiczną iluzję narodowej dumy w opozycji do Zachodu.  


[1] Algeria has become the first country in africa to register Sputnik V vaccine, https://sputnikvaccine.com/newsroom/pressreleases/algeria-has-become-the-first-country-in-africa-to-register-sputnik-v-vaccine/ (dostęp: 08.02.2021). 

[2] Интервью. Спутник-пять. Статистика Минздрава по вакцинации кажется завышенной в пять раз, если считать отдельно по «привитым» регионам. За цифрами следит маркетолог Александр Драган, Новая Газета, nr 5, 20 stycznia 2021,https://novayagazeta.ru/articles/2021/01/16/88738-sputnik-pyat (dostęp: 08.02.2021).

[3] Narodowe Badawcze Centrum Epidemiologii i Mikrobiologii im. N. F. Gamalei powstało w 1891 r. Jest obecnie wiodącym centrum badawczym w Rosji oraz na świecie. W 2014 r. Instytut Epidemiologii i Mikrobiologii im. Nikołaja Gamalei został połączony z Instytutem Wirusologii im. Iwanowskiego i podporządkowany Ministerstwu Ochrony Zdrowia FR.

Zob. История центра. Основные этапы истории, https://www.gamaleya.org/about/istoriya-tsentra/ (dostęp: 08.02.2021).

[4] Гинцбург сообщил о вакцинации „Спутником V” рекордного числа россиян, 10 grudnia 2020, https://www.interfax.ru/russia/740737 (dostęp: 08.02.2021).

[5] „Спутником V” вне клинических испытаний привили 200 тысяч россиян, 14 grudnia 2020, https://www.interfax.ru/russia/741248 (dostęp: 08.02.2021).

[6] Глава Минздрава объявил о начале вакцинации во всех регионах, 15 grudnia 2020, https://www.rbc.ru/society/15/12/2020/5fd8a0b79a7947259480b370 (dostęp: 08.02.2021).

[7] Заседание Координационного совета при Правительстве по борьбе с распространением новой коронавирусной инфекции на территории Российской Федерации, 22 grudnia 2020, http://government.ru/news/41191/ (dostęp: 08.02.2021).

[8] РФПИ оценил число привитых „Спутником V” россиян в 300 тыс. человек, 24 grudnia 2020, https://www.interfax.ru/russia/742863 (dostęp: 08.02.2021).

[9] Ibidem.

[10] Более 555 тыс. человек привились от COVID-19 в Москве, 17 lutego 2021, https://iz.ru/1125913/2021-02-17/bolee-555-tys-chelovek-privilis-ot-covid-19-v-moskve (dostęp: 18.02.2021). 

[11] Прививать от коронавируса начинают в торговых центрах Петербурга, 24 luty 2021, https://regnum.ru/news/society/3198417.html (dostęp: 24.02.2021). 

[12] В Санкт-Петербурге более 100 тысяч человек получили дозы вакцин от COVID-19, 6 luty 2021, https://www.kommersant.ru/doc/4681457 (dostęp: 18.02.2021).

[13] Массовая вакцинация в России. 500 тыс. прививок в Московском регионе и первые на Таймыре, 5 luty 2021, https://tass.ru/obschestvo/10635745 (dostęp: 18.02.2021). 

[14] 300 тысяч вместо 1,5 миллионов. Сколько россиян привились „Спутником”?, 12 stycznia 2021, https://www.svoboda.org/a/31043098.html(dostęp: 08.02.2021).

[15] Гонка уколов. Почему „массовая вакцинация” в России так и не началась, а другие страны опережают нас на порядок: исследование „Новой”, Новая газета, nr 6, 22 stycznia 2021, https://novayagazeta.ru/articles/2021/01/20/88796-gonka-ukolov (dostęp: 09.02.2021).

[16] More Than 186 Million Shots Given: Covid-19 Tracker, 18 luty 2021, https://www.bloomberg.com/graphics/covid-vaccine-tracker-global-distribution/ (dostęp: 18.02.2021).

[17] Коронавирус: страхи и вакцина, 28.12.2020, https://www.levada.ru/2020/12/28/koronavirus-strahi-i-vaktsina/ (dostęp: 09.02.2021).

[18] Зигзаги „Спутника V”. Как вакцинируются регионы, „Новая газета”, nr 6, 22 stycznia 2021, https://novayagazeta.ru/articles/2021/01/21/88798-zigzagi-sputnika-v-kak-vaktsiniruyutsya-regiony (dostęp: 09.02.2021).

[19] Минздрав России стандартизировал правила проведения вакцинации от COVID-19, 19 stycznia 2021,https://minzdrav.gov.ru/news/2021/01/19/15879-minzdrav-rossii-standartiziroval-pravila-provedeniya-vaktsinatsii-ot-covid-19 (dostęp: 09.02.2021).

[20] Ibidem. 

[21] Ibidem. 

[22] Калининградские медики ждут новой партии вакцины „Спутник V„, первая уже использована, 29 grudnia 2020, https://www.interfax-russia.ru/northwest/main/kaliningradskie-mediki-zhdut-novoy-partii-vakciny-sputnik-v-pervaya-uzhe-ispolzovana (dostęp: 09.02.2021).

[23] Питахина, Наталия, Новая партия вакцины от коронавируса предназначена для групп риска, 11 stycznia 2021,https://kaliningrad.rbc.ru/kaliningrad/11/01/2021/5ffc73ad9a79471e20299’.5db (dostęp: 09.02.2021).

[24] Интервью. Спутник-пять. Статистика Минздрава по вакцинации кажется завышенной в пять раз, если считать отдельно по „привитым” регионам. За цифрами следит маркетолог Александр Драган, Новая газета, nr 5, 20 stycznia 2021,https://novayagazeta.ru/articles/2021/01/16/88738-sputnik-pyat (dostęp: 09.02.2021).

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
Julita Komosa Julita Komosa. Doktorantka w Instytucie Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk. Prowadzi własny projekt badawczy pt. Historia a polityka. Ukraina w rosyjskiej podręcznikowej narracji historycznej: ewolucja idei, celów, instrumentów. W swojej pracy naukowej zajmuje się szeroko pojęto rosyjską polityką historyczną Rosji wobec Ukrainy ze szczególnym uwzględnieniem okresu po 2014 r.

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
  • Analiza, Publikacje, Wywiad

Forum Polsko-Czeskie 2023: Jan Macháček o relacjach Polsko-Czeskich. Wywiad Instytutu Nowej Europy

Niniejszy tekst stanowi tłumaczenie transkrypcji rozmowy przeprowadzonej przez Michała Banasiaka. Jan Macháček - czeski felietonista i muzyk. Zajmuje się kwestiami politycznymi,…
  • Michał Banasiak
  • 3 października, 2023
  • Analiza, Indo-Pacyfik, Korea Południowa, Publikacje

Jak Polska i Korea Południowa korzystają na współpracy swoich przemysłów zbrojeniowych

Kontrakty na dostawy broni między Polską a Koreą Południową doprowadziły do bliskiej współpracy w sektorze obronnym między azjatyckim oraz europejskim…
  • Jakub Witczak
  • 28 września, 2023
  • Analiza, Europa, Publikacje

Forum Polsko-Czeskie 2023: Promocja Polski i Współpraca Polsko-Czeska. Wywiad z Dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze

Niniejszy tekst stanowi tłumaczenie transkrypcji rozmowy przeprowadzonej przez Michała Banasiaka. Maciej Ruczaj - absolwent Uniwersytetu Karola w Pradze, publicysta, analityk i…
  • Michał Banasiak
  • 26 września, 2023
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

Julita Komosa Julita Komosa. Doktorantka w Instytucie Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk. Prowadzi własny projekt badawczy pt. Historia a polityka. Ukraina w rosyjskiej podręcznikowej narracji historycznej: ewolucja idei, celów, instrumentów. W swojej pracy naukowej zajmuje się szeroko pojęto rosyjską polityką historyczną Rosji wobec Ukrainy ze szczególnym uwzględnieniem okresu po 2014 r.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Forum Polsko-Czeskie 2023: Jan Macháček o relacjach Polsko-Czeskich. Wywiad Instytutu Nowej Europy
    przez Michał Banasiak
    3 października, 2023
  • Jak Polska i Korea Południowa korzystają na współpracy swoich przemysłów zbrojeniowych
    przez Jakub Witczak
    28 września, 2023
  • Forum Polsko-Czeskie 2023: Promocja Polski i Współpraca Polsko-Czeska. Wywiad z Dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze
    przez Michał Banasiak
    26 września, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Europa Geopolityka Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2023 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas