Email · kontakt@ine.org.pl
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Raporty
  • Publikacje
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
Instytut Nowej Europy Instytut Nowej Europy
  • Home
  • Ukraina
  • Raporty
  • Publikacje
  • Programy
    • Europa
    • Bezpieczeństwo
    • Indo-Pacyfik
  • Ludzie
  • Kontakt
  • Newsletter
  • English
lip 13
Bezpieczeństwo międzynarodowe, Indo-Pacyfik, Publikacje, USA

RIMPAC 2022 – największe na świecie międzynarodowe ćwiczenia morskie na Pacyfiku

13 lipca, 2022

Artykuł w skrócie:

  • RIMPAC miał swój początek za czasów Zimnej Wojny. Chociaż minęły już trzy dekady od upadku Związku Radzieckiego, główny motyw systemu bezpieczeństwa Pacyfiku pozostaje ten sam – zbrojna ochrona przed rosyjską agresją na świat zachodni. Drugim motywem, nazwanym dopiero w XXI w., jest zagrożenie ze strony Chin.
  • Tegoroczna lista 26 państw, także tych spoza Pierścienia Pacyfiku, wyraźnie pokazuje, jak wielką moc przyciągania mają manewry morskie pod wodzą USA nie tylko ze strony taktycznej, ale afiliacji z Zachodnim światem wartości.
  • Podobnie do większości międzynarodowych manewrów wojskowych RIMPAC jest nieoficjalną demonstracją siły. Dowództwo Floty Pacyfiku nie wskazało nigdy przeciwko komu jest ona skierowana. Jednak, zgodnie z narracją Koncepcji Strategicznej NATO 2022 to Rosja i Chiny traktowane są jako kluczowe zagrożenia dla bezpieczeństwa i porządku.
  • Bezpieczeństwo morskie jest kluczowe dla pokoju i dobrobytu. Jest to możliwe właśnie poprzez zabezpieczenie morskich szlaków handlowych oraz ochronę głównych linii komunikacji. To na Pacyfiku krzyżują się największe szlaki handlowe morskie i lotnicze.

Ocean Spokojny jako (wciąż) strefa wpływów Stanów Zjednoczonych

W kwestii obronności i bezpieczeństwa (tak human security, jak i national security) polityka rządu w Waszyngtonie pozostaje niezmienna: to Stany Zjednoczone, szeryf regionu, jako jedyne niezawodne supermocarstwo jest w stanie zapewnić pokój i stabilność swoim obywatelom oraz pozostałym państwom z Pierścienia Pacyfiku (and. Pacific Rim) i mikrowyspom z regionu Oceanii. USA posiadają połączenie logistyczne oraz wsparcie militarne w wielu miejscach na Pacyfiku, gdzie powszechnie znane są Hawaje, mniej Guam, Samoa Amerykańskie, Palau, Wyspy Marshalla, Mariany czy Sfederowane Stany Mikronezji. Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych nie ma sobie równych, na morzu to USA stanowią potęgę, której przeciwnicy – Chiny – nie są w stanie dorównać.

Co istotne, owa rola samozwańczego szeryfa regionu przekłada się na przywództwo – zaproszenie do ścisłej politycznej i wojskowej współpracy innych państw, którym także przyświecają zachodnie wartości demokracji, praw człowieka i rządów prawa, jakże w przeciwwadze do niedemokratycznych państw, reżimów autorytarnych, dla których wartości Zachodu nie tylko nic nie znaczą, ale przede wszystkim używają ich do osiągnięcia celów strategicznych. Mowa tu przede wszystkim o Rosji i Chinach, które umiejętnie wykorzystują normy prawa międzynarodowego do realizowania celów wojskowych (poprzez lawfare), umyślnie celują w ludność i infrastrukturę cywilną oraz strategicznie wyniszczają mniejszości, oraz przeciwników politycznych. Jako że Ocean Spokojny jest największym na świecie basenem morskim, a na jego obrzeżach znajdują się czołowi gracze, ale i przeciwnicy na arenie międzynarodowej, należy przyjrzeć się organizowanej co dwa lata w tymże regionie demonstracji siły USA – manewrom wojskowym pod ich dowództwem. 

RIMPAC – skrót od Rim of the Pacific Exercise, a zatem Ćwiczenie[1] Pierścienia Pacyfiku – miał swój początek za czasów Zimnej Wojny. Wówczas to basen Pacyfiku stanowił naturalną granicę między dwoma antagonistycznymi potęgami. Nic więc dziwnego, że głównym celem Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych było ustanowienie sprawnych mechanizmów oraz środków współpracy morskiej na Północnym Pacyfiku. I chociaż minęły już trzy dekady od upadku Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, główny motyw systemu bezpieczeństwa Pacyfiku pozostaje ten sam – zbrojna ochrona przed rosyjską agresją na świat zachodni. Drugim motywem, nazwanym tak dopiero w XXI w., jest zagrożenie ze strony Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL), choć Chiny były zapraszane do RIMPAC dwukrotnie.

Zimnowojenny podział świata, a zatem nie tylko Europy, ale i Pacyfiku, doprowadził w 1971 roku do wzmocnienia interoperacyjności na oceanie pod przywództwem i finansowaniem USA. Należy podkreślić, że nie było żadnego traktatu ustanawiającego RIMPAC, ani żadnego protokołu ustaleń związanego z ćwiczeniem. Co więcej, niezaprzeczalnym pozostaje fakt przekonania państw sojuszniczych do nabywania amerykańskich okrętów, broni i samolotów[2]. Rim of the Pacific Exercise został uruchomiony przez Dowództwo Stanów Zjednoczonych na Pacyfiku (ang. United States Pacific Command). Początkowo zaangażowanych było tylko pięć krajów: Australia, Kanada, Nowa Zelandia, Wielka Brytania i USA, jako państwo założycielskie[3]. Już w tym miejscu warto wspomnieć o znacznym zwiększeniu sił narodowych uczestniczących w manewrach, liczących do 26 państw, podczas RIMPAC 2022. Są to: Australia, Brunei, Chile, Dania, Ekwador, Filipiny, Francja, Holandia, Indie, Indonezja, Izrael, Japonia, Kanada, Kolumbia, Malezja, Meksyk, Niemcy, Nowa Zelandia, Peru, Republika Korei, Singapur, Sri Lanka, Tajlandia, Tonga, Wielka Brytania, Włochy i USA[4]. Lista państw, także spoza Pierścienia Pacyfiku, wyraźnie pokazuje, jak wielką moc przyciągania mają manewry morskie pod wodzą USA. Ale wszak nie o stronę jedynie wojskową tu chodzi, ale przede wszystkim o przynależność do bezpiecznego i stabilnego świata zachodu, właśnie dzięki afiliacji do tej grupy silnych państw pod względem dobrze wyszkolonej i wyposażonej marynarki wojennej.

Demonstracja siły w regionie i na świecie

Rosja nigdy nie została zaproszona jako pełnoprawny członek manewrów, podczas gdy Chiny łamały umowy uczestnictwa za każdym razem, gdy były zapraszane. Niewypowiedziany motyw ćwiczeń jest widoczny: Waszyngton wysyła jasny sygnał, kto jest, a kto nie jest sojusznikiem Stanów Zjednoczonych, a tym samym wspiera chronione przez nie prawnie, politycznie oraz militarnie wartości. Z kolei odpowiedzią Moskwy są ćwiczenia strategiczne Wostok (jak w 2018 roku ze znaczną obecnością chińskich jednostek wojskowych). Rosja przeprowadza ten cykl (jedne z czterech od nazw rejonów wojskowych na swoim terytorium – ZAPAD, WOSTOK, CENTR, KAWKAZ[5], gdzie Wostok dosłownie oznacza wschód, czyli terytoria graniczące z Oceanem Spokojnym właśnie) ćwiczeń od pierwszej połowy lipca do września, nakładając się tym samym na RIMPAC.

Rosyjska Marynarka Wojenna została zaproszona na RIMPAC 2012, ale tylko jako obserwator, nie jako aktywny uczestnik ze swoimi zdolnościami wojskowymi. Następnie, jako że ćwiczenie odbywa się co dwa lata, jej udział w kolejnym ćwiczeniu w 2014 roku został odwołany przez władze w Moskwie z powodu konieczności przerwania współpracy wojskowej. Oficjalnym powodem była oczywiście agresja na części terytorium Ukrainy oraz zaanektowanie Krymu przez Rosję. Po tym wydarzeniu wciąż jednak państwa Zachodu w dokumentach strategicznych odnosiły się do Federacji Rosyjskiej z mianem peer competitor (pl. równego konkurenta), a nie wroga czy zagrożenia.

Podobnie do większości międzynarodowych manewrów wojskowych RIMPAC jest nieoficjalną demonstracją siły. Nigdy jednak, co zrozumiałe z punktu widzenia tak interesów państw, jak i prawa międzynarodowego o konieczności pokojowej koegzystencji między narodami, Dowództwo Floty Pacyfiku nie wskazało, przeciwko komu jest ona skierowana. Mowa tu o istotnej na zasadzie odstraszania (ang. deterrence), tańszej i dłogoterminowej. Ponownie jednak – jak podczas Zimnej Wojny – Federacja Rosyjska jawi się jako hipotetyczny przeciwnik. Również dopiero w tym roku, po zaakceptowaniu Koncepcji Strategicznej NATO 2022 po szczycie Madryckim, Rosja została oficjalnie nazwana przez Organizację „głównym i bezpośrednim zagrożeniem dla bezpieczeństwa Sojuszników oraz dla pokoju i stabilności na obszarze euroatlantyckim”[6], podczas gdy Chiny zostały wskazane i obwinione jako kraj[7], który „wykorzystuje szeroki wachlarz narzędzi politycznych, gospodarczych i wojskowych w celu zwiększenia swojego globalnego zasięgu i siły projektowej[8], pozostając jednocześnie niejasnym w kwestii swojej strategii, intencji i militaryzacji. Złośliwe hybrydowe i cybernetyczne operacje ChRL oraz ich konfrontacyjna retoryka oraz dezinformacja wymierzone są w Sojuszników i ze szkodzą dla bezpieczeństwu Sojuszu”[9].

Technikalia

26 państw z regionów Indo-Pacyfiku i Euro-Atlantyku, 38 okrętów nawodnych, 4 okręty podwodne, 9 narodowych sił lądowych, ponad 30 systemów bezzałogowych, około 170 samolotów i ponad 25 tys. personelu rozpoczęło 29 czerwca 2022 roku wspólne szkolenia na i wokół Wysp Hawajskich oraz Południowej Kalifornii. RIMPAC 2022 potrwa do 4 sierpnia. Każdorazowo wybierane jest logo manewrów wraz ze specjalnym motywem przewodnim. W tym roku zostało nim „RIMPAC Capable Adaptive Partners”, a zatem partnerzy zdolni do adaptacji.  Zadaniem sił zgromadzonych na tegorocznym RIMPAC jest, korzystając z szerokiego zakresu zdolności oraz elastyczności sił morskich, promocja wolnego i otwartego regionu Indo-Pacyfiku. Co ciekawe, łączy się to spójnie z przyjętym blisko miesiąc temu Konceptem Strategicznym NATO, gdzie także znajduje się odwołanie do konieczności strzeżenia przez Sojusz Północnoatlantycki swobody nawigacji. Art. 23. stanowi, iż bezpieczeństwo morskie jest kluczowe dla pokoju i dobrobytu. Jest to możliwe właśnie poprzez zabezpieczenie morskich szlaków handlowych oraz ochronę głównych linii komunikacji. To na Pacyfiku krzyżują się największe szlaki handlowe – tak morskie, jak i lotnicze.

Dowódca RIMPAC, Admirał Floty Michael Boyle, tłumacząc wybór tegorocznego motywu, przywitał uczestników, gości i obserwatorów ćwiczeń 29 czerwca tymi słowami: „Łącząc się jako Partnerzy Zdolni do Adaptacji i na taką skalę, składamy oświadczenie o naszym zobowiązaniu do wspólnej pracy, aby wspierać i utrzymywać te relacji, które mają krytyczne znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa szlaków morskich oraz ochrony połączonych ze sobą oceanów. W ten sposób znajdujemy również obszary, w których nasze cele narodowe zachodzą na siebie, gdzie możemy trenować procedury, które aktywują naszą wymienność (ang. interchangability) – splot woli narodowej z interoperacyjnością”[10].

To właśnie świadomość różnic politycznych i prawnych jest niezwykle ważna przy angażowaniu tylu państw z wielu porządków prawnych, o różnym stopniu rozwoju technologicznego, łożeniu na uzbrojenie oraz szkoleniu personelu, tak wojskowego, jak i cywilnych ekspertów i doradców. RIMPAC, to nie tylko manewry wojskowe na morzu, ale także idealne miejsce do wymiany doświadczeń, tych związanych z podejmowaniem decyzji w siłach zbrojnych, ministerstwach obrony czy spraw wewnętrznych podejmujących kwestię obrony cywilnej i reagowania na kryzysy, ale również nawiązywaniu i utrzymywaniu kontaktów biznesowych firm zajmujących się sprzedażą i pracami nad najnowszymi rodzajami uzbrojenia, a także analitykami badającymi zagrożenia cyber czy hybrid. Ostatnią kwestią, o której nieczęsto się mówi, to ogromne korzyści dla stanu Hawaje – z napływu żołnierzy, ich rodzin, współpracowników, doradców, zaproszonych gości ze świata sił zbrojnych, ministerstw (także rozwoju, technologii, cybernetyki, itd.), polityków, biznesmenów, lobbystów czy wreszcie sympatyków marynarki wojennej, którzy obserwują zacumowane w portach okręty. Daje to okazję nie tylko do uzyskania intratnych zysków dla hawajskich przedsiębiorców[11], ale również stwarza okazję do zaznajomienia się z kulturą tego stanu, co zapewnia powrót tych i kolejnych osób także w celach turystycznych bądź biznesowych.


[1] Proszę zwrócić uwagę na oficjalnie stosowaną od początku trwania manewrów liczbę pojedynczą – „ćwiczenia”.

[2] R. Hunt and R. Girrier, RIMPAC builds partnerships that last, in: S. Tangredi (red.), The U.S. Naval Institute on International Naval Cooperation, Naval Institute Press, Annapolis 2015, s.89.

[3] Pacific War Games w: „Micronesia Support Committee Bulletin”, University of California 1977, s.vi.

[4] RIMPAC, Participating Countries: http://www.cpf.navy.mil/rimpac/participants.

[5] NATO Review, WOSTOK 2018: dziesięć lat rosyjskich ćwiczeń strategicznych i doskonalenia sztuki wojennej: https://www.nato.int/docu/review/pl/articles/2018/12/20/wostok-2018-dziesiec-lat-rosyjskich-cwiczen-strategicznych-i-doskonalenia-sztuki-wojennej/index.html#:~:text=Rosja.

[6] Art. 8, NATO 2022 Strategic Concept.

[7] Japan Times, U.S.-led Pacific naval drill launched amid rising China tensions:https://www.japantimes.co.jp/news/2022/07/03/asia-pacific/rimpac-us-china-japan-exercise.

[8] Autorka mówiła o powolnej kolonizacji Chin na Pacyfiku w podcaście dla „Podróż bez paszport”: Zachód się budzi, bo Chińczycy majstrują przy Pacyfiku: https://www.youtube.com/watch?v=COoVKo-V568&t=1053s.

[9] Art. 13., NATO 2022 Strategic Concept.

[10] Naval News, RIMPAC 2022 Officially Kicks Off: https://www.navalnews.com/naval-news/2022/06/rimpac-2022-officially-kicks-off/.

[11] Pacific Business News, RIMPAC means millions to Hawaii: https://www.bizjournals.com/pacific/stories/2000/06/05/story1.html.

JEŻELI DOCENIASZ NASZĄ PRACĘ, DOŁĄCZ DO GRONA NASZYCH DARCZYŃCÓW!

Z otrzymanych funduszy sfinansujemy powstanie kolejnych publikacji.

Możliwość wsparcia to bezpośrednia wpłata na konto Instytutu Nowej Europy:

95 2530 0008 2090 1053 7214 0001 tytułem: „darowizna na cele statutowe”.

  • Facebook
  • Twitter
  • Tumblr
  • Pinterest
  • Google+
  • LinkedIn
  • E-Mail

Related Posts

See All Publications
  • Chiny, Indo-Pacyfik, Publikacje, Wywiad

Niekończąca się pandemia, wiszący konflikt o Tajwan i rywalizacja z USA. Czy Chiny mają czas na Europę? [dr Michał Bogusz]

Poniższy wywiad jest fragmentem publikacji Instytutu Nowej Europy – Rok obaw i nadziei. Co czeka Europę w 2023? [Raport] Szansa czy zagrożenie? To dylemat…
  • Michał Banasiak
  • 20 marca, 2023
  • Bezpieczeństwo, NATO, Publikacje, Ukraina

Od specjalnej operacji wojskowej do wojny totalnej z NATO. Jak stworzyć nową żelazną kurtynę i uniknąć katastrofy

Tekst przygotowany w ramach Akademii INE, cyklu publikacji tworzonych przez młodych analityków i praktykantów Instytutu Nowej Europy. Włodzimierz Lenin stwierdził, że w historii ludzkości zdarzają…
  • Jakub Knopp
  • 16 marca, 2023
  • Azja, Bezpieczeństwo, Energetyka, Publikacje

Kryzys energetyczny w państwach Azji Centralnej

Artykuł w skrócie: Sektory energetyczne państw Azji Centralnej opierają się głównie na infrastrukturze z czasów Związku Radzieckiego.Kryzys energetyczny w Azji…
  • Krystian Pachucki-Włosek
  • 14 marca, 2023
See All Publications

Comments are closed.

Dr Joanna Siekiera. Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques. Uzyskała certyfikaty Rosyjskiej Szkoły Prawa Humanitarnego, UN CIMIC Training School oraz NATO Stability Policing Centre of Excellence.
Program Europa tworzą:

Marcin Chruściel

Dyrektor programu. Absolwent studiów doktoranckich z zakresu nauk o polityce na Uniwersytecie Wrocławskim, magister stosunków międzynarodowych i europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prezes Zarządu Instytutu Nowej Europy.

dr Artur Bartoszewicz

Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej. Ekspert w dziedzinie polityki publicznej, w tym m. in. strategii państwa i gospodarki.

Michał Banasiak

Specjalizuje się w relacjach sportu i polityki. Autor analiz, komentarzy i wywiadów z zakresu dyplomacji sportowej i polityki międzynarodowej. Były dziennikarz Polsat News i wysłannik redakcji zagranicznej Telewizji Polskiej.

Maciej Pawłowski

Ekspert ds. migracji, gospodarki i polityki państw basenu Morza Śródziemnego. W latach 2018-2020 Analityk PISM ds. Południowej Europy. Autor publikacji w polskiej i zagranicznej prasie na temat Hiszpanii, Włoch, Grecji, Egiptu i państw Magrebu. Od września 2020 r. mieszka w północnej Afryce (Egipt, Algieria).

Jędrzej Błaszczak

Absolwent studiów prawniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na Inicjatywie Trójmorza i polityce w Bułgarii. Doświadczenie zdobywał w European Foundation of Human Rights w Wilnie, Center for the Study of Democracy w Sofii i polskich placówkach dyplomatycznych w Teheranie i Tbilisi.

Program Bezpieczeństwo tworzą:

dr Aleksander Olech

Dyrektor programu. Wykładowca na Baltic Defence College, absolwent Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Akademii Sztuki Wojennej. Jego główne zainteresowania badawcze to terroryzm, bezpieczeństwo w Europie Środkowo-Wschodniej oraz rola NATO i UE w środowisku zagrożeń hybrydowych.

dr Agnieszka Rogozińska

Członek Rady Programowej Instytutu Nowej Europy. Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce. Zainteresowania badawcze koncentruje na problematyce bezpieczeństwa euroatlantyckiego, instytucjonalnym wymiarze bezpieczeństwa i współczesnych zagrożeniach.

Aleksy Borówka

Doktorant na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów w kadencji 2020. Autor kilkunastu prac naukowych, poświęconych naukom o bezpieczeństwie, naukom o polityce i administracji oraz stosunkom międzynarodowym. Laureat I, II oraz III Międzynarodowej Olimpiady Geopolitycznej.

Karolina Siekierka

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku stosunki międzynarodowe, specjalizacji Bezpieczeństwo i Studia Strategiczne. Jej zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną i wewnętrzną Francji, prawa człowieka oraz konflikty zbrojne.

Stanisław Waszczykowski

Podoficer rezerwy, student studiów magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe i Dyplomacja na Akademii Sztuki Wojennej, były praktykant w BBN. Jego zainteresowania badawcze obejmują m.in. operacje pokojowe ONZ oraz bezpieczeństwo Ukrainy.

Leon Pińczak

Student studiów drugiego stopnia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku stosunki międzynarodowe. Dziennikarz polskojęzycznej redakcji Biełsatu. Zawodowo zajmuje się obszarem postsowieckim, rosyjską polityką wewnętrzną i doktrynami FR. Biegle włada językiem rosyjskim.

Program Indo-Pacyfik tworzą:

Łukasz Kobierski

Dyrektor programu. Współzałożyciel INE oraz prezes zarządu w latach 2019-2021. Stypendysta szkoleń z zakresu bezpieczeństwa na Daniel Morgan Graduate School of National Security w Waszyngtonie, ekspert od stosunków międzynarodowych. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Wiceprezes Zarządu INE.

dr Joanna Siekiera

Prawnik międzynarodowy, doktor nauk społecznych, adiunkt na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bergen w Norwegii. Była stypendystką rządu Nowej Zelandii na Uniwersytecie Victorii w Wellington, niemieckiego Institute of Cultural Diplomacy, a także francuskiego Institut de relations internationales et stratégiques.

Paweł Paszak

Absolwent stosunków międzynarodowych (spec. Wschodnioazjatycka) na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta University of Kent (W. Brytania) i Hainan University (ChRL). Doktorant UW i Akademii Sztuki Wojennej. Jego zainteresowania badawcze obejmują politykę zagraniczną ChRL oraz strategiczną rywalizację Chiny-USA.

Jakub Graca

Magister stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim; studiował także filologię orientalną (specjalność: arabistyka). Analityk Centrum Inicjatyw Międzynarodowych (Warszawa) oraz Instytutu Nowej Europy. Zainteresowania badawcze: Stany Zjednoczone (z naciskiem na politykę zagraniczną), relacje transatlantyckie.

Patryk Szczotka

Absolwent filologii dalekowschodniej ze specjalnością chińską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz student kierunku double degree China and International Relations na Aalborg University oraz University of International Relations (国际关系学院) w Pekinie. Jego zainteresowania naukowe to relacje polityczne i gospodarcze UE-ChRL oraz dyplomacja.

The programme's team:

Marcin Chruściel

Programme director. Graduate of PhD studies in Political Science at the University of Wroclaw and Master studies in International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. President of the Management Board at the Institute of New Europe.

PhD Artur Bartoszewicz

Chairman of the Institute's Programme Board. Doctor of Economic Sciences at the SGH Warsaw School of Economics. Expert in the field of public policy, including state and economic strategies. Expert at the National Centre for Research and Development and the Digital Poland Projects Centre.

Michał Banasiak

He specializes in relationship of sports and politics. Author of analysis, comments and interviews in the field of sports diplomacy and international politics. Former Polsat News and Polish Television’s foreign desk journalist.

Maciej Pawłowski

Expert on migration, economics and politics of Mediterranean countries. In the period of 2018-2020 PISM Analyst on Southern Europe. Author of various articles in Polish and foreign press about Spain, Italy, Greece, Egypt and Maghreb countries. Since September 2020 lives in North Africa (Egypt, Algeria).

Jędrzej Błaszczak

Graduate of Law at the University of Silesia. His research interests focus on the Three Seas Initiative and politics in Bulgaria. He acquired experience at the European Foundation of Human Rights in Vilnius, the Center for the Study of Democracy in Sofia, and in Polish embassies in Tehran and Tbilisi.

PhD Aleksander Olech

Programme director. Visiting lecturer at the Baltic Defence College, graduate of the European Academy of Diplomacy and War Studies University. His main research interests include terrorism, international cooperation for security in Eastern Europe and the role of NATO and the EU with regard to hybrid threats.

PhD Agnieszka Rogozińska

Member of the Institute's Programme Board. Doctor of Social Sciences in the discipline of Political Science. Editorial secretary of the academic journals "Politics & Security" and "Independence: journal devoted to Poland's recent history". Her research interests focus on security issues.

Aleksy Borówka

PhD candidate at the Faculty of Social Sciences in the University of Wroclaw, the President of the Polish National Associations of PhD Candidates in 2020. The author of dozen of scientific papers, concerning security studies, political science, administration, international relations. Laureate of the I, II and III International Geopolitical Olympiad.

Karolina Siekierka

Graduate of International Relations specializing in Security and Strategic Studies at University of Warsaw. Erasmus student at the Université Panthéon-Sorbonne (Paris 1) and the Institut d’Etudes Politique de Paris (Sciences Po Paris). Her research areas include human rights, climate change and armed conflicts.

Stanisław Waszczykowski

Reserve non-commissioned officer. Master's degree student in International Security and Diplomacy at the War Studies University in Warsaw, former trainee at the National Security Bureau. His research interests include issues related to UN peacekeeping operations and the security of Ukraine.

Leon Pińczak

A second-degree student at the University of Warsaw, majoring in international relations. A journalist of the Polish language edition of Belsat. Interested in the post-Soviet area, with a particular focus on Russian internal politics and Russian doctrines - foreign, defense and information-cybernetic.

Łukasz Kobierski

Programme director. Deputy President of the Management Board. Scholarship holder at the Daniel Morgan Graduate School of National Security in Washington and an expert in the field of international relations. Graduate of the University of Warsaw and the Nicolaus Copernicus University in Toruń

PhD Joanna Siekiera

International lawyer, Doctor of social sciences, postdoctor at the Faculty of Law, University of Bergen, Norway. She was a scholarship holder of the New Zealand government at the Victoria University of Wellington, Institute of Cultural Diplomacy in Germany, Institut de relations internationales et stratégiques in France.

Paweł Paszak

Graduate of International Relations (specialisation in East Asian Studies) from the University of Warsaw and scholarship holder at the University of Kent (UK) and Hainan University (China). PhD candidate at the University of Warsaw and the War Studies University. His research areas include the foreign policy of China and the strategic rivalry between China and the US in the Indo-Pacific.

Jakub Graca

Master of International Relations at the Jagiellonian University in Krakow. He also studied Arabic therein. An analyst at the Center for International Initiatives (Warsaw) and the Institute of New Europe. Research interests: United States (mainly foreign policy), transatlantic relations.

Patryk Szczotka

A graduate of Far Eastern Philology with a specialization in China Studies at the University of Wroclaw and a student of a double degree “China and International Relations” at Aalborg University and University of International Relations (国际关系学院) in Beijing. His research interests include EU-China political and economic relations, as well as diplomacy.

Three Seas Think Tanks Hub is a platform of cooperation among different think tanks based in 3SI member countries. Their common goal is to strengthen public debate and understanding of the Three Seas region seen from the political, economic and security perspective. The project aims at exchanging ideas, research and publications on the region’s potential and challenges.

Members

The Baltic Security Foundation (Latvia)

The BSF promotes the security and defense of the Baltic Sea region. It gathers security experts from the region and beyond, provides a platform for discussion and research, promotes solutions that lead to stronger regional security in the military and other areas.

The Institute for Politics and Society (Czech Republic)

The Institute analyses important economic, political, and social areas that affect today’s society. The mission of the Institute is to cultivate the Czech political and public sphere through professional and open discussion.

Nézöpont Institute (Hungary)

The Institute aims at improving Hungarian public life and public discourse by providing real data, facts and opinions based on those. Its primary focus points are Hungarian youth, media policy and Central European cooperation.

The Vienna Institute for International Economic Studies (Austria)

The wiiw is one of the principal centres for research on Central, East and Southeast Europe with 50 years of experience. Over the years, the Institute has broadened its expertise, increasing its regional coverage – to European integration, the countries of Wider Europe and selected issues of the global economy.

The International Institute for Peace (Austria)

The Institute strives to address the most topical issues of the day and promote dialogue, public engagement, and a common understanding to ensure a holistic approach to conflict resolution and a durable peace. The IIP functions as a platform to promote peace and non-violent conflict resolution across the world.

The Institute for Regional and International Studies (Bulgaria)

The IRIS initiates, develops and implements civic strategies for democratic politics at the national, regional and international level. The Institute promotes the values of democracy, civil society, freedom and respect for law and assists the process of deepening Bulgarian integration in NATO and the EU.

The European Institute of Romania

EIR is a public institution whose mission is to provide expertise in the field of European Affairs to the public administration, the business community, the social partners and the civil society. EIR’s activity is focused on four key domains: research, training, communication, translation of the EHRC case-law.

The Institute of New Europe (Poland)

The Institute is an advisory and analytical non-governmental organisation active in the fields of international politics, international security and economics. The Institute supports policy-makers by providing them with expert opinions, as well as creating a platform for academics, publicists, and commentators to exchange ideas.

YouTube

Zachęcamy do subskrypcji!

Co tydzień będziesz otrzymywać aktualizacje dotyczące najnowszych publikacji INE i dodatkowych materiałów.

Najnowsze publikacje

  • Niekończąca się pandemia, wiszący konflikt o Tajwan i rywalizacja z USA. Czy Chiny mają czas na Europę? [dr Michał Bogusz]
    przez Michał Banasiak
    20 marca, 2023
  • Od specjalnej operacji wojskowej do wojny totalnej z NATO. Jak stworzyć nową żelazną kurtynę i uniknąć katastrofy
    przez Jakub Knopp
    16 marca, 2023
  • Kryzys energetyczny w państwach Azji Centralnej
    przez Krystian Pachucki-Włosek
    14 marca, 2023
  • 20 lat rządów i… koniec? Co w 2023 roku czeka Turcję Erdoğana?
    przez Michał Banasiak
    13 marca, 2023
  • Syria. Państwo w ruinie
    przez Grzegorz Kordylas
    9 marca, 2023

Kategorie

NAJPOPULARNIEJSZE TAGI:

  • Zaloguj się
  • Kanał wpisów
  • Kanał komentarzy
  • WordPress.org

Bezpieczeństwo Bezpieczeństwo międzynarodowe Chiny Geopolityka NATO Polityka międzynarodowa Polska Rosja Ukraina Unia Europejska USA

  • Home
  • Ukraine
  • Publications
  • Reports
  • Programmes
  • People
  • Contact

Funded by the National Liberty Institute – Center for Civil Society
Development under the Governmental Civil Society Organisations Development Programme for 2018-2030

© 2019-2022 Fundacja Instytut Nowej Europy · Wszystkie prawa zastrzeżone · Wesprzyj nas