Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
      • Publikacje

        Najważniejsze kategorie materiałów publikowanych przez Instytut w ramach prowadzonej działalności badawczej i analitycznej.

      • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE

      • Analizy
        Analizy międzynarodowe oraz komentarze bieżące przygotowywane przez naszych ekspertów i analityków
      • Raporty
        Kompleksowe opracowania tematyczne z zakresu stosunków międzynarodowych oraz zagadnień społeczno-politycznych
      • Wideo
        Nagrania z debat eksperckich oraz odcinki tematycznych wideopodcastów tworzonych przez naszych ekspertów
      • Mapy
        Selekcja map obrazujących międzynarodowe systemy sojuszy oraz wizyty zagraniczne kluczowych polityków
  • Programy
      • Programy

        Główne obszary działalności badawczej i publikacyjnej Instytutu z osobnymi zespołami ekspertów, funkcjonującymi pod kierunkiem dyrektora danego programu.

      • STRONA PROJEKTU TRÓJMORZE (ENG)

      • Europa
        Analizy i komentarze poświęcone integracji europejskiej oraz miejscu Europy na politycznej i gospodarczej mapie świata
      • Bezpieczeństwo
        Opracowania z zakresu bezpieczeństwa międzynarodowego i wewnętrznego poszczególnych państw, ze szczególnym uwzględnieniem roli NATO
      • Indo-Pacyfik
        Przegląd sytuacji polityczno- gospodarczej w regionie, stanu rywalizacji USA-Chiny oraz polityki
      • Trójmorze
        Analizy i opracowania dotyczące Inicjatywy Trójmorza z uwzględnieniem perspektyw tworzących ją państw
  • Ludzie
      • Ludzie

        Instytut Nowej Europy tworzy zespół zaangażowanych osób z zarządem na czele, a także eksperci i wolontariusze. Działania INE wspiera Rada Programowa, która stanowi zaplecze merytoryczne.

      • Zespół i eksperci
        Członkowie zespołu INE odpowiadają za bieżące funkcjonowanie Instytutu, piszą własne analizy, jak również pomagają ekspertom w tworzeniu ich opracowań.
      • Wolontariusze
        Wolontariusze INE stanowią ważną część naszego zespołu. Dzięki ich energii, pomysłowości i zaangażowaniu możliwe jest realizowanie wielu ważnych dla Instytutu projektów.
  • Kontakt – Kariera
  • Polish-Czech Forum
  • English
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • O nas
  • Publikacje
      • Publikacje

        Najważniejsze kategorie materiałów publikowanych przez Instytut w ramach prowadzonej działalności badawczej i analitycznej.

      • ZOBACZ WSZYSTKIE PUBLIKACJE

      • Analizy
        Analizy międzynarodowe oraz komentarze bieżące przygotowywane przez naszych ekspertów i analityków
      • Raporty
        Kompleksowe opracowania tematyczne z zakresu stosunków międzynarodowych oraz zagadnień społeczno-politycznych
      • Wideo
        Nagrania z debat eksperckich oraz odcinki tematycznych wideopodcastów tworzonych przez naszych ekspertów
      • Mapy
        Selekcja map obrazujących międzynarodowe systemy sojuszy oraz wizyty zagraniczne kluczowych polityków
  • Programy
      • Programy

        Główne obszary działalności badawczej i publikacyjnej Instytutu z osobnymi zespołami ekspertów, funkcjonującymi pod kierunkiem dyrektora danego programu.

      • STRONA PROJEKTU TRÓJMORZE (ENG)

      • Europa
        Analizy i komentarze poświęcone integracji europejskiej oraz miejscu Europy na politycznej i gospodarczej mapie świata
      • Bezpieczeństwo
        Opracowania z zakresu bezpieczeństwa międzynarodowego i wewnętrznego poszczególnych państw, ze szczególnym uwzględnieniem roli NATO
      • Indo-Pacyfik
        Przegląd sytuacji polityczno- gospodarczej w regionie, stanu rywalizacji USA-Chiny oraz polityki
      • Trójmorze
        Analizy i opracowania dotyczące Inicjatywy Trójmorza z uwzględnieniem perspektyw tworzących ją państw
  • Ludzie
      • Ludzie

        Instytut Nowej Europy tworzy zespół zaangażowanych osób z zarządem na czele, a także eksperci i wolontariusze. Działania INE wspiera Rada Programowa, która stanowi zaplecze merytoryczne.

      • Zespół i eksperci
        Członkowie zespołu INE odpowiadają za bieżące funkcjonowanie Instytutu, piszą własne analizy, jak również pomagają ekspertom w tworzeniu ich opracowań.
      • Wolontariusze
        Wolontariusze INE stanowią ważną część naszego zespołu. Dzięki ich energii, pomysłowości i zaangażowaniu możliwe jest realizowanie wielu ważnych dla Instytutu projektów.
  • Kontakt – Kariera
  • Polish-Czech Forum
  • English
lut 27
Europa, Publikacje, Ukraina, Wywiad

„Smród, błoto i depresja”. Wojna, jakiej nie widać w telewizji [Mateusz Lachowski]

27 lutego, 2023

Poniższy wywiad jest fragmentem publikacji Instytutu Nowej Europy – Rok obaw i nadziei. Co czeka Europę w 2023? [Raport]


„Zbrodnie wojenne”, „ludobójstwo”, „terroryzm”. Mediom brakuje już określeń, by opisać wydarzenia, które od  24 lutego 2022 roku targają Ukrainą i  szokują świat – przynajmniej ten zachodni. Barbarzyństwo Rosjan z  bliska obserwuje korespondent Polsat News w  Ukrainie, Mateusz Lachowski. „Psy nie  robią sobie takich rzeczy, jak ludzie. Jesteśmy okropnym gatunkiem” – mówi.

Michał Banasiak: Wojna pochłania człowieka doszczętnie?

Mateusz Lachowski: Wojna to jest klęska żywiołowa. Najgorsza możliwa, bo toczy się cały czas. Huragan czy powódź przyjdą i po paru godzinach, może dniach, odchodzą. A wojna trwa. Na froncie o długości nawet 3000 kilometrów cały czas ktoś jest zabijany, torturowany, gwałcony, rabowany. Wojna oplata cię całego. Widzisz ją, słyszysz i czujesz. Działa na wszystkie zmysły. Wojna to smród, błoto, lęk i depresja. Wszechobecna krew, zapach ciał.

W  relacjach wieczornych jest więcej miejsca na opowiedzenie faktycznego obrazu wojny, ale to wciąż tylko opowieść. Może być najlepsza, ale nie przekaże wojennej rzeczywistości.

W mediach widzimy ugładzony obraz wojny. Taki „do kotleta”. Są czołgi, błyski, biegający żołnierze.

Media rządzą się swoimi prawami. Trzeba przekazać skondensowaną informacją, często bez emocji. Zwłaszcza w  dzień, gdy telewizję mogą oglądać dzieci, nie można mówić o  pewnych rzeczach. W relacjach wieczornych jest więcej miejsca na opowiedzenie faktycznego obrazu wojny, ale to wciąż tylko opowieść. Może być najlepsza, ale nie przekaże wojennej rzeczywistości. Nie wystarczy obejrzeć zdjęć, przeczytać dobrego artykułu czy książki, żeby zrozumieć, jaka to tragedia.

Miesiące spędzone wśród żołnierzy, chodzenia w  kamizelce kuloodpornej, ciągłej obecności huku i  alarmów przeciwlotniczych to wystarczająco dużo, żeby się do wojny przyzwyczaić?

Nie. Dalej nie i jeszcze długo, długo nie. Jeśli w ogóle da się do tego przyzwyczaić. Można przyzwyczaić się do jakichś elementów wojny, np. do ostrzału. To już nie robi takiego wrażenia, jak na początku. Oczywiście nadal człowiek instynktownie się wzdryga, odskakuje, ale nie ma już takich obaw, bo wiadomo, co się z  ostrzałem wiąże. Ale do wojny jako całości nie przywykłem. Można powiedzieć, że nauczyłem się z nią żyć.

Co w tej wojennej rzeczywistości jest dla Ciebie najtrudniejsze?

Wiszące nad głową widmo straty przyjaciół. To może nastąpić w  każdej chwili. Nigdy nie wiesz, kiedy widzisz kogoś po raz ostatni. Każde spotkanie może być pożegnalnym i  chociaż to jest moją smutną codziennością, to nie mogę przyzwyczaić się do regularnej utraty przyjaciół i znajomych. Pod koniec listopada byłem na pogrzebie znajomego żołnierza, Barsa. To nie pierwszy i  pewnie nie ostatni pogrzeb, w  którym uczestniczyłem, ale ten był wyjątkowo poruszający. Ceremonia w obrządku greckokatolickim trwała długo. Trumna była otwarta, wokół mnóstwo ludzi. Rodzina, bliscy, ale też towarzysze broni. Silni, postawni faceci ronili łezkę. Mnie też się udzieliło, bo to był żołnierz, z  którym pierwszy raz byłem na froncie. Bardzo się wtedy bałem, bo to był sam początek, przełom lutego i marca. A on totalnie się nie bał.

Mimo wielu ostrzałów, są miejsca, gdzie żyje się w  trybie zbliżonym do normalności. Oczywiście w  strachu, w  lęku, ale bez rakiet spadających za oknem. Są też miejsca, gdzie się w  zasadzie wegetuje licząc, że uda się dożyć kolejnego dnia.

Jak zginął?

Wjechali na minę. Nagła, niespodziewana – nawet w  warunkach wojennych – śmierć. Żołnierze mówili o  nim, że jest bezsmiertny, nieśmiertelny. Ale to okazało się złudne. Na tym pogrzebie przypomniała mi się taka scenka: gdy raz byłem z  Barsem, odszedł na kilka metrów, żeby porozmawiać przez telefon z żoną i dziećmi, bo akurat złapał zasięg. Na co dzień twardy, zasadniczy gość, który wszystkich rozstawiał, był w tej rozmowie uśmiechnięty i czuły. Nie żołnierz a po prostu kochający mąż i ojciec. I  teraz te dzieci zostały same z  mamą. Żona obejmowała trumnę, nie mogła się pogodzić ze stratą.

Dużo czasu spędzasz z żołnierzami i to na linii frontu. Oni też nauczyli się już nowego, wojennego życia?

Widziałem na wiosnę Gruzina, który przyjechał na Ukrainę walczyć. Był na wojnie w  Gruzji i  był nabuzowany, żeby znowu stawić czoła wrogowi. Przyszedł pierwszy zmasowany ostrzał i  ten Gruzin przeczekiwał go, leżąc w błocie. Cały, razem z głową. I  chociaż inni mówili potem, że to był ostrzał, jakich wiele, on powiedział, że narodził się na nowo. Przeżył jedną wojnę, ale to nie przygotowało go na kolejną. Zresztą jeden z  polskich ochotników powiedział mi, że nie da się na coś takiego ani przygotować, ani tego opowiedzieć. Zwłaszcza, gdy mowa o  samym froncie. Weźmy na przykład Sołedar. 40-50 dni po kolana w wodzie i w błocie. W klatce, gdzie jest grzyb na ścianie. Cały czas musisz być czujny. Z  ciemnej piwnicy wychodzisz tylko za potrzebą. I  jeszcze odwlekasz moment wyjścia, bo masz świadomość, że czas spędzony na zewnątrz to najbardziej niebezpieczne minuty w ciągu doby.

Przejechałeś od lutego 2022 roku kilkanaście tysięcy kilometrów po Ukrainie. Od granicy do granicy. Byłeś na froncie i w tych spokojniejszych miejscach. Da się tam gdziekolwiek wieść normalne – czy choćby w miarę normalne – życie?

Ukraina wyglądała w tym okresie bardzo różnie. Mimo wielu ostrzałów, są miejsca, gdzie żyje się w  trybie zbliżonym do normalności. Oczywiście w  strachu, w  lęku, ale bez rakiet spadających za oknem. Są też miejsca, gdzie się w  zasadzie wegetuje licząc, że uda się dożyć kolejnego dnia. Ale mimo to niektórzy nie chcą wyjeżdżać. Jak cywile z  Sołedaru. Nie chcą i  już. Nie zmusisz ich. Mówią, że mają tam swój dom i się nie ruszą. I można by to zignorować, ale człowiek się irytuje, bo zostają z  nimi dzieci. I  mieszkają na przykład w  piwnicy zrujnowanego domu. Kiedyś się zastanawiałem, jak ludzie funkcjonowali w  czasie II wojny światowej. Teraz już wiem, bo widzę to na co dzień. Są tacy, którzy żyją blisko frontu i  od miesięcy nie mają prądu ani wody.

Co w tym zróżnicowanym krajobrazie najbardziej Cię uderza?

Jechaliśmy z  operatorem z  obwodu charkowskiego do Kijowa. W miarę spokojny dzień, w miarę normalna droga. Wyjeżdżamy z  lasu i  nagle scena jak z filmu: krajobraz całkiem zwyczajny i jedna wioska całkowicie zniszczona. Ale doszczętnie, do imentu. Porozrzucane ciała, poprzewracane drzewa, ani jednego całego domu. Mijamy ją, ujeżdżamy kawałek i znowu podobna wioska.

Wyzwolenie części ziem spod okupacji przyniosło mieszkańcom nieco wytchnienia?

Na pewno widziałeś nagrania, jak reagowali na ukraińskich żołnierzy. Ci ludzie czekali na wyzwolenie kilka miesięcy i  nie da się opisać ich emocji. Ale też nie da się powiedzieć, że wszyscy mają taką samą postawę, bo są tacy, którzy zaraz po wyzwoleniu uciekają. Uciekają nie przed Ukrainą, ale przed wojną. Wcześniej tego nie robili, bo pod okupacją po prostu bali się podjąć próbę wyjazdu.

Kilka lat temu spotkałem w  Warszawie mieszkańca Krymu, który powiedział mi: „Krym jest rosyjski. Chociaż właściwie mógłby być i  ukraiński. Mnie obojętne. Byle praca była i na jedzenie dla dzieciaków”.

Spotykałem takich ludzi w Donbasie. Faktycznie jest im obojętne, w  jakim kraju będą żyć. Chcą po prostu pokoju i normalnego życia. Nie każdy jest i nie każdy musi być patriotą. Ale dla wszystkich wojna jest tragedią.

Na front trafia też wielu zmobilizowanych cywilów rosyjskich. W  tym tych, zamieszkujących ziemie ukraińskie.

Mam bardzo złe zdanie o kondycji człowieka. A  politycy są tego najlepszym i  zarazem najgorszym przykładem. Doprowadzili do tego, że jesteśmy zastraszani bronią atomową. Europa i  Stany są w  strachu, bo mamy do czynienia z  niestabilnym psychicznie człowiekiem i trudno przewidzieć, do czego się posunie. Tylko on nie pojawił się nagle.

W Sołedarze chłopaki pokazywali mi rosyjskie pozycje. Żołnierze dosłownie siedzą w  ziemi. Jestem przekonany, że zamarzają, że po prostu robią pod siebie. Z  perspektywy ukraińskiej to dobrze, bo wróg się osłabia, traci morale. Ale to przecież też są ludzie. Też znaleźli się w  tej wojnie nagle, bo ich prezydent traktuje ludzi jak mięso.

Można powiedzieć, że „wojna” to wspólne hasło dla niezliczonej ilości pojedynczych tragedii?

Lekarz wojskowy i mój dobry kumpel powiedział mi w Bachmucie, że każdy człowiek to jeden świat. I  ten świat się kończy, gdy człowiek umiera. Ten kumpel pięć miesięcy pracował na froncie: w Lisiczańsku i Siewierodoniecku. Został ranny w głowę, gdy w czasie operacji zawaliła się jedna ze ścian i go przygniotła. Pacjentka, którą operował, zginęła. Rozmawiamy o ofiarach tej wojny zbiorczo. Patrzymy na statystyki, a zapominamy – albo nawet nie wiemy – o konkretnych tragediach.

Na przykład?

Do mediów przebijają się w zasadzie tylko te najmocniejsze wydarzenia. Mówimy o Buczy, o Borodziance, o Azowstalu. A ja jadę z operatorem z Sołedaru do Kijowa i w Izium widzimy kobietę z  dzieckiem. Powoli idzie przez zniszczone miasto, gdzie nie ma prądu. Zatrzymujemy się, żeby dać jej jedzenie. Obserwuję jej wdzięczność, patrzę na to kilkuletnie bezbronne i niewinne dziecko i zastanawiam się, czemu to wszystko się dzieje? Czemu nie jesteśmy w  stanie nic z  tym zrobić? Wsiadam z powrotem do samochodu i jestem totalnie rozbity.

Widzisz to wszystko, przeżywasz razem z żołnierzami i  cywilami. Masz świadomość, że każdy dzień wojny to dla tych ludzi piekło. A potem słyszysz lekceważące wypowiedzi polityków albo ich bezproduktywne rozmowy. Tak jakby przedłużanie się tej wojny nie miało znaczenia. Jak to oceniasz?

Na samym początku bardzo mnie to frustrowało. Teraz też denerwuje, ale zrozumiałem, że nic jestem w stanie nic zrobić. Każdy polityk, zanim zabierze głos w sprawie tej wojny, powinien przyjechać na miejsce i zobaczyć, jak to wygląda. Żeby potem nie było takich sytuacji, że jestem w  Buczy, słucham opowieści mieszkańców o  rosyjskich zbrodniach – o  gwałtach, morderstwach, o  strachu o  każdy dzień, widzę kilkadziesiąt ciał, a potem słyszę z ust tego czy innego polityka, że Bucza to była ukraińska ustawka. Że też nikt nie powstrzyma takiego gadania. Nie podejdzie i, za przeproszeniem, nie da takiemu w mordę.

Wielu polityków odwiedziło Ukrainę i  widziało to, o czym mówisz, na własne oczy. Mogłoby się wydawać, że powinno to wpłynąć na ich postrzeganie wojny. Zmienić ich nastawienie.

Jesteśmy okropnym gatunkiem. Psy mogą się o coś pogryźć, ale nie robią sobie takich rzeczy jak my, ludzie. Mam bardzo złe zdanie o kondycji człowieka. A politycy są tego najlepszym i zarazem najgorszym przykładem. Doprowadzili do tego, że jesteśmy zastraszani bronią atomową. Europa i Stany są w  strachu, bo mamy do czynienia z  niestabilnym psychicznie człowiekiem i trudno przewidzieć, do czego się posunie. Tylko on nie pojawił się nagle. Przeraża i wkurza mnie, że przez lata przekraczał kolejne granice i nikt nic z tym nie robił. Była Czeczenia, Gruzja – tam też robił straszne rzeczy. Ale musiał przekroczyć Rubikon, stanąć pod naszymi drzwiami, żeby niektórych naszła refleksja. To wystawia okropne świadectwo ludzkości.

Im dłużej trwa wojna i im dalej od frontu, tym trudniej zainteresować ludzi losem Ukrainy.

Jest w nas, ludziach, jakieś przekonanie, że jak rodzimy się i wychowujemy w szklarnianych warunkach, to uważamy się za lepszych. A przecież to, że nie urodziłem w kraju ogarniętym dziś wojną, że zdobyłem wykształcenie, że nie musiałem chodzić głodny, to nie jest moja zasługa, tylko losu. Niektórzy o  tym zapominają. Dla nich dziecko z Ukrainy jest mniej ważne niż to z Niemiec, Hiszpanii czy USA.

Nie masz pokusy, by powiedzieć „pas”? By już więcej tam nie wrócić?

Jestem już bardzo zmęczony. Gdy co jakiś czas przyjeżdżam do Polski, wyłączam telefon i  nie śledzę doniesień z Ukrainy. Muszę odpocząć. Ale pogrzeb Barsa uświadomił mi, że ja tam będę do końca wojny. Czułbym się źle sam ze sobą, gdybym teraz się zatrzymał. Patrzę na tych żołnierzy, na tych cierpiących ludzi i myślę, że nie mam prawa ich zostawić. Czuję wobec nich powinność. Jestem korespondentem i chcę pokazywać dramat tych ludzi. Nie mam z tego radości, ale mam satysfakcję.

Czujesz, że Ukraińcy Cię potrzebują?

Oni chcą, by świat wiedział, co robi Rosja i jakie mają warunki. Mają poczucie, że nikt tego nie wie, nie docenia. Na tym etapie udało mi się już nawiązać z niektórymi przyjacielskie relacje. Dzwonią czasem sami i chcą, żebym po prostu ich odwiedził. Zresztą na tym ostatnim pogrzebie spotkałem wielu znajomych żołnierzy i byli bardzo wdzięczni, że ich nie opuściłem. Traktują mnie jak swojego. Cieszą się, że jestem z nimi. To załatwia mi poczucie sensu na jakiś czas. Do tego mam w sobie taką żółć, wyhodowaną na początkowym poczuciu, że faktycznie coś zmienię, że mam wpływ. Teraz wiem, że ten wpływ jest bardzo ograniczony, ale ta bezradna złość w jakiś sposób mnie napędza.

Foto: Eugene Titov / PAP

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail
Michał Banasiak Michał Banasiak. Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej. michal.banasiak@ine.org.pl https://twitter.com/BanasiakMich

PODOBNE MATERIAŁY

Zobacz wszystkie Publikacje
  • Analiza, Nowe technologie, Publikacje

Suwerenność technologiczna – nowe wyzwanie dla geopolityki europejskiej

W XXI wieku bardziej niż kiedykolwiek rywalizacja państw przeniosła się do sfery technologii. W związku z tym od kilkunastu lat…
  • dr Tomasz Pawłuszko
  • 8 czerwca, 2025
  • Analiza, Bezpieczeństwo, Publikacje, Rosja

Komentarz: Wyciek dokumentów z rosyjskiego MON i jego znaczenie dla bezpieczeństwa strategicznego

Komentarz w skrócie: ·   Ponad 2 miliony dokumentów z rosyjskiego MON zostało ujawnionych przez dziennikarzy śledczych - w tym…
  • Veronika Barankevych
  • 8 czerwca, 2025
  • Analiza, Bezpieczeństwo, Kosmos, Polska, Publikacje

Polski przemysł kosmiczny w świetle potrzeb Wojska Polskiego

Znaczenie posiadania autonomicznych zdolności kosmicznych zostało podkreślone przez niedawny spór Elona Muska z polskim ministrem spraw zagranicznych. Najbogatszy człowiek świata…
  • Ksawery Stawiński
  • 3 czerwca, 2025
Zobacz wszystkie Publikacje

Comments are closed.

Michał Banasiak Michał Banasiak. Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej. michal.banasiak@ine.org.pl https://twitter.com/BanasiakMich
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co dwa tygodnie będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org
  • Suwerenność technologiczna – nowe wyzwanie dla geopolityki europejskiej
    przez dr Tomasz Pawłuszko
    8 czerwca, 2025
  • Komentarz: Wyciek dokumentów z rosyjskiego MON i jego znaczenie dla bezpieczeństwa strategicznego
    przez Veronika Barankevych
    8 czerwca, 2025
  • Polski przemysł kosmiczny w świetle potrzeb Wojska Polskiego
    przez Ksawery Stawiński
    3 czerwca, 2025

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • About
  • Publications
  • Europe
  • Security
  • O nas
  • Publikacje
  • Europa
  • Bezpieczeństwo
  • Indo-Pacific
  • Three Seas Think Tanks Hub
  • People
  • Contact – Careers
  • Indo-Pacyfik
  • Trójmorze
  • Ludzie
  • Kontakt – Kariera

Financed with funds from the National Freedom Institute - Center for Civil Society Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030.

Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030.



© 2019-2024 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas