Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Raporty
  • Publikacje
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Raporty
  • Publikacje
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
paź 14
Bezpieczeństwo, Dyplomacja, Publikacje, Ukraina

Paradyplomacja w warunkach wojennych – wsparcie dla Ukrainy na poziomie miast i regionów

14 października, 2022

Współpraca miast i regionów z różnych państw może być realizowana na wielu poziomach i dotykać wielu kwestii – kultury, nauki, sportu, biznesu czy turystyki. Jednak po 24 lutym w przypadku ukraińskich samorządów i ich partnerów w zasadzie skupia się ona wyłącznie na zapewnieniu jak największej pomocy.

Od rozpoczęcia pełnoskalowej rosyjskiej inwazji na Ukrainę minęło już ponad 230 dni. W tym czasie zginęło ponad 6 tysięcy[1] ukraińskich cywilów, ponad 9 tysięcy zostało rannych, udokumentowano prawie 40 tysięcy przypadków zbrodni wojennych. Około 120 tysięcy cywilnych budynków zostało zniszczonych. Rosja wystrzeliła ponad 3,5 tysiąca rakiet, z których większość spadła na ukraińskie miasta.

To właśnie one stały się głównymi celami. Tuż po rozpoczęciu wojny zagraniczni partnerzy natychmiastowo rozpoczęli pomoc dla ukraińskich miast i obwodów. Nie sposób wymienić i opisać wszystkie przykłady, stąd też artykuł przedstawia jedynie wybrane.

Według danych Związku Miast Ukrainy z początku marca 2022 roku, ponad 100 ukraińskich miast posiadało około 700 zagranicznych partnerów[2]. Ze względu na bliskość geograficzną szczególnie istotne jest wsparcie ze strony samorządów z europejskich państw. Przed rosyjską inwazją ukraińskie miejscowości posiadały minimum jednego partnera w 24 z 27 państw członkowskich Unii Europejskiej. Dominowały tutaj miejscowości z Polski. Aż 126 miejscowości z Ukrainy posiadało jakąś formę oficjalnej współpracy z polskimi odpowiednikami. 52 ukraińskie miejscowości miały partnera w Niemczech, a 28 w Bułgarii. Na czwartym miejscu znalazła się Litwa – 27 ukraińskich miejscowości miało umowy o partnerstwie z litewskimi miejscowościami[3].

Miasta i regiony aktywnie zaangażowały się w pomoc Ukrainie i Ukraińcom od samego początku. W ciągu pierwszych kilku dni wojny fińskie miasta zebrały ok. 1,5 miliona EUR pomocy humanitarnej dla Ukrainy. Na początku marca województwo warmińsko-mazurskie zdecydowano o przekazani 200 tysięcy PLN z budżetu samorządu na pomoc materialną dla partnerskiego obwodu rówieńskiego[4]. W marcu Kijów otrzymał od swojego siostrzanego miasta Monachium 15 wagonów kolejowych z pomocą humanitarną, lekarstwami i sprzętem medycznym. Docierały także pierwsze transporty ze wsparciem od między innymi Warszawy. Bułgarski Plewen rozpoczął wysyłki leków, śpiworów czy agregatów prądotwórczych do Mikołajowa. Czerniowce z kolei dość szybko zaczęły otrzymywać pomoc od swoich dwóch miast partnerskich – Suczawy z Rumunii i Konina z Polski. Co ciekawe, Konin zapewniał nie tylko lekarstwa, żywność czy odzież, ale także krótkofalówki i hełmy dla wojska[5]. Ograniczone (wynikające z natury ustrojów państw i możliwości samorządów) wsparcie dla Ukraińskich Sił Zbrojnych i Obrony Terytorialnej zapewniały także inne miasta. Można tu wspomnieć między innymi o Ciechanowie, który wysłał do Chmielnickiego drony i noktowizory[6].

Zgodnie z badaniami przeprowadzonymi w ramach ukraińskiego programu „Transparent Cities” od 24 lutego do 27 maja 50 ukraińskich miast z Rankingu Transparentności otrzymało wsparcie od swoich zagranicznych partnerów prawie 150 razy. Najwięcej pomocy skierowały miasta z Polski – 53,62% ogólnej wartości. Na drugim miejscu znalazły się miasta niemieckie – 15,46%, a na trzecim miasta rumuńskie – 8,25%. Wśród głównych produktów dostarczanych w ramach pomocy znajdowały się: żywność (22,3%), leki (18,6%) oraz artykuły higieniczne i gospodarstwa domowego (16,8%)[7].

W ciągu pierwszych 50 dni wojny Lwów, który stał się hubem pomocowym, od swoich miast partnerskich otrzymał łącznie 3,4 tony pomocy humanitarnej. 85% z niej zostało potem rozdysponowane do innych miast i wsi w Ukrainie[8]. Stan Maryland na początku maja wysłał do Odessy – miasta partnerskiego Baltimore pomoc o łącznej wartości 5 milionów USD. W jej skład wchodziły leki, opatrunki, jak również 95 respiratorów, 50 inhalatorów oraz blisko 200 sztuk kamizelek kuloodpornych, które przekazała Policja Stanowa Maryland[9].

Wiele ukraińskich miast podpisywało umowy o współpracy w momencie, gdy Ukraina była jeszcze częścią Związku Radzieckiego. Przykładem może być Charków i amerykańskie Cincinnati, które zawiązały partnerstwo w 1989 roku.

Przez 33 lata współpraca była nieustannie utrzymywana: organizowane były wymiany uczniów i wystawy kulturalne, a społeczność żydowska w Cincinnati pomogła odnowić synagogę w Charkowie. Władze amerykańskiego miasta niemal tuż po rosyjskiej inwazji rozpoczęły zbiórkę funduszy, żywności i leków, a Departament Policji Cincinnati przekazał władzom Charkowa prawie 1000 hełmów. Tylko do połowy kwietnia charkowski oddział Czerwonego Krzyża otrzymał od amerykańskiego miasta ponad 80 tysięcy USD. Co więcej, Cincinnati zaczęło również przekazywać wsparcie finansowe dla otaczających Charków miejscowości[10].

Burmistrz Florencji i jednocześnie przewodniczący sieci Eurocities Dario Nardella zainicjował akcję #CitiesWithUkraine. 12 marca w wielu miastach w Europie miały miejsce wiece poparcia i solidarności z Ukrainą, na których potępiono także działania Rosji. Odbyły się one między innymi w Amsterdamie, Bolonii, Brukseli, Edynburgu, Frankfurcie, Mediolanie, Paryżu, Rzymie, Sewilli, Sztokholmie czy Tiranie. Na Placu Św. Krzyża we Florencji zgromadziło się około 35 tysięcy osób. Na żywo przemówił do nich Wołodymyr Zełenski. Jednak przesłanie prezydenta Ukrainy usłyszało wtedy znacznie więcej osób, ponieważ w inicjatywie udział wzięło co najmniej 177 innych miast – w wielu z nich mieszkańcy także mieli okazję wysłuchać słów Zełenskiego[11].

Miasta partnerskie nie tylko zapewniały i zapewniają pomoc humanitarną, ale również od samego początku rosyjskiej inwazji rozpoczęły przyjmowanie Ukraińców, którzy zmuszeni byli uciekać ze swoich domów. Największy od czasów II wojny światowej napływ uchodźców w Europie, szczególnie w ciągu pierwszych kilku tygodniach od rozpoczęcia rosyjskiej inwazji, stał się wyzwaniem nie tylko dla władz krajowych, ale także i dla samorządów.

Szczególnie dotknęło to miasta i regiony położone blisko granic z Ukrainą. We wspólnym oświadczeniu „Cities need more support for Ukrainian refugees” z maja 2022 roku 170 przedstawicieli miast-członków sieci Eurocities, wskazało, że miasta muszą być aktywnie zaangażowane w unijne i krajowe plany związane z przyjmowaniem uchodźców z Ukrainy, jak również potrzebują funduszy unijnych i krajowych, aby wzmocnić własne usługi socjalne i koordynować reakcje społeczeństwa na przyjmowanie uchodźców[12].

Po 24 lutego nawiązanych zostało wiele nowych oficjalnych relacji pomiędzy miastami z Ukrainy i innych państw. Umowy o dwustronnej współpracy dają miastom, które je podpisują, szansę. między innymi, na wymiany edukacyjne i kulturalne, wzajemny rozwój turystyki, biznesu czy handlu oraz przyciąganie inwestycji. Z 50 ukraińskich miast z Rankingu Transparentności od „Transparent Cities”[13] 17 z nich zyskało minimum jednego nowego zagranicznego partnera[14]. Podpisały one w sumie 35 umów o współpracy z miastami i regionami z Europy i Ameryki Północnej. Najwięcej, bo aż siedem umów podpisał Kijów[15]. Najwięcej nowych partnerów pochodzi z Francji, Niemiec, Stanów Zjednoczonych i Polski. Co istotne, w wielu przypadkach inicjatywa w sprawie nawiązania oficjalnych siostrzanych lub partnerskich relacji wychodziła nie od ukraińskich, ale zagranicznych miast. Przykładowo francuskie Bourges zaproponowało partnerstwo z Korosteniem, włoska Wenecja z Odessą, a polska Gdynia z Żytomierzem.

Tabela 1. Spis nowych miast partnerskich ukraińskich miast. Źródło: opracowanie własne na podstawie informacji od „Transparent Cities” i stron miast.

Miasto w UkrainieNowe miasta partnerskie
KijówParyż, Lyon, Marsylia (Francja), Madryt, Barcelona (Hiszpania), Hamburg (Niemcy), Oslo (Norwegia)
ŻytomierzGdynia (Polska), Pardubice (Czechy), Vila Nova de Famalicão (Portugalia)
CzerniowceDusseldorf, Mannheim (Niemcy), Metz (Francja)
OdessaWenecja (Włochy), Miami, Miami Beach (USA)
Kamieniec PodolskiHautmont (Francja), Brantford (Kanada)
RówneEast Brunswick, Federal Way (USA)
CharkówLublin (Polska), Turku (Finlandia)
MikołajówBurgas (Bułgaria), Hanower (Niemcy)
Włodzimierz WołyńskiRosienie (Litwa)
DnieprKolonia (Niemcy)
DrohobyczSablé-sur-Sarthe (Francja), Hrastnik (Słowenia)
Iwano-FrankiwskTabor (Czechy)
KorosteńBourges (Francja)
ChmielnickiPraga* (Czechy), rejon święciański (Litwa)
CzerwonohradMariampol (Litwa)
CzerkasyValmiera (Łotwa)
CzernihówRzeszów (Polska)
* Władze Chmielnickiego podpisały na razie umowę nie z miastem, a jedną z dzielnic – Praha 6.

Nawiązywanie współpracy następuje także na poziomie mniejszych miejscowości i gmin. Można tu wspomnieć choćby o trzech polsko-ukraińskich przykładach. W maju Ostrołęka została miastem partnerskim ukraińskiego miasta Sokal, a Świnoujście ukraińskiego Truskawca. W lipcu z kolei została podpisana wstępna umowa o nawiązaniu stosunków partnerskich pomiędzy miastem Debrzno oraz ukraińską gminą Ruska Polana. Co więcej, partnerstwo jest także zawiązywanie na poziomie regionów. W maju stan Missisipi i obwód chmielnicki zostały siostrzanymi regionami. Tym samym obwód chmielnicki stał się pierwszym obwodem w Ukrainie, który zyskał partnera w Stanach Zjednoczonych[16].

Można się spodziewać, że liczba ta będzie w kolejnych tygodniach i miesiącach rosnąć. Co najmniej trzy ukraińskie miast przygotowują niezbędne dokumenty do ratyfikacji umów o partnerskie, a dziewięć kolejnych obecnie negocjuje warunki kooperacji z zagranicznymi partnerami[17]. Włodzimierz Wołyński ma nawiązać partnerstwo z Malborkiem, Równe i Tarnopol z Jelenią Górą, a Mikołajów z Chełmem. Co więcej, wiele europejskich i amerykańskich miast wyraża chęci nawiązania współpracy z miastami z Ukrainy. W samych tylko Niemczech ponad 30 miast jest zainteresowanych ustanowieniem formalnego partnerstwa z ukraińskimi miastami[18]. Przed rosyjską inwazją to ukraińskie miasta zabiegały o współpracę z miastami z zachodnich państw. Po 24 lutego role się odwróciły. Powodów takiej sytuacji jest wiele – od prawdziwej i bezinteresownej chęci pomocy, przez dbanie o własny wizerunek, po szanse na zyskanie nowych miejsc do inwestycji.

Na istotną rolę, jaką mogą odegrać zagraniczne miasta wskazywał w lipcu premier Ukrainy Denys Szmyhal. „Komunikuj się ze swoimi kolegami w krajach, z którymi masz już umowy. Poproś o pomoc swojemu miastu lub społeczności w odbudowie, zacznij opracowywać wspólne projekty. Wspólnie nadajmy nowe znaczenie określeniu «miasta siostrzane»” – mówił[19].

Lublin wyraził gotowość wsparcia Charkowa w powojennej odbudowie. Pomoc dla stolicy obwodu charkowskiego zadeklarowały tez Boston i Nowy Jork. Hamburg zobowiązał się wesprzeć w tym zakresie Kijów, z którym to nawiązał relacje partnerskie w kwietniu bieżącego roku. Żytomierz może liczyć na wsparcie Płocka i Malagi, Mariupol – Gdańska, Irpień – Bonnu, Bucza – Bergamo, Borodzianka – Wilna… Przykładów jest wiele. Co więcej, nie tylko miasta i regiony z Europy lub Ameryki Północnej chcą się zaangażować w odbudowę Ukrainy – deklaracje wsparcia kierowane są także z innych obszarów świata. Jokohama chce w tym procesie wesprzeć Odessę, a Tajwan zamierza przekazać środki na odbudowę infrastruktury pięciu ukraińskich miast – Charkowa, Czernihowa, Mikołajowa, Zaporoża i Sum[20].

Na początku czerwca Związek Miast Ukrainy oraz Kongres Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy podpisały Deklarację o współpracy w odbudowie Ukrainy[21]. Z kolei pod koniec miesiąca Europejski Komitet Regionów na 150. sesji plenarnej wraz ze stowarzyszeniami władz lokalnych i regionalnych z Unii Europejskiej i Ukrainy oficjalnie zainaugurował Europejski Sojusz Miast i Regionów na rzecz Odbudowy Ukrainy. Jego celami są między innymi koordynowanie wsparcia miast w zakresie skutecznej i trwałej odbudowy ukraińskich miast, promowanie współpracy pomiędzy miastami i regionami z Ukrainy i UE, oraz promocja rozwoju i modernizacji ukraińskiej wsi[22].

W drugiej połowie sierpnia do Kijowa udała się ośmioosobowa delegacja burmistrzów i prezydentów kilku europejskich miast, w tym przewodniczący Eurocities. Na spotkaniu z prezydentem Zełenskim omówiła ona, w jaki sposób członkowie tej sieci mogą połączyć siły z miastami ukraińskimi, aby pomóc im w odbudowie po wojnie. Przedstawiciele Eurocities i władz Ukrainy podpisały również memorandum o współpracy. Wspólna grupa zadaniowa składająca się z przedstawicieli Eurocities i ukraińskiego Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych pod przewodnictwem prezydenta Ukrainy będzie spotykać się regularnie w celu dokładnego określenia ram oraz nadzorowania współpracy. Istotne jest to, że członkowie Eurocities są gotowi nie tylko finansowo wspierać odbudowę ukraińskich miast, ale także dzielić się własnymi doświadczeniami w zakresie planowania przestrzennego, urbanistyki czy projektowaniu sieci transportu publicznego[23].

Niektóre miasta, choć nie mają swoich partnerów w Ukrainie, także aktywnie zaangażowały się w udzielanie pomocy ukraińskim miastom. Robiły to poprzez swoje miasta partnerskie w innych państwach. Fort Wayne z Indiany oraz Tyler z Teksasu rozpoczęły zbiórki pieniędzy dla Ukrainy. Następnie przekazały ponad 100 tysięcy USD swoim miastom partnerskim w Polsce – odpowiednio Płockowi i Jeleniej Górze, a te z kolei wykorzystały te środki na pomoc ukraińskim uchodźcom w Polsce oraz na wsparcie swoich własnych miast partnerskich w Ukrainie[24]. Na identyczne działanie zdecydowało się także inne miasto w Stanach Zjednoczonych – Owensboro z Kentucky. Władze miasta utworzyły specjalny fundusz dla Ukrainy, a środki są przekazywane do czeskiego miasta Ołomuniec, które to finansuje pomoc humanitarną dla Czerniowców[25]. Podobny przykład, również z udziałem polskiego miasta, można znaleźć w Europie. Małe 12-tysięczne miasto Marly z Francji poprzez swojego polskiego partnera – Olecko w marcu rozpoczęło przekazywanie pomocy humanitarnej ukraińskiemu Drohobyczowi[26].

Jest jeszcze jeden wątek związany z dyplomacją na poziomie samorządów i toczącą się obecnie wojną – zrywanie umów o współpracy z miastami z Rosji i Białorusi. Według danych od „Transparent Cities” do początku lipca 150 miast w ponad 20 krajach zerwało już swoje stosunki partnerskie z ponad 160 miastami z Rosji[27]. Większość polskich miast zrobiła to już w pierwszych dniach wojny. Na podobny krok zdecydowało się wiele innych miast na świecie, głównie w Europie i Ameryce Północnej. Jednak nie wszystkie były gotowe na zerwanie umów o partnerskie z rosyjskimi miastami. Uwagę na to zwrócił prezydent Ukrainy w trakcie przemówienia na Kongresie Burmistrzów USA. Wskazał wtedy nawet konkretne przykłady – Chicago, Portland, San Diego, San Jose i Jacksonville (choć Chicago zawiesiło partnerstwo z Moskwą). Jego zdaniem utrzymywanie takiego stanu rzeczy nie daje amerykańskim miastom niczego, zaś Rosjanie mogą dzięki temu mówić, że nawet po rozpoczęciu pełnoskalowej wojny nie są izolowani[28].

Chociaż miasta i regiony mają z natury ograniczone możliwości działań, to od samego początku pełnoskalowej wojny zaczęły wykorzystywać one swoje międzynarodowe powiązania, by pomagać ukraińskim partnerom. Niektóre z nich, niemające swoich partnerskich czy siostrzanych odpowiedników w Ukrainie, zaczęły działać w kierunku nawiązania współpracy i podpisania umów, dzięki czemu możliwe było wysyłanie wsparcia. Ta współpraca obecnie skupiająca się na pomocy finansowej i humanitarnej, po zakończeniu działań zbrojnych może stać się szansą do zacieśnienia relacji na innych polach – edukacji, kulturze czy biznesie. Inne miasta, choć nie miały swoich partnerów w Ukrainie i nie nawiązały z nimi nowych relacji, także chciały zaangażować się w pomoc. Rozpoczęły więc rozmowy ze swoimi miastami partnerskimi, które mają ukraińskich partnerów i które położone są blisko ukraińskich granic – między innymi w Polsce i Czechach. Doszło więc do powstania mniej formalnych grup współpracy. Po zakończeniu wojny taka współpraca może być okazją do utworzenia małych trilateralnych lub też multilateralnych sieci miast.

Foto: Wikimedia commons


[1] Są to dane jedynie z terenów wyzwolonych.

[2] Громади, НЕ МОВЧІТЬ! У вас сотні міст-побратимів. Зверніться до них за підтримкою, Децентралізація, https://decentralization.gov.ua/news/14626?page=16.

[3] Y. Brovdiy, Partnerships between Ukrainian and EU municipalities. Key success and failure factors for sustainable international municipal cooperation, Council of European Municipalities and Regions, 2021, s. 6.

[4] N. Makarewicz, Jednogłośna decyzja. Warmińsko-mazurskie zrywa współpracę z obwodem kaliningradzkim, https://www.rmf24.pl/regiony/olsztyn/news-jednoglosna-decyzja-warminsko-mazurskie-zrywa-wspolprace-z-o,nId,5869340#crp_state=1.

[5] Як міста-побратими можуть допомогти у відновленні України? Приклади та інструкція, Рубрика, https://rubryka.com/article/twin-cities-help-ukraine/.

[6] J. Oworuszko, Ciechanów pomaga Ukrainie. Blisko 90 tys. zł na zakup dronów i noktowizorów, https://wydarzenia.interia.pl/raporty/raport-ukraina-rosja/aktualnosci/news-ciechanow-pomaga-ukrainie-blisko-90-tys-zl-na-zakup-dronow-i,nId,6007256.

[7] O. Ohorodnik, V. Onyshchenko, Uniting Cities Against War: What is Twinning and How to Establish It, https://transparentcities.in.ua/en/articles/yednannia-mist-proty-viiny-shcho-take-pobratymstvo-i-yak-yoho-vstanovyty

[8] Німецький Вюрцбург має намір стати містом–партнером Львова та надати гуманітарну допомогу, Львівська Міська Рада, https://city-adm.lviv.ua/news/city/lviv-international/291226-nimetskyi-viurtsburh-maie-namir-staty-mistom-partnerom-lvova-ta-nadaty-humanitarnu-dopomohu.

[9] Maryland sending medical supplies, body armor to Odesa, Ukraine, WBAL-TV, https://www.wbaltv.com/article/maryland-donate-medical-supplies-body-armor-odesa-ukraine/39956739.

[10] L. Hyde, Finding the Good: How Two Communities Are Assisting Their Ukrainian Sister Cities, https://livability.com/topics/love-where-you-live/finding-the-good-how-two-communities-are-assisting-their-ukrainian-sister-cities/.

[11] More than 150 cities stand with Ukraine, Eurocities, https://eurocities.eu/latest/more-than-150-cities-stand-with-ukraine/.

[12] Cities need more support for Ukrainian refugees, Eurocites, https://eurocities.eu/latest/cities-need-more-support-for-ukrainian-refugees/.

[13] Większość z nich znajduje się także w grupie 50 największych ukraińskich miast.

[14] Співпраця побратимів: у яких сферах іноземні муніципалітети підтримують українські міста, Децентралізація, https://decentralization.gov.ua/news/15495.

[15] Kyiv and Barcelona have signed a twinning agreement between the cities, Odessa Journal, https://odessa-journal.com/kyiv-and-barcelona-have-signed-a-twinning-agreement-between-the-cities/.

[16] Як міста–побратими можуть допомогти у відновленні України? Приклади та інструкція, Рубрика, https://rubryka.com/article/twin-cities-help-ukraine/.

[17] Співпраця побратимів: у яких сферах іноземні муніципалітети підтримують українські міста, Децентралізація, https://decentralization.gov.ua/news/15495.

[18] E. Tejze, Десятки німецьких міст шукають партнерів в Україні, https://www.dw.com/uk/solidarnist-hromad-desiatky-nimetskykh-mist-shukaiut-partneriv-v-ukraini/a-62271469.

[19] Прем’єр–міністр: Плануємо укласти меморандуми з країнами–партнерами, де були б закріплені наміри щодо відбудови українських регіонів, Урядовий Портал, https://www.kmu.gov.ua/news/premier-ministr-planuiemo-uklasty-memorandumy-z-krainamy-partneramy-de-buly-b-zakripleni-namiry-shchodo-vidbudovy-ukrainskykh-rehioniv.

[20] Українські Міста Відбудують, Федерація Роботодавців Жкг України, https://www.fru-gkh.com/page/3449.

[21] Віталій Кличко: Асоціація міст України та Конгрес місцевих і регіональних влад Ради Європи підписали Декларацію про співпрацю у відновленні України, Офіційний портал Києва, https://kyivcity.gov.ua/news/vitaliy_klichko_asotsiatsiya_mist_ukrani_ta_kongres_mistsevikh_i_regionalnikh_vlad_radi_yevropi_pidpisali_deklaratsiyu_pro_spivpratsyu_u_vidnovlenni_ukrani/.

[22] European Alliance of Cities and Regions for the Reconstruction of Ukraine, Europejski Komitet Regionów, https://cor.europa.eu/en/engage/Pages/European-Alliance-of-Cities-and-Regions-for-the-reconstruction-of-Ukraine.aspx.

[23] My visit to Ukraine – Mayor of Lyon tells his story, Eurocities, https://eurocities.eu/stories/my-visit-to-ukraine-mayor-of-lyon-tells-his-story/.

[24] Humanitarian Aid for Ukraine, Tyler City, https://tylersistercities.org/aid-for-ukraine/; City Of Fort Wayne Makes Contribution To Help Ukraine Through Sister City In Plock, Poland, Fort Wayne, https://www.cityoffortwayne.org/latest-news/5055-city-of-fort-wayne-makes-contribution-to-help-ukraine-through-sister-city-in-plock-poland.html.

[25] Owensboro Sister Cities & Regions Establishes Ukrainian Relief Fund, Owensboro, https://owensboro.org/post/owensboro-sister-cities-regions-establishes-ukrainian-relief-fund. W przypadku Ołomuńca i Czerniowców miasta nie mają podpisanej formalnej umowy o partnerstwie.

[26] La ville de Marly aidera la population ukrainienne de Drohobytch grâce à sa ville jumelée polonaise, Europejski Komitet Regionów, https://cor.europa.eu/en/engage/Documents/2022.03.01%20Ville%20de%20Marly%20-%20Ukraine.pdf.

[27] War is man’s true touchstone: how many twinning ties has Ukrainian forged since February 24, Transparent Cities, https://transparentcities.in.ua/en/articles/druh-piznaietsia-u-viini-skilky-pobratymiv-ziavylosia-v-ukrainskykh-mist-pislia-24-liutoho.

[28] M. Smith, Zelensky tells U.S. mayors to end their sister-city ties with Russia, https://www.nytimes.com/2022/06/03/world/europe/zelensky-us-russia-sister-cities.html.

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail

Comments are closed.

Natalia Matiaszczyk. Absolwentka stosunków międzynarodowych na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego. Doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych UŁ. Autorka publikacji poświęconych sporom historycznym i terytorialnym w Azji Wschodniej. Do głównych obszarów jej zainteresowań badawczych należą Europa Środkowa, Półwysep Koreański i Japonia.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co tydzień będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Niekończąca się pandemia, wiszący konflikt o Tajwan i rywalizacja z USA. Czy Chiny mają czas na Europę? [dr Michał Bogusz]
    przez Michał Banasiak
    20 marca, 2023
  • Od specjalnej operacji wojskowej do wojny totalnej z NATO. Jak stworzyć nową żelazną kurtynę i uniknąć katastrofy
    przez Jakub Knopp
    16 marca, 2023
  • Kryzys energetyczny w państwach Azji Centralnej
    przez Krystian Pachucki-Włosek
    14 marca, 2023
  • 20 lat rządów i… koniec? Co w 2023 roku czeka Turcję Erdoğana?
    przez Michał Banasiak
    13 marca, 2023
  • Syria. Państwo w ruinie
    przez Grzegorz Kordylas
    9 marca, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • Home
  • Ukraine
  • Publications
  • Reports
  • Programmes
  • People
  • Contact

Funded by the National Liberty Institute – Center for Civil Society
Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030

© 2019-2022 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas