Kontrakty na dostawy broni między Polską a Koreą Południową doprowadziły do bliskiej współpracy w sektorze obronnym między azjatyckim oraz europejskim partnerem, co przynosi wymierne korzyści obu stronom.
Rosyjska inwazja na Ukrainę, rozpoczęta 24 lutego 2022 roku, spowodowała powrót pełnoskalowego konfliktu międzypaństwowego do Europy, wstrząsając europejską architekturą bezpieczeństwa oraz doprowadzając do zmian polityki bezpieczeństwa i wzmożenia wysiłków zbrojeniowych różnych państw. Jednym z nich jest Polska, która po wybuchu wojny w celu zapewnienia potencjalnych dostaw sprzętu wojskowego zwróciła swoją uwagę na nowego partnera w Azji, mianowicie na Koreę Południową.
W połowie 2022 roku podpisano umowy polsko-południowokoreańskie na zakup 1000 czołgów K2 i ich spolonizowanej wersji K2PL wraz z wozami towarzyszącymi, na zakup 672 haubic samobieżnych K9A1 i ich spolonizowanej wersji K9PL wraz z wozami towarzyszącymi oraz wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych K239 CHUNMOO[1]. We wrześniu 2022 roku, Polska i Korea Południowa zawarły umowę na dostawę 48 lekkich samolotów bojowych FA-50, co umożliwi wycofanie sowieckich samolotów myśliwskich MiG-29 i Su-22. W ramach tej umowy, Polskie Siły Zbrojne otrzymują pakiety szkoleniowe i logistyczne dla tychże samolotów od producenta, Korea Aerospace Industries[2].
Posiadanie Korei Południowej jako kolejnego, obok USA, znaczącego dostawcy broni, przyczynia się do realizacji przez Polskę celu, jakim jest zwiększanie swojej siły militarnej.
Ponadto, mimo że łącznie wszystkie podpisane umowy z Waszyngtonem i Seulem stanowią kosztowne przedsięwzięcie, zdywersyfikowanie tych znacznych zakupów uzbrojenia zabezpiecza terminową dostawę przynajmniej części zamówień, w przypadku opóźnień ze strony jednego z dostawców, jako że dostawy z Korei Południowej są powszechnie uważane za szybkie[3].
Porozumienia między Polską a Koreą Południową współgrają równocześnie z planami Warszawy dotyczącymi rozbudowy rodzimego przemysłu zbrojeniowego i podniesienia własnej produkcji. Ma to być osiągnięte poprzez transfer technologii oraz wiedzy technicznej do Polski, a także poprzez współpracę polskich i południowokoreańskich przedsiębiorstw w zakresie produkcji sprzętu wojskowego, w tym konsorcjum między Hyundai Rotem a Polską Grupą Zbrojeniową (PGZ), największym polskim koncernem sektora obronnego, przy produkcji czołgów K2[4]. Fakt, że czołgi K2PL będą produkowane w Polsce, stawia przed Warszawą możliwość dołączenia do elitarnej grupy producentów nowoczesnych czołgów podstawowych, co może uczynić Polskę jednym z trzech europejskich państw NATO zdolnych do produkcji tych pojazdów[5]. Warszawa chce nie tylko, aby część sprzętu była produkowana w Polsce, ale także dąży do tego, aby krajowe zakłady konserwowały, naprawiały i modernizowały sprzęt z Korei Południowej[6]. Na przykład, umowa dotycząca FA-50 przewiduje południowokoreańską pomoc w utworzeniu centrum serwisowania samolotów, które byłoby obsługiwane przez PGZ[7]. Podkreśla to ambicje Polski do bycia nie tylko biernym odbiorcą sprzętu wojskowego, ale także państwem, które rozwija własny przemysł zbrojeniowy i dąży do osiągnięcia autonomii w produkcji uzbrojenia.
Korea Południowa jest niewątpliwie kolejnym beneficjentem umów z Polską i tym samym współpracy w dziedzinie obronności. Seul od dawna starał się osiągnąć niezależność w swojej polityce obronnej i bezpieczeństwa, jednocześnie dążąc do poszerzenia spektrum swoich sojuszników i partnerów, co udało się byłemu prezydentowi Moon Jae-inowi i obecnemu prezydentowi Yoon Suk-yeolowi. Inwazja Rosji na Ukrainę okazała się punktem zwrotnym dla południowokoreańskiego przemysłu obronnego i współpracy międzynarodowej z państwami takimi jak Polska chcącymi modernizować swoje siły zbrojne i zastąpić stary radziecki sprzęt nowym uzbrojeniem[8]. Eksport broni przez Koreę Południową wzrósł z 7,25 miliarda dolarów w 2021 roku do 17 miliardów dolarów w 2022 roku. Dostępność i szybkość dostaw z Korei Południowej w połączeniu z globalnym popytem na sprzęt wojskowy sytuują Seul w korzystnej pozycji na rynku międzynarodowym, tworząc nową rolę dla demokracji z Półwyspu Koreańskiego.
Korea Południowa jest obecnie ósmym największym światowym eksporterem broni, dążąc do zajęcia czwartego miejsca do 2027 roku[9], do czego Polska znacząco się przyczyniła[10].
Warszawa stała się głównym odbiorcą sprzętu z Korei Południowej na scenie międzynarodowej po rozpoczęciu konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w 2022 roku i zajmuje aktualnie unikalną pozycję w polityce Seulu. Wykonanie dużych kontraktów zbrojeniowych podpisanych z Polską (i innymi państwami) może udowodnić innym potencjalnym klientom, że Korea Południowa jest zdolna do skutecznej realizacji znacznych zamówień. Co więcej, Warszawa może stanowić dla Korei Południowej bazę do przyszłej ekspansji na rynku europejskim, dotychczas zdominowanym przez amerykańskich i europejskich dostawców, co pozwoli Seulowi na dalsze wykorzystanie swojego potencjału jako eksportera broni[11]. Należy zaznaczyć, że sprzedaż sprzętu wojskowego Polsce i innym państwom ma głębsze implikacje, ponieważ poprzez takie umowy Korea Południowa dąży do pogłębienia relacji w różnych dziedzinach ze swoimi partnerami. Wpisuje się to w plany przekształcenia Korei Południowej w global pivotal state (pol. kluczowe państwo globalne) – aktora na arenie międzynarodowej, zdolnego wykorzystywać swoje instrumenty dyplomatyczne, gospodarcze, wojskowe oraz narzędzia soft power w celu zwiększenia zasięgu oraz wpływów swojej polityki zagranicznej[12].
Bez wątpienia zarówno Seul, jak i Warszawa czerpią korzyści ze współpracy na poziomie bilateralnym. Z jednej strony, Polska otrzymuje sprzęt wojskowy niezbędny do rozbudowy i modernizacji swoich sił zbrojnych, jednocześnie uzupełniając zasoby militarne po przekazaniu dużej części swojego uzbrojenia na Ukrainę oraz tworząc podstawy do rozwoju swojego krajowego przemysłu obronnego. Z drugiej strony, dostarczając Polsce uzbrojenie, Seul stał się liczącym się na rynku światowym eksporterem broni i zdobył nowego partnera spoza regionu Azji i Pacyfiku, co wzmacnia jego wysiłki na rzecz bycia jednym z kluczowych aktorów w stosunkach międzynarodowych oraz w bezpieczeństwie międzynarodowym.
Kooperacja między Polską a Koreą Południową wykracza poza relację klient-sprzedawca a wspólna produkcja jest jednym z kluczowych elementów podpisanych umów.
Obie strony wyrażają gotowość do stworzenia ram politycznych i instytucjonalnych w celu zapewnienia długotrwałego partnerstwa i pogłębienia współpracy w dziedzinie zbrojeniowej, czego wyrazem jest powołanie Wspólnego Komitetu Koreańsko-Polskiego ds. Współpracy w dziedzinie Obrony i Przemysłu Obronnego w lipcu 2023 roku czy też rozmowy o dwustronnych relacjach wojskowych[13]. Współpraca między Warszawą i Seulem z pewnością jeszcze bardziej umocni się w przyszłości.
Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy
Foto: Obraz OpenClipart-Vectors z Pixabay oraz Obraz Pexels z Pixabay
[1] Polish-Korean cooperation strengthens the capabilities of the Polish Armed Forces, Ministry of National Defence, https://www.gov.pl/web/national-defence/polish-korean-cooperation-strengthens-the-capabilities-of-th
e-polish-armed-forces, dostęp: 05.09.2023.
[2] J. Adamowski, Poland inks deal for FA-50 light attack aircraft from South Korea, Defense News, https://www
.defensenews.com/global/europe/2022/09/17/poland-inks-deal-for-fa-50-light-attack-aircraft-from-south-korea/, dostęp: 05.09.2023.
[3] S. Cha, South Korea’s arms sales double amid Russia’s war in Ukraine, The Japan Times, https://www.japanti
mes.co.jp/news/2022/12/09/asia-pacific/south-korea-arms-sales-double/, dostęp: 05.09.2023.
[4] A. Cucino, L. Scarazzato, The impact of the war in Ukraine on Polish arms industrial policy, Stockholm International Peace Research Institute, https://www.sipri.org/commentary/blog/2023/impact-war-ukraine-polish-
arms-industrial-policy, dostęp: 05.09.2023.
[5] J. Palowski, Polska coraz bliżej produkcji czołgów, Defence24, https://defence24.pl/przemysl/polska-coraz-
blizej-produkcji-czolgow, dostęp: 05.09.2023.
[6] O. Pietrewicz, Nowy etap partnerstwa strategicznego Polski i Korei Południowej, Polski Instytut Studiów Międzynarodowych, https://www.pism.pl/publikacje/nowy-etap-partnerstwa-strategicznego-polski-i-korei-polud
niowej, dostęp: 05.09.2023.
[7] J. Adamowski, Poland inks deal for FA-50 light attack aircraft from South Korea, Defense News, https://www.defensenews.com/global/europe/2022/09/17/poland-inks-deal-for-fa-50-light-attack-aircraft-from-south-korea/, dostęp: 05.09.2023.
[8] R. Pacheco Pardo, South Korea Is Sidestepping the Hub, Foreign Policy, https://foreignpolicy.com/2023/08/03/south-korea-seoul-united-states-arms-weapons-sales-military-alliance-diplomacy/#cookie_message_anchor, dostęp: 05.09.2023.
[9] S. Cha, South Korea’s arms sales double amid Russia’s war in Ukraine, The Japan Times, https://www.japantimes.co.jp/news/2022/12/09/asia-pacific/south-korea-arms-sales-double/, dostęp: 05.09.2023.
[10] Z. Lentowicz, Polskie zamówienia na broń budują eksportową potęgę Seulu, Radar, https://radar.rp.pl/przemysl-obronny/art38081711-polskie-zamowienia-na-bron-buduja-eksportowa-potege-seulu, dostęp: 05.09.2023.
[11] O. Pietrewicz, Nowy etap partnerstwa strategicznego Polski i Korei Południowej, Polski Instytut Studiów Międzynarodowych, https://www.pism.pl/publikacje/nowy-etap-partnerstwa-strategicznego-polski-i-korei-polud
niowej, dostęp: 05.09.2023.
[12] R. Pacheco Pardo, South Korea as a “global pivotal state”: the role of partners, Centre for Security, Diplomacy and Strategy, https://brussels-school.be/sites/default/files/CSDS%20Policy%20brief_2207_0.pdf, dostęp: 06.09.2023.
[13] D. Ji, S. Korea, Poland agree to expand defense cooperation, arms trade, The Korean Herald, https://www.koreaherald.com/view.php?ud=20230607000713, dostęp: 06.09.2023.
Comments are closed.